Νεραντζάκι Με Αγκάθια - Το Βιβλίο Του Γιώργου Ν. Βαγιωνή

Το βιβλίο του Γιώργου Ν. Βαγιωνή κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ραδάμανθυς

Νεραντζάκι με αγκάθια

«Με μία σύγχρονη λογοτεχνική οπτική και τεχνική, ο Γιώργος Βαγιωνής εστιάζει στις ανθρώπινες σχέσεις. Με ρεαλιστικό τρόπο προσεγγίζει τον συναισθηματικό κόσμο των ηρώων του, των ανθρώπων της διπλανής πόρτας, και ξεδιπλώνει την ιστορία του αποκαλύπτοντας σταδιακά στον αναγνώστη τα μυστικά που κρύβει. Πρόκειται για ένα βιβλίο με έντονα θεατρικά στοιχεία, το οποίο κερδίζει τον αναγνώστη με την αλήθεια του»… Χρήστος Τσαντής, επιμελητής της έκδοσης.  

…Να στο πω διαφορετικά τότε. Η ζωή μας είναι ένας καμβάς. Στην αρχή είσαι ελεύθερος να κάνεις αυτό που θες, όταν το θες και σ’ όποιο μέρος του θες. Είναι πάντα άσπρος, κενός και περιμένει εσένα το ζωγράφο. Δε σε κρίνει το πανί. Είσαι εσύ που βάζεις το υλικό για κάθε πινελιά και κάθε διόρθωση πάνω του.

…Κοιτούσα τις φίλες μου. Ορισμένες ζουν με τη φλόγα από κούτσουρα ελιάς. Αργά παίρνει φωτιά αλλά καίει για αρκετό καιρό. Λίγη φλόγα, σταθερή και μυρίζει ωραία. Άλλες, ζούνε με φωτιά από λάδια. Δυνατή φωτιά που κρατά, όμως μυρίζει άσχημα. Αλλά, όλες κατά βάθος ψάχνουν τη φωτιά της βενζίνης. Ένα σπίρτο, αμέσως μια μεγάλη φωτιά που σε καίει και όταν τη βλέπεις νιώθεις τρομακτικά αδύναμος να κάνεις κάτι. Αλλά σου αρέσει!

-Τον ορισμό της λέξης «αγάπη» τον ξέρεις;

-Όχι, και δεν μου χρειάζεται να τον μάθω για ν’ αγαπώ!

..Είναι δύσκολο, να μη σου πω σχεδόν ακατόρθωτο, να είσαι απλά εσύ, χωρίς υποκρισίες και συμβιβασμούς και να ζεις μέσα στο παιχνίδι της ζωής, μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο της μέρας…

Ο Γιώργος Βαγιωνής γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στα Χανιά της Κρήτης. Ιατρός – Παιδοψυχίατρος στο επάγγελμα, είναι μέλος του Δ.Σ. της Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων Χανίων, της Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας Ελλάδας και του Διατομεακού Συμβουλίου Τομέων Ψυχικής Υγείας της 7ης Υ.ΠΕ. Επιμελείται και παρουσιάζει την εβδομαδιαία ραδιοφωνική εκπομπή «Παιδολογώντας», ενώ άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες.

 

Τα Παιδικά Χωριά SOS γιορτάζουν τα 10 χρόνια παρουσίασης τους στο Ηράκλειο-Εκδηλώσεις με την υποστήριξη της Περιφέρειας Κρήτης

Το Κέντρο Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας Ηρακλείου των Παιδικών Χωριών SOS γιορτάζει τα 10 χρόνια λειτουργίας του, με μία σειρά εκδηλώσεων που θα πραγματοποιηθούν σε συνδιοργάνωση με το Παιδικό Κολλέγιο «Η Χώρα των Παραμυθιών» και με την υποστήριξη της Περιφέρειας Κρήτης.

 

Το Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2022, από τις 10:00έως τις 14:30 το απόγευμα, όλα τα παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να συμμετέχουν στην εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στην Πλατεία Αγίας Αικατερίνης με πολλά δρώμενα και κατασκευές και να πάρουν μέρος στην κλήρωση της ημέρας που θα μοιράσει πλούσια δώρα. Επιπλέον, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού, τα παιδιά θα μπορούν να συμβάλουν στη δημιουργία μίας μεγάλης αφίσας που θα περάσει το μήνυμα αγάπης για όλα τα παιδιά του κόσμου. Καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης ο ραδιοφωνικός σταθμός LOVE RADIO 102.8 θα εκπέμπει ζωντανά από τον χώρο μεταφέροντας το μήνυμα των παιδιών σε όλη την Κρήτη.

 

Την Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2022, στις 17.30 το απόγευμα, θα πραγματοποιηθεί δίωρη ομιλία, που απευθύνεται σε ενήλικες, αλλά και παιδιά, με θέμα: «Παιδική Διατροφή και Συναίσθημα», στο Ibis Styles Heraklion Central Hotel, στο κέντρο του Ηρακλείου (Κορωναίου 26 και Αγίου Τίτου). Οι συμμετέχοντες θα παρακολουθήσουν και θα συμμετέχουν σε συζητήσεις σχετικά με την αξία των οικογενειακών γευμάτων και τη διατροφή στην προσχολική ηλικία, καθώς επίσης θα ενημερωθούν για τις τεχνικές που προϋποθέτει μία καλή διατροφική παιδεία, από σημαντικούς ομιλητές που δραστηριοποιούνται στον χώρο της διατροφής και της ψυχικής υγείας.

