Τότε που οι Κρητικοί τα όπλα τα είχαν χωσμένα για μιαν... ανάγκη

Η σημερινή οπλοκατοχή και η οπλοχρησία στην Κρήτη ΔΕΝ είναι παράδοση, είναι εγκληματική δραστηριότητα και ξεγιβέντισμα (ξεφτίλισμα) του Κρητικού και της Κρητικής παράδοσης. Οι λεβέντες Κρητικοί παλιά, είχαν τα όπλα χωσμένα (κρυμμένα), “για μιαν  ανάγκη”, θυμάμαι να λένε, και εννοούσαν δύο πράγματα.

Για τον αγώνα υπέρ της ελευθερίας – ένωσης με την Ελλάδα (και όχι για μια αυτόνομη Κρήτη…) και για τα «οικογενειακά» δηλαδή τις ιστορίες τιμής. Η επίδειξη ήταν άγνωστη λέξη.

Γνώρισα Κρητικούς που είχαν γερμανικά λούγκερ θαμμένα ένα μέτρο βαθιά στην αυλή τους. Ποτέ δεν τα ξέθαψαν, απλώς ήξεραν ότι υπήρχαν εκεί και αυτό τους ήταν αρκετό. Θυμίζω ότι οι κρήτες παρέδωσαν μια φορά τα όπλα τους ξεγελασμένοι από την μεταξική δικτατορία τάχα για τον πόλεμο του 1940. Έτσι βρέθηκαν άοπλοι όταν πέσανε οι «ουρανίτες» οι Γερμανοί αλεξιπτωτιστές τον Μάιο του 1941. Αν οι κρήτες είχαν όπλα, η μάχη της Κρήτης πιθανόν να εξελισσόταν διαφορετικά…

..

Οι βοσκοί πάλι είχαν δίκαννα «τσιφτέδες» για τους λαγούς ή και πολεμικά όπλα για   προστασία στις ερημιές που γύριζαν. Αρκετοί τα χρησιμοποιούσαν και για βεντέτες που έχουν όμως εκλείψει εδώ και χρόνια. Θυμίζω την απαγωγή της Τασούλας το 1950 που συντάραξε όλη την Κρήτη αλλά και την χώρα (η Ρέα Γαλανάκη έχει γράψει σχετικά το βιβλίο «Βαθειά αμίλητα νερά»).

 

 

Η πρώτη και τελευταία μεταπολεμική επίσημη «ηρωική» παρέλαση οπλοφόρων στο Ηράκλειο ήταν το 1978, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή, σκόπευε να πάρει τα αρχαία από το μουσείο για να τα εκθέσει στο εξωτερικό. Έτσι ξεθάφτηκαν όχι μόνο όπλα αλλά και όλμοι και πολυβόλα. Ήταν τότε που ο Καραμανλής είχε πει το αξέχαστο «Ντρέπομαι, έξω μόνο πάμε καλά». Ας πούμε ότι η έξοδος των αρχαίων από το νησί έθιξε μια ευαίσθητη χορδή του Κρητικού.

Δεν θυμάμαι παλιά κανέναν Κρητικό να τριγυρνά και να επιδεικνύει τα κουμπούρια του. Εθεωρείτο ντροπή και άνανδρο.

Το να κουβαλά σήμερα κάποιος σιδερικό είναι θράσος και δειλία, αν βεβαίως δεν ανήκει σε κάποια μαφία. Ας μην ξεχνάμε ότι τα όπλα συντηρούν μια μαύρη αγορά και μια εγκληματική δραστηριότητα με υψηλό ανθρώπινο, οικονομικό και κοινωνικό κόστος για την Κρήτη. 

 

 

Ας μην ξεχνάμε ότι η οπλοκατοχή και η οπλοχρησία ενθαρρύνονται και από πολιτικούς που κατά καιρούς γίνονται δεκτοί στο νησί με «μπαλωτές». Οι πυροβολισμοί αυτοί σε γλέντια και γάμους  κλπ στοιχίζουν ζωές κάθε χρόνο στο νησί. Παιδιά που παίζουν αμέριμνα έχουν δεχτεί σφαίρες από το πουθενά…

 

 

Όσοι (κυρίως μη Κρητικοί) θεωρούν τα όπλα μια Κρητική γραφικότητα (που εξυμνείται μάλιστα από κάποιους αγοραίους τηλεοπτικούς μουζικάντες), ας εύχονται να μην βρεθούν ποτέ τους αντιμέτωποι με νταήδες οπλοφόρους να διαφωνούν πχ  για μια θέση πάρκιν ή με μεθυσμένους παλικαράδες σε γλέντια.. Τα έχω ζήσει και τα δύο και ομιλώ μετά λόγου γνώσεως.

