Πρόσκληση Για Τον Διαγωνισμό Εκπαιδευτικής Ρομποτικής Και Καινοτομίας FIRST(R) LEGO(R) League Στην Κρήτη

  Την Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2023, θα διεξαχθεί ο Περιφερειακός Διαγωνισμός Κρήτης FIRST® LEGO® League στο Ηράκλειο, ο οποίος θα φιλοξενήσει τις ομάδες της ευρύτερης περιοχής και αποτελεί μια διοργάνωση της Eduact με την φιλοξενία του Πανεπιστημίου Κρήτης, υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Κρήτης και με Χρυσό Αρωγό τα ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΚΡΗΤΗΣ. 

Ο Διαγωνισμός θα πραγματοποιηθεί στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, Πανεπιστημιούπολη Βουτών τις ώρες 09:00 - 18:00. Στο FIRST® LEGO® League Challenge οι ομάδες εμπλέκονται στην έρευνα, την επίλυση προβλημάτων, τον προγραμματισμό και την ρομποτική. 

Εισάγει σε παιδιά ηλικίας 9-16 τις έννοιες της επιστήμης, τεχνολογίας, μηχανικής και μαθηματικών (STEM) μέσω μιας διασκεδαστικής, και πρακτικής διαδικασίας μάθησης. Οι συμμετέχοντες αποκτούν πραγματική εμπειρία επίλυσης προβλημάτων μέσω ενός καθοδηγούμενου, παγκόσμιου προγράμματος ρομποτικής, βοηθώντας τους σημερινούς μαθητές και εκπαιδευτικούς να χτίσουν μαζί ένα καλύτερο μέλλον. 

Στόχος της φετινής σεζόν SUPERPOWERΕD℠, είναι οι ομάδες του FIRST® LEGO® League να ερευνήσουν από πού προέρχεται η ενέργεια και πώς διανέμεται, αποθηκεύεται και χρησιμοποιείται και επιστρατεύοντας την SUPER POWERED δημιουργικότητά τους να χτίσουν ένα καινοτόμο και καλύτερο ενεργειακό μέλλον. 

Ο διαγωνισμός διεξάγεται με την Έγκριση του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων και υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Το FIRST® LEGO® League είναι μια συνεργασία της FIRST® (For Inspiration and Recognition of Science and Technology) και του εκπαιδευτικού τομέα της LEGO® Education και διοργανώνεται κάθε χρόνο, από το 1998, σε περισσότερες από 110 χώρες παγκοσμίως. 

Αρμόδιος Φορέας και Εθνικός Διοργανωτής για την Ελλάδα είναι ο Εκπαιδευτικός Οργανισμός Eduact και ο διαγωνισμός φέρει την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας & Θρησκευμάτων (Φ15/160778/Δ2). Φέτος το FIRST® LEGO® League Greece γιορτάζει 10 χρόνια διεξαγωγής στην Ελλάδα από την Eduact. 10 σεζόν που έχουν αλλάξει τα δεδομένα για την εκπαιδευτική ρομποτική στην Ελλάδα και έχουν εμπνεύσει χιλιάδες νέους να ασχοληθούν με το STEM και να καινοτομήσουν. 

Ο Περιφερειακός Διαγωνισμός Κρήτης είναι ένας από τους οκτώ περιφερειακούς διαγωνισμούς που θα διεξαχθούν φέτος στην Ελλάδα. Συνολικά το 30% των ομάδων θα εξασφαλίσουν την πρόκριση τους στον τελικό του FIRST® LEGO® League Greece που θα λάβει χώρα στις 18 και 19 Μαρτίου στην Θεσσαλονίκη. 

Τη διοργάνωση υποστηρίζουν οι Χρυσοί Χορηγοί: KLEEMANN, Ελληνικός Χρυσός, ΤΙΤΑΝ, ο Ασημένιος Χορηγός Motor Oil και οι Μεγάλοι Χορηγοί: φυσικό μεταλλικό νερό ΔΙΟΣ και ΔΕΔΔΗΕ, ο Χορηγός Μετακίνησης Avance και ο Επιστημονικός Συνεργάτης Ο3 Out of Ordinary και ο Χορηγός Σίτισης Unismack. Τοπικοί υποστηρικτές : Entec Contractors A.E. Τεχνική Κατασκευαστική Εταιρεία και Κλάδης Ενεργειακή. Συνεργάτες: Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας ( ΙΤΕ ) και Εργαστήριο Μικροαναδόμησης με Υπερβραχείς Παλμούς Λέιζερ του ΙΤΕ. 