 

Τέλος, την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2022, στις 10.00 π.μ., θα πραγματοποιηθεί το κλείσιμο των εορταστικών εκδηλώσεων με την επιστημονική ημερίδα, με τίτλο: «Παιδί και Οικογένεια σε ευαλωτότητα: Πραγματικότητα και προοπτικές», στο συνεδριακό χώρο του Ibis Styles Heraklion Central Hotel. Το πρόγραμμα της ημερίδας περιλαμβάνει θεματικές σχετικά με τις πολιτικές, τις δομές που συμβάλουν στην ενίσχυση και στην προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού, την ανάδειξη των βέλτιστων πρακτικών και προσεγγίσεων που έχουν εφαρμοστεί από το Κέντρο Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας Ηρακλείου των Παιδικών Χωριών SOS για την ψυχοκοινωνική ενδυνάμωση των παιδιών και των οικογενειών τους, αλλά και τη μεταφορά της πολυετούς εμπειρίας της οργάνωσης στον τομέα της Παιδικής Προστασίας, με εστίαση στον θεσμό της αναδοχής και υιοθεσίας.

 

Σήμερα, το δίκτυο των Κέντρων Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας έχει επεκταθεί σε δέκα σημεία σε όλη την Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Αθήνα, το Ηράκλειο, τη Θεσσαλονίκη, τα Ιωάννινα, την Καλαμάτα, την Κομοτηνή, την Μυτιλήνη, την Πάτρα, τον Πειραιά και τις Σάπες Ροδόπης, παρέχοντας καθημερινά δωρεάν υπηρεσίες σε παιδιά και οικογένειες που βρίσκονται σε ανάγκη.

 

Η Πειραϊκή η Νοτιοδυτική παραλιακή συνοικία του Πειραιά

Η Πειραϊκή αποτελεί την Νοτιοδυτική παραλιακή συνοικία του Πειραιά, βρίσκεται ανατολικά του κεντρικού λιμανιού του Πειραιά.

πηγη φωτ - /piraeuspress.gr/

Κατά μήκος της παραλίας της πειραϊκής βρίσκονται τα αρχαία Μακρά Τείχη (τείχη του Κόνωνα) που προστάτευαν τον κύριο οικισμό της Αθήνας και το λιμάνι της. Συνορεύει στα βόρεια με την Καλλίπολη, στα ανατολικά με τον Άγιο Βασίλειο, στα δυτικά και νότια βρέχεται σε ένα τεράστιο μήκος από τον Σαρωνικό κόλπο δημιουργώντας την Πειραϊκή ακτή επί της Ακτής Θεμιστοκλέους.

Η ακτογραμμή της δημιουργεί τρεις κόλπους :

α) της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, όπου βρίσκεται ο τάφος του Θεμιστοκλή

β) του «όρμου Αφροδίτης», που παλαιότερα λεγόταν «Μπαϊκούτσι» και φιλοξενεί τον όμιλο Αλιέων «Άγιος Νικόλαος». Στον κολπίσκο αυτό ρίχνουν το σταυρό κατά τον εορτασμό των Θεοφανίων

γ) «σκαφάκι».

Γνωστή είναι επίσης για τις ψαροταβέρνες, τις καφετέριες και τα κέντρα νυχτερινής διασκέδασης που υπάρχουν κατά μήκος της παραλιακής οδού, όσο και για το τραγούδι "Στα βράχια της Πειραϊκής κοιμάται ο Στέλιος ο μπεκρής" (του Στέλιου Καζαντζίδη).

 Διαθέτει 2 αθλητικά σωματεία μπάσκετ με παραθαλάσσια γήπεδα: τον «Φοίνικα» και τον «Πορφύρα».

Η Πειραϊκή στην αρχαιότητα ονομαζόταν από τους Αθηναίους Ακτή και ήταν φημισμένη για τα πλούσια μεταλλεία της, εξαγόταν ο "Ακτίτης λίθος" ο οποίος χρησιμοποιήθηκε σαν υλικό κατασκευής στα Μακρά τείχη και σε όλα τα λιμενικά έργα του αρχαίου Πειραιά. 

Τα χρόνια της κλασσικής αρχαιότητας ήταν έντονα πυκνοκατοικημένη υπήρχαν και πολλές δεξαμενές συλλογής βρόχινου νερού για την ύδρευση των κατοίκων. 

Ο Θεμιστοκλής φρόντισε να κατασκευάσει τείχη κατά μήκος της βραχώδους ακτής για να προστατεύσει τους κατοίκους από τα κύματα και τους εχθρούς, λόγω της βραχώδους μορφολογίας της δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή όρμων για τα πλοία. 

Τα τείχη της Ακτής (σημερινή Πειραϊκή) ήταν τμήμα του συνόλου των Μακρών Τειχών που κατασκευάστηκαν την ίδια εποχή από τον Θεμιστοκλή για να θωρακίσουν τον δρόμο από τον κύριο οικισμό της αρχαίας Αθήνας προς τα δύο λιμάνια της (Πειραιά, Φάληρο). Στις βραχώδεις ακτές της Πειραϊκής διακρίνονται ακόμα και σήμερα τμήματα των τειχών του Θεμιστοκλή πάχους περίπου δυο μέτρων.

