Έρχεται το 14ο Kισσαμίτικο καρναβάλι

 Με συμμετοχή παλιών αλλά και νέων ομάδων, με πολλή όρεξη και μεράκι, ο δήμος Κισσάμου υπόσχεται ένα δυνατό 14ο Κισσαμίτικο Καρναβάλι στις 26 Φεβρουαρίου.

Όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση «ο Δήμος Κισσάμου, η Κοινωφελής Επιχείρηση και η Οργανωτική Επιτροπή του Κισσαμίτικου Καρναβαλιού, ετοιμάζονται για την μεγάλη παρέλαση αρμάτων και καρναβαλιστών την Κυριακή 26 Φεβρουαρίου και ώρα 3:00 οδό Σκαλίδη, το 14ο Κισσαμίτικο Καρναβάλι επιστρέφει δυναμικά για να χαρίσει κέφι και χαρα σε μικρούς και μεγάλους.

 Βάλε τη φαντασία σου να δουλέψει, συντόνισε την ομάδα σου, βρείτε θέμα και ελάτε να το δηλώσετε».

Πληροφορίες:

Τηλ: 2822340200 (Κα Μαρακάκη Βίκυ, Κος Ανδρουλάκης Μανώλης)

Email:koinofelisdkis@gmail.com

ΥΠΑ : Οι πτήσεις του 2022 ξεπέρασαν την αεροπορική κίνηση του 2019 - Οριακή μείωση στην συνολική επιβατική κίνηση

 Με οριακή μείωση έκλεισε για το 2022 έναντι του 2019 η συνολική επιβατική κίνηση στα αεροδρόμια της χώρας, ενώ οριακή αύξηση είχαμε στο σύνολο των πτήσεων.

 Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) στο σύνολο των αεροδρομίων της χώρας μας (αεροδρόμιο Αθήνας "Ελευθέριος Βενιζέλος", 24 αεροδρόμια διαχείρισης ΥΠΑ, 14 περιφερειακά αεροδρόμια διαχείρισης Fraport Greece), προκύπτει ότι για το 12μηνο του 2022 στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκαν 529.235 πτήσεις, έναντι 526.155 το 2019, με τον δείκτη αεροπορικής κίνησης να σημειώνει οριακή αύξηση +0,6%. 

Όσον αφορά το σύνολο των διακινούμενων επιβατών (αφίξεις και αναχωρήσεις επιβατών εξωτερικού και εσωτερικού), από τα στοιχεία για το έτος 2022 προκύπτει ότι διακινήθηκαν 63.493.375 εκατομμύρια επιβάτες, έναντι 64.169.005 το 2019, σημειώνοντας οριακή μείωση -1,1%.

   Ειδικότερα, από τα μέχρι τώρα στατιστικά στοιχεία για την επιβατική κίνηση των 24 περιφερειακών αεροδρομίων που ανήκουν στη διαχείριση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ), το εξάμηνο Μαΐου-Οκτωβρίου του 2022, προκύπτουν τα ακόλουθα: 

Ο συνολικός αριθμός των διακινηθέντων επιβατών για το διάστημα της θερινής περιόδου Μαΐου-Οκτωβρίου 2022 ανήλθε στα 8.857.010, παρουσιάζοντας αύξηση 4,06 % σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2019 όπου είχαν διακινηθεί 8.511.237 επιβάτες. 

Όσον αφορά τις πτήσεις στα 24 αεροδρόμια, αυτές ανήλθαν στις 72.937, καταγράφοντας οριακή αύξηση 0,86%, σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2019 όπου είχαν πραγματοποιηθεί 72.317 πτήσεις. 

 

Β.Κουτσ.       ΑΠΕ ΜΠΕ

Μουσείο Γαβαλοχωρίου: "Φωλιά" Πολιτισμού Στην "Καρδιά" Του Αποκόρωνα

  Στην καρδιά του Αποκόρωνα και σε απόσταση 26 χιλιόμετρων από την πόλη των Χανίων ο επισκέπτης συναντά μια ακόμα «φωλιά» πολιτισμού που υπάρχει στην Κρήτη.

To ιστορικό και λαογραφικό μουσείο Γαβαλοχωρίου αποτελεί σημείο αναφοράς για την περιοχή του Αποκόρωνα και δέχεται κάθε χρόνο επισκέπτες τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό.

Εγκαινιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 1993 και στεγάζεται σε κτίριο που αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα τοπικής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής.

Όπως αναφέρει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ η επιμελήτρια του μουσείου, εκπαιδευτικός Τασία Φρονιμάκη «από το 1993 έχουν επισκεφθεί το μουσείο περισσότεροι από 120 χιλιάδες πολίτες. Παράλληλα, περισσότεροι από 8000 μαθητές έχουν παρακολουθήσει εκπαιδευτικές δράσεις και προγράμματα».

Το μουσείο Γαβαλοχωρίου σύμφωνα με την ίδια αποτελεί τα τελευταία χρόνια ένα από τα σημεία που επισκέπτονται οι επιβάτες της κρουαζιέρας στα Χανιά «αφήνοντας» πίσω τους πολύ καλές κριτικές με τις εταιρείες κρουαζιέρας να το έχουν εντάξει στα προγράμματα τους.

Το κτήριο που στεγάζεται το μουσείο αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα. Ισόγειο με εσωτερική αυλή, καμαρόσπιτο με βοηθητικούς χώρους και όροφο με οντά. Τμήμα του κτιρίου κατασκευάστηκε κατά την Ενετοκρατία, o δε όροφος έγινε επί Τουρκοκρατίας.

Χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία μέχρι τα τέλη του περασμένου αιώνα. Στην τότε κοινότητα Γαβαλοχωρίου δωρήθηκε από το ζεύγος Γεωργίου και Μαρίας Στυλιανάκη.

Η έκθεση των αντικειμένων γίνεται σύμφωνα με τη σύγχρονη μουσειολογική αντίληψη, με επεξηγηματικά κείμενα, φωτογραφίες, σχέδια, μακέτες και εμπλουτίζεται κάθε χρόνο με νέα εκθέματα. Περιλαμβάνει επτά αίθουσες στις οποίες αναπτύσσονται και οι βασικές του ενότητες με εκθέματα από μετάξι, κεραμικά, πέτρες και σκαλισμένους λίθους, εκκλησιαστικά είδη, είδη ξυλογλυπτικής, υφαντικής τέχνης .

