Η Περβόλα του δήμου Βιάννου

 

Το χωριό Περβόλα ανήκει στο δημοτικό διαμέρισμα του Χόνδρου στον δήμο Βιάννου της Περιφερειακής Ενότητας Ηρακλείου σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”.

Η επίσημη ονομασία είναι “η Περβόλα”. Έδρα του δήμου είναι η Άνω Βιάννος 

Η Περβόλα έχει 111 κατοίκους οι οποίοι ασχολούνται με την γεωργία κυρίως.

Ο κεντρικός ναός του χωριού είναι αφιερωμένος στον Μιχαήλ Αρχαγγέλο,

Κρητική βραδιά στο στο Κηποθέατρο «Μ. Χατζιδάκις» το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου

 ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΝΤΕΧΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ στο Κηποθέατρο «Μ. Χατζιδάκις» το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου στις 21:00

Τιμή εισιτηρίων 7€ (γενική είσοδος)

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ:

Βασίλης Ξυλούρης στο λαούτο,

Μαρία Σταυρακάκη στο τραγούδι και στα κρουστά,

Νίκος Βλατάς στη λύρα, το τραγούδι και το τζουρά,

Δημήτρης Ξυλούρης "Κίτρο" στη λύρα, το τραγούδι, το λαούτο και το μαντολίνο,

Κώστας Μακάκης στο βιολί,

Στέλλιος Νικολιδάκης στην κιθάρα,

Μιχάλης Αυλωνίτης στο μπάσο,

Γιάννης Χαλκούτσης στα κρουστά

Η εκδήλωση στηρίζεται από τον Δήμο Ηρακλείου και την ΔΗ.ΚΕ.Η.

Απόψε Τρίτη στο Κηποθέατρο «Μάνος Χατζιδάκις» η Η ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «Το κλάμα βγήκε απ’ τον Παράδεισο»

 Η ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

από την Θεατρική Ομάδα Πολιτιστικού Συλλόγου

Αγίου Ιωάννη «Το κλάμα βγήκε απ’ τον Παράδεισο»

των Ρέππα - Παπαθανασίου σε σκηνοθεσία Δομίνικου Ταβερναράκη στο Κηποθέατρο «Μάνος Χατζιδάκις»

την Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου στις 21:00

Είσοδος Ελεύθερη

Η εκδήλωση συνδιοργανώνεται από τον Δήμο Ηρακλείου και την ΔΗ.ΚΕ.Η.

Συνεχίζονται οι εγγραφές στο Δημοτικό Ωδείο Δήμου Χερσονήσου για τη σχολική χρονιά 2023-2024

 Η Κοινωφελής Επιχείρηση Δήμου Χερσονήσου (Κ.Ε.Δ.Χ.) ενημερώνει ότι συνεχίζονται οι εγγραφές στο Δημοτικό Ωδείο Δήμου Χερσονήσου για τη σχολική χρονιά 2023-2024.

Το Δημοτικό Ωδείο είναι ένας νέος σύγχρονος χώρος μουσικής εκπαίδευσης στον Δήμο Χερσονήσου που συμπλήρωσε ήδη την πρώτη περίοδο λειτουργίας του και διαθέτει σύγχρονες, λειτουργικές εγκαταστάσεις, πλήρως εξοπλισμένες με την κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή και πλούσια συλλογή μουσικών οργάνων. 

Παρέχει ένα ευρύ φάσμα μουσικών σπουδών για όλες τις ηλικίες, καλύπτοντας τη διδασκαλία ανωτέρων θεωρητικών, κλασικών και παραδοσιακών οργάνων.

Το διδακτικό προσωπικό του Δημοτικού Ωδείου αποτελείται από έμπειρους και καταξιωμένους καθηγητές, επιδιώκοντας την προώθηση της μουσικής εκπαίδευσης στον Δήμο Χερσονήσου και την ενθάρρυνση της δημιουργικότητας. Η κατοχύρωση των σπουδαστών του με αναγνωρισμένους τίτλους σπουδών εγγυάται την προσφορά μουσικής παιδείας με υψηλά ποιοτικά κριτήρια.

Το Δημοτικό Ωδείο Δήμου Χερσονήσου ιδρύθηκε το 2022, στεγάζεται στο ανακαινισμένο δημοτικό κτίριο στην οδό Γιαμπουδάκη 7 στον Λιμένα Χερσονήσου και είναι αναγνωρισμένο από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, σύμφωνα με το υπ’ αριθ. ΦΕΚ 1488/Β’/30-03-2022.

Πληροφορίες - Εγγραφές:

· Γούρνες, γραφεία Κ.Ε.Δ.Χ., πρώην αγγλικανική εκκλησία, (εντός πρώην αμερικανικής βάσης) Δευτέρα έως Παρασκευή, ώρες 09:00-14:00 και στο τηλέφωνο 2810-332138.