Η περιοχή εγκαταλείφθηκε στην συνέχεια, τα νεώτερα χρόνια παρέμεινε ερημική για πολλούς αιώνες ήταν η τελευταία περιοχή του Πειραιά που κατοικήθηκε μετά την δεκαετία του 1960 αλλά τα λατομεία λειτουργούσαν μέχρι τότε επεξεργάζοντας τα "αγκωνάρια του Πειραιά. Μετά την δεκαετία του 1960 κάτοικοι από τις γειτονικές περιοχές της Καλλίπολης, του Χατζηκυριάκειου και της Φρεαττύδας οικοδόμησαν την σημερινή ακτή της Πειραϊκής.

Το μνημείο του αφανούς ναύτη

Ιερός ναός Παναγίτσας - Ρόδον το Αμάραντο

Η μοναδική εκκλησία της περιοχής είναι η Παναγίτσα (Ρόδον το Αμάραντο) στα όρια με την συνοικία της Καλλίπολης. Το 1890 ανασύρθηκε μια εικόνα της Παναγίας να κρατάει στον Χριστό από τα νερά στα βράχια της Πειραϊκής που κρατούσε σε βρεφική ηλικία στο χέρι του ένα ρόδο. 

Η ευλαβής οικογένεια Κατσαρού έκτισε τότε με δική της πρωτοβουλία ένα παρεκκλήσι στην θέση της σημερινής μεγάλης εκκλησίας ώστε να στεγαστεί η συγκεκριμένη εικόνα από τα χέρια του ψαρά. Το 1973 ο μητροπολίτης Πειραιά έχτισε στην θέση του τον πρώτο μεγάλο ναό, η Πειραϊκή έγινε από τότε επίσημα η έδρα της εκκλησιαστικής ενορίας της Παναγίας Ρόδου του Αμάραντου. 

Το 1983 αποφασίζεται η ίδρυση νέου μεγαλύτερου ναού του σημερινού πάνω από το ισόγειο του παλιού, ο ναός αυτός ήταν ο τελικός τα εγκαίνια έγιναν από τον μητροπολίτη Πειραιά Καλλίνικο το 1986, εορτάζει κάθε χρόνο στον Ακάθιστο ύμνο.

 

Ερχεται έκτακτη οικονομική ενίσχυση προς ευάλωτους συνταξιούχους

Η κατάθεση του νομοσχεδίου του υπουργείου Εργασίας άνοιξε το δρόμο για την καταβολή των προνοιακών επιδομάτων αλλά και τη έκτακτη ενίσχυση των 250 ευρώ στους χαμηλοσυνταξιούχους πριν τα Χριστούγεννα. 

 

Συγκεκριμένα προβλέπεται ότι η έκτακτη οικονομική ενίσχυση προς ευάλωτους συνταξιούχους και ανασφάλιστους υπερήλικες καθώς και τους δικαιούχους αναπηρικού επιδόματος, Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος και Επιδόματος Παιδιού θα καταβληθεί έως τις 20 Δεκεμβρίου. Ειδικά μάλιστα για τον επόμενο μήνα, η τακτική καταβολή των προνοιακών επιδομάτων του ΟΠΕΚΑ καθώς και η καταβολή του επιδόματος γέννησης, του επιδόματος αναδοχής και του επιδόματος ομογενών θα πραγματοποιηθεί έως τις 20 Δεκεμβρίου και όχι την τελευταία εργάσιμη ημέρα του μήνα, όπως προβλέπεται από τη νομοθεσία.

Ενίσχυση στους συνταξιούχους 

Οι συνταξιούχοι που θα λάβουν την επιταγή ακρίβειας θα πρέπει σωρευτικά να ικανοποιούν εισοδηματικά κριτήρια. Αυτό σημαίνει πως θα λάβουν την έκτακτη ενίσχυση όσοι έχουν ετήσιο ατομικό φορολογητέο εισόδημα έως 9.600 ευρώ (800 ευρώ μηνιαίως αυξημένο σε σχέση με την προηγούμενη φορά καθώς που είχε οριστεί στα 600 ευρώ) και ετήσιο οικογενειακό φορολογητέο εισόδημα έως 16.800 ευρώ από τις 14.400 ευρώ που ίσχυε. Τέλος, η συνολική φορολογητέα αξία της ακίνητης περιουσίας δεν θα πρέπει  να υπερβαίνει το ποσό των 300.000 ευρώ.

 

Το ατομικό εισόδημα όσο και το οικογενειακό, αφορά το συνολικό ποσό που λαμβάνει κάθε συνταξιούχος, τόσο από συντάξεις όσο και από άλλες πηγές. Δικαιούχοι, είναι όσοι παίρνουν τόσο προσωρινή όσο και προκαταβολή σύνταξης, εφόσον πληρούν τα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια για το 2021. Τα ίδια εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια θα ισχύσουν και για τους μακροχρόνια ανέργους.