«Στην περιοχή μας έχουμε δύο μουσεία και ιδιωτικές συλλογές. Η ανάπτυξη του πολιτισμού αποτελεί για μας μια διαρκή φροντίδα. Χρέος μας είναι να τον αναδεικνύουμε συνεχώς, όχι μόνο για οικονομικά οφέλη αλλά για να διατηρήσουμε ζωντανές τις ρίζες και την παράδοση μας», τόνισε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο δήμαρχος Αποκορώνου Χαράλαμπος Κουκιανάκης.

Στο ιστορικό τμήμα του Μουσείου εκτίθενται όπλα και σπαθιά από τους μακροχρόνιους αγώνες των Κρητικών για ελευθερία, μικρό μέρος των ζωγραφικών πινάκων και ιστορικών λιθογραφιών, στις οποίες απεικονίζονται παραστατικά τα σημαντικότερα γεγονότα της Ελληνικής και Κρητικής ιστορίας. Νομίσματα Ρωμαϊκά, Βυζαντινά, Βενετσιάνικα, Τουρκικά, Κρητικής Πολιτείας και νόμισμα των Συρακουσών (405-345 π.Χ.). Επίσης μετάλλια κατοίκων της περιοχής. κερδισμένα στα πεδία μαχών.

ΠΗΓΗ - ΑΠΕ

Απο Τα Χανιά Που Αγαπήσαμε Μια Λουλού Στο Φάρο - Της Ειρήνης Καλαιτζάκη

 Της ναυτοσύνης λαός οι Έλληνες, έμαθαν να κατασκευάζουν τα πλοία τους και να ξανοίγονται στις θάλασσες, αναπτύσσοντας το εμπόριο, συγκαταλέγοντας ταυτόχρονα την Ελλάδα από την αρχαιότητα κιόλας, σε μία από τις παγκόσμιες ναυτικές δυνάμεις. Ανάμεσά τους και η Κρήτη με μακραίωνη και πολυτάραχη ιστορία, αφού λόγω της γεωγραφικής της θέσης αποτελούσε συχνά στόχο λογής-λογής κατακτητών.

Με τα Χανιά και το Ηράκλειο να κρατούν τα σκήπτρα, οι Βενετσιάνοι έχτισαν τα εντυπωσιακά νεώρια (αρσενάλια), επισκευάζοντας τα πλοία τους την περίοδο του χειμώνα για να είναι ετοιμοπόλεμα τους θερινούς μήνες. Με τον ερχομό των Τούρκων στην Κρήτη και στα Χανιά, τα νεώρια έπαψαν να λειτουργούν για το σκοπό τον οποίο κατασκευάστηκαν. Έτσι εγκαταλείφθηκαν και άρχισαν να έχουν διάφορες χρήσεις και κυρίως να μετατρέπονται σε αποθήκες.

Μεταπολεμικά και καθώς η Ελλάδα πασχίζει να ανασυντάξει τις δυνάμεις της, δημιουργείται μια μικρή οικογενειακή επιχείρηση στο λιμενοβραχίονα του φάρου. Το καρνάγιο της οικογένειας Παριωτάκη δίνει πνοή στα ξύλα, κατασκευάζοντας γερά σκαριά για μικρά αλλά και μεγαλύτερα ταξίδια. Καθώς η επιχείρηση χτίζει θεμέλια και αναπτύσσεται, γίνεται όλο και επιτακτικότερη η ανάγκη για γρήγορη μεταφορά ανθρώπινου δυναμικού και εργαλείων από την πόλη και το λιμάνι, προς το καρνάγιο. Έτσι την ταραγμένη δεκαετία του ’60 και για πολλά χρόνια γράφει ιστορία στην καρδιά τού Βενετσιάνικου λιμανιού, ένα βαρύ και γερό σκαρί, σουλατσάροντας ακούραστα στα νερά του, εξυπηρετώντας αγόγγυστα τα αφεντικά του.

Ο λόγος για την πιο πολυφωτογραφημένη βάρκα του λιμανιού και όχι μόνο, την αγαπημένη όλων «ΛΟΥΛΟΥ». Τα χρόνια περνούν, οι ιδιοκτήτες του καρνάγιου συνταξιοδοτούνται και στα τέλη της δεκαετίας του ’90 το καρνάγιο περνάει στην ιστορία και μαζί του και η διάσημη Λουλού. Γερασμένη, μη μπορώντας να προσφέρει πια τις υπηρεσίες της, αράζει στην μικρή αμμώδη παραλία και αφήνεται στο χρόνο και τα στοιχεία της φύσης.

Από τότε και για πολλά χρόνια έγινε η πιο πιστή συντρόφισσα του φάρου και αποτέλεσε αναπόσπαστο κομμάτι των περιπάτων μας. Υπήρξε το πρώτο φωτογραφικό ραντεβού, κάτι σαν εκπλήρωση ενός τάματος από τους περιπατητές και λίγο πριν εκείνοι φτάσουν στον πάντα μυστηριώδη γείτονά της. Εξέπεμπε γοητεία και είχες την αίσθηση όταν την πλησίαζες πως σου διηγιόταν τα πάθη και τις περιπέτειες ενός βίου γεμάτου αλμύρα. Και αν κάποιοι άνθρωποι την περιφρόνησαν και την τοποθέτησαν στο σεντούκι της λήθης κάποιοι άλλοι την αγάπησαν σαν να ήταν δημιούργημα των χεριών τους. Γερασμένη, μα πολύ διάσημη και αγαπημένη, η «Λουλού» του καρνάγιου στο δρόμο για το φάρο, κουβαλούσε ακόμα κάτι από την αίγλη του παρελθόντος. Είχε θαυμάσει μαγευτικά ηλιοβασιλέματα, την είχαν χτυπήσει αλύπητα αέρηδες και μπόρες, στάθηκε στο ύψος της απέναντι στον – γεμάτο ιστορία – λόφο του Καστελιού, καμάρωσε τα χιονισμένα και περήφανα βουνά, πόζαρε σε χιλιάδες φωτογράφους, άκουσε μυστικά ερωτευμένων ζευγαριών και ποτέ μα ποτέ δεν μαρτύρησε λέξη. Απέκτησε μόνο έναν εχθρό - τον αμείλικτο χρόνο – και ίσως εκείνος στάθηκε η αφορμή για να απομακρυνθεί για πάντα, από την περίεργη αλλά γεμάτη αγάπη, ματιά μας.

