Τα Σαχνίσια Η Προσθήκη Ενός Κλειστού Ξύλινου Εξώστη Στον Όροφο

 Την εποχή της Τουρκοκρατίας, και κυρίως τον 19ο αιώνα, εμφανίζεται ένα νέο στοιχείο στο αστικό σπίτι του νησιού, στις πόλεις Χανιά, Ηράκλειο, Ρέθυμνο και Σητεία. Είναι η προσθήκη ενός κλειστού ξύλινου εξώστη στον όροφο. 

Ο εξώστης αυτός είναι το ξώστεγο ή ο ηλιακός των βυζαντινών, το σαχνισί που χαρακτηρίζει την αρχιτεκτονική της βαλκανικής χερσονήσου μετά τον 18ο αιώνα.

Τα κιόσκια, όπως λέγονται αυτά τα στοιχεία, τα συναντάμε κυρίως στις πόλεις, μια που οι Τούρκοι κατακτητές έζησαν τον περισσότερο καιρό, και κατά το μεγαλύτερο ποσοστό τους, συγκεντρωμένοι σ`αυτές. Κι ακόμα οι ξύλινες αυτές κατασκευές ενισχύονται και επιβάλλονται από την Τουρκική Διοίκηση με τον Αυτοκρατορικό Οικοδομικό Κανονισμό που συντάχτηκε μετά τον μεγάλο σεισμό του 1856. Στον κανονισμό αυτό αναφέρεται ακόμα πως για να χτίσει κανείς κιόσκι έπρεπε να καλέσει το μηχανικό του δήμου κι αυτός θα καθόριζε το πλάτος της προεξοχής, ανάλογα με το πλάτος του δρόμου.

Τα ξύλινα αυτά κιόσκια είναι συνήθως προσθήκες στα παλιότερα βενετσιάνικα κτίρια, κυρίως στα Χανιά και στο Ρέθυμνο, που προεκτείνουν πάνω από το δρόμο τον καλό οντά, το δωμάτιο υποδοχής, που έχει πάρει τη θέση του παλιού πόρτεγου. Τα παραδείγματα νέων κατασκευών στα πρότυπα των αρχοντικών με σαχνισί της ηπειρωτικής Ελλάδας είναι ελάχιστα, όπως το κονάκι του Ρασίχ Αστράκη στο Ηράκλειο. Οι υπόλοιπες κατασκευές είναι απλές. Τα κιόσκια αυτά κατασκευάζονται με ξύλινους προβόλους που στηρίζονται σε ξύλινες αντηρίδες ή φουρούσια. Η πρόσοψη κατασκευάζεται από τσατμά ή μπαγδατί που σοβατίζεται ή όπως γίνεται κυρίως στο Ρέθυμνο, από ξύλινο πέτσωμα, άλλοτε απλής κατασκευής κι άλλοτε έντεχνα δουλεμένο, με σκαλιστά φουρούσια και καφασωτά στα παράθυρα. Στα Χανιά και στο Ρέθυμνο συναντάμε συχνά τύπους σπιτιών όπου η ξύλινη επένδυση δεν περιορίζεται στο κιόσκι αλλά επεκτείνεται και σ`άλλα τμήματα της πρόσοψης του κτιρίου, πολλές φορές σ`ολόκληρο όροφο.

Στα Χανιά αλλά και στο Ρέθυμνο τα σπίτια αυτά είναι συνήθως στενομέτωπα. Οι επικοινωνία του ορόφου με το ισόγειο γίνεται με εσωτερική ξύλινη σκάλα. Το ισόγειο χρησιμεύει πολύ συχνά για μαγαζί. Η πρόσοψη του διαμορφώνεται με μια μεγάλη μαγαζόπορτα, με χαρακτηριστικό ανώφλι σε σχήμα χαμηλωμένου τόξου. Οι παραστάδες και το ανώφλι διαμορφώνονται με λαξευτούς πωρόλιθους. Τα ανοίγματα στο σπίτι γίνονται περισσότερα, κυρίως το κιόσκι, και τα παράθυρα κλείνονται με τα απαραίτητα για την εποχή της Τουρκοκρατίας καφασωτά. Τα σπίτια αυτά καλύπτονται με τετράριχτες στέγες.

Στο Ηράκλειο, το Μεγάλο Κάστρο όπως το έλεγαν την εποχή της Τουρκοκρατίας, χαρακτηριστικά είναι τα κιόσκια από μπαγδατί κι οι αυλές, οι στρωμένες με χοχλάδια, με τις νεραντζιές, τους κατιφέδες και το αράπικο γιασεμί που συναντάμε στα βιβλία του Νίκου Καζαντζάκη.

