Πέτρινες Χιλιομετρικές Σημάνσεις Περασμένων Δεκαετιών Στα Χανιά - Της Ειρήνης Καλαιτζάκη

  Στην Ελλάδα η πρώτη σήμανση των Ελληνικών δρόμων πραγματοποιήθηκε από την ΕΛΠΑ το 1924. Όμως φτάσαμε μέχρι το 1974 για να γίνει μια συντονισμένη και οργανωμένη σήμανση των οδών, βασισμένη σε συγκεκριμένες προδιαγραφές. 

Η χιλιομετρική αρίθμηση ξεκινάει από το «χιλιομετρικό σημείο μηδέν» των μεγαλύτερων πόλεων και μάλιστα της πρωτεύουσας των νομών και τοποθετείται στο κεντρικότερο σημείο αυτής και συνήθως είναι ένα σημαντικό κτήριο ή κάποιο χαρακτηριστικό σημείο. Πρακτικά το σημείο μηδέν δεν υπάρχει και σε πρωτεύουσες που είναι δίπλα στη θάλασσα  η αρίθμηση ξεκινάει από το λιμάνι και προχωράει στο εσωτερικό της πόλης και έξω από αυτήν.

 

Η ηλικία των τσιμεντένιων πινακίδων ξεπερνάει τα 40 χρόνια και ορίζει το 1ο χιλιόμετρο της παλιάς εθνικής οδού Χανίων – Ηρακλείου και το 14,5ο  αντίστοιχα. Είναι εναρμονισμένη με τους κανόνες της εποχής, χωρίς χρώματα που φωσφορίζουν και με το νούμερο επισημασμένο με κόκκινο χρώμα. 

Με το χρόνο, την ασφαλτόστρωση και την ύψωση των πεζοδρομίων αλλά και τα παρκαρισμένα πολυπληθή αυτοκίνητα στις δύο πλευρές των δρόμων,  έγιναν σχεδόν αόρατες από τα μάτια των οδηγών με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καμία χρησιμότητα. 

Άλλωστε στον καιρό της τεχνολογίας, τo GPS και οι δορυφόροι έχουν πιο αξιόπιστα αποτελέσματα. Συνεχίζουν όμως να αποτελούν ένα ψήγμα ιστορίας στην μακραίωνη πορεία αυτού του τόπου.

 

 

Η ''Ανεξερεύνητη Οικία'' Το Μικρό Ανάκτορο Της Κνωσού

  Ένα ακόμη δείγμα μινωικής αρχιτεκτονικής αποτελεί η λεγόμενη ''Ανεξερεύνητη Οικία'', η οποία ονομάστηκε έτσι από τον Evans, γιατί ο ίδιος είχε αποκαλύψει μόνο την ανατολική της πρόσοψη. Η συγκεκριμένη οικία βρίσκεται βορειοδυτικά του μεγάλου ανακτόρου και ακριβώς πίσω από το Μικρό ανάκτορο της Κνωσού. 

Έχει ιδιωτικό-βιοτεχνικό χαρακτήρα, όπως συμπεραίνεται από τα ανασκαφικά ευρήματα. Σήμερα, το συγκρότημα αυτό έχει εξ ολοκλήρου ανασκαφεί. 

Πρόκειται για ορθογώνιο κτήριο με κεντρική αίθουσα με 4 πεσσούς, διαδρόμους, αποθήκες και κλιμακοστάσιο. Συνδεόταν με το Μικρό ανάκτορο με μια γέφυρα, διέθετε θαυμάσια λαξευτή πρόσοψη και σκάλες για τον επάνω όροφο. Από τα δωμάτια που διέθετε η οικία, το σημαντικότερο ήταν η κεντρική αίθουσα με λαξευτή τοιχοδομία και τέσσερις πεσσούς. 

