Σάββατο 22 Ιουλίου 2023

Το Μεσοχωριό Του Δήμου Αρχανών Αστερουσίων

 Το Μεσοχωριό είναι οικισμός με 752 κατοίκους το 2001 και πρώην κοινότητα του νομού Ηρακλείου στην επαρχία Μονοφατσίου. 

Η θέση του είναι στα κράσπεδα του υψώματος Ασφεντηλιάς, που έχει υψόμετρο 979 μ. Στην κορυφή του είναι εγκατεστημένος τηλεοπτικός αναμεταδότης. 

402986_272340172839073_1642663978_n

Η απόστασή του από το Ηράκλειο είναι 55,3 χιλιόμετρα, μέσω της διαδρομής Πύργος-Ροτάσι-Μεσοχωριό. Στα βόρεια βρίσκεται η πεδιάδα της Μεσσαράς, η οποία είναι κατάφυτη από αμπελώνες και ελαιώνες. Σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων ρέει ο ποταμός Αναποδάρης. 

395259_272339226172501_1854387171_n
395328_272340266172397_1596066642_n

Οι κάτοικοι ασχολούνται ιδίως με την αμπελοκαλλιέργεια και την ελαιοκομία, όπως επίσης και με την καλλιέργεια σιτηρών και πρωίμων κηπευτικών. Η οικονομία του χωριού βασίζεται κυρίως στο λάδι και στη σταφίδα. 

395506_272339626172461_1115932453_n
400210_272339736172450_737169800_n

Ο κύριος ναός είναι η Αγία Τριάδα και ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος. Στον οικισμό συναντούμε και πολλά εξωκλήσια, όπως το Μιχαήλ Αρχάγγελο, τον Τίμιο Σταυρό, τον Άγιο Βλάσιο στην είσοδο του χωριού και την Αγία Παρασκευή. Από άποψη υποδομής, στον οικισμό λειτουργεί νηπιαγωγείο, Δημοτικό σχολείο και περιφερειακό ιατρείο μεταξύ άλλων.

401392_272340212839069_480129141_n

Στο χωριό γίνεται μνεία σε συμβόλαιο του 1279 με την ονομασία Messocorio και με 162 κατοίκους το 1583. Το 13ο αιώνα ήταν φέουδο του Antonius Quirinus O ναός της Παναγίας χρονολογείται από το 1570. Στα τέλη του 19ου αιώνα υπήχθη στο Δήμο Χάρακα και το 1881 είχε 197 Χριστιανούς και 45 Τούρκους κατοίκους. 


Από το 1928 ως το 1998 ήταν έδρα ομώνυμης κοινότητας. Με το Σχέδιο Καποδίστριας η κοινότητα καταργήθηκε και συστάθηκε το ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα, με έναν οικισμό. Εντάχθηκε στο Δήμο Αστερουσίων

401438_272339852839105_1832899089_n

404233_272338839505873_1576061897_n

406565_272339126172511_36604313_n

407225_272340716172352_1880250135_n

Αναφορικά με το όνομα, σύμφωνα με τούς χωριανούς, οι κάτοικοι των οικισμών Πεντάμη, Μεσοσκάφης, Καβαλαρόπετρας, Γοργιανού, Αγ. Κωνσταντίνου, Αγ Σπυρίδωνα και της Αγ. Παρασκευής ήλθαν και συγκατοίκησαν στο σημερινό χωριό του οποίου η θέση ήταν στο μέσο περίπου των οικισμών. Από τούτο το ονόμασαν Μεσοχωριό.

