Το λίθινο θέατρο στο Κουφονήσι

Στη βορειοανατολική άκρη του Κουφονησιού, απέναντι από το νησάκι Μάρμαρα και σε μικρή απόσταση από την παραλία, οι ανασκαφές έφεραν στο φως ένα καλά διατηρημένο λίθινο θέατρο, του οποίου το κοίλο περιλάμβανε δώδεκα σειρές εδωλίων και υπολογίζεται ότι θα χωρούσε περίπου χίλια άτομα. Μέρος του κοίλου και των εδωλίων δεν σώζονται πλέον σήμερα. 

 

Η ορχήστρα, σχεδόν ημικυκλική, ήταν επενδυμένη με πήλινες πλάκες. Το σκηνικό οικοδόμημα (διαστάσεων 20Χ19μ.) έχει καταστραφεί στο δυτικό του μέρος, σώζονται όμως το ανατολικό, το παρασκήνιο, το λογείο το υποσκήνιο καθώς και η ανατολική πάροδος που κάποτε ήταν στεγασμένη με θόλο. Φαίνεται πως ο φανατισμός κάποιων Χριστιανών του 4ου μ.Χ. αιώνα ώθησε στην άγρια λεηλάτηση και καταστροφή του θεάτρου. 

Το δεύτερο σημαντικό οικοδόμημα του οικισμού του νησιού ήταν το κτήριο των Δημοσίων Λουτρών (Balineae), το οποίο ήταν σε χρήση από τον 1ο έως και τον 4ο μ.Χ. αιώνα. Το λουτρικό αυτό συγκρότημα, χαρακτηριστικό της ρωμαϊκής πολεοδομίας, περιλαμβάνει όλους τους χώρους, οι οποίοι σύμφωνα με το τυπικό των λουτρών ήταν σε χρήση σε ένα τέτοιο κτήριο: γύρω από κήπο (για ξεκούραση των πελατών και επισκεπτών) εκτείνονται τα δωμάτια όπως το κεντρικό λεβητοστάσιο -του οποίου οι τοίχοι σώζονται σε ύψος 4 μέτρων- δύο υπόκαυστα, λουτρώνες για εφίδρωση και αποδυτήρια. 

Ο οικισμός εκτείνεται στα νοτιοανατολικά του θεατρικού χώρου. Χαρακτηριστικό είναι ένα σπίτι-έπαυλη, του οποίου σώζονται οκτώ δωμάτια, με επιβλητικό πρόπυλο, μαγειρεία, οικιακό εργαστήριο για κατεργασία πορφύρας. Διαθέτει ακόμη δύο δωμάτια με πάτωμα στρωμένο με άσπρες και μαύρες ψηφίδες που σχηματίζουν γεωμετρικά σχέδια. 

Στο νότιο μέρος του νησιού υπάρχει ο ναός, διαστάσεων 18Χ15,70μ., του οποίου σώζεται το κρηπίδωμα με κεντρική είσοδο από την ανατολική στενή πλευρά και δεύτερη είσοδο, κλιμακωτή, στη βόρεια. Ο ναός έχει στο μεγαλύτερο μέρος καταστραφεί εξαιτίας της χρήσης των λίθων του για την οικοδόμηση του γειτονικού κτηρίου του φάρου. Δίπλα στη βορειοδυτική γωνία του ναού βρέθηκαν τα δύο μεγάλα κομμάτια από το κολοσσιαίο λατρευτικό άγαλμά του (που θα ξεπερνούσε τα 2,5μ.) και παρίστανε καθιστή σε θρόνο θεότητα. 

 

 

Εντυπωσιακή είναι η σειρά μεγάλων θολωτών δεξαμενών που με κτιστούς αγωγούς διοχέτευαν νερό από πηγές. 

Στη δυτική ακτή, σπήλαια έχουν χρησιμοποιηθεί ως ξωκλήσια με χαράγματα που παριστάνουν αγίους και επιγραφές λατινικές (ένα απ΄αυτά σώζει χρονολογία 1638).