Kάποιοι από τους παλιούς  Κρητικούς που κράτησαν όπλα σε δύσκολές εποχές ήταν συγγενείς μου και έχω μιλήσει μαζί τους για αυτές. Κρίνω σκόπιμο να αναφέρω τα ονόματά τους.

 

 

Ο θείος Τζίμης, μετανάστης στις ΗΠΑ από το 1908. γύρισε το 1912 εθελοντής, πολέμησε στο Μπιζάνι και ξενητεύθηκε πάλι το 1913 για να επιστρέψει οριστικά το 1970 και να πεθάνει στο χωριό το 1980. Ο θείοι Γιάννης, Αντώνης, Γιώργης. Πέτρος, Χαρίδημος. Πολέμησαν το 1922 στην Μικρασία και το 1940-41 στα ηπειρώτικα βουνά. Αφού εκπλήρωσαν το καθήκον τους στην πατρίδα, δεν ξανάπιασαν όπλο, παρά μόνο το ξινάρι για να ποτίσουν ταπεινά με τον ιδρώτα τους την Κρητική γη.

ΠΗΓΗ: http://sadentrepese.blogspot.gr/

 

Μου δώσατε μια κατάρα σας δίνω την ευχή μου

Κατηγορήθηκε ως ιερόσυλος, αφού στον «Τελευταίο Πειρασμό» ο συγγραφέας παρουσίαζε το Χριστό με ανθρώπινες αδυναμίες. Το ίδιο και στο έργο του «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», στο οποίο έγραφε για τις αμαρτωλές αδυναμίες των ιερέων. Ωστόσο ο «Καπετάν Μιχάλης» ήταν το έργο του που χαρακτηρίστηκε «αντιχριανικόν και αντιεθνικόν».. 

Η «Ασκητική» ήταν το πρώτο βιβλίο για το οποίο κινδύνεψε ο Νίκος Καζαντζάκης να καθήσει στο εδώλιο «επί χλευασμώ της θρησκείας» το 1930. Αργότερα, κατηγορήθηκε ως ιερόσυλος, αφού στον «Τελευταίο Πειρασμό» ο συγγραφέας παρουσίαζε το Χριστό με ανθρώπινες αδυναμίες. 

 

 

Το ίδιο και στο έργο του «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», στο οποίο έγραφε για τις αμαρτωλές αδυναμίες των ιερέων. Ωστόσο ο «Καπετάν Μιχάλης» ήταν το έργο του που χαρακτηρίστηκε «αντιχριανικόν και αντιεθνικόν». Υπήρξε μάλιστα επιστολή προς το Ιερατείο που ανέφερε ότι το βιβλίο αυτό εξευτελίζει τον αγώνα των Κρητών  γιατί περιγράφει τον καπετάν Μιχάλη ως μέθυσο και τον Πολυξίγκη ως ερωτύλο. Και προσβάλει και την εκκλησία γιατί στο κεφάλαιο με την κατήχηση της Εμινέ εκείνη λέει ότι ο Θεός είναι γέρος κοτσωνάτος και ο Χριστός ο γλυκός, ντεληκανής γιός του.

 

 

 «Μου δώσατε μια κατάρα, Άγιοι Πατέρες, σας δίνω μια ευχή: 

Σας εύχομαι να 'ναι η συνείδησή σας τόσο καθαρή όσο η δική μου και να 'στε τόσο ηθικοί και θρήσκοι όσο είμαι εγώ». Αυτή ήταν η δημόσια απάντηση του συγγραφέα στις απειλές της εκκλησίας για αφορισμό. 

ΠΗΓΗ

 

Η κοπή της Bασιλόπιτας του Συλλόγου Μικρασιατών Ιεράπετρας

Το απόγευμα της Κυριακής 8 Ιανουαρίου 2023 ο Σεβ. Μητροπολίτης Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Κύριλλος ανταποκρινόμενος σε ευγενική πρόσκληση της Προέδρου και των Μελών του Δ.Σ. του Συλλόγου Μικρασιατών Ιεράπετρας ευλόγησε την Βασιλόπιτα για το νέο έτος 2023 σε αίθουσα εκδηλώσεων κεντρικού ξενοδοχείου της πόλης.

