Η Μινωική Πόλη Κομμός Το Λιμάνι Της Φαιστού

 Η μινωική πόλη Κομμός ήταν το λιμάνι της Φαιστού από το 1650 ως το 1250 π.Χ. περίπου.  

Τον 19ο αιώνα, σε μια έκρηξη φαντασίας και ρομαντισμού, ο Ιταλός αρχαιολόγος Taramelli είχε συνδέσει το λιμάνι του Κομμού με την περιοχή που προσάραξε με το πλοίο του ο Βασιλιάς Μενέλαος της Σπάρτης, όταν επέστρεφε από την Τροία μετά το τέλος του Τρωικού πολέμου. Στο πολύνεκρο ατύχημα αυτό αναφέρεται και οΟμηρος.

Σήμερα έχει ανασκαφεί τμήμα της αρχαίας πόλης. Ο αρχαιολογικός χώρος στον Κομμό δεν είναι επισκέψιμος, αλλά μπορεί κανείς να δει ένα μέρος του καθώς περνά από το πλάι του περιφραγμένου χώρου για να προσεγγίσει την παραλία, ή και από ψηλά, σταματώντας στη διασταύρωση μετά τα Πιτσίδια και πριν κατηφορίσει προς την παραλία του Κομμού. 

Οι ανασκαφές στον Κομμό

Η πρώτη αναφορά στη σχέση που είχε ο Κομμός με τη Φαιστό έγινε από τον Σερ Άρθουρ Έβανς, ωστόσο οι ανασκαφές στον Κομμό ξεκίνησαν πολύ αργότερα, το 1976 από μια ομάδα αρχαιολόγων από τον Καναδά.

Σήμερα, υπεύθυνος των ανασκαφών στον Κομμό είναι ο καθηγητής Joseph Shaw του Πανεπιστημίου του Τορόντο. Ο αρχαιολογικός χώρος του Κομμού τοποθετείται από τον καθηγητή Show σε ένα ιστορικό μινωικό τρίγωνο που σχηματίζουν ο Κομμός με τη Φαιστό και την Αγία Τριάδα.

Η μεγαλύτερη ανάπτυξη της πόλης παρατηρείται στην μέση και ύστερη Μινωική περίοδο, ωστόσο ο αρχαίος Κομμός συνέχισε να κατοικείται μέχρι τα Ρωμαικά χρόνια.

Οι ανακαλύψεις στην περιοχή του Κομμού περιλαμβάνουν τον μινωικό λιμενικό οικισμό και πολλά διαδοχικά κτίρια δημοσίου χαρακτήρα, που πιθανότατα να ήταν αποθήκες ή νεώρια, και χρησίμευαν για τη φύλαξη και προστασία των πλοίων της Φαιστού.

Τα ανακτορικά κτίρια που ανακαλύφθηκαν στον Κομμό χρονολογούνται στην τελική ανακτορική περίοδο από το 1450πΧ ως το 1300πΧ και την μετανακτορική περίοδο, το 1300-1200πΧ.

Το πολύ ενδιαφέρον σύμπλεγμα που ανακαλύφθηκε στην πόλη αποτελείται μεταξύ άλλων από ένα ναό, πρυτανείο, ένα αμφιθεατρικό κτίσμα και μια αυλή με τέσσερεις τετράγωνους βωμούς.

Το 1100 π.Χ. ιδρύθηκε στον Κομμό, κατά τα ευρήματα, ένα ιερό το οποίο παρέμεινε σε πλήρη λειτουργία μέχρι το τέλος της ελληνιστικής περιόδου. Κάτω από το ιερό ανακαλύφθηκαν οι στοές που χρονολογούνται στη μετα-ανακτορική εποχή και προφανώς αποτελούσαν αποθήκες.

Αρχαία πιεστήρια ελιάς στον Κομμό

Μέσα στο λιμενικό οικισμό βρέθηκαν πολύ καλά διατηρημένα κτίρια που φανερώνουν την αναπτυγμένηκαλλιέργεια της ελιάς κατά τα μινωικά χρόνια. Εδώ βρέθηκαν πέτρες ελαιοπιεστηρίων καθώς και πλήθος εξαρτημάτων και εργαλείων, όπως διαχωριστήρες, αντίβαρα, γούρνες και αγγεία που σχετίζονταν με την αποθήκευση του παραγόμενου λαδιού.

Οι εγκαταστάσεις του ελαιοπιεστηρίου φανερώνουν ότι οι Μινωίτες είχαν χτίσει εξέδρες πάνω στις οποίες ήταν στερεωμένη η κάτω πέτρα του πιεστήριου. Πάνω στην πέτρα έμπαινε η ζύμη ελιάς που παραγόταν από τη θραύση των καρπών της ελιάς και συμπιεζόταν από πέτρινα βαρίδια, που επίσης βρέθηκαν στις ανασκαφές.