ΦΩΤ - mydaimoncom.blogspot.com

 

Το σπήλαιο Γερανίου στο Νομό Ρεθύμνης

Πολύ κοντά στο Ρέθυμνο σε απόσταση μόλις 6 χλμ. από την πόλη βρίσκεται το χωριό Γεράνι. Εκεί συναντάμε το ομώνυμο σπήλαιο. Παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον καθώς η ύπαρξή του χρονολογείται από τα προϊστορικά χρόνια. Αποτελείται από 5 αίθουσες, στις οποίες βρέθηκαν σημαντικά ευρήματα, όπως: οστά ανθρώπων και ζώων, πήλινα αγγεία, και εργαλεία. Τα ευρήματα αυτά μπορείτε να τα δείτε στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ρεθύμνου. 

 

Το φαράγγι του Αλμυρού στο δήμο Μαλεβιζίου

Το φαράγγι του Αλμυρού βρίσκεται στη θέση Ελληνοπεράματα, πολύ κοντά στο Ηράκλειο, όντας το κοντινότερο από τα δυτικά φαράγγι στην πόλη του Ηρακλείου, μια φυσική όαση πολύ κοντά στην πολύβουη πόλη. Σχηματίζεται ανάμεσα στα υψώματα της Κέρης και της Καστροκεφάλας με την αρχαία πολιτεία στην κορφή της από την οποία έχουμε μοναδική θέα στο εσωτερικό του.

Είναι πολύ σημαντικός βιότοπος και ο βασικότερος λόγος είναι επειδή στο μέσον του στην ανατολική πλευρά του βρίσκεται το μεγαλύτερο δάσος από Λιόπρινα (Phillirea Media) σε όλη την Κρήτη, άγνωστο στον κόσμο. Ακόμα συναντάμε πλατάνια, πρίνους σφάκες, χαρουπιές και αγριελιές παρά την υπερβόσκηση που έχει δεχτεί ο τόπος και την αλόγιστη κοπή αιωνόβιων δέντρων με σκοπό να γίνουν ζωοτροφή (!!!)

Είναι το μόνο φαράγγι σε όλη την Κρήτη που του έχει δοθεί τόσο μεγάλο πλήθος ονομασιών, συνολικά 7, ασύλληπτο για το σχετικά μικρό μέγεθος του. Συγκεκριμένα μπορούμε να το ακούσουμε με τις εξής ονομασίες.

1. Φαράγγι Κέρης: από το ομώνυμο ύψωμα που υπάρχει στα ανατολικά του.
2. Φαράγγι Αλμυρού: επειδή λίγα μέτρα από την έξοδό του βρίσκονται οι πηγές του Αλμυρού.
3. Φαράγγι Ποροφάραγγο: ονομασία που υπάρχει σε πάρα πολλά φαράγγια της Κρήτης και σημαίνει την είσοδο του φαραγγιού.
4. Φαράγγι Ελληνοπεραμάτων: επειδή βρίσκεται στα Ελληνοπεράματα.
5. Φαράγγι Τριών Εκκλησιών: επειδή στην έξοδό του υπήρχε το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Φαραγγίτη που είχε τρεις εκκλησίες από το 1350 μέχρι και την κατάληψη της Κρήτης από τους Τούρκους το 1669 οπότε και καταστράφηκε.
6. Φαράγγι Στρούμπουλα: επειδή ξεκινά από τους πρόποδες του Στρούμπουλα.
7. Φαράγγι των Φαντασμάτων: λόγω του ότι για πολλά χρόνια ο χώρος του φαραγγιού χρησιμοποιούνταν από ομάδες σατανιστών της πόλης οι οποίοι έκαναν εκεί τις διάφορες τελετές τους με αποτέλεσμα πολλοί περίοικοι ή απλά περιπατητές της περιοχής να ισχυρίζονται ότι κατά καιρούς έχουν δει φαντάσματα ή άλλα πνεύματα να κυκλοφορούν στην περιοχή σαν αποτέλεσμα των τελετών που γινόταν και ο χώρος είχε αποκτήσει κάτι το υπερφυσικό.
8. 
   