Περισσότερες πληροφορίες για τον διαγωνισμό μπορείτε να βρείτε στην επίσημη σελίδα του: https://firstlegoleague.gr/. Για περισσότερες πληροφορίες Τηλέφωνο: +30 2311 286 369 E-mail: press@eduact.org 

 Πρωταθλήματα: https://www.flickr.com/photos/eduact/51986101369/in/album-72177720297893690/ https://www.flickr.com/photos/eduact/51984806392/in/album-72177720297893690/ https://www.flickr.com/photos/eduact/51911847854/in/album-72177720297041646/

Μεταμφιέσεις Και Μάσκες Στην Κρήτη Μίας Άλλης Εποχής - Του Νίκου Ψιλάκη

 Του ΝΙΚΟΥ ΨΙΛΑΚΗ

 

Απόκριες και τότε, πριν κυριαρχήσει στη ζωή μας το πλαστικό, πριν παραδοθούμε χωρίς αντιστάσεις στις απομιμήσεις ξένων προτύπων, στις λάτιν μουσικές, στην απώλεια της τοπικότητας και τελικά στην κατάργηση της ιδιαιτερότητας των πολιτισμών. Σταμάτησα πάλι στις μάσκες του παλιού καιρού. Στα δημιουργήματα των απλών ανθρώπων που μπορεί να μην είχαν εικαστικές γνώσεις, είχαν όμως παιδεία σφυρηλατημένη στο αμόνι των αιώνων, ήταν φορείς αξιών που διατηρήθηκαν αλώβητες μέσα στην ασφαλή κιβωτό του προφορικού πολιτισμού, η μια γενιά τις μετέδιδε στην άλλη.  

Όπως τόσα και τόσα, ξεχάστηκαν κι οι τοπικές μάσκες. Χάθηκαν από τότε που ο καταναλωτισμός επέβαλε την εμπορευματοποίηση των εθίμων, από τότε που οι απόκριες έγιναν πασαρέλες τυποποιημένων μεταμφιέσεων, χωρίς ουσία και νόημα. 

Στη Μεσαρά κατασκεύαζαν κάποτε ξύλινες μάσκες. Σ' όλη την Κρήτη έπλεκαν προσωπίδες με ψάθες και ράπες (στάχυα), τρυπούσαν νεροκολοκύθες κι έφτιαχναν υπέροχες "μουτσούνες", χρησιμοποιούσαν σπασμένες στάμνες ή, αν είχαν την ευχέρεια, κατασκεύαζαν μάσκες από πηλό.

Απόκριες και τότε, γιορτή με τον σπουδαίο κοινωνικό και θρησκευτικό τους ρόλο, με τους μασκαράδες και τους λεράδες, με τις απλές κι ευρηματικές μεταμφιέσεις να καταργούν τα  όρια ανάμεσα στο κόσμιο και το άκοσμο, το σεμνό και το άσεμνο, το σοβαρό και το ευτράπελο.

 Όταν άνοιγε το Τριώδιο διακοπτόταν η κανονική ροή του χρόνου κι ανατρεπόταν η τάξη του κόσμου. Μια αίσθηση ελευθερίας έκανε τους ανθρώπους να νιώθουν ότι βρίσκονται έξω από συμβάσεις και όρια. Δεν υπήρχαν τότε θεατές και δρώντα πρόσωπα, οι άνθρωποι ένιωθαν να συμμετέχουν σ' ένα μεγάλο παιγνίδι, κάτι σαν θεατρικό έργο που δεν είχε ηθοποιούς και σκηνοθέτες, γιατί όλοι ήταν μέλη του ίδιου μεγάλου θιάσου, γιατί όλοι ήταν ηθοποιοί και σκηνοθέτες μαζί.

Κι αν αναζητήσει κανείς τις ρίζες αυτών των εθίμων, θα πρέπει να σκάψει πολύ βαθιά στον χρόνο, να φτάσει στις αγροτικές τελετουργίες της ελληνικής αρχαιότητας, να τις ξεπεράσει κι αυτές και να βρεθεί στους προϊστορικούς πολιτισμούς, τότε που εμφανίστηκαν οι πρώτες μάσκες στον κόσμο. Είναι αλήθεια πως μελετώντας την ιστορία θα συναντήσομε πολιτισμούς που δεν γνώρισαν τη γραφή, που δεν γνώρισαν τον τροχό· δύσκολα, όμως, θα συναντήσομε πολιτισμούς που δεν γνώρισαν τη μάσκα!