Επίδομα ακρίβεια θα λάβουν επίσης:

• 35 χιλιάδες ανασφάλιστοι υπερήλικες του ΟΠΕΚΑ. Η μηνιαία σύνταξη ανασφάλιστων υπερηλίκων και το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης ανασφάλιστων υπερηλίκων θα χορηγηθούν προσαυξημένα κατά 250 ευρώ τον Δεκέμβριο.Διευκρινίζεται ότι αν ένας χαμηλοσυνταξιούχος του ΕΦΚΑ είναι ταυτόχρονα δικαιούχος αναπηρικού ή άλλου επιδόματος του ΟΠΕΚΑ, θα λάβει μόνο την ενίσχυση των χαμηλοσυνταξιούχων.
•  
•  
• 172.000 δικαιούχοι επιδόματος ΑμεΑ..Προβλέπεται ότι για τον Δεκέμβριο οι προνοιακές παροχές σε χρήμα προσαυξάνονται κατά 250 ευρώ.
  225.000 δικαιούχοι ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος θα δουν διπλή δόση τον Δεκέμβριο.
• 800.000 δικαιούχοι επιδόματος παιδιών ΟΠΕΚΑ θα πάρουν 1,5 επιπλέον μηνιαία δόση. Το ποσό της ενίσχυσης ανέρχεται σε 105 ή 63 ή 42 ευρώ για κάθε παιδί για το πρώτο και δεύτερο παιδί, ανάλογα με το ύψος του εισοδήματος, και σε 210 ή 126 ή 84 ευρώ από το τρίτο και για κάθε επόμενο παιδί. Για παράδειγμα οικογένεια με δύο γονείς και δύο παιδιά, με ετήσιο εισόδημα 28.000 λαμβάνει 56 ευρώ επίδομα το μήνα.
•  
•  
•  Με την οικονομική ενίσχυση του Δεκεμβρίου θα λάβει 84 ευρώ. Οικογένεια με δύο γονείς και ένα παιδί, με ετήσιο εισόδημα 26.000 ευρώ, λαμβάνει 28 ευρώ το μήνα. Με την νέα οικονομική ενίσχυση θα λάβει 42 ευρώ τον Δεκέμβριο. Οικογένεια με δύο γονείς και δύο παιδιά, με ετήσιο εισόδημα 18.800 λαμβάνει 84 ευρώ το μήνα. Τον Δεκέμβριο θα λάβει 126 ευρώ. 

moneyreview.gr

 

Η βίλα του Μόχλου

Μόχλος ονομάζεται ένα μικρό νησάκι που βρίσκεται στον Κόλπο του Μεραμπέλου, με σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα, σε απόσταση 27 χιλιομέτρων από τη Σητεία. Απέναντι από το νησάκι, βρίσκεται το σημερινό χωριό με το ίδιο όνομα. 

Πρόκειται για μια μικρή νησίδα που στην αρχαιότητα ήταν χερσόνησος και σε βενετικούς χάρτες αναφέρεται με την ονομασία Scoglio de muflo, ενώ οι ντόπιοι ακόμη και σήμερα την ονομάζουν Άγιο Νικόλαο από τη μικρή εκκλησία που βρίσκεται εκεί.

Σε όλη η περιοχή γύρω από το Μόχλο, συντελείται τα τελευταία χρόνια μία μεγάλη οικιστική και τουριστική ανάπτυξη, καθώς πρόκειται για ακόμα ένα κομμάτι της Κρήτης με απαράμιλλη φυσική ομορφιά, που προσφέρεται και για ήρεμες, χαλαρωτικές διακοπές, με τη δυνατότητα, ωστόσο, σε λίγα λεπτά της ώρας ο επισκέπτης να βρίσκεται σε τρεις μεγάλες πόλεις του νομού, στον Άγιο Νικόλαο, τη Σητεία και την Ιεράπετρα.

Εδώ, σε ένα παραθαλάσσιο οικόπεδο 5 στρεμμάτων είναι χτισμένη μία από τις ομορφότερες βίλες του Μόχλου, πλήρως επιπλωμένη, σχεδιασμένη και κατασκευασμένη με τα υψηλότερα πρότυπα ποιότητας. Πρόκειται για μία εξοχική κατοικία δύο επιπέδων, 440μ², που περιλαμβάνει 6 υπνοδωμάτια, πισίνα υπερχείλισης 75μ², ιδιωτική μαρίνα και μεγάλο περιποιημένο κήπο με λουλούδια, δέντρα και γκαζόν. Εκτός από τον ίδιο το σχεδιασμό της, η βίλα βρίσκεται σε απόσταση 10 μέτρων από την ακτή, ενώ απ’ όλους τους χώρους της ακούγονται τα κύματα της θάλασσας να σπάνε στην παραλία.

Η βίλα του Μόχλου, που διατίθεται μέσω της εταιρείας real estate Κτηματοεμπορική, έναντι του ποσού των 2.800.000 ευρώ, είναι διαιρεμένη σε δύο επίπεδα και μπορεί να φιλοξενήσει έως 12 άτομα. Το ισόγειο, 220μ², περιλαμβάνει δύο υπνοδωμάτια, μπάνιο, πλυντήριο, λεβητοστάσιο, γυμναστήριο και γκαράζ, ενώ ο πρώτος όροφος, επίσης 220μ², αποτελείται από 4 μεγάλα υπνοδωμάτια με ιδιωτικά μπάνια και ντουλάπες και έναν πανέμορφο ενιαίο χώρο 90μ², ο οποίος περιλαμβάνει σαλόνι με γαλλικό τζάκι, τραπεζαρία εξοπλισμένη με ένα μεγάλο τραπέζι για 12 άτομα και δερμάτινα καθίσματα. Στο ίδιο επίπεδο είναι και η πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα, ενώ περιλαμβάνεται και ένα μεγάλο βοηθητικό δωμάτιο.