Κάτι παραπάνω από ένα χρόνο πριν, ένα ηλιόλουστο πρωινό του Μάρτη του 2013, ο Δήμος Χανίων, σε μια προσπάθεια εξωραϊσμού του χώρου, έκρινε πως η αγαπημένη Λουλού έπρεπε να απομακρυνθεί για πάντα από το καρνάγιο. Έτσι με γρήγορες κινήσεις, διαλυμένη πια, φορτώθηκε σε μια αυτοσχέδια βάρκα και ταξίδεψε μακριά αφήνοντας πίσω μνήμες, υπογράφοντας ταυτόχρονα και εκείνη μια ακόμα σελίδα στην ιστορία του λιμανιού.

Η προηγούμενη Δημοτική αρχή έχει ήδη εκπονήσει μελέτη αποκατάστασης του καρνάγιου μετατρέποντάς το ουσιαστικά σε μουσείο παραδοσιακής ναυπηγικής με όλα του τα μηχανήματα και κέντρο πληροφόρησης (Χανιώτικα Νέα, 27 Ιανουαρίου 2014). Η Λουλού, αν και αναπόσπαστο κομμάτι του καρνάγιου κρίθηκε πως έπρεπε να απομακρυνθεί από το χώρο αντί να συντηρηθεί και να επανατοποθετηθεί σε κάποιο σημείο του λιμενοβραχίονα.

Κλείνοντας τη σύντομη αναφορά αξίζει να σημειωθεί πως δεκάδες σελίδες φιλοξενούνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και σε προσωπικές σελίδες χρηστών (Facebook, Flickr κλπ) με θέμα τους τη διάσημη βάρκα Λουλού και την ιστορία της μέσα από κείμενα και χιλιάδες φωτογραφίες.

http://www.haniotika-nea.gr/mia-loulou-ston-faro/

Σας Προτείνουμε Δύο Παιδικά Βιβλία Της Αγγελικής Μάνου Από Τις Εκδόσεις Υδροπλάνο

 Ο παππούς και η γιαγιά θέλουνε μια αγκαλιά: 

Ο παππούς και η γιαγιά είναι ΑΓΑΠΗ και ΛΑΤΡΕΙΑ για τα παιδιά. Αλλά και τα εγγόνια είναι ΔΥΝΑΜΗ και ΖΩΗ για εκείνους. Η σοφία της λαϊκής ρήσης «Του παιδιού μου το παιδί είναι δυο φορές παιδί μου» εκφράζει εύστοχα τη δυναμικότητα αυτού του δεσμού, που είναι θεμελιώδης για την υγιή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών.

Τι γίνεται όμως όταν η σχέση αυτή κλονίζεται από τα γηρατειά ή κάποια ασθένεια και πώς μπορούμε να είμαστε ενσυναισθητικοί απέναντι στους ηλικιωμένους;

Μια συγκινητική ιστορία ενός παιδιού που βιώνει την ασθένεια του παππού και της γιαγιάς με τρυφερότητα και μεγαλείο ψυχής...

Η Νεράιδα Ευγενία και το Τζίνι Βοηθεία: 

Φίλοι μου αγαπητοί, η ιστορία μας αυτή έχει τόσα να σου πει: για την αγάπη στην καρδιά, της καλοσύνης τη ματιά που όλα τα κακά σκορπά.

Την ευγένεια μες στην ψυχή, την θέληση τη δυνατή και τα καλά που προκαλεί.

Τους φίλους μας να έχουμε, μα πάντα να προσέχουμε.

Γιατί μαθαίνουμε πολλά αν έχουμε τα μάτια μας συνέχεια ανοιχτά!

 

Εκδόσεις ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ ~ Προτεινόμενες ηλικίες 3-6 ετών

Η Αγγελική Μάνου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Άρτα αλλά ζει κι εργάζεται στην Αθήνα. Είναι Νηπιαγωγός, Διδάκτωρ & Διπλωματούχος Πανεπιστημίου Αιγαίου, του Τμήματος Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού. 

Μέσα από την αλληλεπίδραση με παιδιά προσχολικής ηλικίας έμαθε να δημιουργεί παραμυθοϊστορίες, να τις ζωντανεύει με εικόνες και να τις δραματοποιεί με τους μαθητές στην τάξη, ξεδιπλώνοντας συναισθήματα και καλλιεργώντας θετικές συμπεριφορές.

Πιστεύει πως «η ζωή, όχι μόνο των παιδιών αλλά και η δικιά μας, είναι γεμάτη ιστορίες και εικόνες σαν αυτές των παραμυθιών, που ζωντανεύουν, κι άλλοτε είναι πιο ξέθωρες ενώ άλλοτε ζωηρεύουν, ανάλογα με τα βιώματα και τα συναισθήματά μας».

Στον Δήμο Αγίου Βασιλείου ο υφυπουργός Περιβάλλοντος Γ. Αμυράς-Εξασφαλισμένοι οι πόροι για προστατευόμενες περιοχές

 Τον Δήμο Αγίου Βασιλείου επισκέφτηκε ο υφυπουργός Περιβάλλοντος Γιώργος Αμυράς και συμμετείχε σε σύσκεψη για την διαχείριση της ευρύτερης περιοχής του Φοινικόδασους Πρέβελη.

   Σύμφωνα με τον δήμαρχο Αγίου Βασιλείου Γιάννη Ταταράκη, η διαβούλευση με τους δημότες και τους φορείς ήταν αναγκαία, προκειμένου να υποβληθούν ολοκληρωμένες προτάσεις.