417148_272340542839036_2067598394_n

417668_272340792839011_992776786_n

419007_272340046172419_485955062_n

419219_272340616172362_1296377199_n

419709_272339572839133_1619711843_n

423423_272340012839089_1772735556_n

423476_272338759505881_1668157273_n

424998_272339926172431_625581673_n

427006_272340349505722_214048565_n

427185_272339509505806_1756583295_n

427293_272339069505850_1069038787_n

427492_272340426172381_656040177_n

Το Τμήμα Δοκίμων Αστυφυλάκων Σητείας

Η Σχολή Αστυφυλάκων Ελληνικής Αστυνομίας, ιδρύθηκε με το Νόμο 1481/84, από την έναρξη εφαρμογής του οποίου καταργήθηκαν τα Σώματα Ελληνικής Χωροφυλακής και Αστυνομίας Πόλεων και οι μέχρι τότε λειτουργούσες Σχολές Οπλιτών Χωροφυλακής και Αστυφυλάκων. Από ιδρύσεώς της, μέχρι το εκπαιδευτικό έτος 1994-1995 λειτουργούσε σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.Δ. 585/85, όπως αυτό είχε τροποποιηθεί.

Με την ψήφιση του Ν. 2226/94, ο οποίος αναμφισβήτητα αποτελεί ιστορικό σταθμό στην πορεία της Ελληνικής Αστυνομίας, επήλθαν ριζικές αλλαγές τόσο στον τρόπο εισαγωγής ιδιωτών στις παραγωγικές Σχολές όσο και στον τρόπο εκπαίδευσης του αστυνομικού προσωπικού.


Η Σχολή Αστυφυλάκων Σητείας ξεκίνησε τη λειτουργία της την περίοδο 1982-1983 και έχει εκπαιδεύσει έως την αναστολή λειτουργίας των αστυνομικών σχολών πάνω από 2500 αστυνομικούς. Έχει  τη δυνατότητα εκπαίδευσης 120 δοκίμων Αστυνομικών με κλειστή διαβίωση και άνω των 300 δοκίμων αστυφυλάκων με ανοικτή διαβίωση.


Οι εγκαταστάσεις της σχολής βρίσκονται στην Επάνω Επισκοπή Σητείας, σε έκταση 15 περίπου στρεμμάτων και σε δομημένους χώρους 1000 περίπου τετραγωνικών μέτρων. Είναι ιδιοκτησίας του Υπουργείου Παιδείας (Διεύθυνση Παιδαγωγικών Κατασκηνώσεων) και έχει παραχωρηθεί για χρήση στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.

Η συνεισφορά της σχολής στην κοινωνία της Σητείας αλλά και ολόκληρου του νομού είναι πολύ μεγάλη. Είναι η πρώτη σχολή επιπέδου ΤΕΙ που ιδρύθηκε και λειτουργούσε  αδιάλειπτα στο νομό Λασιθίου. 


Στη σχολή πέραν του αστυνομικού προσωπικού (20-25 αστυνομικοί), εργαζόταν πολιτικό προσωπικό (8 περίπου εργαζόμενοι) και 20 περίπου ωρομίσθιοι καθηγητές  (δικηγόροι, γιατροί, γυμναστές, καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) συμβάλλοντας στην αύξηση της απασχόλησης στην περιοχή. Από χρηματοοικονομική μελέτη που είχε γίνει την περίοδο λειτουργίας της σχολής προέκυψε ότι συμβάλει στην τοπική κοινωνία ετησίως περί το 1.500.000 ευρώ. 


Οι εκπαιδευόμενοι αστυνομικοί κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης τους διατίθενται για πρακτική εκπαίδευση στο Αστυνομικό Τμήμα Σητείας, στο αεροδρόμιο και σε άλλες υπηρεσίες του νομού μειώνοντας το έλλειμμα από πλευράς προσωπικού που υπάρχει στο νομό.


ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ
ΣΧΟΛΗ ΑΣΥΦΥΛΑΚΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ ΔΟΚΙΜΩΝ ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΩΝ ΣΗΤΕΙΑΣ
Διεύθυνση: Επάνω Επισκοπή, 72300 – Σητεία
Τηλέφωνο: 28430 – 23726
Φαξ: 28430 – 23723

Η εκπαίδευση διακρίνεται σε θεωρητική και πρακτική και αποσκοπεί στην άρτια επαγγελματική κατάρτιση, στη γενική εγκυκλοπαιδική μόρφωση και διαπαιδαγώγηση, στη γνώση της νομικής επιστήμης, στο χειρισμό των όπλων και χρήση αυτών και στη βελτίωση της φυσικής αγωγής και εκμάθηση τεχνικών αυτοπροστασίας.