Το οικοδόμημα αυτό κατασκευάστηκε κατά την Υστερομινωική ΙΑ περίοδο (1600/1580 - 1480 π.Χ.), κατοικήθηκε και στην Υστερομινωική ΙΙ - ΙΙΙΑ περίοδο (1425 - 1340/1330 π.Χ.), όπως φανερώνουν πρόσθετοι τοίχοι στην κεντρική αίθουσα, που ανήκουν στην εποχή της μυκηναϊκής εξουσίας στην Κνωσό. Το κτήριο καταστράφηκε από πυρκαγιά γύρω στο 1375 π.Χ., ωστόσο υπάρχουν ενδείξεις για επαναχρησιμοποίησή του σε μεταγενέστερα χρόνια.

Η καινούργια εποχή που ξεκίνησε με την κατασκευή των νέων ανακτόρων στη Μινωική Κρήτη αποδεικνύει τη οικονομική ευρωστία και την πολιτική ηρεμία, στην οποία βρισκόταν το νησί. Η Κνωσός αποτελεί χαρακτηριστικό 

παράδειγμα οικιστικής ανάπτυξης την περίοδο αυτή. 

Δεν επισκευάστηκε μόνο εκ νέου το ανάκτορο, το οποίο διακοσμήθηκε με εντυπωσιακές τοιχογραφίες, αλλά σε όλη την έκταση του ανακτόρου και της μινωικής πόλης κατασκευάστηκαν καινούργια συγκροτήματα, βασιλικές 

επαύλεις και μνημειακοί τάφοι.

Ένα από τα σημαντικά αυτά μνημεία αποτελεί το λεγόμενο ‘’Μικρό Ανάκτορο’’ της Κνωσού, το οποίο ήταν οργανικά ενωμένο με το κύριο ανάκτορο. Στο οικοδόμημα αυτό κάποιες από τις αίθουσες του ξεπερνούν σε χάρη και διακόσμηση αυτές του μεγάλου ανακτόρου. 

Tο «Mικρό Aνάκτορο» (17ος-15ος αιώνας π.X.) βρίσκεται στα δυτικά του δημόσιου δρόμου Κνωσού Ηρακλείου, σε ελάχιστη απόσταση από το κυρίως ανακτόρο, και έχει όλα τα ανακτορικά αρχιτεκτονικά στοιχεία (ξεστή τοιχοδομία, χώροι υποδοχής, περίστυλη αίθουσα, διπλό μέγαρο με πολύθυρα και δεξαμενή 

καθαρμών-ιερό). 

Ήταν ένα κτίσμα με ιδιαίτερο θρησκευτικό χαρακτήρα, καθώς διέθετε βωμό, αίθουσες με πεσσούς και 15θρησκευτικά αντικείμενα βασιλικής τέχνης. Το ξακουστό ρητό με τη μορφή ταυροκεφαλής από στεατίτη βρέθηκε εδώ. Το θρησκευτικό χαρακτήρα του δεν έχασε το κτίσμα ακόμη και όταν οι Μυκηναίοι ανέλαβαν τα ηνία στην Κρήτη και έκτισαν ένα βωμό, ακριβώς πάνω από το παλιό δωμάτιο με τη δεξαμενή καθαρμού.

Το ‘’Μικρό Ανάκτορο’’ αποτελεί το μεγαλύτερο σε έκταση κτήριο μετά από το μεγάλο ανάκτορο. Η ανατολική του πρόσοψη έχει καταστραφεί εντελώς. Το σημαντικό αυτό κτήριο διαθέτει ενδιαφέροντα λατρευτικά δωμάτια, ανάμεσα σε αυτά τρεις αίθουσες με πεσσούς και λατρευτικές εγκαταστάσεις και μια βάση καθαρμού. 

Το συνολικό συγκρότημα, διαστάσεων 45 x 28 μ., πρέπει να είχε ακόμη έναν όροφο. Η είσοδος βρισκόταν στα ανατολικά και οδηγούσε σε ένα προθάλαμο. Από κει μέσω ενός πολυθύρου με τρία πλατιά σκαλοπάτια οδηγούνταν ο επισκέπτης σε μια περίστυλη αυλή. Στο βόρειο μέρος της αυλής άλλο πολύθυρο οδηγούσε στην επίσημη αίθουσα του συγκροτήματος. 

