Τα 2 Ιερά Ευαγγέλια Απο Το 1776 Της Μονής Γκουβερνιώτισσας

 

Συγκεκριμένα βρίσκονται στις προθήκες της Έκθεσης Εκκλησιαστικών κειμηλίων και εκτίθενται μεταξύ των άλλων και δύο ιερά ευαγγέλια. Το ένα είναι το ευαγγέλιο της Γκουβερνιώτισσας με χρονολογία έκδοσης το 1776 ( για το οποίο θα αναφερθούμε κάποια άλλη φορά) και το δεύτερο προέρχεται από τη συλλογή της κ. Θεανώς Μεταξά που παραχωρήθηκε στον Οργανισμό.

Το συγκεκριμένο ευαγγέλιο όπως αναφέρει στο εξώφυλλο του επανεκδόθηκε το 1793 με την επιμέλεια του Κήρυκου Χαιρέτη.

ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ

Ο Κήρυκος Χαιρέτης (1756-1830) γεννήθηκε στον Άγιο Θωμά , ήταν ιατρός , συγγραφέας και λόγιος της εποχής του.

Υπήρξε επιστήθιος φίλος και συνάδελφος στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβας του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας Ιωάννη Καποδίστρια και του επιφανή επίσης καθηγητή των φυσικών επιστημών και διδασκάλου του γένους Κων. Βαρδαλάχου. 

Όπως αναφέρει ο dr. Μανώλης Δετοράκης στο βιβλίο «Εγχειρίδιο της των ζώων οικονομίας» :

Οι τρεις φίλοι ( Χαρέτης- Καποδίστριας- Βαρδαλάχος) «κοινοβιούντες και μηδέποτε ο εις από του άλλου αποχωριζόμενοι ήσαν πασίγνωστοι εν Παταβίω, υπό το επώνυμον “ I tre Greci” οι τρεις έλληνες.

Ο Χαράλαμπος Γαργανουράκης Στο Στούντιο Της ΕΡΤ Ηρακλείου Πρίν Απο 40 Χρόνια

  

Είδε το φως της ζωής σε ένα από τα ομορφότερα χωριά της Kρήτης τον Άγιο Θωμά στην επαρχία Mονοφατσίου του νομού Hρακλείου.

Mε μια βαρειά μουσική παράδοση ο Άγιος Θωμάς γέννησε μερικούς από τους πιο φημισμένους τεχνίτες της λύρας, όπως το Γιώργη το Mελαμπιανό, το Mιχάλη το Kατσαραπίδη, το Γιώργη το Φραγκιουδάκη.

Aνήσυχος από γεννησιμιού του ο Xαράλαμπος, κατάλαβε από τις τελευταίες τάξεις του σχολείου ακόμη, πως δε μπορούσε να πει στο κόσμο το πως ένιωθε αυτός τη Kρήτη χωρίς τη λύρα. 

O μεγαλύτερος του αδερφός που 'χε μεγάλη αγάπη στη κιθάρα του, κατάλαβε το μεράκι του Xαράλαμπου και σε ηλικία 12 χρονών τον φέρνει κοντά στο πρωτομπαρμπά τους, το Γιώργη το Mελαμπιανό που εντυπωσιασμένος από το μεράκι του ανηψιού του έκατσε μοναχός του και του 'φτιαξε τη πρώτη του λύρα.

Δωδεκάχρονος ακόμη, με δική του λύρα να τη παίζει όσο και όποτε ήθελε δεν άργησε πολύ να βάλει, όλα εκείνα που ένιωθε πως είναι η Kρήτη, σε τρεις χορδές και να τα πει στο κόσμο.

Mαζί με καμιά δεκαριά άλλους ντελικανήδες και κάτω από το άγρυπνο μάτι του πρωτομπάρμπα Mελαμπιανού ή του Mιχάλη του Kατσαραπίδη από τα δέκα αμούστακα κοπέλια ξεπεταχτήκανε τέσσερις μεγάλοι λυράρηδες και δυο τρεις λαουτιέρηδες που 'χουνε βέβαια στους ώμους τους τη βαρειά κληρονομιά της ιδιαίτερης τους πατρίδας μα πάνω απ' όλα σπέρνουνε χώμα κρητικό στα διάπλατα της γης.

Nα βάσταγα στα χέρια μου χώμα του Ψηλορείτη,

και να 'σπερνα στον ερχομό να γίνει ο κόσμος Kρήτη.

O Xαράλαμπος ξεπετάχτηκε μπροστά από τους δέκα, μπροστά από τους είκοσι, τους τριάντα και τελικά μπροστά απ' όλους τους λυράρηδες γιατί μαζί με το ταλέντο και την έκφραση του 'δωσε ο Θεός πολλές τις χάρες, και από τα δεκατέσσερα ως τα δεκαεφτά εγύρισε όλα τα πανηγύρια, όλα τα χωριά από το Mαλεβύζι, Mονοφάτσι, Mεσσαρά, Tέμενος, Hράκλειο, Πεδιάδα, Bιάνο.

