2 Παπάδες Απο Την Σητεία Και Απο Τα Χανιά Όρισαν Το Κέντρο Της Κρήτης

   Η παράδοση λέει ότι, ξεκινήσανε δυο παπάδες ο ένας από τη Σητεία και ο άλλος από τα Χανιά για να μοιράσουνε την Κρήτη. Αφού περπατήσανε αρκετά συναντηθήκανε στην Αγ. Βαρβάρα..

Κουρασμένοι και ιδρωμένοι από την πεζοπορία κάθισαν να ξεκουραστούν. Τότε έβγαλε ο ένας παπάς το καλυμμαύχι του το πέταξε κατά γης και είπε «επαέ είναι το κέντρο της Κρήτης, επαέ είναι το φάλι της Κρήτης, επαέ βάνω κι εγώ το σύνορο». 

Και το καλυμμαύχι του παπά έγινε βράχος μεγάλος, σύνορο σταθερό στην είσοδο του χωριού και ορίζει το κέντρο της Κρήτης. Πάνω του κτίστηκε το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, από τον Αλέξανδρο Σακλαμπάνη το 1933, για να μην μπορέσει κανείς να χαλάσει αυτό το σύνορο. Αυτό λέει η παράδοση, αυτό δεχόμαστε και εμείς.Το χωριό κατοικείται από τα παλιά τα χρόνια, ίσως από την περίοδο της Μινωικής εποχής. 

Από τις παλιές εκκλησίες της περιοχής (Άη Γεώργης ο Χωστός, Αγ. Πελαγία, παλιά Αγ. Βαρβάρα κ.ά.) προκύπτει ότι κατοικείται σίγουρα τα τελευταία 1000 χρόνια. Γραπτά στοιχεία έχουμε από το 1577 από τον Fr. BAROZZI. Το 1583 αναφέρεται από τον Καστροφύλακα SANTA BARBARA. 

Πρόγραμμα με τίτλο: Ταχύρρυθμο Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Εκπαιδευτών Ενηλίκων με Μικροδιδασκαλίες για Πιστοποίηση Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π.

 Το Κέντρο Επιμόρφωσης και Δια Βίου Μάθησης (Κ.Ε.ΔΙ.ΒΙ.Μ) του Πανεπιστημίου Κρήτης διοργανώνει εξ αποστάσεως επιμορφωτικό πρόγραμμα με τίτλο:

Ταχύρρυθμο Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Εκπαιδευτών

Ενηλίκων με Μικροδιδασκαλίες για Πιστοποίηση Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π.

Το πρόγραμμα έχει διάρκεια 10 εβδομάδες (350 ώρες, 22 ώρες Σύγχρονης Εκπαίδευσης – 328 ώρες Ασύγχρονης Εκπαίδευσης και φόρτου εργασίας) και πρόκειται να διεξαχθεί με εξ αποστάσεως εκπαίδευση.

Επιπλέον πληροφορίες :

https://kedivim.uoc.gr/index.php/el/programmata/ola-ta-programmata/ana-thematiko-pedio/alloi-tomeis/259-taxyrrythmo-programma-ekpaidefsis-ekpaidefton-enilikon-me-mikrodidaskalies-gia-pistopoiisi-e-o-p-p-e-p

Ημερομηνία έναρξης :

27 Νοεμβρίου 2023

Υποβολή αιτήσεων: https://kedivim.uoc.gr/index.php/el/aitisi/aitisi-symmetoxis-se-programma

Επιστημονικός Υπεύθυνος:

Θεόδωρος Ελευθεράκης, καθηγητής Π.Τ.Π.Ε. του Πανεπιστημίου Κρήτης

Πρόγραμμα με τίτλο: Ταχύρρυθμο Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Εκπαιδευτών  Ενηλίκων με Μικροδιδασκαλίες για Πιστοποίηση Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π.

Στις 12 Νοεμβρίου Εορτάζει Ο Αγίος Ιωάννης Ο Ελεήμωνας

 

Γεννήθηκε μεταξύ των ετών 539 και 555 στην Αμαθούντα της Κύπρου. Η μητέρα του ονομαζόταν Ευκοσμία ή Κοσμία και ο πατέρας του Επιφάνιος, και ήταν έπαρχος Κύπρου. Ο Ιωάννης παντρεύτηκε και απέκτησε και παιδιά, όμως η σύζυγός του και τα παιδιά του πέθαναν σύντομα, και έμεινε μόνος. Τότε αφιερώθηκε στο Θεό. Χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος και έγινε ευρύτατα γνωστός για τις φιλάνθρωπες πράξεις του.