Πρόκειται για μια ορθογώνια αίθουσα που με ένα πολύθυρο χωρίζεται σε δύο δωμάτια και με άλλα πολύθυρα επικοινωνεί στα ανατολικά με κιονοστοιχία βεράντας. Οι τοίχοι ήταν διακοσμημένοι με γυψόλιθο και το δάπεδο πλακοστρωμένο. Πίσω από το βόρειο τμήμα της αίθουσας υπάρχει το ‘’πλυντήριο’’, χώρος με αποχέτευση που συνδέεται με τον εξωτερικό αγωγό, ενώ πίσω από το νότιο τμήμα της αίθουσας 16 βρίσκεται στεγασμένη μια δεξαμενή καθαρμών. Δυτικότερα και νοτιότερα υπάρχουν άλλα δωμάτια διαφόρων χρήσεων. 

Δύο μεγάλες κλίμακες (δυτικά και νότια) πλαισιώνουν τη μεγάλη αίθουσα με τους πεσσούς. Τη σπουδαιότητα και τον ιερό χαρακτήρα της αίθουσας αυτής φανερώνουν τα λατρευτικά αντικείμενα που βρέθηκαν εκεί, μεταξύ αυτών και μια βάση με διπλούς πελέκεις. Ακόμη μια εντυπωσιακή αίθουσα με πεσσούς βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο του συγκροτήματος. 

Οι διαστάσεις του ανεσκαμμένου τμήματος, περίπου 90 μ. μήκος και περισσότερο από 30 μ. πλάτος, δίνουν μνημειακή μορφή στο κτίσμα αυτό.

Η μικρή απόσταση του ‘’Μικρού Ανακτόρου’’ με το θεατρικό χώρο του ανακτόρου της Κνωσού, περίπου 230 μ., η ιερή οδός που σύνδεε τους δύο αυτούς χώρους φανερώνουν την οργανική ένωση του ιερών αυτών κτισμάτων, όπου πιθανόν μέσω της οδού θα μεταφέρονταν ιερά αγάλματα 

και θρησκευτικά κειμήλια μπροστά από πλήθος ανθρώπων, που θα παρακολουθούσαν τις τελετουργίες αυτές. 

Μετά την καταστροφή της Κνωσού (υστερομινωική ΙΙΙΒ περίοδος) το Μικρό ανάκτορο χρησιμοποιήθηκε ως ιερό φετιχιστικό ειδώλων, όπως δείχνουν και τα πέτρινα ειδώλια που βρέθηκαν εκεί.

http://nemertes.lis.upatras.gr/

Αμάρι: Αμαξωτοί Δρόμοι Και Αυτοκίνητα Το 1950

 

• Τούτες οι λίγες γραμμές πιστεύω πως φτάνουνε, για να προκαλέσουνε κάποιες εντυπώσεις στους πολύ νεότερους, αλλά και να φέρουνε στη μνήμη των μεγαλύτερων ανάμεικτα συναισθήματα. Δεν θα γράψω πολλά, μόνο πολύ συνοπτικά θα περιγράψω το χθες και το σήμερα και καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.Εξάλλου οι εικόνες και μόνο φτάνουνε και δε χρειάζονται πολλά λόγια.

• Λόγω της παράπλευρης θέσης του χωριού Άϊ Γιάννης Αμαρίου από τον κεντρικό άξονα Βοράς -Νότου και της μεγάλης απόστασης από την πόλη του Ρεθέμνους, τη «Χώρα», καθυστέρησε η σύνδεσή του με αυτοκινητόδρομο. 
• 
  
• Ο αμαξωτός δρόμος κατασκευάστηκε το έτος 1950, ύστερα από 5μηνη προσωπική εργασία όλων των κατοίκων του χωριού, με χειρονακτικά εργαλεία, κασμάδες, παλάμες, αλέτρια κ.λπ. και έτσι έγινε η σύνδεση με το χωριό Νίθαυρη 3 χιλιομέτρων περίπου. Άντρες, γυναίκες και παιδιά, όλοι στον αγώνα, για να ανοιχτεί ο δρόμος από τον Άϊ Γιάννη ως τη Νίθαυρη. 