Παρότι σε απόσταση αναπνοής από την πόλη ελάχιστοι είναι αυτοί που έχουν εισχωρήσει στο εσωτερικό του. Στο πρώτο κομμάτι του φτάνει χωματόδρομος μέχρι το σημείο που υπήρχε το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Φαραγγίτη. Εκεί βλέπουμε το ναό της Αγίας Μαρίνας ο οποίος υπήρξε το νεκροταφείο της μονής και λίγα μέτρα πιο πάνω ο δίκλιτος ναός των Αγίου Ιωάννη και Αγίου Αντωνίου με σημαντικές αγιογραφίες, ο οποίος υπήρξε το καθολικό της μονής. Λίγα μέτρα παραπάνω υπάρχει το εικονοστάσι της Αγίας Παρασκευής ενώ στην πάνω έξοδο του φαραγγιού που χρειάζεται περίπου μιάμιση ώρα περπάτημα βρίσκεται το εκκλησάκι του Χριστού.

Υπάρχουν πολλά δέντρα κατά μήκος της πορείας και όσο πιο βαθειά εισχωρούμε τόσο το φαράγγι γίνεται και πιο πράσινο, ενώ η έκπληξη που κρύβει είναι το ίδιο το ρέμα του που ενώ στην αρχή που είναι τα εκκλησάκια είναι ξερό μετά από ένα τέταρτο περπατήματος η κοίτη αρχίζει να έχει ροή νερού που μετά το μέσον του φαραγγιού σχηματίζει κανονικό ποτάμι. Στο πιο όμορφο σημείο της πορείας αγριεύει λίγο η κοίτη του και δημιουργεί 3 καταρράκτες μοναδικής ομορφιάς που είναι και οι κοντινότεροι στην πόλη του Ηρακλείου, ενώ σε όλο το κομμάτι των καταρρακτών ο ασβεστόλιθος του φαραγγιού έχει ένα ιδιαίτερο ροζ χρώμα μοναδικό σε όλη την Κρήτη που κάνει το μέρος ακόμα πιο εντυπωσιακό.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ - http://www.cretanbeaches.com

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

 

Η Αίθουσα τέχνης γλυπτών του Γιάννη Κλινάκη στο χωριό Μάραθος

Ο Γιάννης Κλινάκης γεννήθηκε το 1938 στο χωριό Μάραθος Μαλεβιζίου.

    Έξι χρόνια αργότερα, στις 21 Αυγούστου 1944, ο πατέρας του, μαζί με άλλους δέκα έξι Μαραθιανούς, εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς κατακτητές. Έτσι από μικρός, όπως και όλα τα παιδιά της ηλικίας του, βίωσε τη σκληρότητα της κατοχής και την αβεβαιότητα των μεταπολεμικών χρόνων. Δούλεψε ως αγρότης, εργάτης γης σε δημόσια έργα και νταμάρια για πολλά χρόνια. 

    Το 1964 μετακόμισε με την οικογένεια του στην Αθήνα, όπου δούλεψε ως οικοδόμος με παράλληλη συνδικαλιστική δραστηριότητα, μέχρι το 1979. Το 1969 ασχολήθηκε για πρώτη φορά με τη γλυπτική. Σταδιακά αφοσιώθηκε σ΄ αυτήν μειώνοντας την απασχόληση του στην οικοδομή.

   Αρχικά εργάστηκε στο χυτήριο του γλύπτη Μεμά Καλογεράτου και στη συνέχεια (1971) βρέθηκε κοντά στο Χρήστο Καπράλο, διάσημο γλύπτη και ζωγράφο, από το έργο του οποίου επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό.

   Από το 1979 μέχρι και σήμερα αφιερώθηκε αποκλειστικά στην γλυπτική. 