Ο Σεβ. κ. Κύριλλος ευχήθηκε στην Πρόεδρο του Συλλόγου κ. Ευτυχία Μαρινάκη, στα Μέλη του Δ.Σ. και σε όλους όσοι είχαν κατακλύσει την αίθουσα, ευλογημένο από τον «αιώνων ποιητή και Δεσπότη» Κύριο Ιησού Χριστό το ήδη αρξάμενο έτος 2023, ειρηνικό και σωτήριο. Επίσης, σημείωσε ότι η χρονιά που μας πέρασε σημάδεψε τα πολιτιστικά δρώμενα σε όλη την Ελλάδα, αφού συμπληρώθηκαν 100 έτη από τη Μικρασιατική τραγωδία, την οποία πάντοτε πρέπει να ενθυμούμαστε και να αντλούμε διδάγματα για το μέλλον μας. Τέλος, ευχήθηκε να συνεχισθεί η αγαστή συνεργασία μεταξύ Ιεράς Μητροπόλεως, Δήμου και Συλλόγου για την προαγωγή της τοπικής κοινωνίας και για την καλλιέργεια άσβεστης της μνήμης των προγόνων μας, η οποία θα αποτελεί φως για την πορεία όλων μας.

 

Ο Δήμαρχος Ιεράπετρας κ. Θεοδόσιος Καλαντζάκης στον εγκάρδιο χαιρετισμό του ευχήθηκε χρόνια πολλά και συνεχάρη την Πρόεδρο κ. Ευτυχία Μαρινάκη και τα Μέλη του Συλλόγου Μικρασιατών για τη δράση τους, σημειώνοντας ότι είναι ένα ενεργό σωματείο με μεγάλη συνεισφορά στον τομέα της διατήρησης της παράδοσης και του πολιτισμού των Ελλήνων της Μικρασίας.

 

Ακολούθως η Πρόεδρος του Συλλόγου κ. Ευτυχία Μαρινάκη ευχαρίστησε θερμά τον Σεβ. Μητροπολίτη Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Κύριλλο, τον Δήμαρχο Ιεράπετρας κ. Θεοδ. Καλαντζάκη, τους παριστάμενους Αντιδημάρχους και τα Μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου και όλα τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου για τη συμμετοχή τους στην εκδήλωση κοπής της βασιλόπιτας, και ευχήθηκε καλή χρονιά με υγεία, ειρήνη και αγάπη.

 

Στην τελετή έλαβαν μέρος ο Πρωτοσύγκελλος της Μητροπόλεως Αρχιμ. Αμβρόσιος Σκαρβέλης, οι Εφημέριοι της Ενοριών του Ιερού Μητροπολιτικού ναού Αγίου Γεωργίου πρωτ. Αθανάσιος Ταρλαντέζος, Παναγίας Ελεούσας πρωτ. Σάββας Λιναρδάκης, πρωτ. Μιχαήλ Ξυδιανός και Οικονόμος Κωνσταντίνος Λιοντάκης, Μεταμρφώσεως του Κυρίου πρωτ. Ανδρέας Πιτροπάκης και ο Διάκονος Θεμιστοκλής Μπεϊνάς, ενώ τους ύμνους απέδωσε ο πρωτοψάλτης του Μητροπολιτικού ναού Αγίου Γεωργίου, Διευθυντής της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Μητροπόλεως και Χοράρχης της Χορωδίας του Συλλόγου Μικρασιατών κ. Ιωάννης Αρώνης. Παρέστησαν ο Δήμαρχος Ιεράπετρας κ. Θεοδόσιος Καλαντζάκης, οι Αντιδήμαρχοι κ.κ. Εμμανουήλ Βρυγιωνάκης, Μαρία Ρουμελιωτάκη και Χρύσα Χατζημαρκάκη, ο επικεφαλής της Δημοτικής παράταξης «Μαζί Αλλάζουμε την Ιεράπετρα» κ. Αργύρης Πανταζής, ο Δημοτικός Σύμβουλος και Παναγιώτης Σαρρής, η Πρόεδρος κ. Ευτυχία Μαρινάκη, και τα Μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου Μικρασιατών Ιεράπετρας, και πολλά Μέλη και φίλοι του Συλλόγου με τις οικογένειές τους.