• Με όλα τα μέσα και εργαλεία και χωρίς πληρωμή, δόθηκε μεγάλη μάχη με πείσμα και συλλογικότητα για να πετύχει ο σκοπός. Όλες οι ηλικίες στον αγώνα και το όνειρο έγινε πραγματικότητα μέσα σε λίγο χρόνο. Μέχρι και τα βόδια με το ζυγό, τα λούρα και το αλέτρι επιστρατευτήκανε σ’ αυτόν τοναγώνα. Εικόνες που διατηρούνται νωπές στη μνήμη μου.

• Στις 6 Αυγούστου του έτους 1950 ήρθε το πρώτο αυτοκίνητο (λεωφορείο) του Μανώλη Παραδεισανού στο χωριό και το γεγονός εορτάστηκε από όλους τους κατοίκους με θερμές εκδηλώσεις. Υφαντά και πολλά άλλα πλεχτά και κουλούρια στολίσανε το λεωφορείο στον κεντρικό δρόμο, εννοείται χωματόδρομο, του χωριού. Οι σχετικές φωτογραφίες τα λένε όλα.

• Για πολλά χρόνια ο Μανώλης Παραδεισανός εκτελούσε το δρομολόγιο από τη «Χώρα» μέχρι το χωριό και αργότερα ο Μηνάς απότη Νίθαυρη και ο Μήτσος από το Αποδούλου. Μεγάλη ανυπομονησία και χαρά είχαμε τα μαθητούδια να βγούμε έξω από το χωριό ως τους Πόρους και να περιμένομε το λεωφορείο να φανεί και αφού περάσει να το ακολουθήσομε γλακιχτοί ή σκαρφαλωμένοι στη σκάλα στο πίσω μέρος του.
• Και δεν ήτανε μόνο το λεωφορείο που εξυπηρετούσε τις ανάγκες των κατοίκων του χωριού. 
• 
  
• Ο Γιάννης Παραδεισανός του Αδαμάκη, ο σοφέρης, όπως αυτοπροσδιοριζότανε με το φορτηγό του, έχει γράψει τη δική του ιστορία για το χωριό μας, αλλά και για τα περισσότερα Αμαριώτικα χωριά. Ακούραστος,εξυπηρετικός, ευγενής γλεντζές, δραστήριος, αξιοπρεπής, έντιμος και σωστός οικογενειάρχης, υπήρξε για πολλά χρόνια μια ξεχωριστή προσωπικότητα του χωριού μας. Τι να πρωτοθυμηθούμε τα «δασκάλια» του Ρεθέμνους ; Όσα καλά και να γράψω φοβούμαι πως θα τον αδικήσω. 
• 
  
• Εκτός από τα δρομολόγια που έκανε στο Ρέθεμνος,για να μεταφέρει εμπορεύματα και τα βουργίδια στα Γυμνασιόπαιδα, πήγαινε και στα παζάρια στις Μοίρες και γενικά εξυπηρετούσε πολλές άλλες ανάγκες του χωριού.Ακόμη και τους πανηγυριστάδες στη Φανερωμένη μετέφερε και αλλού και μάλισταπολλές φορές χωρίς καμιά πλερωμή.
• Μετά τον αμαξωτό, το λεωφορείο και το φορτηγό, για καθαρά ιστορικούς λόγους, μια μικρή αναφορά και σε ένα Ι. Χ επιβατικό αυτοκίνητο, μάλλον και το πρώτο.
• 
  
• Ήτανε ένα 5θέσιο Ι. Χ, μάρκας Subaru, λευκό, με χαρακτηριστικό αριθμό κυκλοφορίας. 450450 (χωρίς γράμματα τότε), που ταξινομήθηκε το έτος 1971 στο Ηράκλειο. Και που δεν πήγε ; Εκτός του ότι κάθε βδομάδα διέσχιζε τη Κρήτη απ’άκρη σ’ άκρη λόγω της δουλειάς μου, κάθε Σαββατοκύριακο με οδηγούσε στο χωριό. Μα και σε ξενοχώργιουλα στα πανηγύρια, με παρέες πολλές φορές ως και 8 άτομα. Ως και στον πάτο του Λιοφύτου κατέβηκε, με 5 άτομα και μηχανή στο πορτμπαγκάζ, για να αντλήσομε τα νερά και να πιάσομε χέλια από τις κολύμπες του Πλατύ ποταμού. 
• 
  