· Λιμένας Χερσονήσου, Γιαμπουδάκη 7, Δευτέρα έως Παρασκευή, ώρες 17:00-20:00 και στο τηλέφωνο 28970-23320.

Τη Δευτέρα 2 Οκτωβρίου 2023 και ώρα 18:30 θα τελεστεί αγιασμός για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Τα μαθήματα ξεκινούν την Τρίτη 3 Οκτωβρίου.

Τα κόκκινα σταράκια ταξιδεύουν στο Ηράκλειο την Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου

 Οι εκδόσεις Μαραθιά / Ανοιχτοί Δρόμοι και το βιβλιοπωλείο Αναλόγιο παρουσιάζουν το βιβλίο του Νίκου Βαράκη «Τα κόκκινα σταράκια»

Την Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου, στις 7μ.μ. στο βιβλιοπωλείο Αναλόγιο, Ρούσου Χούρδου 8, στο Ηράκλειο.

Για το βιβλίο μιλούν ο δημοσιογράφος Μάριος Διονέλλης και ο συγγραφέας ενώ θα υπάρξει θεατρική ανάγνωση αποσπασμάτων από τους ηθοποιούς Γιούλη Παπαδάκη και Κώστα Μαρκάτο.

Εννιά ιστορίες με πρωταγωνιστές νέους της εποχής μας λίγο πριν ή λίγο μετά τα 20 τους χρόνια,που θα μπορούσαν όμως να ήταν οι ιστορίες του καθενός από μας.

Ζήλεια, θυμός, διαφορετικότητα, φοιτητική τρέλα,  έρωτας στα χρόνια της πανδημίας, sex, drugs and rock ‘n’ roll, όλα μέρος της ζωής όπως τη βιώνουν οι νέοι σήμερα, αλλά και οι νέοι που ήμασταν κάποτε.

Ο Νίκος Βαράκης γεννήθηκε το 1968. Είναι παιδίατρος και ζει με τη γυναίκα του στο Ρέθυμνο, όπου απέκτησαν το 2006 και τα δύο τους παιδιά, έναν γιο και μια κόρη. Το 2014 κυκλοφόρησε το βιβλίο του «Να είστε όλοι καλά και τα παιδιά μας καλύτερα», στο οποίο περιγράφει με βιωματικό τρόπο τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν όσοι ανατρέφουν παιδιά, αλλά και τις ανησυχίες τους γύρω από τη σωματική, ψυχική και πνευματική υγεία των παιδιών τους.

Η συλλογή διηγημάτων «Τα κόκκινα σταράκια» γράφτηκε στα χρόνια της πανδημίας. Μέσα από αυτήν ο Νίκος εκφράζει τις ψυχολογικές προκλήσεις της εφηβείας όπως τις έζησε ξανά μέσα από τα παιδιά του, και μάλιστα κάτω από τις ιδιαίτερες συνθήκες του εγκλεισμού των λοκντάουν και της ανασφάλειας λόγω της CoVID-19.

Αναμένοντας το πρώτο κουδούνι για τους μαθητές της Θεσσαλίας

 Ξεκινά η διανομή σχολικών ειδών για τους μαθητές στις πληγείσες περιοχές της Θεσσαλίας από τη ΓΣΕΕ, το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, την Ένωση Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας (ΕΕΚΕ), τα Εργατικά Κέντρα της ΓΣΕΕ και τα Παραρτήματα της ΕΕΚΕ.  

Τα σχολικά είδη τα οποία συγκεντρώνονται με την πολύτιμη συνδρομή των Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών Δύναμης ΓΣΕΕ, είναι κατηγοριοποιημένα για μαθητές Νηπιαγωγείου, Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου και περιλαμβάνουν:

• σχολικές τσάντες και κασετίνες
• τετράδια
• μολύβια και στυλό
• μαρκαδόρους και ξυλομπογιές
• ξύστρες και γόμες
• μπλοκ ζωγραφικής
• είδη αρχειοθέτησης, ντοσιέ, ετικέτες
• χαρτόνια κανσόν
• φωτοτυπικό χαρτί
• κόλλες, σελοτέιπ
• γεωμετρικά σχήματα και διαβήτες
• παγούρια νερού, ισοθερμικές τσάντες, φαγητοδοχεία
• μωρομάντηλα, χαρτομάντηλα και αντισηπτικά
• 
  

Αναμένοντας να ηχήσει το πρώτο κουδούνι και στις περιοχές που βιώνουν τις συνέπειες της κακοκαιρίας #Daniel, ευχόμαστε στους μαθητές της Θεσσαλίας

Δημιουργική και Ελπιδοφόρα Σχολική Χρονιά με Αισιοδοξία και Αγάπη!