   Το 1985 έστησε στο χωριό του το Μάραθος, στο χώρο του Μνημείου δικά του έργα σε χαλκό και δημιούργησε ένα σύνολο Μνήμης για τους Πεσόντες και την Εθνική Αντίσταση.

   Το 1991 έγινε μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (Ε.Ε.Τ.Ε.) και την ίδια χρονιά μέλος του Δ.Σ. του «Ιδρύματος  Χρήστου Καπράλου» μέχρι τον Ιανουάριο του 1996, οπότε διελύθη και μεταβιβάστηκε στην Εθνική Πινακοθήκη. 

   Τέσσερα χρόνια αργότερα (1995) μετακόμισε από τη Αθήνα στην Αίγινα όπου εργάζεται μέχρι σήμερα ενώ παράλληλα έχει και την ευθύνη του «Μουσείου Χρήστου Καπράλου».

  Η ανθρώπινη φιγούρα είναι το βασικό θέμα της δουλειάς του σε μέταλλο, μάρμαρο και τα τελευταία χρόνια αποκλειστικά πάνω σε ξύλο. Έχει παρουσιάσει μια σειρά με Κρητικές ανθρωπόμορφες λύρες, μια ενότητα με αγωνιστές του ΄21 και της Εθνικής Αντίστασης καθώς και γλυπτά με συμβολικό περιεχόμενο. Η επιμήκυνση των μορφών, οι αδρές επιφάνειες και ο τονισμός  του ηρωϊκού-δραματικού στοιχείου χαρακτηρίζουν τα γλυπτά του. Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

   Έχει παρουσιάσει το έργο του σε ατομικές εκθέσεις («Διαμαρτυρία»-1972, «Αίθουσα Τέχνης» Ηράκλειο-1993, «Έρσης»-1996) και έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις «Αρχαία Ολυμπία»-1991-1992, «Γλυπτική ΄97» Θεσσαλονίκη-1997 κ.α.)

   Τα έργα του, τα οποία αποτελούν Πολιτιστική Κληρονομιά για τον τόπο του, τα έχει δωρίσει από το 2009  στο Δημοτικό διαμέρισμα Μαράθου, του Δήμου Τυλίσου όπου και εκτίθενται μόνιμα στην "Αίθουσα Τέχνης Μαράθου".

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

 

Χειμωνιάτικη γεύση απο την παραλία Πύργος στην Γαύδο

Ο Πύργος βρίσκεται στην βορειοδυτική ακτή της Γαύδου, 6km βορειοδυτικά του λιμανιού στην Καραβέ.

Στον Πύργο υπάρχουν δύο διπλανές σμαραγδένιες αμμουδερές παραλίες, οι οποίες είναι εντελώς ανοργάνωτες και απομονωμένες. Πολλοί τις επιλέγουν για κατασκήνωση, καθώς είναι πολύ μακριά από οποιαδήποτε τουριστική υποδομή. Οι παραλίες είναι κρυμμένες στην καρδιά ενός μεγάλου κόλπου με αμμόλοφους και κέδρους, που προστατεύονται από παντού με απότομους γκρεμούς.

Μπορείτε να έρθετε στο Πύργο μόνο με τα πόδια ή με βάρκα. Η πεζοπορία από την Άμπελο διαρκεί 2-2.5 ώρες, ενώ η κατάβαση στην παραλία γίνεται από ένα απότομο μονοπάτι το οποίο είναι απαιτητικό. 

Επίσης, μπορείτε να οδηγήσετε σε ένα κακό χωματόδρομο που οδηγεί σε ένα σημείο κοντά στην παραλία και να περπατήσετε από εκεί. Όποια λύση κι αν ακολουθήσετε, ένα είναι το σίγουρο: η πρώτη βουτιά στα πεντακάθαρα νερά του Πύργου με το άγριο τοπίο τριγύρω, θα σας μείνει αξέχαστη. Σε καμία περίπτωση μην ξεχάσετε να έχετε μαζί σας νερό και φαγητό.

ΠΗΓΗ: http://www.cretanbeaches.com/