   Όπως δήλωσε ο κ. Αμυρά, η παρουσία του στην περιοχή δείχνει το έντονο ενδιαφέρον τόσο του υπουργείου όσο και της κυβέρνησης «για την προστασία του Πρέβελη, της ευρύτερης περιοχή του Φοινικοδάσους, του Κουρταλιώτικου Φαραγγιού και για το λόγο αυτό θα συζητήσουμε με την τοπική κοινωνία, την τοπική κοινότητα πώς θα αναπτύξουμε, θα αναδείξουμε, θα προστατεύσουμε τις συγκεκριμένες περιοχές».

   Σύμφωνα με τον υφυπουργό, για όλα αυτά τα θέματα το υπουργείο Περιβάλλοντος έχει έτοιμο σχέδιο και χρηματοδότηση και συνάμα, με την περίπτωση του φαραγγιού της Σαμαριάς στα Χανιά, ένα πολύ καλό και υγιές παράδειγμα, όπως είπε, θα γίνει ό, τι είναι απαραίτητο προς όφελος της τοπικής κοινωνίας και του περιβάλλοντος.

 «Αυτό που πέτυχαν με το φαράγγι της Σαμαριάς στα Χανιά, που φέτος είχαμε ιστορικό ρεκόρ επισκεψιμότητας με όρους όμως βιωσιμότητας και διαχείριση αειφορίας, το ίδιο θα κάνουμε και εδώ στον 'Αγιο Βασίλειο και για αυτό μας ενδιαφέρει να ακούσουμε τις προτάσεις της τοπικής κοινότητας», είπε ο κ. Αμυράς. Μιλώντας για το σχέδιο, είπε ότι περιλαμβάνει πρώτα από όλα «την προστασία κάθε περιοχής στον 'Αγιο Βασίλειο, κάθε τοπίου φυσικού ενδιαφέροντος, επίσης αναδάσωση της καμένης περιοχής στην Πρέβελη, 300 στρεμμάτων, εκεί που η φύση δεν κατάφερε να επανέλθει και εκεί θα κάνουμε αναδασώσεις.

 Παρεμβάσεις παράλληλα στην περίφραξη του φαραγγιού Κουρταλιώτης και συγκεκριμένα στα σημεία όπου απουσιάζει ή έχει καταστραφεί, ενώ σημαντικό είναι το θέμα που θα συζητηθεί μεταξύ μας, την τοπική κοινωνία, την περιφερειακή και τοπική αυτοδιοίκηση, για τη δυνατότητα εισιτηρίου εισόδου, μέτρο σημαντικό αφού τα έσοδα θα πηγαίνουν όλα στο φαράγγι και στον δήμο. Θα είναι δηλαδή ανταποδοτικό έτσι ώστε να μπει μία τάξη και να υπάρχει σεβασμός και τάξη των αξιοθέατων και των μνημείων της φύσης».

   Για το συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσεων και έργων στην περιοχή, ο κ. Αμυράς ενημέρωσε πως υπάρχουν εξασφαλισμένοι πόροι, «οι οποίοι είναι δεσμευμένοι από τους πόρους δράσεις προστασίας φυσικού περιβάλλοντος και κλιματικής αλλαγής, μιας και μιλάμε για προστατευόμενες περιοχές και περιοχές Natura. Μας ενδιαφέρει πάρα πολύ αυτή η περιοχή της Κρήτης, διότι και από άποψης βιοποικιλότητας, έχει εξαιρετικά στοιχεία με μεγάλη σημασία όπως κι από άποψη τουρισμού». 

Στο πλέγμα δράσεων και έργων έχει τεθεί και η πυροπροστασία μετά και τις τελευταίες καταστροφικές πυρκαγιές. Σύμφωνα με τον υφυπουργό, η πυροπροστασία θα ενταχθεί στο πρόγραμμα για όλη την περιοχή, όπως επίσης και στο πρόγραμμα για τους καθαρισμούς μέσω ΑΝΤΙNERO που αφορά προληπτικούς καθαρισμούς και αντιπυρικούς σχεδιασμούς, έτσι ώστε να δέσουμε την προστασία και έναντι κινδύνου φωτιάς, όπως είπε.

   «Σημαντικό είναι να γίνουν τα πράγματα γρήγορα, όχι όμως να γίνουν βιαστικά. Θέλω ταχύτητα, αλλά θέλω και τη λεπτομέρεια να είναι προσεγμένη. Έτσι, αν είναι έτοιμη η τοπική κοινότητα, βεβαίως θα είμαστε και εμείς και γρήγορα θα ανταποκριθούμε με γρήγορους χρόνους» σημείωσε. Πρόσθεσε δε, «το εκλογικό τερέν δεν θα επηρεάσει καθόλου όλη αυτή τη διαδικασία και όλη αυτή την προσπάθεια, διότι εδώ μιλάμε για μία περιοχή προστατευόμενη, μεγάλου κάλλους με αξία τουριστική και βιοποικιλότητα, με τεράστια οφέλη για την κοινωνία την τοπική. Έχουμε δεν έχουμε εκλογές αυτά θα τα προστατεύσουμε και θα τα αναδείξουμε».

   Σύμφωνα με τον δήμαρχο Γιάννη Ταταράκη, οι προτάσεις και η αποδοχή από πλευράς του υπουργείου αφορούν: «Ένταξη της περιοχής από το Κουρταλιώτικο Φαράγγι μέχρι τη Λίμνη Πρέβελη στο πρόγραμμα προληπτικών καθαρισμών δασών Antinero τόσο για την άνετη πρόσβαση των επισκεπτών, αλλά κυρίως για την προστασία του δάσους από πυρκαγιές.

   Χρηματοδότηση μελέτης πυρόσβεσης προϋπολογισμού 130.000 ευρώ η οποία περιλαμβάνει την κατασκευή δεξαμενής, δίκτυο μεταφοράς νερού, τρεις πυροσβεστικές φωλιές, τοποθέτηση πυροσβεστικών κρουνών και προμήθεια εξοπλισμού όπως τροχήλατη βενζιναντλία. Και το καθεστώς διαχείρισης βασισμένο στο μοντέλο του φαραγγιού της Σαμαριάς με ελεγχόμενη είσοδο και μικρό αντίτιμο (οι δημότες μας καθώς και οι δημότες των όμορων δήμων θα απαλλάσσονται) ώστε τα έσοδα να διατίθενται στη προστασία του σπάνιου φυσικού περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας, αλλά και την ανάδειξη ενός μοναδικού φυσικού τοπίου. Ενώ αν υπάρχει οικονομικό πλεόνασμα αυτό θα διατίθεται στον Δήμο Αγίου Βασιλείου».