Το Αντίπαλο Δέος Οι Χαίνηδες

 Από  τους πρώτους κιόλας χρόνους της τουρκικής εισβολής στην Κρήτη, πολλοί χριστιανοί νέοι, κατέφυγαν στα βουνά και προσέβαλλαν τους Τούρκους με νυκτερινές καταδρομές. 

Οι Τούρκοι τους ονόμαζαν Χαΐνηδες (από την αραβική λέξη χαΐν, που σημαίνει τον επίβουλο, τον προδότη, τον αχάριστο) και λειτουργούσαν ως αντίπαλο δέος προς τους γενίταρους-γερλήδες.

Στο έργο του Μαρίνου Τζάνε Μπουνιαλή, διαβάζουμε για τους «Χαΐνηδες» χριστιανούς, που δεν θέλουν να μείνουν στο Ρέθυμνο, μετά την κατάληψή του από τους Τούρκους:

Και σαν δεν απομείνασι, Τούρκοι των ακολουθούσαν

Και λέγα τσοι Χαΐνηδες κι όλοι τσοι καταφτούσαν.

 Ο αριθμός των Χαΐνηδων πληθύνθηκε μετά την άλωση του Χάνδακα και την οριστική υποταγή τηςΚρήτης. ^΄Ηταν κάτι ανάλογο με τους κλέφτες της άλλης Ελλάδας, μολονότι το φαινόμενο δεν πήρε ποτέ αυτή την έκταση στην Κρήτη. Οι περισσότεροι Χαΐνηδεςστην Κρήτη είχαν λόγους προσωπικούς. ΄

Ηταν οι εκδικητές οικογενειακών αδικημάτων, που οι Τούρκοι είχαν διαπράξει εις βάρος μελών της οικογένειάς τους.

Μετά την άλωση του Χάνδακα οι Χαΐνηδες κατέφυγαν στα τρία απόρθητα φρούρια, της Γραμπούσας, της Σούδας και της Σπιναλόγκας και μετά την άλωση και των φρουρίων αυτών (1715) βρήκαν καταφύγιο στα βουνά και στα μοναστήρια. Ακόμη και ιερείς αναφέρονται μεταξύ τους. Σε έγγραφο της 1 Σεπτεμβρίου 1672 αναφέρεται ότι ο παπα-Τζανής, τέως κετχουντάς του Καστελλίου Μεραμπέλλου, έγινε χαϊνης και κατέφυγε στη Σπιναλόγκα.

 Η λαϊκή μούσα της Κρήτης διέσωσε μερικά τραγούδια πού αναφέρονται στη ζωή των Χαΐνηδων.

Οι τουρκικές αρχές προσπάθησαν με πολλούς τρόπους να περιστείλουν τη δράση αυτών των επικίνδυνων «κακούργων», όπως τους ονόμαζαν. Επιχείρησαν να εφαρμόσουν και στην Κρήτη το θεσμό των αρματολών. ΄Ηδη το 1686 οι κάτοικοι πολλών επαρχιών, με ταυτόσημες αιτήσεις τους, ζητούσαν από τον πασά του Χάνδακα να διοριστούν ένοπλοι χριστιανοί φρουροί στα χωριά. 

Πράγματι, φαίνεται να ίσχυσε για μερικά χρόνια ο θεσμός αυτός των αρματολών, γιατί σε αχρονολόγητο τουρκικό έγγραφο (πιθανώς του 1689) υπάρχει ολόκληρος κατάλογος με τα ονόματα των αρματολών της Σητείας.

Οι Τούρκοι ωστόσο δεν είχαν εμπιστοσύνη στους χριστιανούς ενόπλους και προτίμησαν να οργανώσουν καταδιωκτικά αποσπάσματα από φανατικούς μουσουλμάνους, τις ονομαζόμενες «ζουρίδες».

Παράλληλα, έθεσαν σε εφαρμογή σχέδιο γενικού εκφοβισμού και καθιστούσαν τους κατοίκους των επαρχιών αλληλλεγγύως υπεύθυνους με τους ομόθρησκουςΧαΐνηδες . 