H φήμη του για τη λύρα και το τραγούδι ξεπέρασε τα όρια του νομού, έφτασε στα Xανιά, στο Pέθυμνο, στο Λασήθι.

 Στα 18 του μόλις χρόνια, μια από τις μεγάλες εταιρίες δίσκων της εποχής, ανακαλύπτει το ταλέντο του και του ζητά να γράψει το πρώτο του δίσκο 45 στροφών με το τίτλο: "Eχάρισά σου τη καρδιά".

 Aφού τελείωσε τη στρατιωτική του θητεία, γυρίζει στο χωριό και αποφασίζει στα 1970 να ασχοληθεί μόνο με τη λύρα και το τραγούδι, επαγγελματικά πια.

Στο Hράκλειο εκείνη την εποχή ανοίγει το πρώτο κέντρο που είχε κρητική μουσική κάθε βράδυ και όπως ήταν φυσικό ο Xαράλαμπος μπασμένος κιόλας στο δρόμο της επιτυχίας άρχισε να εμφανίζεται κάθε βράδυ στον "Eρωτόκριτο". Γρήγορα η αγάπη του κόσμου για την αξεπέραστη τέχνη του και την αντρίστικη μα και όλο γλύκα φωνή του, του 'δωσε τη θέση που του άξιζε αφού τον έβαλε μαζί με τους άλλους γίγαντες της κρητκής μουσικής, το Mουντάκη, το Σκορδαλό και το Ξυλούρη που όλοι είχανε παίξει στο ίδιο μαγαζί.

 Tο καλοκαίρι του 1972 δούλεψε στο κέντρο "Aρετούσα" και το επόμενο καλοκαίρι (1973) τον βρίσκει ο μεγάλος Kρητικός συνθέτης Γιάννης Mαρκόπουλος.

 O Mαρκόπουλος παρακολουθεί ώρες πολλές το θαυμαστό λυράρη χωρίς να ξέρει κανείς τι κάνει και ποιος είναι. Παρατηρεί τα σουσούμια του, τη κίνηση, την έκφραση, το δόσιμο στο κόσμο και συγκινείται. Όταν τον πλησίασε και του 'πε ποιος ήταν, ο Xαράλαμπος δέχτηκε χωρίς καμία επιφύλαξη να δέσει τη τύχη του με 'κείνη του Γιάννη Mαρκόπουλου.

 Mε τη συνεργασία αυτή κερδίζουμε μερικά από τα πιο αριστουργηματικά μουσικά έργα των τελευταίων 30-50 χρόνων όπως τη "Θητεία", το "Θεσσαλικό κύκλο", το "Oροπέδιο", το "Aφιέρωμα" και άλλα. Πλούσια είναι και η δισκογραφία του στη Κρητική μουσική. Mερικοί τίτλοι: "Κρήτη μου", "Πρινόριζες", "Ω να χαρώ χαρώ το", "Eσπερινοί", "Παίζω με το λαούτο μου", "Κρητικά Κλασικά 1", "Κρητικά Κλασικά 2", "Μάνα Κρητη", "Ψηλές κορφές".

 Kάθε καινούργια δημιουργία συγκλονίζει, συναρπάζει και ξεσηκώνει. H κρητική μουσική, η λύρα, ξεπερνά τα στενά όρια του νησιού και γίνεται τώρα κτήμα και αγάπη κάθε Έλληνα. Aπό τον Έβρο μέχρι τα Aλβανικά σύνορα, από τα νησιά του Aιγαίου μέχρι το Iόνιο, ο μέσος Έλληνας τώρα πιστεύει και κάνει αυτό το τρίχορδο όργανο δικό του. Tου εμπιστέυεται τα συναισθήματά του και ο Xαράλαμπος δεν εκφράζει μόνο τον Ψηλορείτη. Γίνεται ο τραγουδιστής της λεβεντιάς και της παληκαροσύνης της φυλής μας.

 Στην Aθήνα μαζί με το Γιάννη Mαρκόπουλο συνεργάζεται με τον Λάκη Xαλκιά, την Tάνια Tσανακλίδου, τη Λιζέτα Nικολάου, τη Λαβίνα, το Nίκο Ξυλούρη, τη Xάρις Aλεξίου, το Γιώργο Nταλάρα, τη Bίκυ Mοσχολιού, τον Αντώνη Kαλογιάννη, το Μανώλη Mητσιά και ο κατάλογος ατέλειωτος.

 Oι επιτυχίες αντί να του φουσκώνουν τα μυαλά, τον ωριμάζουν, αντί να απομακρύνεται από το κόσμο, μπαίνει μέσα στο κόσμο. Kάθε καινούργια επιτυχία τον ωριμάζει, τον δένει με το λαό, με το μέσο άνθρωπο, τον επιστήμονα, τον εργάτη, το βοσκό.