Τα περισσότερα ευρήματα της ελαιοκομικής παραγωγής στον Κομμό, καθώς και πολλά πέτρινα, πήλινα και μεταλλικά αντικείμενα φυλάσσονται σήμερα στο μουσείο Ηρακλείου.

Η καταστροφή του Κομμού

Δυστυχώς ο Κομμός πλήγηκε από εκτεταμένη καταστροφή πριν πολλούς αιώνες. Τα δημόσια κτίρια και οι κατοικίες της πόλης φαίνεται ότι καταστράφηκαν από σεισμό, και ξαναοικοδομήθηκαν αργότερα από την αρχή.

Χαρακτηριστικό ωστόσο είναι ότι ο οικισμός οικοδομήθηκε εξαρχής σε επίπεδα, όπως φανερώνουν οι υπόγειοι, ημιυπόγειοι και υπερυψωμένοι χώροι που ανακαλύφθηκαν.

ΠΗΓΗ: http://www.explorecrete.com/

Επίσκεψη Στο Χωριό Κελιά Του Δήμου Αρχανών Αστερουσίων

 

Είναι οικισμός στην επαρχία Πεδιάδας με 73 κατοίκους. Στον οικισμό λειτουργεί Δημοτικό Σχολείο και περιφερειακό ιατρείο.
Βρίσκεται δίπλα στο χωριό Αγίες Παρασκίες και υπαγεται σε αυτό.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ - ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΦΩΤ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

Επίσκεψη Στο Αμφιθεατρικό Χωριό Αμουργέλες

 

Οι Αμουργέλες είναι χωριό στο Νομό Ηρακλείου που έχει συνολικά 233 κατοίκους (2001) . Διοικητικά ανήκουν στο Δήμο Αρκαλοχωρίου της Επαρχία Μονοφατσίου. Ανήκουν επίσης στο Δημοτικό διαμέρισμα Πανοράματος.

Είναι κτισμένες σε υψόμετρο 440μ. στις δυτικές υπώρειες του υψώματος Αμυγδαλοκέφαλο, σε υψόμετρο 518μ. Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία. Παράγονται ελαιόλαδο και σταφίδα. Στο χωριό βρίσκεται ο ναός του Αγίου Νικολάου. Υπάρχει ανάμεσα στα άλλα Δημοτικό Σχολείο.

Στην περιοχή του χωριού στο ύψωμα Πετροκέφαλο σώζονται ερείπια φρουρίου από άγνωστη εποχή. Στον Καστροφύλακα (K96) το χωριό αναφέρεται με την ονομασία Amuriles με 39 κατοίκους το 1583. Ο Μπαρότσι το αναφέρει σωστά Amourgeles.

Στις 20 Αυγούστου 1823 οι Τούρκοι κέρδισαν σε μάχη τους Κρήτους. Σκοτώθηκαν 600 Τούρκους και 150 Κρήτες.

To χωριό κατοικούνταν μόνο από Τούρκους. Το 1881 αναφέρονται 128 κάτοικοι, μόνο Τούρκοι. Οι περισσότεροι από τους σημερινούς κατοίκους ήρθαν από τη Σμύρνη και από το Ικόνιο. Εγκαταστάθηκαν στις Αμουργέλες το 1923.

Ο Αυτοδίδακτος Γλύπτης Βασίλης Τριανταφυλλάκης Απο Το Χωριό Άγιος Βασίλειος Πεδιάδος

 

Ο Βασίλης Τριανταφυλλάκης , γεννήθηκε το 1951 στο χωριό Άγιος Βασίλειος Πεδιάδος Ν.Ηρακλείου, όπου και διαμένει. Παιδί αγροτικής οικογένειας, μεγαλωμένος μέσα στη φύση και με επιροές από την Κρητική παράδοση. Από μικρός έπαιρνε πέτρες και τους έδινε μορφή σκαλίζοντάς τις. Ακόμα και τώρα αυτή είναι η ξεκούρασή του..

Το 1984 , μετά από παρότρυνση της συζύγου του, αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με την τέχνη της πέτρας, φτιάχνοντας ένα εργαστήριο επεξεργασίας τοπικού πωρόλιθου στον τόπο του, τον Άγιο Βασίλειο.

Το 1985, άρχισε η συνεργασία του με την Ασπασία Παπαδοπεράκη. Φιλοτέχνησαν μαζί πολλά γλυπτά έργα τα οποία κοσμούν πολλά μέρη της Ελλάδας.

Από το 2006 , στην περιοχή Μελέσες Ηρακλείου, λειτουργεί σύγχρονη μονάδα επεξεργασίας πωρόλιθου, όπου συνεχίζει να δημιουργεί πάντα επιρασμένος από την Κρητική παράδοση

Συνεργάζεται επίσης με την Αρχαιολογική υπηρεσία, με πολλά μοναστήρια αλλά και ιδιώτες.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