Επίσκεψη στο χωριό Γουλεδιανά του δήμου Ρεθύμνης

 Τα Γουλεδιανά είναι χωριό και έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητος του Δήμου Ρεθύμνης στην Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνου της Κρήτης. Απέχουν 18 χιλιόμετρα από το Ρέθυμνο, και είναι κτισμένα σε υψόμετρο 540 μέτρα, εντός μικρής κοιλάδος.

Στην περιοχή Ονυθέ, ένα πλάτωμα σε υψόμετρο περίπου 700 μέτρα νοτιοανατολικά του χωριού, έχουν έρθει στο φως αρχιτεκτονικά λείψανα που ανήκουν σε ακόμα μη ταυτισμένο οικισμό των ιστορικών χρόνων που διέθετε οχυρωμένη ακρόπολη. 

Μέχρι τώρα επικρατέστερα είναι τα ονόματα της Οσμίδας και της Φάλλανας. Έχουν ανασκαφεί οικίες και μια αρχαία κρήνη. Τα ευρήματα από τις ανασκαφές χρονολογούνται στην αρχαϊκή εποχή, τον 7ο με 6ο αιώνα π.Χ.Περίπου 2,5 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του χωριού, στη θέση Κερά Ονυθέ έχει ανασκαφεί παλαιοχριστιανική βασιλική μεγάλου μεγέθους (διαστάσεις 31 επί 15 μέτρα), η οποία έχει χρονολογηθεί τον 5ο αιώνα.

Αν και το χωριό δεν αναφέρεται στις ενετικές απογραφές,φαίνεται να ήταν μετόχι.Στην απογραφή του 1881 αναφέρεται στο δήμο Χρωμοναστηρίου ως Γουλεδιανά και είχε 139 κατοίκους, όλοι Χριστιανοί. Στην απογραφή του 1900 είχε 171 κατοίκους. 

Στην απογραφή του 1920 αναφέρεται ως υπαγόμενη στην κοινότητα Όρους. Το 1925, τα Γουλεδιανά προσαρτήθηκαν στην κοινότητα Καρέ, όμως το 1933 ορίστηκαν έδρα δικής του κοινότητας, η οποία παρέμεινε την Καποδιστριακή διοικητική διαίρεση, οπότε και προσαρτήθηκε στον Δήμο Ρεθύμνης.

Ο κεντρικός ναός της ενορίας Γουλεδιανών είναι αφιερωμένος στην Αγία Κυριακή. Είναι μονόκλιτος ναός ο οποίος κτίστηκε το 1787 και το ιερό της βρίσκεται εντός σπηλαίου. Άλλες εκκλησίες εντός του χωριού είναι η Aγία Bαρβάρα και το Γενέθλιο της Θεοτόκου. 

Άλλοι ναοί στην ευρύτερη περιοχή των Γουλεδιανών περιλαμβάνουν τους Παναγία Kερά, Zωοδόχος Πηγή, Kοίμηση της Θεοτόκου, Άγιος Aντώνιος (σπηλαιώδης) και Mεταμόρφωση του Σωτήρα.

Στο πλάτωμα νοτιοανατολικά του χωριού βρίσκεται ο αρχαιολογικός τόπος Ονυθέ, όπου έχουν ανασκαφεί αρχαϊκές οικίες, ακρόπολη και βρίσκεται μια μνημειακή αρχαία κρήνη. 

Στη θέση Κερά Ονυθέ έχει ανασκαφεί παλαιοχριστιανική βασιλική μεγάλου μεγέθους, με ψηφιδωτό δάπεδο

Οδοιπορικό στην Ιερά Μονή Πρέβελη, στο Ρέθυμνο Κρήτης

 Μέσα σε ένα καταπράσινο τοπίο, νότια του Ρεθύμνου, βρίσκεται μία από τις ιστορικότερες μονές της Κρήτης, η Ιερά Μονή Πρέβελη, η οποία περιλαμβάνει δύο ξεχωριστά μοναστήρια. 

Την Κάτω Μονή του Προδρόμου και την Πίσω Μονή του Θεολόγου, οι οποίες απέχουν μεταξύ τους περίπου 1,5 χιλιόμετρο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Κάτω Μονή του Προδρόμου είναι ένα ερειπωμένο μοναστήρι, το οποίο ιδρύθηκε τον 10ο-11ο αιώνα, ωστόσο καταστράφηκε καθώς λεηλατήθηκε από κατακτητές της περιοχής. Στον αντίποδα, η Πίσω Μονή του Θεολόγου ιδρύθηκε τον 16ο αιώνα και λειτουργεί κανονικά σήμερα ως ανδρώο μοναστήρι.