   Όπως είπε ο δήμαρχος, ο υφυπουργός ανταποκρίθηκε θετικά σε όλες τις προτάσεις. Ανακοίνωσε ότι θα χρηματοδοτήσει από πόρους του υπουργείου το έργο που προβλέπει η μελέτη πυρόσβεσης και συμφώνησε με την πρόταση της δημοτικής αρχής να ενταχθούν στο πρόγραμμα Antinero και τα δάση του Αγίου Ιωάννη και του Κισσού.

   Στο πλαίσιο της επίσκεψής του στον Άγιο Βασίλειο, ο κ. Αμυράς, ο οποίος επισκέφθηκε και την περιοχή στην Πρέβελη, αναφέρθηκε και στους δασικούς χάρτες, λέγοντας ότι «επιτέλους η χώρα μετά από 200 χρόνια από τη σύσταση της ως κράτους απέκτησε αξιόπιστους κυρωμένους δασικούς χάρτες. Ήμασταν η μοναδική χώρα στην Ευρώπη, η Ελλάδα που δεν διέθετε δασικούς χάρτες. Σήμερα όμως μπορούμε να πούμε ότι έχουμε έτοιμους δασικούς χάρτες, αξιόπιστους, περίπου για το 95% της επικράτειας. 

Το δεύτερο σκέλος της προσπάθειας μας είναι να λειτουργήσουν όσο το δυνατόν περισσότερες επιτροπές εξέτασης των ενστάσεων των πολιτών και σε αυτό δίνουμε όλο μας το βάρος. Για το λόγο αυτό υπάρχει και μία νομοθετική διάταξη μέσω της οποίας θα υπάρξει ο διπλασιασμός της αμοιβής των μελών των επιτροπών ελέγχου ενστάσεων, ώστε να έχουν ένα κίνητρο.

 Εξηγώ ότι σε αυτές τις επιτροπές συμμετέχει ένας νομικός, ένας μηχανικός και ένας δασολόγος και είδαμε σε αρκετές περιπτώσεις ότι οι δικηγόροι παραιτούνταν όπως και οι αναπληρωτές τους, διότι θεωρούσαν ότι υπάρχει πολύς φόρτος εργασίας με χαμηλή αποζημίωση. Αυτή την κατάσταση θα διορθώσουμε». Επίσης ο κ. Αμυράς είπε πως οι δασικοί χάρτες ανέδειξαν κάποια προβλήματα που ήταν κρυμμένα κάτω από το χαλί εδώ και δεκαετίες, τα οποία ανέδειξαν και έλυσαν με επιμονή και μεθοδικότητα.

 «Ένα από αυτά ήταν το πρόβλημα με τους ασπάλαθους και δεδομένου ότι από μόνος του ο ασπάλαθος δεν μπορούσε να οδηγήσει ένα χωράφι, μία έκταση στη δασική νομοθεσία, αλλά δυστυχώς αυτό συνέβαινε, λύσαμε αυτό το θέμα με υπουργική απόφαση που υπέγραψα πριν από αρκετό καιρό μετά από ομόφωνη γνωμοδότηση του Τεχνικού Συμβουλίου Δασών. Επίσης ένα μεγάλο θέμα ήταν αυτό των δασωμένων εκτάσεων σε αγρούς, χωράφια δηλαδή που είχαν εγκαταλειφθεί εδώ και χρόνια, που ενώ ήταν χωράφια αγροτικά, εμφανίζονταν ως δασικά. 

Και αυτό το λύσαμε όπως επίσης απελευθερώσαμε την ιδιοκτησία στην Κρήτη δεδομένου ότι στο νησί, δεν ισχύει το τεκμήριο κυριότητας Δημοσίου, παρ' όλα αυτά όμως το ελληνικό Δημόσιο έκανε αγωγές στους ιδιοκτήτες γης λέγοντάς τους ότι είναι δικό μου και έστελνε τους ιδιοκτήτες να φέρουν τίτλους ιδιοκτησίας από το 1860. Το λύσαμε το πρόβλημα και έτσι, αν το Δημόσιο διεκδικεί την δική σου έκταση, πρέπει το Δημόσιο να φέρει τίτλους ιδιοκτησίας».

   Το παζλ των δασικών χαρτών ολοκληρώνεται με τη νομοθέτηση που θα φέρουν στο υπουργείο για τα εκχερσωμένα χωράφια που καλλιεργούνται εδώ και 70, 80 χρόνια που δεν έχουν τίτλους και πράξεις ιδιοκτησίας στα χέρια τους οι καλλιεργητές. «Για αυτό νομοθετούμε τα πάντα σε σχέση με τους δασικούς χάρτες οι οποίοι έχουν γίνει σύμφωνα με τις επιταγές του Συμβουλίου της Επικρατείας και βεβαίως με σεβασμό και προς το δάσος αλλά και προς τη δυνατότητα που πρέπει να έχει ο κάθε πολίτης για να αξιοποιήσει την περιουσία του. 

Σχετικά με το τίμημα που θα πληρώσουν ιδιοκτήτες γης για τα εκχερσωμένα χωράφια, αυτό θα το αποφασίσει το Συμβούλιο της Επικρατείας με τις οικονομοτεχνικές μελέτες που θα γίνουν, έτσι ώστε να συνεχίσουν οι αγρότες να τα καλλιεργούν παίρνοντας και τις επιδοτήσεις. Εμείς έχουμε έτοιμες τις μελέτες, συζητάμε με το Συμβούλιο της Επικρατείας και εκείνο θα μας κατευθύνει. 

Πρέπει να γνωρίζουν όλοι πως ως υπουργείο και κυβέρνηση σεβόμαστε την πρωτογενή παραγωγή, τον μόχθο των ανθρώπων, θέλουμε να καλλιεργούν τη γη και αυτή να είναι ελεύθερη από βάρη και ομηρίες του παρελθόντος» τόνισε ο κ. Αμυράς.