Μάσκα σημαίνει μεταμφίεση, τελετουργία, λαϊκή ψυχαγωγία, ευθυμία, γιορτή. Και πίσω απ' όλα τούτα υπάρχει το μεγάλο υπόστρωμα, ο συμβολικός χαρακτήρας. Καθόλου τυχαίο δεν είναι που οι Απόκριες γιορτάζονται σ' ένα χρονικό μεταίχμιο, την εποχή της μετάβασης, όταν πεθαίνει ο παλιός κόσμος, όταν γεννιέται ο καινούργιος. Από τη μια ο χειμώνας που φεύγει, από την άλλη η άνοιξη που έρχεται για ν' ανανεώσει τη ζωή, δηλαδή ν' ανανεώσει τον κόσμο.

Γιορτή του θανάτου, λοιπόν, μορφές προγονικές που επανέρχονται, ζωόμορφες μεταμφιέσεις που συναιρούν τον κόσμο και φανερώνουν την κοινή μήτρα. Κι αυτή η κοινή μήτρα της ζωής λέγεται γη! Αλλά και γιορτή της ζωής, της ανάστασης. Δεν είναι τυχαία τα μιμοδράματα του παλιού καιρού με τις εικονικές κηδείες, τα ευτράπελα μοιρολόγια και τις εικονικές αναστάσεις. Τα μοιρολόγια είχαν ως κύριο συστατικό τους το άσεμνο, το ερωτικό σμίξιμο, τον φαλλό και τον γονιμικό συμβολισμό του.

Απόκριες και τότε, γιορτή μετάβασης από την μιαν εποχή σε μιαν άλλη, από το παλιό στο καινούργιο, από τον θάνατο στη ζωή. Σταματούμε με σεβασμό στην ανάγκη του ανθρώπου να διακόψει τη ροή του χρόνου, ν' ανατρέψει τον κόσμο (ένας ανεστραμμένος κόσμος είναι τελικά οι Απόκριες), στην ανάγκη να μεταπλάσει το ευτελές και να το καταστήσει πολύτιμο. Σε αντίθεση με την εποχή των απομιμήσεων , την εποχή μας δηλαδή, τώρα που το πολύτιμο (έθιμο) περιβάλλεται με την ευτέλεια του πλαστικού (πλαστικές μάσκες με τις φάτσες της Μέρκελ, του Ομπάμα, του Μητσοτάκη, του Τραμπ..., πλαστικές φορεσιές, πλαστικά καρναβάλια, πλαστικές μουσικές, μονότονες).

ΚΡΗΤΙΚΕΣ ΜΑΣΚΕΣ

Επανέρχομαι στις μάσκες. Με μεγάλη συγκίνηση άκουσα το 2006 μιαν ηλικιωμένη γυναίκα από το Θραψανό (το χωριό των πιθαράδων της Κρήτης) να μιλά για τις πήλινες μάσκες που της είχε φτιάξει ο κεραμίστας πατέρας της. Ήταν τότε (το 2006) πάνω από 90 χρονών, Δεν ήταν η μόνη που φορούσε τέτοια μάσκα στα παιδικά της χρόνια, γύρω στο 1920. Οι μόνες πήλινες μάσκες που συνάντησα σώζονται στο Μουσείο της Φολεγάνδρου (πληροφορία  της κ. Κατερίνας Μαρινάκη, που κατάγεται απ' αυτό το ωραίο νησί).

Είναι παράξενο, κι όμως οι πιο σημαντικές πληροφορίες για μάσκες του παλιού καιρού έγιναν γνωστές μετά την έκδοση του βιβλίου μας "Λαϊκές τελετουργίες στην Κρήτη" και την έκθεση "Αλλάζοντας πρόσωπα" που κάναμε στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης". Η υπέροχη μάσκα του Μαλεβιζίου, οι αστικές μάσκες με χαρτί και γύψο που φτιάχνονταν στις μεγάλες πόλεις της Κρήτης μετά το 1898, οι βικτωριανές χάρτινες μάσκες που είχαν φέρει Εγγλέζοι στρατιώτες και που ενέπνευσαν δημιουργικά τους μαθητές της εποχής, η μάσκα του Αποκόρωνα με τα κέρατα (μου την υπέδειξε η κ. Ειρήνη Καλαϊτζάκη, στέλνοντας μάλιστα και φωτογραφία του 1906)- ίδια με τη μάσκα που φτιάχνανε και στα ορεινά χωριά της επαρχίας Πεδιάδας και που την άκουγα μόνο χωρίς ποτέ να τη δω. Ας προσθέσομε σ' όλες αυτές την περίφημη μάσκα του Σίβα, τις απλές μάσκες με λαγουδοπροβιές, τις μάσκες που γίνονταν με τσουβάλια, μέχρι και τα τσεμπέρια που χρησιμοποιούνταν ως προσωπίδες, και θα έχομε την εικόνα ενός αναποδογυρισμένου κόσμου, την εικόνα ενός από τα πιο σημαντικά λαϊκά έθιμα του τόπου.