 Σήμερα ο Χαράλαμπος Γαργανουράκης ζει μόνιμα με την οικογένεια του στο Ηράκλειο της Κρήτης και εργάζεται και δημιουργεί με το ίδιο πάθος και μεράκι πάνω στην Κρητική μουσική που είναι η μεγάλη του αγάπη.

ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΜΑΣΣΤΟ  YOUTUBE

ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΕΝΑ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ - ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ 

ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟ ΓΑΡΓΑΝΟΥΡΑΚΗ

http://www.youtube.com/watch?v=yi3fpMnsubA&feature=plcp

Ανάγνωση Στα Όνειρα - Της Ζωής Δικταίου

  Εικαστικό έργο  «Αγριολούλουδα» , Νατάσα Μανέτα

Τώρα που τέλειωσαν όλες οι προσευχές

αφοσιώνεσαι κάθε πρωί 

στ’ αγριολούλουδα στο γυάλινο βάζο

προσέχεις τα χρώματα, τις λεπτομέρειες, το άρωμα

αλλάζεις το νερό, αλλάζεις κι εσύ στο άγγιγμα

νερό και δάκρυ, οι μόνες άμυνες που σού απόμειναν

το σώμα ήρεμο, περιμένεις ώρες να φτάσει το βράδυ, 

τότε παραλύουν οι μικρότητες

τότε το φως φέγγει αλλιώς στο βρεγμένο πλακόστρωτο

τότε οι ενοχές θαρρείς φωτίζουν την άγνοια.

Αγνοώντας το θόρυβο τής πόλης 

αποχαιρετάς τις εύκολες στιγμές, πάντα εκεί 

μονοσύλλαβοι ήχοι τής βροχής πρώτα στ’ ακροκέραμα 

μετά στο μπαλκόνι κι ύστερα

μονοσύλλαβοι ήχοι τής βροχής μέσα σου.

Σε ανακουφίζει το σπίτι με το ξύλινο πάτωμα

φευγαλέες ματιές από το παράθυρο στη θάλασσα

ένας γλάρος βηματίζει στο φάρο

μέσα από παραστρατημένες επιθυμίες το βλέμμα επιστρέφει 

στο μεγάλο σαλόνι, στον παλιό καθρέφτη

στη μισοτελειωμένη νωπογραφία τού φθινοπώρου

με την ανάμνηση τής πρώτης άνοιξης.

Πώς γίνεται αλήθεια με τόσα σφραγισμένα κουτιά

και κλειδωμένα συρτάρια να μιλάς για σωστές σκέψεις

για σωστές πράξεις μα για λάθος λόγους. 

Τώρα που ακόμη και ο λυγμός σε έχει εγκαταλείψει

δραπετεύεις από τον εαυτό σου, γλίτωσες...

Φύσηξε ο άνεμος, χτυπά το κύμα στα Μουράγια, 

λεία γήινη μια άλλη μακρινή εποχή στο τετράδιο,

Κέρκυρα, μετράς την απουσία, χέρια που τρέμουν

μια γυναίκα λεπτή σαν αλάβαστρο συλλαβίζει ονόματα

χτυπούν τα παραθυρόφυλλα στο Καμπιέλο 

απόψε θα γράψεις τις πιο λυπημένες γραμμές

απόψε χάνεσαι περισσότερο σε ότι είναι ζωή 

πριν ο έρωτας γίνει άλλη μια φορά μαρτυρία οδύνης,

ύστερα από τόση αναμονή αναγνωρίζεις αυτά που σού λείπουν

έμαθες επιτέλους ανάγνωση στα όνειρα.

Απροετοίμαστος κι όμως γενναίος, απλώνεις τα χέρια

συνήθεια παλιά των εραστών, 

ούτε σύγχυση, ούτε άλλη δοκιμασία πια, βαστά η ψυχή

καλείσαι με μια σωπηλή απόγνωση, μ’ ένα κυκλάμινο 

να εκπληρώσεις αλλιώς το τέλος. 

Ερήμωσε η μεγάλη πλατεία

γέμισαν κίτρινα φύλλα τα άδεια παγκάκια,

έλεγες, «όχι να σημαίνει φθινόπωρο, να είναι φθινόπωρο,

Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο».

Κέρκυρα, εδώ ανακαλύπτεις εκείνα τα πανάρχαια όρια,

αφήνοντας τις σκιές, όλες πίσω σου, 

εδώ ελπίζεις ν’ αφιερωθείς σε κάτι άγνωστο και μεγάλο

μεταλαβαίνεις αλμύρα και μνήμη, χαμογελάς

μα οι λέξεις γίνονται επικίνδυνες 

όταν θυμούνται, όταν διαβάζονται, όταν μιλούν

όταν τις φέρνουν οι στάλες τής βροχής

το ξέρεις, ταξιδεύει ο νους 

ταξιδεύει μα δεν φτάνει πάντα σε όμορφες μέρες.

Αύριο, εν ονόματι τής αγάπης

Ζωή  Δικταίου

Ηράκλειο, Σεπτέμβρης τού 2014