Συνολικά, μεγάλα παράθυρα δαπέδου-οροφής και τεράστιες πόρτες ανοίγουν προς τα έξω, πλημμυρίζοντας τους εσωτερικούς χώρους με ζεστό φως, καθαρό θαλασσινό αέρα, ενώ η θέα που προσφέρεται ηρεμεί την ψυχή. 

Οι εξωτερικοί χώροι διαθέτουν ανοιχτές βεράντες και έπιπλα lounge, ενώ η σκιασμένη μπροστινή βεράντα έχει απίστευτη θέα στον κόλπο Μιραμπέλου και χρησιμοποιείται ως πρόσβαση στην πισίνα, την καλοκαιρινή κουζίνα 30μ² (με ψησταριά και φούρνο για πίτσα), την τραπεζαρία για 6 άτομα και το μπάρμπεκιου. Το επίκεντρο της διασκέδασης είναι ασφαλώς ο χώρος γύρω από την πισίνα, στο κέντρο της κατοικίας, με άνετες ξαπλώστρες για έως 12 άτομα και με τα παιδιά να μπορούν να απολαύσουν άφοβα την παιδική πισίνα που είναι ακριβώς δίπλα.

Επιπλέον, στον πρώτο όροφο περιλαμβάνεται μία βεράντα 240μ², η οποία σκιάζεται από πέργκολα και γίνεται το τέλειο σημείο για υπέροχα ηλιοβασιλέματα και της απόλαυσης της πανοραμικής θέας προς τη θάλασσα και τα βουνά. 

Η βίλα του Μόχλου έχει σχεδιαστεί για διαμονή καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, καθώς περιλαμβάνει σύστημα ενδοδαπέδιας θέρμανσης σε όλο το σπίτι και ένα κεντρικό σύστημα κλιματισμού τελευταίας τεχνολογίας, ενώ στις πιο ειδικές παροχές περιλαμβάνονται τριπλά τζάμια με ρολά και σίτες εντόμων, ηλεκτρονικές πύλες εισόδου, γεννήτρια σε περίπτωση διακοπής ρεύματος, δεξαμενή νερού σε περίπτωση διακοπής και αυτόματο σύστημα ποτίσματος.

Όπως αναφέρει η Κτηματοεμπορική, «δίνεται η δυνατότητα αγοράς και του διπλανού οικοπέδου, επιφάνειας επίσης 5000μ², με δυνατότητα δόμησης 440μ²».

 

Η Δραπετσώνα, το Κερατσίνι, τα Ταμπούρια και η Καστέλλα – Μια σύντομη ιστορία του Πειραιά – Άλλες συνοικίες του μεγαλύτερου ελληνικού λιμανιού

Με τα τοπωνύμια της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά θα ασχοληθούμε στο σημερινό μας άρθρο, ολοκληρώνοντας, σε μεγάλο βαθμό τις ετυμολογίες των Δήμων και των συνοικιών της Αττικής. Υπάρχουν βέβαια κάποιες ελλείψεις. 

Ο Άγιος Βασίλειος, είναι συνοικία του Πειραιά μεταξύ Καλλίπολης και Φρεαττύδας. Η συνοικία πήρε το όνομά της από την ομώνυμη εκκλησία που βρίσκεται εκεί.

Ο Άγιος Νείλος, είναι περιοχή του Πειραιά στο Χατζηκυριάκειο, όπου βρίσκεται η βυζαντινού ρυθμού εκκλησία του Αγίου Νείλου που χτίστηκε το 1931.

Αρχικά, ήταν μια μικρή εκκλησία, στη μνήμη του αγίου από την Κυνουρία που γιορτάζεται στις 12 Νοεμβρίου. Τα παλιά χρόνια σύχναζαν εκεί επικίνδυνοι και ύποπτοι τύποι.

Η Αγία Σοφία, πήρε το όνομά της από τον ομώνυμο ναό που βρίσκεται στην περιοχή.

Η Αμφιάλη, είναι παλιός προσφυγικός συνοικισμός. Το όνομα Αμφιάλη είχε στην αρχαιότητα και το ακρωτήριο του Αιγάλεω απέναντι από την Σαλαμίνα, το σημερινό δηλαδή Πέραμα.

Βάλτος, ονομαζόταν η έκταση που επιχωματώθηκε στα χρόνια του Όθωνα και βρισκόταν κοντά στο αρχαίο λιμάνι των Αλών. Ήταν γνωστή η περιοχή και με τα ονόματα Έλος ή Αλίπεδο.

Βούρλα ή Βουρλιές, ονομαζόταν στο παρελθόν περιοχή του Πειραιά κοντά στον Άγιο Διονύσιο και που μέχρι τη  διαμόρφωση του λιμανιού των Αλών, ήταν βαλτώδης.

Βρυώνη, ονομάζεται μια συνοικία του Πειραιά, πάνω από την ακτή Μιαούλη στο σημείο του Εκθεσιακού κέντρο του ΟΛΠ στο κεντρικό λιμάνι. Η ονομασία οφείλεται στο πρώτο κτίριο της περιοχής, που ήταν ιδιόρρυθμο και κατέληγε σε γοτθικού ρυθμού τρούλο με μεγάλο ρολόι. 