ΑΠΕ ΜΠΕ

8ο Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών «Διαμαντής Παλαιολόγος»

 Ένα φεστιβάλ που έγινε θεσμός. Χορός, κέφι, διασκέδαση, μεράκι, παράδοση, μουσική, ξεναγήσεις, σεμινάρια, παράλληλες δραστηριότητες, παραστάσεις, party και άλλα πολλά σας περιμένουν αυτό τον Ιούλιο στη Σκόπελο!

Μετά από τρία χρόνια σιωπής, παύσης, ηρεμίας, ήρθε η ώρα με #meraki να ξαναπιάσουμε το νήμα, εκεί που το αφήσαμε. Περισσότεροι από 600 χορευτές και πάνω από 7500 θεατές θα δώσουν και φέτος το καλοκαίρι ραντεβού στη Σκόπελο. Το Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών «Διαμαντής Παλαιολόγος» επιστρέφει για όγδοη χρονιά δυναμικά και η διαδικασία για υποβολή αιτήσεων συμμετοχής μόλις ξεκίνησε!

H Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «Πλέγμα» και η μεγάλη ομάδα των εθελοντών, προσκαλούν χορευτικά συγκροτήματα από κάθε γωνία της Ελλάδας να δηλώσουν συμμετοχή στο 8ο Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών «Διαμαντής Παλαιολόγος», που θα πραγματοποιηθεί στη Σκόπελο από τις 07 έως τις 09 Ιουλίου 2023.

Οι ενδιαφερόμενοι, αφού ανατρέξουν στους όρους συμμετοχής, μπορούν να υποβάλουν αιτήσεις ηλεκτρονικά, μέσω του δικτυακού τόπου του φεστιβάλ: https://bit.ly/3HcoYbg . 

Προθεσμία υποβολής συμμετοχών έως και 15 Μαρτίου.

Το Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών «Διαμαντής Παλαιολόγος», μέλος του European και του Word Folklore Festival Association και πιστοποιημένο με το σήμα ποιότητας EFFE LABEL από το European Festivals Association, έχει

καθιερωθεί πια ως ένας δυναμικός θεσμός παράδοσης και πολιτισμού με διεθνή απήχηση.

Κατά τη διάρκεια της τριήμερης αυτής γιορτής, η Σκόπελος θα συντονιστεί μουσικά και χορευτικά με διαφορετικές παραδόσεις και πολιτισμούς, προβάλλοντας την ποικιλομορφία τους, τον πλούτο και το βάθος τους μέσα από μία σειρά από χορευτικές παραστάσεις, αλλά και παράλληλες δραστηριότητες, όπως ημερίδες, σεμινάρια, εκθέσεις, ανοικτές πρόβες, γλέντια κ.λπ.

Το Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών «Διαμαντής Παλαιολόγος», έχει διακριθεί στο διαγωνισμό Τourism Awards 2017 (βραβείο SILVER στην κατηγορία «φεστιβάλ»), και στο διαγωνισμό Best City Awards 2016 (βραβείο SILVER στην κατηγορία «πολιτισμός»), έχει αποτελέσει αντικείμενο ακαδημαϊκών ερευνών και μελετών ελληνικών και ξένων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, και έχει παρουσιασθεί ως μελέτη περίπτωσης σε πολυάριθμα επιστημονικά συνέδρια.

Πληροφορίες: https://www.dancefestivalgr.gr/| www.plegma.org

Youtube: Dance Festival Skopelos Facebook: Dancefestival Scopelos Instagram: dancefestivalskopelosgr

Ξεκίνησαν οι προετημασίες για την "Καστρινή Αποκριά 2023"

 Συνεχίζεται από τον Δήμο Ηρακλείου και την Κοινωφελή Δημοτική Επιχείρηση Πολιτισμού Περιβάλλοντος Κοινωνικής Πρόνοιας Ηρακλείου( ΔΗΚΕΗ ), η προετοιμασία για την διεξαγωγή των καρναβαλικών εκδηλώσεων που θα πραγματοποιηθούν φέτος στο Ηράκλειο κατά την περίοδο των Αποκριών. 

Στο πλαίσιο αυτό καλούνται ομάδες, αθλητικά σωματεία, σχολεία, παιδικοί σταθμοί δημόσιοι και ιδιωτικοί, σύλλογοι, αλλά και ομάδες που κάθε χρόνο συμμετέχουν στο Κυνήγι Κρυμμένου Θησαυρού (Κ.Κ.Θ.) καθώς και όσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν για πρώτη φορά, να δηλώσουν συμμετοχή.

Όλες οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνται με ελεύθερη είσοδο για το κοινό, με στόχο οι πολίτες να απολαύσουν το εύθυμο και εορταστικό κλίμα των ημερών.

Αιτήσεις γίνονται ηλεκτρονικά στην ιστοσελίδα του Δήμου Ηρακλείου: www.kastrino-karnavali.gr , για τις παρακάτω εκδηλώσεις:

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2023 : Μεγάλη Παρέλαση των Καρναβαλικών Ομάδων

Κυριακή 19 Μαρτίου 2023 : Παιδικό Κυνήγι Θησαυρού

Κυριακή 2 Απριλίου 2023 : Κυνήγι Κρυμμένου Θησαυρού

Πληροφορίες στα τηλέφωνα 2813409853 και 2813409848 κα Άσπα Φλουρή και κα Ελένη Γουμενάκη.

Ο Δαίδαλος Και Ο Ικαρος

 Ο Δαίδαλος αποτελεί την προσωποποίηση της εξέλιξης της τέχνης στα αρχαιότατα χρόνια. Πρώτος αρχιτέκτονας, γλύπτης, άριστος τεχνίτης και εφευρέτης, επινόησε πολλά γνωστά εργαλεία, όπως το πριόνι, το τσεκούρι, το νήμα της στάθμης, το τρυπάνι, τον κεραμικό τροχό, αλλά και τους ιστούς και τις κεραίες των πλοίων.

 Κατά το μύθο, ο Δαίδαλος ήταν γιος του Ευπάλαμου ή Παλαμάονα (που δείχνει τον άνθρωπο που έχει επιτήδεια παλάμη, το δεξιοτέχνη) και της Αλκίππης ή Φρασιμήδης, που ανήκε στο γένος των Ερεχθειδών. 