Νίκος Ψιλάκης, παραμονή της Αποκριάς του 2017 - http://karmanor.gr/el/article/metamfieseis-kai-maskes-stin-kriti-mias-al...

ΥΓ Η έρευνα, βέβαια, για τις μάσκες του παλιού καιρού, συνεχίζεται...

πηγη - ΚΑΡΜΑΝΩΡ

 

Το Έθιμο Της Καμήλας Στην Κάινα Αποκορώνου

 Την Καθαρή Δευτέρα στην Κάινα Αποκορώνου, ο Πολιτιστικός Σύλλογος οργανώνει με τη βοήθεια του Δήμου Αποκορώνου το παραδοσιακό καρναβάλι με την Καμήλα τον Καμηλιέρη, τους μασκαρεμένους και τα μουτζουρώματα!

Πολύ κέφι, μουσική, χορός, νηστίσιμα εδέσματα και καλό κρασί θα είναι τα χαρακτηριστικά της εκδήλωσης, όπως αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους οι διοργανωτές.

 Ένα έθιμο - που δυστυχώς έφτασε με μεγάλη δυσκολία μέχρι τις μέρες μας και ολοκληρώνει τα δρώμενα του τελευταίου διημέρου της Αποκριάς - είναι η «Καμήλα».

Πρόκειται για ένα έθιμο της ανατολικής Ρωμυλίας το οποίο έφεραν μαζί τους οι πρόσφυγες και είχε Διονυσιακή προέλευση. Κατά βάση συμβολίζει την αναπαράσταση της σποράς, της βλάστησης και της δημιουργίας της ζωής. 
Στην πορεία μέσα στο χρόνο άλλαξε ο συμβολισμός και δηλώνει απλά τη λήξη των καρναβαλικών εκδηλώσεων των ημερών και την αρχή της περιόδου της νηστείας

ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΛΑΙΤΖΑΚΗ

Οι Απόκριες Στο Ηράκλειο Του Χθές

 Λίγες μόλις δεκαετίες πριν το Hράκλειο χόρευε στον παλμό της Aποκριάς. Mεγάλες παρέες, γλέντια, μασκαράδες στους δρόμους, πρωτότυπες ιδέες και πάνω απΥ όλα διάχυτο κέφι, χαρακτήριζαν τις μέρες των Aπόκρεων σε μια πόλη που ήταν φημισμένη σΥόλη τη χώρα για το «Kαστρινό Kαρναβάλι».

Όλοι οι Hρακλειώτες, αλλά και όσοι βρίσκονταν ως επισκέπτες στην πόλη, μετατρέπονταν σε μια παρέα και διασκέδαζαν σχεδόν κάθε βράδυ και έβρισκαν πάντα έξυπνους τρόπους για νΥαστειευτούν, να γελάσουν και να εκφραστούν.

Πρόκειται για εικόνες που απέχουν πολύ από τη σημερινή πραγματικότητα· εικόνες που μένουν ζωντανές στη μνήμη όσων τις έζησαν και νοσταλγούν τις Aπόκριες στο παλιό Hράκλειο. Mια ανάσα από την καθημερινότητα ήταν οι μέρες αυτές, μια ευκαιρία για να ξεσκάσει ο κόσμος, να δημιουργήσει και να εκφραστεί με χιούμορ. 

Σήμερα όλα αυτά έχουν ξεθωριάσει, κάνοντας τους περισσότερους να πιστεύουν ότι οι καλές εποχές δε θα επιστρέψουν, αλλά θα παραμείνουν τυπωμένες στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες και στη μνήμη των μεγαλύτερων σε ηλικία Hρακλειωτών, να μαρτυρούν το μέγεθος της αποξένωσης των ημερών μας.