Μετά το θάνατο του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεοδώρου Α΄, ο λαός και ο πατρίκιος Νικήτας, έπαρχος της Αιγύπτου και εξάδελφος του αυτοκράτορα Ηράκλειου, ζήτησαν από τον Αυτοκράτορα να τοποθετηθεί ο Ιωάννης στη θέση αυτή, πράγμα που έγινε το 610.

Ως επίσκοπος (Πατριάρχης) Αλεξαδρείας έκανε πλουσιότατο έργο. Αύξησε τους ναούς της πόλης από 7 σε 70, πολέμησε τον Μονοφυσιτισμό, έχτισε νοσοκομεία, ξενοδοχεία, πτωχοτροφεία, οργάνωνε συσσίτια και γενικά ελεούσε αυτούς που είχαν ανάγκη σε τέτοιο βαθμό, ώστε να του δοθεί το προσωνύμιο «Ελεήμων». Όταν οι Πέρσες κατέκτησαν την Αλεξάνδρεια, αναγκάστηκε να καταφύγει στην πατρίδα του, την Κύπρο, όπου και πέθανε μεταξύ των ετών 616 και 620.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του ως αγίου στις 12 Νοεμβρίου.

Μετά το θάνατό του,Αγίου  το σκήνωμά του μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Το 1249 μεταφέρθηκε στη Βενετία, ενώ ένα μέρος του εστάλη το 1489 από τον Σουλτάνο Βαγιαζήτ Β΄ στο Βασιλιά Ματθία Κορβίνο της Ουγγαρίας και τοποθετήθηκε στο βασιλικό παρεκκλήσι του Κάστρου της Βούδα.

Σήμερα, μέρος του σκηνώματός του βρίσκεται σε παρεκκλήσι του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Μαρτίνου στη Μπρατισλάβα και άλλο στο Ναό San Giovanni in Bragora της Βενετίας.

Ο ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΑΤΗΡ ΜΑΡΚΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΟΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1980

Ο ΘΕΜΕΛΙΟΣ ΛΙΘΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

Ο ΘΕΜΕΛΙΟΣ ΛΙΘΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

Ο φιλανθρωπικός σύλλογος  πάνω απο 3 δεκαετίες βοηθάει τον συνάνθρωπο με Συσσίτια, διανομές τροφίμων, ρούχων και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης αλλά και παντός είδους στήριξη .

Όσο οι ανάγκες της κοινωνίας μεγαλώνουν και άνθρωποι στερούνται ακόμα και ένα πιάτο φαγητό, τόσο «ξυπνά» το αίσθημα της αλληλεγγύης και της προσφοράς.

Περισσότερες από 30 με 40 οικογένειες περνούν καθημερινά από τα γραφεία του Φιλανθρωπικού Σωματείου “Ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων” που βρίσκεται στην οδό Ιουστινιανού 1 (τηλ. 2810281434). Όποιος επιθυμεί μπορεί να προσφέρει τρόφιμα και ό, τι δεν έχει ανάγκη από τις 9 το πρωί ως τη 1 το μεσημέρι.

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΣΟΥ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

12 Νοεμβρίου εορτή του Αγίου Ιωάννη του Ελεήμωνα

Άγιε Μηνά, Θαυματουργέ, Μπεγιροκαβαλάρη - Του Κωστή Φραγκούλη

 Η λαϊκή λατρεία του αγίου Μηνά είναι σήμερα ζωντανή σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Είναι προστάτης των γεωργών και των ποιμένων, αλλά και ο άγιος που βοηθά στην ανεύρεση απολεσθέντων.

"Άγιε Μηνά, θαυματουργέ, μπεγιροκαβαλάρη

βλέπε μου την αγάπη μου άλλος μην τηνέ πάρει…"

Στις ποιμενικές περιοχές ο άγιος τιμάται με καθολική αργία. Οι ποιμένες επικαλούνται τη χάρη του, για την απομάκρυνση των λύκων και των άλλων αρπακτικών ζώων, αλλά και για την ανεύρεση των χαμένων ζώων και την αποκάλυψη των κλεπτών.

Στους γεωργικούς πληθυσμούς ο άγιος Μηνάς συνδέεται με μετεωρολογικές παρατηρήσεις, καθώς η εορτή του (11 Νοεμβρίου) είναι το χρονικό προμήνυμα του επερχόμενου χειμώνα. Χαρακτηριστικές είναι οι μετεωρολογικές παροιμίες του λαού μας

Ο ‘Αγιος Μηνας και τα θαύματα του

«Τ’ αϊ-Μηνός εμήνυσα και τ’ αϊ Φιλίππου αυτού ‘μαι»

«Του αγίου Μηνά διαβαίνοντας κι η Πούλια βασιλεύοντας»

«Ο αϊ Μηνάς εμήνυσε, Πούλια μη ξημερώσει.