Το είχε χτίσει ένα πλούσιος έμπορος από τη Ρωσία, ο Βρυώνης. Σύμφωνα με την παράδοση, όσοι κάθονταν στα γύρω καφενεία χλεύαζαν τον Βρυώνη για τα υπερβολικά και άσκοπα έξοδα που έκανε. Εκείνος όμως τους απαντούσε, ότι βάζοντας το ρολόι, είναι σίγουρος ότι η περιοχή θα ονομάζεται και στο μέλλον Βρυώνη, κάτι που συμβαίνει.

Η Δραπετσώνα μαζί με το Κερατσίνι, απαρτίζουν ενιαίο καλλικρατικό Δήμο. Η Δραπετσώνα ήταν προσφυγικός συνοικισμός πάνω από τον προλιμένα του Πειραιά. Το όνομα προήλθε από τη ρεματιά – χαράδρα Ντράπε Τσώνα, που μεσολαβούσε μεταξύ των όρμων Κανθάρου και Κερατσινίου και δόθηκε πιθανότατα από Σαλαμίνιους ναυτικούς, που μιλούσαν αρβανίτικα. 

Η λέξη ντράπε, είναι στα αρβανίτικα η μεσαιωνική λέξη ντράφος < μεσν. τράφος, που απαντά στο έπος του Διγενή Ακρίτα, αλλά και Ντράφι, όπως απαντά σε τοπωνύμιο κοντά στο Πικέρμι. Ντράπε Τσώνα, σημαίνει λοιπόν "το ρέμα του Τσώνα" (Κ. Μπίρης).

Ευγένεια ή Ευγενία (ή Αυγιάνα), είναι ονομασία περιοχής του Κερατσινίου, ΝΔ του νεκροταφείου της Αναστάσεως. Το όνομα προέκυψε τα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας, από τα κτήματα ονομαστής Αθηναίας.

Θεόσπιτα, ονομάζεται περιοχή της Πειραϊκής χερσονήσου μεταξύ της Νέας Καλλίπολης και της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων. Σε βράχο που βρίσκεται εκεί, υπήρχαν αρχαία θολωτά λαξεύματα ή μικρές σπηλιές, που ίσως χρησίμευσαν ως μέρη λατρείας των αρχαίων θεών.

Ιπποδάμεια, είναι πλατεία και οδός στον Πειραιά στη μνήμη του μεγάλου αρχιτέκτονα και φιλόσοφου Ιππόδαμου του Μιλήσιου. 

Σ' αυτόν οφείλεται η ρυμοτομίας της πόλης του Πειραιά. Τον 5ο π.Χ. αιώνα οικοδομήθηκε με σχέδιά του δημόσια αγορά στο κέντρο της πόλης.

Τα Καμίνια, πήραν το όνομά τους από τα καμίνια πλινθοποιΐας που υπήρχαν εκεί στα χρόνια του Όθωνα.

Με τα όνομα Καραβάς, υπάρχουν δύο συνεχόμενοι λόφοι στη ΒΔ πλευρά του Πειραιά, μεταξύ Κερατσινίου και Κοκκινιάς. Το όνομα αυτό, προέρχεται από επώνυμο κτηματία της περιοχής. Μάλιστα παλιότερα η περιοχή ονομαζόταν Λόφος του Καραβά.

Καρβουνιάρικα ονομαζόταν το ΒΔ άκρο του λιμανιού του Πειραιά, καθώς εκεί γινότανως τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο απόθεση γαιανθράκων. Το ίδιο όνομα έχει και άλλη περιοχή, στην ανατολική πλευρά του λιμανιού, στην ακτή Μανίκα.

Η Καστέλλα, είναι συνοικία του Πειραιά που περιλαμβάνει το τμήμα της πόλης γύρω από το λιμάνι της Μουνιχίας (Τουρκολίμανο) και τον ομώνυμο λόφο, στην κορυφή του οποίου κατά τη φραγκοκρατία υπήρχε φρούριο (Καστέλι), από το οποίο πήρε το όνομά της η Καστέλλα.

Κερατόπυργος ονομάζεται το ακρωτήριο που βρίσκεται δυτικά του όρμου του Κερατσίνιου, όπου κατά τον Μεσαίωνα υπήρξε πύργος, ερείπια του οποίου σώζονται ακόμα.

Το Κερατσίνι, ονομαζόταν παλιά Τζερατζίνι και Κερακίνι. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας, πιθανότατα λεγόταν Κόσολα Τζερατιά (Κερατιά του Προξένου). Μετά την απελευθέρωση, ονομαζόταν Ξυλοκερατιά. 

Στα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας, ο ιδιοκτήτης της ονομαζόταν Τζίνης ή Γκίνης. Ο Κ. Μπίρης, γράφει ότι το αρχικό όνομα ήταν Κερατιά του Τζίνη ή Κερατιά Τζίνη, που αργότερα έγινε Κερατζίνι και Κερατσίνι.