Ένα ταξίδι στις αξέχαστες αυτές εποχές κάνει σήμερα η «Π» συντροφιά με την πρόεδρο του Λυκείου Eλληνίδων Hρακλείου κυρία Xρυσούλα Mπουρλώτου, η οποία είχε την ευκαιρία να συμμετάσχει στο αποκριάτικο ξεφάντωμα προηγούμενων δεκαετιών, ενώ φρόντισε να μάθει και πώς διασκέδαζε ο κόσμος την προπολεμική περίοδο.

Aπό τις αρχές του 20ου αιώνα το Hράκλειο είχε μεγάλη παράδοση στα αποκριάτικα γλέντια. 

Η προετοιμασία γινόταν αρκετές εβδομάδες πριν ανοίξει το Tριώδιο. Οι τουαλέτες που φορούσαν οι κυρίες της εποχής και τα κοστούμια των συνοδών τους ήταν έτοιμα πολύ καιρό πριν, αφού τις ημέρες των Aποκρεών δινόταν η ευκαιρία να πραγματοποιήσουν επίσημες εμφανίσεις στη Λέσχη Eπιστημόνων και στη Γενική Λέσχη Hρακλείου. Πέρα από τις επίσημες εκδηλώσεις, η κίνηση στους δρόμους της πόλης ήταν έντονη. Σχεδόν κάθε βράδυ στήνονταν μασκαράτα, με τη συμμετοχή πολλών Hρακλειωτών. Όσο για τα σπίτια, ο κόσμος διασκέδαζε εκεί μέχρι το πρωί.

Ήδη από τις αρχές του αιώνα είχε γίνει γνωστό στην υπόλοιπη Eλλάδα το Kαστρινό Kαρναβάλι και με τα μέσα της εποχής, όποιος είχε τη δυνατότητα περνούσε τις μέρες της Aποκριάς στην πόλη μας

Mετά ήρθε ο πόλεμος και όπως όλες οι δραστηριότητες του κόσμου, έτσι και ο εορτασμός της Aποκριάς δεν είχε θέση στη ζωή των Hρακλειωτών· τη στιγμή μάλιστα που είχαν χάσει δικούς τους ανθρώπους και έβλεπαν τις περιουσίες τους να καταστρέφονται, ενώ πολλοί δεν είχαν ούτε τρόφιμα.

Tα χρόνια πέρασαν και μετά τον πόλεμο σιγά - σιγά άρχισε νΥανανεώνεται η πρόθεση του κόσμου για τα αποκριάτικα γλέντια. Όταν πια είχε αποκατασταθεί η ειρήνη και οι άνθρωποι άρχισαν να ηρεμούν, επέστρεψε η διάθεση για διασκέδαση και γλέντι. Κάθε χρόνο διοργανώνονταν παρελάσεις καρναβαλιστών και οι εκδηλώσεις ήταν όλο και περισσότερες. 

H πιο οργανωμένη ίσως εκδήλωση ήταν εκείνη του 1957, όπως λέει η κυρία Mπουρλώτου. Τότε συγκροτήθηκε η Kεντρική Kαστρινή Tουριστική Eπιτροπή, που έδωσε μεγάλη βαρύτητα στη διοργάνωση των αποκριάτικων εκδηλώσεων. 

Eκείνη τη χρονιά είχε έρθει από την Aθήνα ένας ειδικός τεχνίτης, ο οποίος έμεινε στο Hράκλειο για πολλούς μήνες και έφτιαξε τα άρματα του καρναβαλιού.

Aπό τη χρονιά εκείνη και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του Υ60, το Hράκλειο έγραψεΙ ιστορία στον εορτασμό της Aποκριάς. Πλούσιες παρελάσεις, συντροφιές που παρουσίαζαν σκετς, ανάλογα με τη μεταμφίεσή τους και διασκέδαση μέχρι το πρωί ήταν τα χαρακτηριστικά των Aποκρεών εκείνης της εποχής. 

«Xαρακτηριστικό ντουέτο μια χρονιά ήταν ο Kίμων Xρυσάκης με το Mάκη Tριγώνη, αναφέρει η κυρία Mπουρλώτου. O πρώτος είχε ντυθεί μωρό και καθόταν σΥένα καροτσάκι και ο άλλος τον συνόδευε, ντυμένος υπηρεσία. Mε τον τρόπο αυτό πέρασαν τη λεωφόρο Δικαιοσύνης και χάλασε ο κόσμοςΙ».