• Και η συνέχεια στο καφενείο του Αντώνη Παραδεισανού για κρασορεφενέ.
• Όμορφα χρόνια, αξέχαστες παρέες. Το έτος 1954 η διάνοιξη του αμαξωτού δρόμου συνεχίστηκε και έφθασε στην ΑγίαΠαρασκευή και αργότερα συνεχίστηκε και έφθασε στις Μάντρες. Το έτος 1960 ο Άγιος Ιωάννης συνδέθηκε και με το Χορδάκι, όχι βέβαια χειρονακτικά, αλλά με σύγχρονα μέσα. Για όλα όσα προανέφερα θα μπορούσανε να γραφτούνε πολλές σελίδες με πολλές ιστορίες και γεγονότα, μα τα αφήνω να κυλήσουνε στη φαντασία του καθενός..
• Δεκέμβριος του 2021 Σταύρος Φωτάκης

ΠΗΓΗ www.kritikaepikaira.gr/

Κυκλοφόρησε το βιβλίο για την Αλικαρνασσό Μικράς Ασίας: μνήμες του Απόστολου Μουζουράκη

 Ο Απόστολος Μουζουράκης (1911-1997), εγκατέλειψε την Αλικαρνασσό Μικράς Ασίας μαζί με τους τελευταίους κατοίκους της πόλης, λίγους μήνες μετά την πυρπόληση της Σμύρνης, σε ηλικία μόλις 11 χρονών. 

Πριν εγκαταλείψει για πάντα τα μικρασιατικά παράλια, γεύτηκε την πίκρα της εξορίας στο Αϊδίνιο και την Σμύρνη. 

Χωρίς τον πατέρα του, ο οποίος είχε μεταναστεύσει στην Αμερική λίγα χρόνια νωρίτερα, ακολούθησε μαζί με την μητέρα του και την γιαγιά του τον δύσκολο δρόμο της προσφυγιάς στην Ελλάδα. Αρχικά στην ιταλοκρατούμενη Κω, μετά στην Κρήτη και τελικά στην Αθήνα, όπου και έζησε. Πάλεψε από μικρό παιδί. 

Επέζησε και στήριξε την οικογένεια του με ό,τι δυνατότητες του πρόσφερε η ζωή, είτε ως μικροπωλητής (τηγανήτες ή τσιγάρα) στο Ηράκλειο και στην Αθήνα, είτε με το πυλοφόρι στον ώμο. Διψασμένος για γνώσεις κατάφερε να αποκτήσει το απολυτήριο του Δημοτικού στα 17 του και τελικά να σπουδάσει. 

Με το πτυχίο της Παντείου Σχολής ξεκίνησε να δουλεύει στα γραφεία των Ελληνικών Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων όπου και έκανε καριέρα μέχρι την συνταξιοδότησή του. Στήριξε με όλες του τις δυνάμεις τους συμπατριώτες του και τα σχολεία της Νέας Αλικαρνασσού. 

Έργο ζωής του: η διάσωση και η μεταλαμπάδευση της μνήμης και των παραδόσεων της πατρίδας του, της Αλικαρνασσού. Ξεκίνησε να εκδίδει την εφημερίδα ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΣΟΣ και αργότερα ΝΕΑ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΣΟΣ η οποία ταξίδεψε σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης ενώνοντας τους Πετρουμιανούς ανά την υφήλιο. 

Οι μνήμες του έχουν καταγραφεί από τον ίδιο σε ένα βιβλίο με τίτλο ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΣΟΣ, Η ΓΕΝΕΤΕΙΡΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ, ΜΝΗΜΕΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΟΥΖΟΥΡΑΚΗ, το οποίο δεν δημοσίευσε τελικά αλλά και ηχητικά (ηχογραφήσεις 19,5 ωρών). Η κόρη του συγγραφέα, Βασιλική, ανάθεσε το 2018 στον ερευνητή Μιχάλη Τριανταφύλλου να ψηφιοποιήσει τις ηχογραφήσεις και να ξαναγράψει το βιβλίο του πατέρα της, το οποίο χτίστηκε με τις μνήμες και τις έρευνες μιας ολόκληρης ζωής. 