Ο ναός της Μονής είναι αφιερωμένος στον Άγιο Ιωάννη το Θεολόγο και στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Οι μοναχοί του μοναστηριού από τον 16ο αιώνα πρωταγωνίστησαν στους απελευθερωτικούς αγώνες της Κρήτης, κάτι το οποίο είχε σαν αποτέλεσμα να μπαίνει το μοναστήρι στο στόχαστρο κατακτητών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η ολοκληρωτική καταστροφή του δύο φορές επί Τουρκοκρατίας, το 1646 και το 1770.

Ο Ηγούμενος της Μονής κατά την περίοδο 1803-1823 ήταν ο Μελχισεδέκ Τσουδερός, ο οποίος οργάνωσε πρώτος την Επανάσταση του 1821 στο νησί της Κρήτης και έπεσε ηρωικά στη μάχη το 1823.

Την δική του ιστορία έχει και ο θαυματουργός Τίμιος Σταυρός της Μονής. Σύμφωνα με την παράδοση, οι Τούρκοι τον πούλησαν σε πειρατές, ωστόσο όταν αυτοί περνούσαν από την περιοχή το πλοίο τους δεν μπορούσε να μετακινηθεί. 

Οι πειρατές παρά τις προσπάθειές τους είχαν εγκλωβιστεί στην περιοχή και, αφού πρώτα παρέδωσαν τον Σταυρό στους μοναχούς, μόνο τότε κατάφεραν να φύγουν.

Ακόμα μία ιστορία επιβεβαιώνει ότι ο Τίμιος Σταυρός της Μονής είναι θαυματουργός, καθώς το 1941 κατά τη διάρκεια της κατοχής, οι Γερμανοί άρπαξαν τον Σταυρό με στόχο να τον μεταφέρουν στη Γερμανία. Το αεροπλάνο, ωστόσο, δεν μπόρεσε να απογειωθεί, με αποτέλεσμα αυτοί να τον παραδώσουν στους αστυνομικούς των Χανίων. Μόνο τότε κατάφεραν να “πετάξουν” για την πατρίδα τους.

Κάθε χρόνο χιλιάδες είναι οι επισκέπτες από κάθε γωνιά της Ελλάδας που βρίσκονται στο μοναστήρι για να προσευχηθούν και για να βιώσουν την ιστορικότητα του ιερού χώρου.

Πηγή:vema.com.au

Το Κτήριο Ψυγείο Κατασκευής 1960 Στο Λιμάνι Του Ηρακλείου

  

Το πενταώροφο κτήριο είχε κατασκευαστεί το 1960, αρχικά από μια υπηρεσία του τότε υπουργείου Γεωργίας, την ΑΓΡΕΞ, που ασχολούνταν με την εξαγωγή αγροτικών προϊόντων. Λειτούργησε ως ψυγείο, με το ισόγειο να διαθέτει από μηχανές παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, ψυκτικά μηχανήματα κι εγκαταστάσεις παραγωγής πάγου, μέχρι και γραφεία. 

Το 1978 το μόνο που λειτουργούσε ήταν η παραγωγή κολόνων πάγου, που διατίθεντο για τα ψυγεία πάγου αρκετών σπιτιών του Ηρακλείου και για τους ψαράδες. 

Μετά σταμάτησε και αυτή η διαδικασία, ενώ στη συνέχεια περιήλθε το κτήριο στην κυριότητα του ΟΛΗ, ο οποίος στη δεκαετία του 1990 έκανε μια μελέτη ανασκευής του, ώστε να εξακριβωθεί η στατική του επάρκεια - όπου διαπιστώθηκε ότι ήταν σε πάρα πολύ καλή κατάσταση - και να διαμορφωθεί ως μπίζνες σέντερ του λιμανιού, με γραφεία και καταστήματα. 

Μάλιστα μετά το 2000 η τότε διοίκηση του ΟΛΗ ανέθεσε μια οικονομοτεχνική μελέτη, η οποία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ...

Ο σκοπός, σήμερα είναι όλες οι εγκαταστάσεις του πρώην ψυγείου να μπορέσουν να αναπλασθούν και να προσφέρουν παροχές υπηρεσιών αντίστοιχες με άλλα ευρωπαϊκά λιμάνια για τους κατοίκους και επισκέπτες της πόλης. 