Ήταν ξακουστός στην εποχή του για τα θαυμαστά έργα του, απαράμιλλης αρχιτεκτονικής τέχνης, και τα περίφημα γλυπτά του, που προκαλούσαν το θαυμασμό για τη μοναδική ομορφιά τους.

Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι πολλά απ' αυτά έμοιαζαν με ζωντανά και διηγούνταν μάλιστα ότι κάποια νύχτα ο ημίθεος Ηρακλής στην Κόρινθο, αποκεφάλισε ένα από τα αγάλματα του Δαίδαλου, νομίζοντας ότι έχει να κάνει με πραγματικό εχθρό. 

Στο εργαστήρι του Δαίδαλου μαθήτεψαν πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες, γλύπτες, ζωγράφοι και τεχνίτες. Μεταξύ άλλων και ο νεαρός Τάλως, γιος της αδερφής του Δαίδαλου Πέρδικας. Ο νεαρός εξελισσόταν σε εξαιρετικό τεχνίτη και γλύπτη, ενώ είχε ήδη εφεύρει τον τόρνο και το διαβήτη. Κατ' άλλους μάλιστα, και το πριόνι ήταν δική του εφεύρεση και όχι του Δαίδαλου. Ο δάσκαλος φοβήθηκε ότι ο μαθητής του θα τον ξεπερνούσε σε φήμη και δόξα.

Λέγεται, λοιπόν, ότι κάποτε ο Δαίδαλος, θέλοντας να ξεφορτωθεί τον επικίνδυνο αντίπαλο, γκρέμισε το δύστυχο νέο από τα βράχια της Ακρόπολης. Η τραγική μητέρα του Τάλου, όταν πληροφορήθηκε το χαμό του γιου της, κρεμάστηκε. Οι Αθηναίοι δεν άφησαν ατιμώρητο το έγκλημα. Το Ανώτατο Δικαστήριο των Αθηνών, ο Άρειος Πάγος, καταδίκασε τον Δαίδαλο σε εξορία. Ο Δαίδαλος εγκατέλειψε την Αθήνα και κατέφυγε στην Κρήτη. 

Ο βασιλιάς της, ο Μίνωας, γιος του Δία και της Ευρώπης, δέχτηκε με μεγάλες τιμές τον ξακουστό καλλιτέχνη, του ανέθεσε, μάλιστα, να κατασκευάσει τα ανάκτορά του στην Κνωσό.

Έτσι χτίστηκε ο περίφημος Λαβύρινθος, ένα μνημειώδες έργο, μεγάλης αρχιτεκτονικής αξίας, που είδε το φως μετά τις ανασκαφές του Έβανς στην Κνωσό. Πρόκειται για ένα τεράστιο κτίριο με 1300 αίθουσες, αυλές και αποθήκες, διακοσμημένο με θαυμάσιες τοιχογραφίες, μερικές από τις οποίες σώζονται μέχρι σήμερα.

 Στον Δαίδαλο, επίσης, αποδίδονταν το περίφημο ανάγλυφο της Αριάδνης στην Κνωσό, καθώς και πολυάριθμα αγάλματα στις πόλεις Ελούντα, Κνωσό και στη χώρα της Καρίας. Σύντομα όμως ο Δαίδαλος έπεσε στη δυσμένεια του βασιλιά της Κρήτης. 

Δυο είναι οι επικρατέστερες εκδοχές για τους λόγους για τους οποίους ο Αθηναίος καλλιτέχνης προκάλεσε την οργή του Μίνωα. Σύμφωνα με την πρώτη, όταν ο Μίνωας διεκδικούσε το θρόνο της Κρήτης, μετά το θάνατο του βασιλιά της Αστερίου, συζύγου της μητέρας του Ευρώπης, παρακάλεσε τον Ποσειδώνα να τον βοηθήσει. 

Τότε ο θεός της θάλασσας έκανε να αναδυθεί μέσα από τα κύματα ένας πανέμορφος ταύρος, σημάδι θεϊκό για την εύνοιά του προς τον Μίνωα. Τον ταύρο αυτόν υποσχέθηκε ο Μίνωας να θυσιάσει προς τιμή του Ποσειδώνα, όταν θα γινόταν βασιλιάς.

Όταν όμως κέρδισε το θρόνο, ο Μίνωας ξέχασε την υπόσχεσή του. Άφησε τον ταύρο να βόσκει στα λιβάδια του και θυσίασε κάποιον άλλο στη θέση του. Τον ωραίο αυτόν ταύρο ερωτεύτηκε η Πασιφάη, γυναίκα του Μίνωα, κόρη του Ήλιου και της Πέρσης. 

Τον παράφορο έρωτα ενέπνευσε στην Πασιφάη η θεά Αφροδίτη θέλοντας να την τιμωρήσει γιατί δεν της απέδιδε τις ανάλογες τιμές. Απελπισμένη η Πασιφάη παρακάλεσε τον Δαίδαλο να τη βοηθήσει για να ικανοποιήσει τον πόθο της. Ο Δαίδαλος κατασκεύασε ξύλινο ομοίωμα αγελάδας, κούφιο από μέσα (η περίφημη "Δάμαλις"), το οποίο σκέπασε με δέρμα φρεσκοσφαγμένης αγελάδας. Μέσα στο ομοίωμα μπήκε η Πασιφάη. 

Ο ταύρος εξαπατήθηκε. Ενώθηκε με την "αγελάδα" και από την παράδοξη αυτή ένωση γεννήθηκε ο Μινώταυρος, φοβερό τέρας με κεφάλι ταύρου και σώμα ανθρώπου, που κατοικούσε στα υπόγεια του Λαβύρινθου και τρεφόταν με ανθρώπινη σάρκα. Ο Μίνωας εξοργίστηκε τρομερά όταν πληροφορήθηκε ότι ο Δαίδαλος διευκόλυνε την Πασιφάη να ικανοποιήσει τις ερωτικές της ορέξεις.

Η άλλη εκδοχή αναφέρει ότι ο Δαίδαλος έπεσε σε δυσμένεια, επειδή εκείνος έδωσε στην Αριάδνη, κόρη του Μίνωα και της Πασιφάης, τον περίφημο μίτο με τον οποίο ο βασιλιάς της Αθήνας Θησέας κατόρθωσε να βγει σώος μέσα από τον Λαβύρινθο, αφού πρώτα σκότωσε το φοβερό Μινώταυρο. Οργισμένος ο Μίνωας έκλεισε τον Δαίδαλο στον Λαβύρινθο, μαζί με το νεαρό γιο του Ίκαρο.