Όσο για τον πρόξενο που αναφέραμε παραπάνω, σύμφωνα με τον Ι.Α. Μελετόπουλο ("Πειραϊκά", 1945), πρόκειται για τον Γάλλο πρόξενο Γκασπαρί, ο οποίος στα μέσα του 18ου και τις αρχές του 19ου αιώνα είχε αποθήκες στον Πειραιά, συνεργαζόμενος με τον μοναδικό κάτοικο της περιοχής Καϊράκ. Όταν πέθανε ο Καϊράκ, ο Γκασπαρί έγινε πιθανότατα ο μοναδικός κληρονόμος των κτημάτων του στο Κερατσίνι.

Η Κοκκινιά (Παλαιά και Νέα), είναι μεγάλη περιοχή που εκτείνεται από τον λόφο του Καραβά μέχρι την οδό Πέτρου Ράλλη.  Ήταν γνωστή για το κόκκινο χρώμα των χωμάτων της, από τα οποία πήρε πιθανότατα την ονομασία της. 

Η Παλαιά Κοκκινιά, ανήκε άλλοτε στον Πειραιά και το 1940 έγινε ανεξάρτητος Δήμος, μετονομάστηκε δε σε Νίκαια.

Η Κοπή, είναι περιοχή της Δραπετσώνας, κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό του ΟΣΕ. Το όνομά της οφείλεται σε γειτονικό εργοστάσιο κοπής καπνού.

Η Λάκκα Βάβουλα, είναι εδαφική λεκάνη, γνωστή και ως Γούβα στη βορειοδυτική πλευρά του λόφου της Καστέλλας. Ανήκε σε κάποιον Βάβουλα, απ' όπου πρόκυψε και το τοπωνύμιο.

Η Λεύκα, είναι περιοχή του Πειραιά που ονομάστηκε έτσι στα χρόνια του Γεωργίου Α΄, από τις λεύκες που υπήρχαν εκεί.

Τα Λεμονάδικα, γνωστά και από το λαϊκό τραγούδι "Κάτω στα Λεμονάδικα, έγινε φασαρία…", βρίσκονται στην ακτή της προβλήτας Καραϊσκάκη προς τον λιμένα των Αλών του Πειραιά και ιδιαίτερα στο ανατολικό τμήμα της, όπου προσορμίζονταν ιστιοφόρα στις αρχές του 20ου αιώνα. Ήταν εκεί η φρουταγορά του Πειραιά. 

Από τα ξημερώματα συγκεντρώνονταν  έμποροι για να κάνουν τα ψώνια για τα μαγαζιά τους.

Τα Μανιάτικα, πήραν το όνομά τους από τους πρώτους οικιστές τους που ήταν Μανιάτες.

Η Ακτή Μανίνα, είναι τοπωνύμιο στην καμπή των κρηπιδωμάτων του Κωφού λιμένος του Πειραιά. Εκεί υπήρχε, παλιά αλευρόμυλος κάποιου Μανίνα, μεταξύ των σημερινών οδών Ιάσονος και Κανάρη.

Ντάπια, είναι τοπωνύμιο περιοχής γύρω από τον σηματωρό του προλιμένα στον Πειραιά. Σημαίνει οχύρωμα και ονομάστηκε έτσι από το εκεί πυροβολείο που υπήρχε από τα χρόνια του Όθωνα ως τις αρχές του 20ου αιώνα.

Η Ακτή Ξαβερίου, πήρε το όνομά της στα χρόνια του Γεωργίου Α' από το ναυπηγείο καϊκιών του Ιταλού Ξαβέριου Στέλα, που ήταν εγκατεστημένο εκεί.

Το Πασαλιμάνι (Ζέα), οφείλει το όνομά του στο ότι το λιμάνι όπως και ολόκληρη η περιοχή της Μουνιχίας, στα χρόνια της τουρκοκρατίας ανήκαν αποκλειστικά στη στρατιωτική αρχή και βρισκόταν κάτω από την άμεση εξουσία του πασά της Εύβοιας.

Τα Ταμπούρια, ονομάστηκαν έτσι από σκάμματα πρόχειρης οχύρωσης, τα οποία άνοιξε ο στρατός του Καραϊσκάκη κατά την Επανάσταση του 1821.

Η Ακτή Τζελέπη, πήρε το όνομά της από το σπίτι του Αθηναίου Γιαννακού Τζελέπη που χτίστηκε εκεί κατά τον εποικισμό του Πειραιά και σωζόταν ως το 1920, οπότε χτίστηκε εκεί το μέγαρο Γιαννουλάτου.

ΠΗΓΗ ΦΩΤ - mlp-blo-g-spot.blogspot.com/2011/01/blog-post_5134.html

Ο Τινάνειος Κήπος, που βρίσκεται μεταξύ της οδού Φίλωνος και της λεωφόρου Γεωργίου Α', πήρε το όνομά του από τον Γάλλο ναύαρχο Μπαρμπιέ ντε Τινάν, που ήταν επικεφαλής των στρατευμάτων κατοχής του Πειραιά (1854 – 1855).

Για να μην περιφέρονται άσκοπα οι άνδρες του, με έξοδα του Δήμου (!), φτιάχτηκαν διάφορα έργα, ανάμεσά τους και ο Τινάνειος Κήπος.

Το Τουρκολίμανο (λιμάνι της Μουνιχίας), οφείλει το όνομά του, στο ότι η γύρω περιοχή και το λιμάνι, υπάγονταν στα χρόνια της τουρκοκρατίας στον πασά της Εύβοιας, ως στρατιωτική περιοχή.