«Στα πλαίσια αυτά και χωρίς να αναμένουμε τις κατευθύνσεις του υπουργείου Θαλάσσιων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας, προχωρούμε στη μελέτη και κατασκευή παιδικής χαράς και για ΑμΕΑ , η οποία γίνεται για πρώτη φορά τουλάχιστον σε επίπεδο Κρήτης και έτσι πιστεύεται ότι θα ανοίξει τις πύλες του το λιμάνι του Ηρακλείου στους πολίτες.

Πρόκειται για μια πρωτοβουλία εξαιρετικής σημασίας που έχει χαιρετιστεί πολύ θερμά από φορείς, ιδιώτες και οργανώσεις ΑμΕΑ. Στο εν λόγω κτήριο του ψυγείου αναμένονται προτάσεις από τους επενδυτές, οι οποίες θα αναδείξουν την ιστορικότητα και τα επαγγελματικά χαρακτηριστικά του».

www.neakriti.gr

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

Το Κέντρο Ειδικών Παιδιών Άγιος Σπυρίδων

 

Το κέντρο ειδικών παιδιών άγιος Σπυρίδων ιδρύθηκε το 1975  και λειτουργεί ώς φιλανθρωπικό σωματείο .

• Το «Κέντρο» διαθέτει 2 λεωφορεία για την μεταφορά των εκπαιδευομένων και εργαζομένων  Α.μ.Ε.Α. σε αυτό, προς διευκόλυνση των οικογενειών
• Το «Κέντρο» τιμήθηκε με το δεύτερο βραβείο από τον Δήμο Αθηναίων το έτος 1993, κατά τον Πανελλήνιο θεατρικό διαγωνισμό στην Αθήνα, με την παράσταση: «Αν ήταν αλλιώς...»

• Το «Κέντρο» συμμετέχει στις Πανελλήνιες Γενικές Εκθέσεις που συνδιοργανώνονται και από την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ,στο Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο Κρήτης, από το 2001 και εξής, όπου και έχει ειδικώς βραβευθεί από το Δ.Ε.Κ.Κ. και την Δ.Ε.Θ.

• Το «Κέντρο» κατά το έτος 2002, έχει βραβευθεί από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, ως 
  η πιο δραστήρια οργάνωση στο Νομό στον τομές της Κοινωνικής Φροντίδας.

Τα παραγωγικά εργαστήρια δραστηριοποιούνται στην παραγωγή ειδών χειροτεχνίας.

Τα άτομα των παραγωγικών εργαστηρίων του «Κέντρου», παράγουν μια γκάμα προϊόντων, με στόχο όχι μόνο την δημιουργική τους απασχόληση και την ανάπτυξη δεξιοτήτων τους, αλλά και την αυτονόμησή τους καθώς αμείβονται για την εργασίας τους.

H ανάπτυξη και  καλλιέργεια των δυνατοτήτων των ατόμων, ηλικίας 6 – 18 ετών, στα πλαίσια της νοημοσύνης των, μέσα από το πολύπλευρο σύστημα της Ειδικής Παιδαγωγικής. 

Οι Ενετικές Αποθήκες Του Χάνδακα

 Στη νότια πλευρά της πλατείας Δημητριακών, σημερινής πλατείας Ελ. Βενιζέλου, βρισκόταν το κτίριο από το οποίο πήρε το όνομά της. 

Οι σιταποθήκες ήταν ένα μεγάλο κτίσμα με ισόγειο και τρεις ορόφους, που το χτίσιμό του ολοκληρώθηκε το 1591. Το "Fondaco" ξεκινούσε δίπλα από την πύλη Voltone και έφτανε σχεδόν μέχρι το τέλος της σημερινής οδού Χάνδακος. 

Ήταν εντυπωσιακή η σειρά των 32 θολωτών δωματίων που υπήρχαν στο ισόγειο. Οι θόλοι αυτοί, που στηρίζονταν σε μεγάλους τοίχους, χρησίμευαν για τη στέγαση καταστημάτων. 

Στη νότια πλευρά τα δωμάτια είχαν μικρά παράθυρα προς την τάφρο του παλιού τείχους. Στους ορόφους μπορούσαν να αποθηκευτούν 70.000 μουζούρια σιτηρών.

Οι σιταποθήκες υπέστησαν σημαντικές ζημιές από τους σεισμούς ενώ οι βομβαρδισμοί των Γερμανών, κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατέστρεψαν ό,τι είχε απομείνει από τους ορόφους.
Ένα κομμάτι του κτιρίου κόπηκε για να ανοίξει η οδός Τζουλάκη. Σήμερα σώζονται μερικοί ισόγειοι θολωτοί χώροι στην οδό Χάνδακος, οι οποίοι έχουν διαμορφωθεί σύμφωνα με τα γούστα κάθε επιχειρηματία.