 

O Κρητικός Φοίνικας ή Φοίνικας του Θεόφραστου (Phoenix theophrastii)

O Κρητικός Φοίνικας ή Φοίνικας του Θεόφραστου (Phoenix theophrastii)είναι ένας μικρός φοίνικας, ενδημικός στην ανατολική περιοχή της Μεσογείου, με πολύ περιορισμένη εξάπλωση σε λίγες περιοχές της Κρήτης, με μεμονωμένα άτομα σε 5 σημεία στην Αμοργό και σε 1-2 σημεία στην Ανάφη στη νότια Ελλάδα, και στις χερσονήσους Datca και Bodrum  απέναντι από την Κω της επαρχίας Mugla στη νοτιοδυτική Τουρκία. 

 

Πρόσφατα ανακαλύφθηκαν 8 μέλη του είδους στην περιοχή της Αρχαίας Επιδαύρου. Το μόνο μεγάλο δάσος φοίνικα της Ευρώπης αποτελείται από το Φοίνικα του Θεόφραστου, στο Βάι, μια παραλία στο νομό Λασιθίου στην ανατολική Κρήτη στο δήμο Σητείας. 

Το φοινικόδασος του Αγίου Νικήτα που υπάρχει στο νότιο μέρος του Νομού Ηρακλείου είναι μακρόστενο και φύεται στα ανατολικά Αστερούσια Όρη σε κάπως αρκετή απόσταση απ' τη θάλασσα (το μόνο στην Κρήτη). 

 

 

Στην παραλία Πρέβελης ένα άλλο γνωστό παραποτάμιο φοινικόδασος στη νότια ακτή του Νομού Ρεθύμνης και στον ίδιο νομό δυτικότερα κοντά στον παράλιο οικισμό Πλακιάς φύονται λίγα άτομα δίπλα σε ένα ποτάμι στην παραλία Σούδα. Ο φοίνικας φτάνει τα 15 μ ύψος, συνήθως με πολλούς λεπτούς κορμούς. 

Τα φύλλα είναι πτεροειδή, με μάκρος 2-3 μ, με τα πολυάριθμα, άκαμπτα, γκριζο-πράσινα, γραμμικά φυλλάρια 15-50 εκατ. μήκος σε κάθε πλευρά του κεντρικού μίσχου. 

 

 

Ο καρπός είναι ωοειδής, κιτρινο-καφέ δρύπη, με 1,5 εκατ. μάκρος και 1 εκατ. σε διάμετρο, και περιέχει ένα μόνο μεγάλο σπόρο. Ως φοίνικας θυμίζει περισσότερο 

τον Phoenix dactylifera τη γνωστή μας χουρμαδιά που φύεται στις ερήμους Σαχάρα και της Αραβίας, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις θυμίζει και τον Phoenix canariensis με πιο ασημοπράσινο χρώμα φυλλώματος, για αυτό και υποστηρίζεται πως ο φοίνικας του Θεοφράστου είναι ο αρχαίος πρόγονος και των δυο αυτών ειδών, ο οποίος είναι μικρότερος σε διαστάσεις (τα 10-15 μέτρα μόνο φτάνουν τα ενήλικα φυτά) και η σάρκα του καρπού του (του "χουρμά") δεν αξίζει να φαγωθεί επειδή είναι πάρα πολύ λεπτή και ινώδης και έχει μια στυφή γεύση, αν και μερικές φορές οι καρποί του τρώγονται από τους ντόπιους.

ΒΑΙ

Να σημειωθεί πως, ότι συμβαίνει με την χουρμαδιά, από περιοχή σε περιοχή έχει παρατηρηθεί και στον φοίνικα του Θεόφραστου, δηλαδή διαφορά ποικιλίας ανάμεσα στους καρπούς, όσον αφορά τη χημική διαδικασία ωρίμανσης τους και το σχήμα. 