Το συγκεκριμένο κτήριο βρίσκεται στην γωνία των δρόμων Κοραή και Περδικάρη. Κατασκευάστηκε στις αρχές του αιώνα και η αρχιτεκτονική του είναι δείγμα απλής μορφής αστικής οικίας. Το χαρακτηριστικό του είναι ότι αποτελείται απο 2 σαχνίσια. Είναι πολύ σωστά όπως ανέΦερε ο κύριος Αγιομυργιανάκης ιδιοκτησία Βαρούχα και σήμερα στεγάζει καφετέρεια.

http://hellas.teipir.gr/

Η Εταιρεία Αρκάδι Της Οικογένειάς Μαλικούτη Απο Το 1946

 Το Κρητικό Σαπούνι είναι ότι πιο φυσικό από κρητικό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και Aloe vera.

Το σαπούνι αυτό παρασκευάζεται με την ψυχρή μέθοδο σαπουνοποίησης ώστε να διατηρεί όλα τα ευεργετικά συστατικά του.Γίνεται με βάση το αγνό παρθένο κρητικό ελαιόλαδο (0,3-0,6 οξύτητας) και εμπλουτίζεται με τα αιθέρια έλαια λεβάντας, δάφνης, αμυγδαλέλαιου εκχύλισμα φασκόμηλου και νερό βροχής.

Η εταιρεία Αρκάδι είναι αφοσιωμένη στην παραγωγή φυσικού πράσινου και λευκού σαπουνιού με τον παραδοσιακό τρόπο από το 1946. Σήμερα, προσφέρουμε μια γκάμα προϊόντων σαπουνιού για φυσική και αγνή καθαριότητα σε κάθε σύγχρονο ελληνικό νοικοκυριό.

Η οικογένεια Μαλικούτη έχει πολύ βαθιές ρίζες στην Κρήτη, οι οποίες φτάνουν μέχρι το 1700. Ο Νικόλαος Μαλικούτης, οπλαρχηγός ανατολικών επαρχιών του Νομού Ρεθύμνης, υπήρξε ιστορική και ηρωική μορφή του νησιού και μνημονεύεται από τον ιστορικό Ψυλλάκη. Η γκραβούρα του εκτίθεται στο ιστορικό Μουσείο Ηρακλείου και στο Ιστορικό Μουσείο Αθηνών (Παλαιά Βουλή), ενώ σώζεται πολύστιχο κρητικό ποίημα αφιερωμένο στους ηρωισμούς του και στον μαρτυρικό θάνατο του μέσα στην πόλη του Ηρακλείου, και το όνομά του έχει δοθεί σε δρόμους και πλατείες.

Η εταιρεία μας ιδρύθηκε το 1946 από τον εγγονό του, τον Γεώργιο Μαλικούτη, άνθρωπο οραματιστή και πρωτοπόρο. Ο Γεώργιος Μαλικούτης γεννήθηκε το 1903 στο Ηράκλειο, και έζησε στην Κρήτη μέχρι την ηλικία των 18 ετών. Άτομο ανήσυχο και δραστήριο, αφού τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του, μπάρκαρε με ένα καΐκι και βρέθηκε στη Μασσαλία. Σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός στο πανεπιστήμιο της Γκρενόμπλ, κι έπειτα σπούδασε εμπόριο-οινολογία στην École supérieure de commerce στο Μονπελιέ, δουλεύοντας ταυτόχρονα για να βιοπορίζεται.

Ο Γεώργιος Μαλικούτης γύρισε στην Ελλάδα το 1928 και υπηρέτησε τη θητεία του στο Ναυτικό. Τότε μάλιστα τον έστειλαν πάλι στην Γαλλία, ως ακόλουθο κάποιου ναυάρχου, προκειμένου να φέρει στην Ελλάδα το «Έλλη», που μόλις τότε είχε αγοραστεί. Αν και του ζητήθηκε από την τότε Ανωτάτη Εμπορική (σημερινό Οικονομικό Πανεπιστήμιο) να ακολουθήσει ακαδημαϊκή καριέρα, εκείνος προτίμησε ν’ ακολουθήσει τα δικά του όνειρα, που τον έφεραν πίσω στην Κρήτη.