Τον Ίκαρο είχε αποκτήσει ο Δαίδαλος με τη Ναυσικράτη, μια από τις δούλες του Μίνωα. 

Στη φυλακή ο Δαίδαλος άρχισε να μηχανεύεται τρόπους για την απόδρασή τους. Η φυγή από θάλασσα ήταν αδύνατη. Αρματωμένα πλοία περιπολούσαν τα κρητικά παράλια. Μόνο από αέρα θα ήταν δυνατή η απόδρασή τους. Αλλά πώς; 

Το εφευρετικό μυαλό του Δαίδαλου δεν άργησε να βρει τη λύση. Κατασκεύασε γιγάντια φτερά από κλαριά λυγαριάς και πανί και τα κόλλησε με κερί. Συμβούλεψε το γιο του πώς να πετάει, στερέωσε με κερί τα φτερά στους ώμους και πέταξαν μαζί πάνω από τα ψηλά βουνά της Κρήτης για την ελευθερία. Το θέαμα που αντίκρισαν ήταν μοναδικό και το ταξίδι στους αιθέρες ανεπανάληπτο. 

Για πρώτη φορά ο άνθρωπος έσχιζε το γαλάζιο ορίζοντα και κατακτούσε τους ουράνιους δρόμους. Άφηναν πίσω τους τη σκλαβιά και ταξίδευαν για τόπους μακρινούς, αγαπημένους κι ονειρεμένους.

Σαν νιόβγαλτο πουλί, πλημμυρισμένο από ευτυχία, ο Ίκαρος πετούσε πότε ψηλά καλημερίζοντας τον ολόλαμπρο Ήλιο και πότε χαμηλά, δροσίζοντας τις φτερούγες του στα γαλανά νερά της θάλασσας. Μάταια ο πατέρας του του φώναζε να μην πλησιάζει τον ολόφωτο δίσκο του Ήλιου. 

Το κακό ήρθε γρήγορα. Οι καυτές αχτίδες του Ήλιου μαλάκωσαν το κερί και έλιωσαν τα δεσίματα των φτερών. Ο άτυχος νέος έπεσε στα βαθιά νερά της θάλασσας και πνίγηκε. Η μοίρα στάθηκε σκληρή για τον άμυαλο και απερίσκεπτο νέο. Από τότε η θάλασσα του ανατολικού Αιγαίου ονομάζεται Ικάριο πέλαγος, ενώ το κοντινό νησάκι Ικαρία.

Απαρηγόρητος ο Δαίδαλος εγκαταστάθηκε αρχικά στην Κύμη, όπου έχτισε ναό προς τιμή του θεού Απόλλωνα, στον οποίο αφιέρωσε τα φτερά που του χάρισαν την ελευθερία. Έπειτα εγκαταστάθηκε στη Σικελία, όπου ο βασιλιάς της Καμικού Κόκκαλος του ανέθεσε την κατασκευή υδραγωγείου, αποχετευτικού συστήματος και την κατασκευή των τειχών του Ακράγαντα. 

Ο Μίνωας, κατά το μύθο, καταδίωξε το δραπέτη και έφτασε μέχρι τη Σικελία. Ζήτησε από τον Κόκκαλο να του παραδώσει τον Μίνωα. Εκείνος προσποιήθηκε ότι δέχεται, ζήτησε μάλιστα από τις θυγατέρες του να προσφέρουν στο φιλοξενούμενο ένα θερμό λουτρό. Το νερό όμως ήταν τόσο καυτό, ώστε ο βασιλιάς της Κρήτης πνίγηκε στο μπάνιο του.

Μια άλλη εκδοχή αναφέρει ότι ο Δαίδαλος ζήτησε καταφύγιο στα ανάκτορα του βασιλιά των Αθηνών Θησέα, ο οποίος ήταν ξάδερφός του. Ο Μίνωας απαίτησε από τον Θησέα να του παραδώσει τον Δαίδαλο, εκείνος όμως αρνήθηκε. Μετά το θάνατο του Μίνωα ανέλαβε στο θρόνο ο γιος του Δευκαλίωνας, τον οποίο νίκησε σε μεγάλη ναυμαχία ο Θησέας. 

Ο βασιλιάς της Αθήνας κατέλαβε την Κνωσό, σκότωσε το Δευκαλίωνα και εγκατέστησε στην Κρήτη βασίλισσα την Αριάδνη. Την εκστρατεία αυτή των Αθηναίων λέγεται ότι ακολούθησε ο Δαίδαλος ως οδηγός. Σε σχέση με το τέλος του Δαίδαλου υπάρχουν πολλές εκδοχές. Η επικρατέστερη αναφέρει ότι ο Δαίδαλος πέθανε στην Αίγυπτο. Οι Αιγύπτιοι τον έθαψαν σ' ένα νησάκι του ποταμού Νείλου, ενώ τον λάτρευαν σαν θεό.

> Οι Αθηναίοι προς τιμή του ονόμασαν έναν από τους μικρότερους δήμους της Αττικής, που ανήκε στην Κεκροπίδα φυλή, δήμο των Δαιδαλιδών, γιατί εκεί, κατά την παράδοση, δικάστηκε και καταδικάστηκε ο μεγάλος καλλιτέχνης από τον Άρειο Πάγο. Η ύπαρξη παρόλα αυτά του Δαίδαλου αμφισβητείται. 

Η άποψη αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι τα πολυάριθμα έργα τέχνης που αποδίδονται σ' αυτόν βρίσκονται διάσπαρτα σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, της Ιταλίας και της Σικελίας και απέχουν μεταξύ τους πάρα πολύ, τόσο τοπικά όσο και χρονικά. Επίσης, από το γεγονός ότι το όνομά του συνδέεται με επώνυμους καλλιτέχνες μεταγενέστερων εποχών, οι οποίοι λογικά δε θα μπορούσαν να είχαν καμιά σχέση με τον Δαίδαλο.

ΠΗΓΗ - http://www.golden-greece.gr