 

 

Για παράδειγμα στην Επίδαυρο ο φοίνικας του Θεόφραστου κάνει πιο μακρόστενους καρπούς και όταν βρίσκονται σε κατάσταση ακόμα άγουρη ή ημι-άγουρη, ο πυρήνας (κουκούτσι) υφίσταται, αλλά όχι σε όλα τα στάδια ωρίμανσης (όπως συμβαίνει στην χουρμαδιά), ο οποίος στην πρώτη περίπτωση βρίσκεται εξολοκλήρου σε άγουρη, υγρή κατάσταση και όχι στερεή, σε αντίθεση όμως με τους πιο ωοειδείς καρπούς από την Πρέβελη και γενικότερα την Κρήτη όπου ακόμα και άγουρη πρασινωπού χρώματος να είναι η σάρκα του καρπού, ο πυρήνας μέσα βρίσκεται σε στερεή κατάσταση, ακόμα κι αν εμφανισιακά  έχει ένα λευκότερο "άγουρο" χρώμα, καθώς στην μετέπειτα σπορά του παρατηρείται πως ένα 80% μιας ποσότητας, έχει απόδοση ριζοβολίας. 

 

 

Επίσης, μόνο στην ίδια την Κρήτη  έχει παρατηρηθεί μικρή διαφορά ιδιοτήτων ανάμεσα σε σπόρους που προέρχονται από την Πρέβελη και το Βάι αντίστοιχα.

Εθελοντική αιμοδοσία το Σάββατο 14 Ιανουαρίου στο αίθριο της Λότζια

Εθελοντική αιμοδοσία θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 14/01/2023 στο κέντρο της πόλης του Ηρακλείου και συγκεκριμένα στο αίθριο της Λότζια από τις 9:30 έως τις 14:00 .

Πρόκειται για μια κοινή προσπάθεια αιμοδοσίας, την οποία διοργανώνει ο Παγκρήτιος Σύνδεσμος Εθελοντών Αιμοδοτών και Δωρητών Οργάνων Σώματος «Αιματοκρήτης» σε συνεργασία με τον Δήμο Ηρακλείου και την Αντιδημαρχία Πολιτισμού – Εθελοντισμού. 

 

Η Εθελοντική Αιμοδοσία πραγματοποιείται κάθε Σάββατο.

Σ’ αυτήν την κοινή προσπάθεια, καλούνται όλοι να συμμετάσχουν. Σημαντικό είναι ότι δεν υπάρχει τράπεζα αίματος, ούτε διαχείριση αίματος. Κάθε Εθελοντής Αιμοδότης έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει τις μονάδες που έχει προσφέρει σε περίπτωση μελλοντικής ανάγκης σε αίμα, δικής του ή συγγενική. Παράλληλα στο χώρο της αιμοδοσίας ο κάθε αιμοδότης θα έχει τη δυνατότητα να καταθέσει αίτηση για την έκδοση της ηλεκτρονικής ατομικής κάρτας αιμοδότη σε περίπτωση που δεν την έχει ακόμα προμηθευτεί.

Η αιμοδοσία απευθύνεται σε όσους θέλουν να δώσουν αίμα. Το έμπειρο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό της μονάδας αιμοδοσίας του Βενιζελείου Νοσοκομείου πραγματοποιεί τις αιμοληψίες, ενώ εθελοντές είναι παρόντες για να λύσουν κάθε απορία. Αίμα μπορούν να δώσουν όλοι οι υγιείς άνδρες/ γυναίκες από 18-65 ετών. Πρέπει να είναι ξεκούραστοι, να έχουν πάρει ελαφρύ πρωινό και αν δεν έχουν κάρτα αιμοδότη, να έχουν μαζί τους το ΑΜΚΑ ή την αστυνομική τους ταυτότητα. Η χρήση μάσκας παραμένει υποχρεωτική εντός της μονάδας αιμοδοσίας.

Παράλληλα θα γίνεται ενημέρωση για την δωρεά αιμοποιητικών κυττάρων(μυελού των οστών) και την δωρεά οργάνων.

Για οποιαδήποτε διευκρίνιση στα τηλέφωνα: 2810239773 και 6978247010 και e-mail: aimatocritis@hotmail.com -www.aimatocritis.gr

 

Η τελετή απονομής του τίτλου του Ομότιμου Καθηγητή του ΕΑΠ στον Αντώνιο Λιοναράκη

 Το πρόγραμμα της τελετής απονομής του τίτλου του Ομότιμου Καθηγητή του ΕΑΠ στον Αντώνιο Λιοναράκη, Καθηγητή πρώτης βαθμίδας της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών, την Τετάρτη, 11 Ιανουαρίου 2023, ώρα 18.00, στο Παράρτημα ΕΑΠ στην Αθήνα (Γραβιάς 4-6).