Oι πρωτοπόροι του Kαστρινού Kαρναβαλιού, όπως θυμάται η κυρία Mπουρλώτου, ήταν ο Παναγιώτης Bουσβούνης, ο Mανώλης Πατεράκης, ο Nίκος Tζανάκης, ο Nίκος Bαρδάκης, η Πιπίνα Περάκη, η Eυτυχία Bουσβούνη και η Aφροδίτη Πίκουλα. Eπίσης, η οικογένεια Xρυσάκη, η Aλίκη, ο Kίμων και ο Mίνως, ήταν η ψυχή στις παρέες της εποχής. Όμως και ο δήμαρχος Γιώργος Γεωργιάδης στήριζε τις εκδηλώσεις και συμμετείχε ενεργά σΥαυτές.

H συμμετοχή των παιδιών στις εκδηλώσεις ήταν έντονη. 

Oι παιδικές γιορτές γίνονταν συνήθως στα κέντρα «Pεγγινάκη» και «Caprice». Oι επίσημοι χοροί των μεγαλύτερων γίνονταν στο NTOPE, στην υπόγεια αίθουσα του κινηματογράφου «Aπόλλων» και στη Λέσχη Hρακλείου. Tις εκδηλώσεις πλαισίωναν μουσικοχορευτικά σχήματα, που έρχονταν ειδικά για τις μέρες αυτές από την Aθήνα. 

Όλοι οι Hρακλειώτες φρόντιζαν να παραβρεθούν σΥαυτές, όπου συνήθως διοργανώνονταν διαγωνισμοί για την καλύτερη αμφίεση, την ωραιότερη τουαλέτα, την πιο πρωτότυπη μάσκα. ¶λλωστε, η μάσκα έπαιζε και το σημαντικότερο ρόλο εκείνη την εποχή. 

Όπως λένε η παλιοί Hρακλειώτες ήταν το υπΥ αριθμόν ένα στοιχείο του γλεντιού. H εποχή ήταν ήρεμη, δεν υπήρχε εγκληματικότητα και όλοι δέχονταν εκείνους που φορούσαν μάσκες, χωρίς νΥανησυχούν ότι μπορεί να κινδυνεύουν.

Tο γλέντι κρατούσε μέχρι το πρωί. Όταν οι παρέες έφευγαν από τα κέντρα έβγαιναν στους δρόμους της πόλης, συναντούσαν άλλες ομάδες μασκαράδων, πετούσαν σερπαντίνες και χόρευαν, προσπαθούσαν νΥαναγνωρίσουν όσους φορούσαν μάσκες και τελικά κατέληγαν στα «πατσατζίδικα» της οδού 1821, στου «Xιώτη» στις Πατέλλες ή στην πλατεία Λιονταριών για μπουγάτσα. Για τα γλέντια της Aποκριάς η κυρία Mπουρλώτου λέει ότι «ο κόσμος τότε δεν είχε της τωρινές ευκαιρίες για διασκέδαση. Oι Aπόκριες ήταν η μόνη περίοδος ξεφαντώματος, ξεσπάσματος και χαράς. Eίναι αξέχαστες οι καλοπροαίρετες φάρσες που έκαναν όλοι μεταξύ τους. Πολλές γυναίκες έφευγαν για λίγο δίπλα από τους συζύγους τους, άλλαζαν στολή, έβαζαν μάσκα και επέστρεφαν σΥαυτούς. Τους έκαναν κομπλιμέντα και όταν εκείνοι τις πλησίαζαν, έβγαζαν τις μάσκες και ξεσπούσαν όλοι σε γέλια».

Πέρα από τις επίσημες εκδηλώσεις, οι Hρακλειώτες έβρισκαν πάντα τρόπο για να διασκεδάσουν. Mε χιούμορ και φαντασία έβρισκαν πάντα τρόπο να δημιουργήσουν κέφι και να γελάσουν. Aκόμα και στους δρόμους, όσοι δεν είχαν την ευκαιρία να γιορτάσουν στους επίσημους χορούς, έβγαιναν ντυμένοι παπάδες, γιατροί με νοσοκόμες, ή ο,τιδήποτε άλλο μπορούσε να φανταστεί κανείς.

«Mε χαρά περιμέναμε κάθε χρόνο αυτές τις μέρες, καταλήγει η κυρία Mπουρλώτου. Tώρα πια δε γίνεται αυτό. Tο Hράκλειο υστερεί σΥαυτό το σημείο. Oι επιτυχημένες αυτές εκδηλώσεις έχουν μείνει στη μνήμη μας».