Το 1946 ιδρύει την σαπωνοποιία με την επωνυμία Αρκάδι, ονομασία που δόθηκε για να τιμηθεί η ιστορική Μονή Αρκαδίου στο Ρέθυμνο, αλλά και η ομώνυμη επαρχία, ονομαστή για την ελαιοπαραγωγή της. Η εταιρεία ξεκίνησε φτιάχνοντας από τα ελαιόλαδα της περιοχής που έμεναν αδιάθετα λόγω υψηλής οξύτητας λευκό σαπούνι σε μεγάλες άσπρες πλάκες, ταμπακάς, καθώς και σε ξέσματα, νιφάδες. Έτσι, σε μια εποχή που η παραγωγή αποτελούνταν κατά κύριο λόγο από πράσινο σαπούνι, η σαπωνοποιία Αρκάδι διαφοροποιήθηκε.

Το 1970 την εταιρεία αναλαμβάνουν τα δυο παιδιά του, ο Νικόλαος και ο Ζαχαρίας Μαλικούτης.

Πιστοί στο όραμα και στην φιλοσοφία που κληρονόμησαν έκαναν τα σαπούνια «Αρκάδι» γνωστά στην ευρύτερη ελληνική αγορά.

Το παλιό σαπουναριό διατηρείται ακόμα στο παλαιό λιμάνι του Ρέθυμνου. Τα ρυθμικά χτυπήματα με το ξύλινο σφυρί, τη ματσόλα, που σφράγιζαν το σαπούνι Αρκάδι δεν ακούγονται πια, ούτε μπορείς να δεις εκεί τους λευκοντυμένους μάστορες και βοηθούς – μεσημεράδες – να τρέχουν στρώνοντας το σαπούνι στον ταμπακά. Το πλοίο «ΑΦΟΒΟΥ», φορτωμένο με σαπούνια, έτοιμο  να σαλπάρει από το Ενετικό λιμάνι για τον Πειραιά, μπορείς πια μονάχα να το φανταστείς. Αλλά το ταξίδι του σαπουνιού Αρκάδι συνεχίζεται.

Σήμερα, η εταιρεία διοικείται τα παιδιά του Νικολάου Μαλικούτη, με τις ίδιες πάντα αρχές αλλά και με το βλέμμα στο μέλλον.

ΠΗΓΗ - http://www.arkadisoap.gr

Ραντεβού Στα Θερινά Σινεμά

 Κάτω από τον έναστρο ουρανό, με άρωμα γιασεμιού, ίσως κοντά στη θάλασσα αλλά σίγουρα, με παρέα τους μεγάλους αστέρες της 7ης Τέχνης, οι θερινοί κινηματογράφοι περιμένουν και αυτό το καλοκαίρι, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και παρά τον κορονοϊό, να μας ταξιδέψουν μέσα από το λευκό πανί της μεγάλης οθόνης.

   Σε παλαιότερες εποχές ήταν μια από τις αγαπημένες εξόδους του καλοκαιριού και ίσως μοναδική διέξοδος για να ικανοποιηθεί η λαχτάρα των σινεφίλ.

   Πολλοί λιγότεροι πλέον σε λειτουργία, αποτελούν πάντα μια αγαπημένη καλοκαιρινή συνήθεια που συνδυάζει την απόλαυση που προσφέρει ο κινηματογράφος, το μαγικό περιβάλλον αλλά και το social distancing που επιβάλλουν λόγω κορονοϊού οι μέρες...

   Σε κάποιους από αυτούς τους θερινούς κινηματογράφους - πιστή συντροφιά στις καλοκαιρινές νύχτες - και με τα απαραίτητα μέτρα ασφάλειας, μας ταξιδεύουν οι ανταποκριτές του ΑΠΕ-ΜΠΕ.

   Σε πόλεις όπως ο Βόλος και το Λουτράκι, οι κινηματογράφοι «Εξωραϊστική» και «Ηλέκτρα» αντίστοιχα, έχουν αντέξει στον χρόνο και παραμένουν ανοιχτοί από τη δεκαετία του 1930. Νεότεροι αλλά με μεγάλη ιστορία, ο δημοτικός θερινός κινηματογράφος του Αγρινίου «Ελληνίς» που άνοιξε το 1951 και ο «Αττικόν» ή «Open Air» όπως είναι πιο γνωστός, που λειτουργεί από το 1964 στη Σκιάθο.