 

Με κατάνυξη ο Αγιασμός των Υδάτων στο Λιμάνι του Ηρακλείου

Με ιδιαίτερη μεγαλοπρέπεια, λαμπρότητα και κατάνυξη εορτάστηκαν και φέτος τα Θεοφάνεια και ο Αγιασμός των Υδάτων στο Λιμάνι του Ηρακλείου.

Προ της τελετής του Αγιασμού των Υδάτων τελέστηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον Ι. Ν. Αγ. Τίτου Ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ.κ. Ευγένιου. 

Στη συνέχεια ακολούθησε λιτανευτική πομπή για τον Αγιασμό των Υδάτων και την κατάδυση του Τιμίου Σταυρού στο Λιμάνι του Ηρακλείου, την οποία πλαισίωσε η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Δήμου Ηρακλείου. Χιλιάδες πιστοί, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της εορτής των Θεοφανείων κατέκλυσαν την εντυπωσιακή με βάγιες στολισμένη προβλήτα έμπροσθεν του κτιρίου του Κεντρικού Λιμεναρχείου Ηρακλείου, δίδοντας θερμό και ομολογιακό παρόν. 

Για μια ακόμη χρονιά οι νέοι μας, αψήφησαν το κρύο, βούτηξαν στα παγωμένα νερά του Ενετικού Λιμανιού μας για να ανασύρουν τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό, την στιγμή που παράλληλα ηχούσαν οι κόρνες των σκαφών του Λιμενικού και των πλοίων, αναγγέλοντας το καινούργιο, το νέο, το χαρμόσυνο και ελπιδοφόρο μήνυμα της φώτισης και της καθαρτήριας αναγέννησης. 

Στον Αγιασμό των Υδάτων παρέστησαν ο Υφυπουργός Αθλητισμού κ. Λευτέρης Αυγενάκης, εκπρόσωποι του Κοινοβουλίου, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των τοπικών αρχών, στελέχη του Ναυτικού, της Αστυνομίας και του Λιμενικού Σώματος, κληρικοί, εκπρόσωποι των σωμάτων ασφαλείας, εθελοντικών ομάδων και πολιτών. 

Ο Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΛΗ κ. Μηνάς Παπαδάκης, δήλωσε ότι «Σήμερα είναι μία μεγάλη γιορτή για την Ορθοδοξία και όλοι εμείς εδώ από το λιμάνι του Ηρακλείου, αγιάζουμε τα ύδατα και στέλνουμε τα Χρόνια Πολλά σε όλους τους ναυτικούς μας στους φύλακες των θαλασσών μας και τους ευχόμαστε γαλήνια ταξίδια και απάνεμες θάλασσες».

Ο Πρόεδρος του ΟΛΗ κ. Ιωάννης Βαρδαβάς ττόνισε ότι «Σήμερα είναι μία ημέρα ελπίδας και φώτισης για όλες και όλους και ευχόμαστε υγεία και προκοπή ιδιαίτερα καλά ταξίδια στους Έλληνες ναυτικούς μας».

Ο εορτασμός των Θεοφανίων σηματοδότησε επίσης την ολοκλήρωση των εκδηλώσεων του Χριστουγεννιάτικου χωριού του Οργανισμού Λιμένος Ηρακλείου οι οποίες έδωσαν και φέτος χαρά και διασκέδαση σε μικρούς και μεγάλους.

 

Ο Πρόδρομος "Μποδοσάκης" Αθανασιάδης

Ο Πρόδρομος "Μποδοσάκης" Αθανασιάδης γεννήθηκε στον Πόρο μάλλον το 1891 χωριό της επαρχίας Νίγδης στα βάθη της Μικράς Ασίας, από φτωχή οικογένεια: 

το Θωμά και τη Δέσποινα Αθανασιάδη, που είχαν συνολικά 5 παιδιά. 

Η ακριβής ημερομηνία γέννησής του δεν είναι γνωστή, καθώς δεν είχε δηλωθεί στα ληξιαρχικά αρχεία 

 Το όνομα Μποδοσάκης, με το οποίο έγινε γνωστός στη μετέπειτα ζωή του, αποτελεί παραφθορά του ονόματος Πρόδρομος στα τουρκικά.Δέκα χρονών πήγε να βρει την τύχη του στα Άδανα και μέχρι τα δεκαεπτά του είχε γίνει ένας από τους σημαντικούς οικονομικούς παράγοντες της περιοχής, με εμπορική δραστηριότητα πρώτα στη Μερσίνα και αργότερα στην Κωνσταντινούπολη. 