Η έκδοση έχει ολοκληρωθεί και τα πρώτα βιβλία έχουν ήδη διατεθεί. Σύντομα θα πραγματοποιηθούν οι πρώτες παρουσιάσεις του βιβλίου στην Κω, Κάλυμνο, Ρόδο και Αθήνα.

(ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΣΟΣ, Η ΓΕΝΕΤΕΙΡΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ, ΜΝΗΜΕΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΟΥΖΟΥΡΑΚΗ, Μιχάλης Ν. Τριανταφύλλου, Ρόδος 2023)

Κύπελλο Χειμερινών Ρίψεων 2023 Με Τη Στήριξη Της Περιφέρειας Κρήτης. Στη Διοργάνωση Θα Συμμετέχει Η Ελληνίδα Πρωταθλήτρια Ευρώπης Στον Ακοντισμό Ελίνα Τζένγκο

  Μετά την ολοκλήρωση του πανελληνίου πρωταθλήματος  κλειστού στίβου στο ΣΕΦ, το ενδιαφέρον του ελληνικού στίβου μεταφέρεται στην Κρήτη και συγκεκριμένα στο Ηράκλειο, όπου ο Σ.Ε.Γ.Α.Σ. διοργανώνει το «8ο Κύπελλο Χειμερινών Ρίψεων» το Σάββατο 25 Φεβρουαρίου, με ώρα έναρξης 09.15.

Οι αγώνες διεξάγονται υπό την αιγίδα του Υφυπουργείου Αθλητισμού και με τη συνδιοργάνωση της Περιφέρειας Κρήτης.

Επίσης τους αγώνες συνδιοργανώνουν ο Δήμος Ηρακλείου – ΔΟΠΑΦΜΑΗ και διεξάγονται με την υποστήριξη του Ε.Α.Κ.Η. (Ελευθερίας), της Εταιρείας Ανάπτυξης Αθλητισμού Ηρακλείου και της Ε.Α.Σ. Σ.Ε.Γ.Α.Σ. Κρήτης.

Οι αγώνες θα διεξαχθούν σε δύο στάδι. Στο Ε.Α.Κ.Η. (Ελευθερίας) τα αγωνίσματα Σφαιροβολίας, Δισκοβολίας και Σφυροβολίας και στο Παγκρήτιο στάδιο το αγώνισμα του Ακοντισμού.

Το 8ο Κύπελλο Χειμερινών Ρίψεων, αποτελεί το σημαντικότερο αγώνα ρίψεων ανοιχτού στίβου στην Ελλάδα και για αυτό οι πρώτοι νικητές αξιολογούνται με 25 βαθμούς στην παγκόσμια κατάταξη. Επίσης αποτελεί πρόκριση για το νικητή της Σφυροβολίας Κ23 Ανδρών στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα χειμερινών ρίψεων και συμπεριλαμβάνεται από το Σ.Ε.Γ.Α.Σ. στους εγκεκριμένους αγώνες επίτευξης ορίων, για την πρόκριση των αθλητών – αθλητριών στα Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα του 2023.

            Από τις αρχικές δηλώσεις συμμετοχής ξεχωρίζει η συμμετοχή της Πρωταθλήτριας Ευρώπης 2022 στο Ακοντισμό Γυναικών,  Ελίνας Τζένγκο η οποία έχει κατακτήσει και Χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς  αγώνες Νέων.

Συμμετέχουν επίσης ο Παγκόσμιος πρωταθλητής στη Σφυροβολία Κ20  Γιάννης Κορακίδης και η δεύτερη παγκόσμια πρωταθλήτρια στη Δισκοβολία Κ20 Φιλιππίδου Αρετή.