   Ο μοναδικός θερινός κινηματογράφος στην Πάτρα, βρίσκεται στην περιοχή του Ρίου, ενώ δίπλα στο κύμα είναι το θερινό σινεμά «Χρήστος Νέγκας» στην πόλη της Ζακύνθου. Ο θερινός δημοτικός κινηματογράφος των Τρικάλων είναι ψηφιακός, ενώ στον δημοτικό θερινό κινηματογράφο στην Καρδίτσα τα μηχανήματα προβολής και ήχου είναι από τα πιο σύγχρονα. Το ενδιαφέρον του κόσμου για τον «Σινέ Μύλος - Μπαρμπής Βαζαλής» στη Λάρισα παραμένει κάθε καλοκαίρι μεγάλο και λίγο πιο νότια στο Ηράκλειο της Κρήτης στον θερινό κινηματογράφο «Βηθλεέμ» για να νιώθει το δικό του κοινό ακόμη πιο ασφαλές σε λίγες ημέρες η έκδοση των εισιτηρίων θα γίνεται και ηλεκτρονικά. Άρρηκτα συνδεδεμένοι με την ιστορία της πόλης των Χανίων ο δημοτικός κινηματογράφος «Κήπος» και ο θερινός κινηματογράφος «Αττικόν». Στο ειδικά διαμορφωμένο προαύλιο του Πολιτιστικού Πολυχώρου «Δ. Χατζής», δίπλα στη λίμνη, για όλο το καλοκαίρι οι Γιαννιώτες και οι επισκέπτες, θα έχουν την ευκαιρία για «νύχτες με φεγγάρι», στο θερινό σινεμά των Ιωαννίνων.

   Απ. Ζώης, Ηλ. Σκυλλάκος, Ηλ. Παπαδημητρίου, Κ. Συνετός, Ηλ. Κάνιστρας, Αντ. Νομικός, Ρ. Μωραϊτη, Μ. Τζώρα

ΠΗΓΗ ΑΠΕ

Οι Παραλίες ( Λιμανάκι Και Λίμνη ) Στο Πάνορμο Του Νομού Ρεθύμνης

 

Το Πάνορμο βρίσκεται περίπου 20km ανατολικά του Ρεθύμνου, στην επαρχία Μυλοποτάμου. Είναι ένα ήσυχο τουριστικό θέρετρο, το οποίο έχει αναπτυχθεί έντονα τα τελευταία χρόνια, χωρίς να έχει απολέσει την παραδοσιακή του μορφή. Σε αυτό έχει συντελέσει η άγρια ομορφιά του Κρητικού Τοπίου, η γραφικότητα του χωριού, οι όμορφες παραλίες που βρίσκονται στο χωριό και η εύκολη πρόσβαση.

Στο Πάνορμο υπάρχουν ουσιαστικά δύο μεγάλες παραλίες και λίγες μικρότερες. Όπως υποδεικνύει και το όνομα του, το Πάνορμο είναι ένα φυσικό λιμάνι με ήρεμα νερά.

Η παραλία Λιμανάκι βρίσκεται μπροστά από το χωριό και αποτελεί το λιμάνι του Πανόρμου. Είναι αμμουδερή και έχει καθαρά νερά. Είναι ιδανική για παιδιά, καθώς είναι ρηχή και προστατεύεται στα ανατολικά από ένα μόλο, όπου δένουν οι βάρκες. Είναι οργανωμένη, με ομπρέλες, ντουζιέρες, θαλάσσια σπορ και όλες τις δυνατότητες διαμονής τριγύρω. Ακριβώς δίπλα, στα ανατολικά υπάρχει μια μικρότερη παραλία, καθόλου οργανωμένη, η οποία δεν προτιμάται ιδιαίτερα από τους κολυμβητές.

Η δυτική παραλία της περιοχής, η Λίμνη, βρίσκεται μόλις 200m δυτικά του χωριού. Παρομοίως με το Λιμανάκι, είναι μια αμμουδερή οργανωμένη παραλία που προστατεύεται στα δυτικά από ένα μόλο. Ακόμη δυτικότερα, υπάρχει ένας μικρός κόλπος με βότσαλο, ιδανικός για απομόνωση και για μάσκα.

Στο Πάνορμο μπορείτε να έρθετε με απευθείας δρομολόγια λεωφορείων από το Ρέθυμνο, αλλά και με αυτά που συνδέουν το Ηράκλειο και το Ρέθυμνο. Τα δεύτερα θα σας αφήσουν πάνω στην εθνική οδό, περίπου 500m μακριά από το χωριό. Επίσης από το λιμανάκι οργανώνονται συχνές εκδρομές με καΐκι για τις τριγύρω ακτές.

ΠΗΓΗ: http://www.cretanbeaches.com/