Το 1689 οι τουρκικές αρχές εξανάγκασαν τους χριστιανούς κατοίκους των ανατολικών επαρχιών (Πεδιάδας, Λασιθίου, Μεραμπέλλου, Ιεράπετρας και Σητείας) να υπογράψουν ταυτόσημες δηλώσεις, με τις οποίες αναλάμβαναν όλες τις ευθύνες για τη δράση ή την απόκρυψη των χαϊνηδων. Χαρακτηριστικό είναι απόσπασμα της δήλωσης: «... ομοφώνως κατέθεσαν (οι Χριστιανοί), ότι συμφώνως προς τα εν τω φερμανίω εντελλόμενα, καθίστανται αλληλεγγύως υπεύθυνοι, δηλώσαντες τα εξής:

 Εάν από σήμερον και εις το εξής οι άθρησκοι Χαΐνηδες αιχμαλωτίσωσι μουσουλμάνον τινά εν τη επαρχία μας ή προξενήσωσι ζημίαν τινά εις την περιουσίαν του, ας είσπραχθη η ζημία αυτή από ημάς. Μετά δε την εξαγοράν δι’ ιδίων μας χρημάτων των αιχμαλωτιζομένων μουσουλμάνων ας τιμωρώμεθα  και ημείς οι ίδιοι».

Ιδιαίτερα μετά την άλωση των θαλάσσιων φρουρίων της Σούδας και της Σπιναλόγκας (1715) δεν υπήρχε πια ελπίδα για τους πρώτους αυτούς εκφραστές της κρητικής αντίστασης. Αναβίωση της κρητικής αντίστασης παρουσιάζεται μετά την επανάσταση του Δασκαλογιάννη, κατά την εποχή του φοβερούγενιτσαρισμού. 

Τότε έδρασαν οι Χαϊνηδες, ως «αντίπαλον δέος» στις αυθαιρεσίες και στις ωμότητες των αγάδων, χωρίς όμως πάντα να αποφεύγουν και οι ίδιοι τις αυθαιρεσίες.

Ο Ι. Δ. Μουρέλλος αναφέρει σχετικά με τη συμπεριφορά των χαϊνηδων:

«Οι  επαναστάτες αντί να στραφούν προς το δρόμο του Ηρακλείου και να κυνηγήσουν το στρατό του Χασάν πασά στάθηκαν σαστισμένοι απ’  τα λάφυρα. ΄

Αρχισε η μοιρασιά κακό, φωνές, βρισιές είδαν κι έπαθαν οι καπετάνιοι κι οι αρχηγοί να τους πειθαρχήσουν και να τακτοποιήσουν τις «πάρτες», πεινασμένοι άρπαξαν γαλέττες, τυριά, ελιές κι έτρωγαν για να δυναμώσουν τα εξαντλημένα κορμιά τους. Ο Ζερβουδάκης με τη δυνατή του αντίληψη τους δικαιολογούσε και παρώτρυνε και τους άλλους καπεταναίους να μην τους φέρνουν δυσκολίες στη λεηλασία αυτή. Την ήθελαν τη λεηλασία για δόλωμα. 

Ο λαός αυτός των πολεμιστών πεινούσε. Πεινούσαν και τα παιδιά του μα δεν τα ’βλεπε. Μήνες έκαναν να δουν τα παιδιά τους. Δεν αισθανότανε ο πολεμιστής τον πόνο τους. Μα αισθανότανε τον πόνο του στομαχιού του. Κι η δύναμή του ήταν τόσο πολύτιμη στον αγώνα. Δεν έπρεπε να τους φέρνουν εμπόδια στην αρπα­γή· όχι μόνο τουρκικά αλλά και χριστιανικά κτήματα ή ζώα έπρεπε ν' αφήνουνται ελεύθεροι να τ' αρπάζουν. ^΄Ηταν ανάγκη του αγώνα. Μι­σθούς αυτοί δεν είχαν. Επιμελιτείες δεν υπήρχαν, ό,τι έβρισκαν κι ό,τι άρπαζαν, για να γεμίσουν τη βούργια τους για τις σκληρές ώρες της μάχης».

Ηρωικές μορφές χαϊνηδων αναδείχθηκαν σε ολόκληρη την Κρήτη (1790-1820): οι Χάληδες,  ο Βασίλειος, ο Γιάννης και ο Στέφανος για τους οποίους ο Μουρέλλος γράφει ότι ο Βασίλειος ήταν εκείνος που ανάθρεψε και το Γιάννη και το μικρότερο το Στέφανο, «ποτίζοντας την ψυχή τους με την πίκρα και το μίσος που ‘χε ανάγκη κάθε ηρωικός Χαΐνης, για να δράσει εκδικητικά», οι Γιανναρήδες στα Χανιά, οι Δεληγιαννάκηδες και οι Κουτσούρηδες στα Σφακιά, ο Σήφακας στον Αποκόρωνα κ.α. 

Ή λαϊκή μούσα της Κρήτης διέσωσε πολλά τραγούδια και τοπικές αφηγήσεις για την ηρωική δράση και τα κατορθώματα των εκδικητών αυτών.

ΠΗΓΗ - http://users.sch.gr/psaroudak/xainides.htm