Οι δόκιμοι αστυφύλακες του Α΄ έτους σπουδών , με την κατάταξη τους υφίστανται βασική αστυνομική εκπαίδευση, όπως και οι δόκιμοι υπαστυνόμοι. Μετά την ολοκλήρωσή της δίνουν τον προβλεπόμενο όρκο σε επίσημη τελετή και ακολουθεί η παρακολούθηση του τακτικού εκπαιδευτικού προγράμματος εκπαίδευσης.

Οι δόκιμοι αστυφύλακες κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, εκπαιδεύονται επίσης σε θέματα Οπλοτεχνικής-Σκοποβολής για την ορθή χρήση των όπλων. 

Η εκπαίδευση στη χρήση των όπλων γίνεται τόσο υπό συνθήκες πραγματικών καταστάσεων, όσο και υπό συνθήκες προσομοίωσης με ειδικά μηχανήματα.

Η αποτυχία στο μάθημα της Οπλοτεχνικής-Σκοποβολής συνιστά λόγο αποβολής του δοκίμου από τη Σχολή Αστυφυλάκων, όπως συμβαίνει σε πολλές Αστυνομικές Ακαδημίες άλλων χωρών.

Για την ευρύτερη μόρφωση των δοκίμων προβλέπεται η πραγματοποίηση εκπαιδευτικών εκδρομών και επισκέψεων σε αρχαιολογικούς ή ιστορικούς χώρους και μουσεία, πολεμικές εγκαταστάσεις και άλλους χώρους επαγγελματικού ή επιστημονικού ενδιαφέροντος.

Θαλασσινά Καρδιοχτύπια - Του Νίκου Χασαπλαδάκη

 Στην παραλία γδύνεται

και τσ' ομορφιές τσι απλώνη
νάξερε το κορμάκι τζη
πόσες καρδιές πληγώνη

Σήμερα η μόδα άλλαξε
τελείως το μπηκήνι
κι' από το φύλλο τις συκής
μικρότερο έχει γίνει

IMG_7712


Ολος ο θυληκόκοσμος
που πάει να βουτήξει
δεν ντρέπεται δημόσια
τον πησινό να δίξη

Κι' όταν ξαπλώση μπρούμιτα
λιάζεται η διαβάζει
το αίμαμου στίς φλέβες μου
οσάν τον αμμο βράζει

ποιος κουρπαδόρος γύρισε
του κόλλουτζη τσί κούρμπες
ο γέρος να ζαλίζεται
κι' ο νιός να κάνη τούμπες

κι' όταν πας σε παραλία
κι' είναι λίγο ερημιά
όπως λίαζομε τα σύκα 
έτσι λιαζουν τα κορμιά

πως αλάξανε τα χρόνια
το κρυφό και φανερό
και με δίχως μπηκηνάκι
μπενουν μέσα στο νέρο

έγω ξέρω από μικρός 
ότι κλέψεις μόνο χωνεις
ότι πράγματικα δικό σου
οντε θες το φανερώνεις.

Ο Ιταλός Χαρτογράφος Και Στρατιωτικός Μηχανικός Του 17ου Αιώνα Φραντσέσκο Μπαζιλικάτα Που Έφτιαχνε Χάρτες Της Κρήτης

 MBoschini_Il_regno_tutto_di_Candia


Ο Φραντσέσκο Μπαζιλικάτα (ιταλικάFrancesco Basilicata‎; πέθανε περ. το 1640) ήταν Ιταλός χαρτογράφος και στρατιωτικός μηχανικός του 17ου αιώνα. Ο Μπαζιλικάτα εργάστηκε στην υπηρεσία της Δημοκρατίας της Βενετίας και είναι γνωστός για τους χάρτες και τα σχέδια που κατασκεύασε για την Κρήτη.
Πολύ λίγα στοιχεία είναι γνωστά για τη ζωή του Μπαζιλικάτα. Έχει προταθεί από τον Τζουζέπε Τζερόλα ότι ίσως να καταγόταν από Παλέρμο. Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι ο Μπαζιλικάτα έζησε στην Κρήτη για πολλά χρόνια κατά τη διάρκεια των πρώτων δεκαετιών του 17ου αιώνα.