Στη Σφυροβολία Κ23 συμμετέχει ο δεύτερος Παγκόσμιος πρωταθλητής 2021,  Ορέστης Ντουσάκης (Γ.Σ Ελ. Βενιζέλος).

Στη Σφαιροβολία Ανδρών ξεχωρίζουν οι συμμετοχές του Τάσου Λατιφλάρι, πρωταθλητή Ελλάδας στην κατηγορία Ανδρών τόσο το 2022 όσο και το 2023 στον κλειστό στίβο και του Οδυσσέα Μουζενίδη δεύτερου πανελληνιονίκη κλειστού στίβου 2023.

Στο Ακοντισμό Γυναικών θα συμμετέχει η Αφροδίτη Μανιού (Ο.Φ.Η.) δεύτερη πρωταθλήτρια Ελλάδας 2022, μετά την Ελίνα Τζένγκο και στη Σφυροβολία  Κ20 η πρωταθλήτρια Ελλάδας Αφροδίτη Τζατζιμάκη (Γ.Σ Ελ. Βενιζέλος) και 6η νικήτρια  του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος  Κ18 το 2022.

Στη Δισκοβολία Γυναικών θα συμμετέχει η Χρυσούλα Αναγνωστοπούλου, μόνιμη πρωταθλήτρια Ελλάδας τα τελευταία χρόνια, με συμμετοχή σε δύο Ολυμπιάδες.

Το ωρολόγιο πρόγραμμα των αγώνων:

ΩΡΑ	ΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ ΡΙΨΕΩΝ	ΣΤΑΔΙΟ  ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ
09:15	Δισκοβολία Κ18 Ανδρών	Ε.Α.Κ.Η.  (Ελευθερίας)
09:30	Σφαιροβολία Κ18 Γυναικών	Ε.Α.Κ.Η.  (Ελευθερίας)
10:30	Δισκοβολία Κ18 Γυναικών Σφαιροβολία Κ18 Ανδρών	Ε.Α.Κ.Η.  (Ελευθερίας)
11:45	Σφυροβολία Κ18 Ανδρών	Ε.Α.Κ.Η.  (Ελευθερίας)
12:00	Ακοντισμός Γυναικών – Κ20 Γυναικών	ΠΑΓΚΡΗΤΙΟ ΣΤΑΔΙΟ
13:00	Σφυροβολία Κ18 Γυναικών	Ε.Α.Κ.Η.  (Ελευθερίας)
13:30	Ακοντισμός Ανδρών – Κ20 Ανδρών	ΠΑΓΚΡΗΤΙΟ ΣΤΑΔΙΟ
14:15	Σφυροβολία Ανδρών – Κ20 Ανδρών Σφαιροβολία Γυναικών – Κ20 Γυναικών	Ε.Α.Κ.Η.  (Ελευθερίας)
15:00	Ακοντισμός Κ18 Γυναικών	ΠΑΓΚΡΗΤΙΟ ΣΤΑΔΙΟ
15:30	Σφαιροβολία Ανδρών – Κ20 Ανδρών	Ε.Α.Κ.Η.  (Ελευθερίας)
15:45	Σφυροβολία Γυναικών – Κ20 Γυναικών	Ε.Α.Κ.Η.  (Ελευθερίας)
16:30	Ακοντισμός Κ18 Ανδρών	ΠΑΓΚΡΗΤΙΟ ΣΤΑΔΙΟ
17:15	Δισκοβολία Γυναικών – Κ20 Γυναικών	Ε.Α.Κ.Η.  (Ελευθερίας)
18:45	Δισκοβολία Ανδρών – Κ20 Ανδρών	Ε.Α.Κ.Η.  (Ελευθερίας)

*το οριστικό ωρολόγιο πρόγραμμα θα ανακοινωθεί μετά την επεξεργασία των δηλώσεων συμμετοχής

Κύπελλο Χειμερινών Ρίψεων 2023 με τη στήριξη της Περιφέρειας Κρήτης. Στη διοργάνωση θα συμμετέχει η Ελληνίδα Πρωταθλήτρια Ευρώπης στον ακοντισμό Ελίνα Τζένγκο