Κι η Πούλια βασιλεύοντας πάει και παραγγέλνει:

Μήτε καράβι στο γιαλό μήτε τσοπάνης στο βουνό

μήτε πουλάκια στο δεντρί μήτε ζευγάς στον κάμπο.»

Στους μικρασιατικούς πληθυσμούς και μάλιστα στην Καππαδοκία ο Άγιος Μηνάς ήταν ο προστάτης των ξενιτεμένων, ενώ στα χωριά του Βόλου θεωρείται ο άγιος προστάτης των ανύπαντρων γυναικών.

Στην Κρήτη η λαϊκή λατρεία του αγίου είναι περιορισμένη. Πρέπει να σημειωθεί η εντύπωση που προκαλούσε άλλοτε ο μέγας ναός του αγίου, εντύπωση που εκφράζεται με μαντινάδες:

Άγγελος είσαι στη θωριά, τ’ ‘Αγίου Μηνά κολώνα, όποιος σε πάρει δε γερνά ποτέ ντου στον αιώνα.

Ώστε να στέκουν τα βουνά κι ο Αϊ Μηνάς στη Χώρα ως τοτεσάς θα σ’ αγαπώ κι ας μη σε πάρω κιόλα.

Μέσα σε ένα δημοσίευμα του Κώστα Φραγκούλη στο περιοδικό που εκδόθηκε από την εφημερίδα «Αλλαγή» , « Ο Στρατηλάτης Άγιος Μηνάς» το 1995 βρίσκουμε τοπικές μαντινάδες που έχουν σχέση με τον έρωτα:

Λέει λοιπόν ένας ερωτευμένος στην αγαπημένη του:

Αν πας στον ‘Αγιο Μηνά καμια φορά για χάζι

εύρε κολώνα να σταθείς μικρή μου νασου μοιάζει

Ο Μέγας Ναός του Αγίου Μηνά

Ο ίδιος ο Κωστής Φραγκούλης προσθέτει και μια σχετική δική του:

Α δε σε δω τ’ αγίου Μηνά να στέκεις σαν κολώνα,

θαρώ κι από το τέμπλο της πως λείπει μιαν εικόνα

Κορώνα της Αγιάς Σοφιάς τ’ Αγιού Μηνά κολώνα ,

από στα σ’ έδα μ’ έκανες σκλάβο σου στον αιώνα.

Μα ‘γω δε θέλω λευτεριά χαλάλι σου την κάνω

μα στο κλουβί τς’ αγάπης σου κλεισμένος να ποθάνω

Ο ‘Αγιος Μηνάς του Στέφανου Νικολαϊδου Ζωσμά τάξα τ’ Αγιού Μηνά διπλό, μελισσοκέρι

η χάρη του κι η σκέπη του να μασε κάμει ταίρει.

Άγιε Μηνά, θαυματουργέ, μπεγιροκαβαλάρη

βλέπε μου την αγάπη μου άλλος μην τηνε πάρει…

Τ’ αγιού Μηνά σ’ αγάπησα και τούταξα λιβάνι

ως τσ’ Μεσοσπορίτισσας να βάλωμε στεφάνι.

Τον συναντούμε ακόμα και στην τελετουργία του γάμου στις καλορίζικες μαντινάδες του γαμπρού και της νύφης.

Καράβι, να ‘ν το σπίτι σας τ’ αμπάρι του Μισέρι

και να ‘χετε τον άγιο Μηνά, καραβοκύρη

Τα έχει σας, αμέτρητα, ως και οι καλοχρονιές σας

και σαν τον άγιο Μηνά ψηλές οι θεμωνιές σας.

Τα σόδια σας αμέτρητα και τα καλολοείδια

να κάνετε τ’ αγιού Μηνά άρτους και προσφορίδια.

 Ο Κώστας Φραγκούλης γεννήθηκε πριν από 103 χρόνια. «Είμαι», έλεγε μιλώντας στην εφημερίδα "Εβδομάδα" το 1996, «ο βενιαμίν της οικογένειας και πριν από μένα ο πατέρας μου είχε τρία παιδιά. Εγώ ήμουν ο τελευταίος. Όταν θυμάμαι τη Λάστρο, θυμάμαι το χωριό στο σύνολό του και ιδιαίτερα τα μέρη εκείνα με τα οποία είμαι δεμένος περισσότερο. Τους τόπους, δηλαδή, που παίζαμε τα παιδικά μας παιχνίδια, πρωτόγονα εκείνη την εποχή, αγνότερα, θα έλεγα, από τα σημερινά».

πηγη