Αγοράζει το κοσμοπολίτικο Σπόρτινγκ Κλαμπ της Σμύρνης για να γίνει λέσχη των Ελλήνων Αξιωματικών και μέσα σε μια νύχτα το ξενοδοχείο Πέρα Παλάς στην Κωνσταντινούπολη, κάνοντάς το κέντρο όλων των κοινωνικών εκδηλώσεων της πόλης.Με τη μικρασιατική καταστροφή ήρθε στην Ελλάδα, με παρακίνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου,φέρνοντας μαζί του την τεράστια ήδη περιουσία του, και πρόσφερε στην πατρίδα του την πρώτη του δωρεά. 

Δωρίζει το 1919 τα χρήματα για να κτιστεί ένα σχολείο στο Ηράκλειο 

της Κρήτης, όπου σήμερα στεγάζεται το«Μποδοσάκειο» 2ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου.Γρήγορα όμως ο Μποδοσάκης, μέσα στις δύσκολες συνθήκες της κατεστραμμένης Ελλάδας, χάνει την περιουσία του. Ωστόσο, δεν πτοείται, καθώς ξεκινάει και πάλι επιχειρηματική δραστηριότητα, που καταλήγει σε μια σειρά επιχειρήσεις: χημικές βιομηχανίες, υαλουργεία, ναυτιλιακές εργασίες, οινοπνευματώδη, ορυχεία και μεταλλεία, πυρομαχικά, που κάλυπταν το 35% του βιομηχανικού δυναμικού της χώρας. Σημαντική ήταν η προσφορά του στον Πόλεμο του ’40, όταν τα αποθέματα πυρομαχικών της ΠΥΡΚΑΛ για τα οποία ο ίδιος ο Μποδοσάκης 

είχε μεριμνήσει ενισχύουν τον ελληνικό αγώνα. Χωρίς αυτά, ο πόλεμος θα είχε τελειώσει πολύ νωρίτερα διότι τα υπάρχοντα πυρομαχικά της Ελληνικής Κυβέρνησης επαρκούσαν μόνο για ένα μήνα και η προμήθεια από το εξωτερικό θα έπαιρνε τουλάχιστον έξι μήνες. 

Με την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα, ο Μποδοσάκης εγκαταλείπει τη χώρα. Μεταπολεμικά, ασχολήθηκε με πλήθος βιομηχανιών, κυρίως εξαγωγικών: βοηθάει σημαντικά την ελληνική οικονομία και την αναστήλωση της χώρας δημιουργώντας ανάμεσα στ’ άλλα, πάνω από 15.000 νέες θέσεις εργασίας.

Παράλληλα με την επιχειρηματική του δραστηριότητα, ενισχύει το Οικουμενικό Πατριαρχείο, εκκλησίες, φιλανθρωπικά ιδρύματα, πνευματικούς και καλλιτεχνικούς οργανισμούς, ιατρικές έρευνες. 

Μεταξύ άλλων:

Χορηγεί υποτροφίες σε νέους για σπουδές.

Χρηματοδοτεί την αγορά έκτασης 185 στρεμμάτων στην Κάντζα και την ανέγερση των αναγκαίων κτιριακών και αθλητικών εγκαταστάσεων για τη λειτουργία του Μποδοσάκειου Δημοτικού Σχολείου του Κολλεγίου Αθηνών, που εγκαινιάστηκε το Σεπτέμβριο του 1977.

Ιδρύει τη Γηριατρική Κλινική στο Κρατικό Θεραπευτήριο Ψυχικών Παθήσεων Αθηνών.

Προσφέρει την κατοικία του στο Παλαιό Ψυχ

ικό για να γίνει, μετά το θάνατό του, κατοικία του ΄Ελληνα Πρωθυπουργού (σήμερα στεγάζει το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού).Κεντρικό όμως στόχο των οραματισμών του Μποδοσάκη, αποτελεί η παιδεία. Προβλέπει στον Οργανισμό του Ιδρύματος που δημιούργησε το 1972, ειδικούς θεσμούς που θα βοηθήσουν 

νέους με υψηλές επιδόσεις και χωρίς οικονομικές δυνατότητες να επιδοθούν στην επιστήμη.