Η Τρούμπα, άλλοτε κακόφημη συνοικία του Πειραιά, πήρε το όνομά της από το ατμοκίνητο αντλιοστάσιο (τρόμπα = αντλία), με δεξαμενή στο πάνω μέρος, για άντληση και αποθήκευση νερού από πηγάδι που υπήρχε εκεί για πότισμα και για άλλες ανάγκες του Δήμου.

Υδρέικα ονομαζόταν η προς τη νότια πλευρά του Πειραιά, πέρα από την οδό Φιλελλήνων και κοντά στον Κωφό λιμένα περιοχή, που παραχωρήθηκε έναντι χαμηλού τιμήματος σε Υδραίους το 1838, για να ενισχυθεί ο πληθυσμός της πόλης.

Φανάρι, ονομαζόταν παλιά, περιοχή του Τουρκολίμανου, που προήλθε από πλοηγικό φανό που υπήρχε στο βορινό μέρος του όρμου.

Παρλαμά, ονομαζόταν περιοχή του Πειραιά, κοντά στην εκκλησία της Παναγίτσας, γνωστής ως "Ρόδο το αμάραντο" προς τα βράχια της παραλίας. Πήρε το όνομά της από κοσμικό κέντρο  που λειτουργούσε εκεί προπολεμικά. Λέγεται ότι ο ιδιοκτήτης του εκτελέστηκε από τους Γερμανούς ως σαμποτέρ των Άγγλων.

 

Ας αναφερθούμε και στο πρώτο λιμάνι της χώρας, τον Πειραιά, παραθέτοντας κάποιες, μάλλον άγνωστες στους πολλούς, πληροφορίες.

Ο Πειραιάς ήταν κάποτε νησί. Ο Στράβων γράφει σχετικά: "τον τε Πειραιά νησιάζοντα πρότερον και πέραν της ακτής κείμενον ούτως φασίν ονομασθήναι". Το βυζαντινό λεξικό Σουίδα, στη λέξη Έμβαρος, γράφει: "ην πρότερον ο Πειραιεύς νήσος όθεν και τούνομα είληφεν από του διαπεράν".

Οι πρώτοι κάτοικοι του Πειραιά φαίνεται ότι εγκαταστάθηκαν εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το κτίριο του Ναυτικού Ομίλου. Οικισμός υπήρχε και στη Νησίδα Κουμουνδούρου (Σταλίδα) που απέχει 30 μέτρα από το Μικρολίμανο. Μετά την ακμή που γνώρισε στην αρχαιότητα, καταστράφηκε από τον Σύλλα (86 π.Χ.).

 

Τους επόμενους αιώνες, άρχισε να παρακμάζει. Στα χρόνια της φραγκοκρατίας και της τουρκοκρατίας, ήταν έρημος και αφύλακτος. 

Οι Τούρκοι τον ονόμαζαν Ασλάν-Λιμάνι (ασλάνι=λιοντάρι) και οι ναυτικοί Πόρτο Δράκο ή Πόρτο Λεόνε από το μαρμάρινο λιοντάρι που βρισκόταν κοντά στη βορειοανατολική γωνία του μεγάλου λιμανιού και το οποίο κλάπηκε από τον Μαροζίνι το 1687 και μεταφέρθηκε στη Βενετία όπου υπάρχει μέχρι σήμερα.

Στα τέλη του 18ου αιώνα, στη "Νεωτερική Γεωγραφία" των Γ. Κωνσταντά - Δ. Φιλιππίδη, αναφέρεται ως Πόρτο Δράκος. "Δράκον κάτω από την Αθήνα εις το γιαλό, αυτό ήταν το παλαιό το αξιολογότερο επίνειο των Αθηνών".

Εκείνη την εποχή, στον Πειραιά υπήρχαν η Μονή του Αγίου Σπυρίδωνα (κτισμένη τον 12ο αιώνα), μια αποθήκη-κατοικία του Τούρκου τελώνη και 2-3 ακόμα χαμόσπιτα!

Το 1827 είχε 22 κατοίκους (!) και το 1835, 1.011, καθώς το 1834 είχε μεταφερθεί η πρωτεύουσα στην Αθήνα. Από τότε άρχισε η ραγδαία ανάπτυξή του. Πρώτος δήμαρχος της πόλης (1835-1841) ήταν ο Κυριάκος Σερφιώτης.

Κάπου εδώ κλείνει η περιήγησή μας στον Πειραιά και τις γειτονιές του. Θα επανέλθουμε με τοπωνύμια της ευρύτερης Αττικής σε άρθρο μας προσεχώς.

Πηγές: Κώστας Μπίρης, "Αι Τοπωνυμίαι της Πόλεως και των Περιχώρων των Αθηνών", Υπουργείο Πολιτισμού, Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων, Δημοσιεύματα του Αρχαιολογικού Δελτίου, Αρ. 17, Αθήνα, 2006.
Γιάννης Καιροφύλας, "ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ, ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΡΙΧΩΡΩΝ", εκδόσεις ΦΙΛΙΠΠΟΤΗ, Αθήνα, 1995.
Εγκυκλοπαίδειες: ΠΑΠΥΡΟΣ-ΛΑΡΟΥΣ-ΜΠΡΙΤΑΝΙΚΑ,

ΔΟΜΗ.

www.protothema.gr/