MBoschini_Il_regno_tutto_di_Candia

Ο Μπαζιλικάτα πιθανότατα έφτασε στην Κρήτη γύρω στο 1609, σε μια εποχή που το νησί ήταν μια υπερπόντια αποικία της Δημοκρατίας της Βενετίας, γνωστό ως το Βασίλειο της Κάντια από την πρωτεύουσά του, την Κάντια ή Χάνδακα (σημερινό Ηράκλειο). Κατά τη διάρκεια αρκετών ετών και με βάση τις από πρώτο χέρι παρατηρήσεις του, ο Μπαζιλικάτα παράγει τρεις διαφορετικές σειρές σχεδίων και χαρτών σχετικών με τη Κρήτη (με ημερομηνίες 1612, 1618-19 και 1629-30).} Ο Άτλας του ο οποίος χρονολογείται γύρω στο 1618 και σήμερα φυλάσσεται στο μουσείο Correr της Βενετίας, είναι το πιο γνωστό του έργο.
3ae5fa75d8db4f521fbb5895a201b6dc

e5f1ce6ac19705f7a203e823a6a2efc4

%25CE%2586%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2588%25CE%25B7%2B%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582%2B%25CF%2580%25CF%258C%25CE%25BB%25CE%25B7%25CF%2582%2B%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582%2B%25CE%25A3%25CE%25B7%25CF%2584%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582%2B%25CE%25BC%25CE%25B5%2B%25CF%2584%25CE%25BF%2B%25CE%25B2%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%2B%25CF%2586%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BF%2B%2528%25CE%259A%25CE%25B1%25CE%25B6%25CE%25AC%25CF%2581%25CE%25BC%25CE%25B1%2529.

Τα έργα του Μπαζιλικάτα χαρακτηρίζονται από την επιδέξια χρήση του χρώματος για την επισήμανση της τοπογραφίας της κάθε περιοχής. Ο Μπαζιλικάτα συμπεριλαμβάνει σχολαστικά στα έργα του κάθε σημαντική λεπτομέρεια με ένα αισθητικά ευχάριστο τρόπο και συχνά χρησιμοποιεί πανοραμικά σημεία παρατήρησης, κάτι που είναι πρωτότυπο για την εποχή του. Εκτός από τους χάρτες, ο Μπαζιλικάτα επίσης συνέγραψε χειρόγραφα τα οποία ασχολούνται κυρίως με την κατάσταση των οχυρώσεων της Κρήτης, αλλά και τη γεωγραφία, την ιστορία, την αρχαιολογία, τη διοίκηση και την οικονομία του νησιού.

%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF%2B%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2588%25CE%25B7%25CF%2582%2B%25281%2529

%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF%2B%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2588%25CE%25B7%25CF%2582%2B%25282%2529

Έχει προταθεί  ότι ο χάρτης του 1612 του Μπαζιλικάτα αντιγράφηκε από τον Μάρκο Μποσκίνι, του οποίου ο χάρτης με τίτλο Ολόκληρο το Βασίλειο της Κάντια (1651) επηρέασε έντονα τη μετέπειτα χαρτογραφία της Κρήτης τόσο στην Ιταλία και στο εξωτερικό. Ωστόσο, άλλοι ερευνητές δεν δέχονται τον ισχυρισμό αυτό και, παρά το γεγονός ότι δεν αρνούνται την επιρροή του χάρτη του Μπαζιλικάτα σ'αυτόν του Μποσκίνι, θεωρούν τον τελευταίο ως το αποτέλεσμα συλλογικής εργασίας από αρκετούς μηχανικούς
%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF%2B%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2588%25CE%25B7%25CF%2582