Πέθανε το 1979, αφήνοντας το Ίδρυμα Μποδοσάκη συνεχιστή του οράματος και της πολυσχιδούς του δράσης.

 

Ο θεσμός του Επιθεωρητή στα Σχολεία

Μια ιστορία, η οποία δεν απέχει από την πραγματικότητα!!! Γιατί καταργήθηκε ο θεσμός του Επιθεωρητή στα Σχολεία;;;

ΠΟΙΟΣ ΕΚΛΕΨΕ ΤΑ ΜΗΛΑ;

Την παλιά καλή εποχή που υπήρχε ακόμη ο θεσμός του Επιθεωρητή και καταργήθηκε στις αρχές της μεταπολίτευσης, επισκέπτεται ένας επιθεωρητής κάποιο Δημοτικό Σχολείο.

Μπαίνει σε μια τάξη η οποία εκείνη την ώρα είχε μάθημα για την Ελληνική Μυθολογία. Ρωτάει το δάσκαλο αν κάνανε τους άθλους του Ηρακλή και μετά από καταφατική απάντηση του δασκάλου, απευθύνει στα παιδιά την ερώτηση:

Ποιο παιδάκι μπορεί να μου πει ποιός έκλεψε τα μήλα των Εσπερίδων;

Άχνα από την πλευρά των παιδιών, κανένα χέρι δεν σηκώνεται για απάντηση. Ο επιθεωρητής υποθέτοντας ότι τα παιδιά έχουν κάποιο τρακ, προσπαθεί να τα ενθαρρύνει:

Ελάτε παιδιά, μη διστάζετε, είμαι βέβαιος ότι το ξέρετε .

Καμμία κίνηση από την πλευρά των παιδιών. Ο επιθεωρητής αποφασίζει να απευθυνθεί σε ένα παιδάκι και το ρωτάει: - Εσένα πως σε λένε παιδάκι μου;

- Γιαννάκη κύριε.

- Για πες μου Γιαννάκη, ποιος έκλεψε τα μήλα των Εσπερίδων; Για σκέψου λίγο. Προσπάθησε να θυμηθείς.

Ο Γιαννάκης χάνει το χρώμα του και τραυλίζοντας απαντάει στον επιθεωρητή:

- Κύριε δεν τα έκλεψα εγώ. Να, ρωτήστε και τα άλλα παιδιά να σας πουν. Δεν ξέρω τίποτα.

Ο επιθεωρητής στρέφεται με απορία στο δάσκαλο, ο οποίος του απαντά:

- Κύριε επιθεωρητά γνωρίζω το Γιαννάκη εδώ και πέντε χρόνια. Γνωρίζω και την οικογένεια του. Είναι πάρα πολύ καλό παιδί. Ποτέ του δεν έκανε μια τέτοια πράξη.

Ο επιθεωρητής οργίζεται, είναι έτοιμος να εκραγεί, το αντιλαμβάνεται ο δάσκαλος ο οποίος του λέει:

- Κύριε επιθεωρητά, δεν πιστεύω να υποψιάζεστε εμένα ! ! 

Ο επιθεωρητής με δυσκολία συγκρατεί τα νεύρα του και καλεί το δάσκαλο έξω από την αίθουσα όπου του ανακοινώνει ότι θα τον αναφέρει και από εκεί πηγαίνει κατ' ευθείαν στο γραφείο του όπου συντάσσει σχετική αναφορά προς το Υπουργείο Παιδείας .

Μετά από 15 μέρες έρχεται η απάντηση του Υπουργείου στην αναφορά του Επιθεωρητού.

«Κύριε επιθεωρητά, το περιστατικό που αναφέρετε εμπίπτει στις αρμοδιότητες της Αγρονομίας και όχι του Υπουργείου Παιδείας. Σας εφιστούμε την προσοχή να αρκεσθείτε στα εκπαιδευτικά και λοιπά καθήκοντα της αρμοδιότητος σας αλλιώς θα αναγκαστεί το Υπουργείο να λάβει τα προσήκοντα μέτρα προς αποφυγήν επανάληψης παρομοίων φαινομένων.»

Ο επιθεωρητής παθαίνει ένα βαρύ εγκεφαλικό και έπεσε σε κώμα, από το οποίο δεν συνήλθε ποτέ. Το ίδιο και η παιδεία. Από τότε καταργήθηκε και ο θεσμός του επιθεωρητού.................

https://www.facebook.com/andreas.lenakakis/about