Χειμώνας Στην Παλαιόχωρα Με Χαλαρούς Ρυθμούς

 Ο χειμώνας στην Παλαιόχωρα και τη Νότια Κρήτη είναι η ιδιαίτερη εποχή του έτους πού λίγοι και εκλεκτοί επισκέπτες στην Κρήτη έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν.

Πρώτα απ’ όλα, ο καιρός στην Παλαιόχωρα είναι εξαιρετικός, ακόμα και κατά τη διάρκεια των “κρύων” (στο βορρά) μηνών του χειμώνα. Επίσης, το φυσικό τοπίο του νησιού είναι εντελώς διαφορετικό από εκείνο του καλοκαιριού: Η Κρήτη δίνει την αίσθηση ενός τελείως διαφορετικού τόπου. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:

Χειμώνας στην Παλαιόχωρα και τη Νότια Κρήτη – Τι είναι μοναδικό αυτήν την εποχή του χρόνου

Η Παλαιόχωρα – και η Κρήτη γενικότερα – είναι ένα πολύ ενδιαφέρον μέρος για να επισκεφθείτε και τον χειμώνα. Συνιστάται ιδιαίτερα για τους ηλικιωμένους επισκέπτες, καθώς και για τους οπαδούς του εναλλακτικού τουρισμού.

Η φύση είναι καταπράσινη, αναδεικνύοντας τις υπέροχες και μοναδικές χλωρίδα και πανίδα της Κρήτης στα καλύτερά τους. 

Παντού μέσα και γύρω από την Παλαιόχωρα μπορείτε να βρείτε μονοπάτια για να περπατήσετε μέσα στα πράσινο, καθώς και μικρά ποταμάκια που έχουν νερό μόνο το χειμώνα.

Οι ντόπιοι είναι πιο χαλαροί και “cool” τον χειμώνα. Η εμπειρία της παρέας με τους ντόπιους γύρω από μια ξυλόσομπα, είναι για πολλούς επισκέπτες ένα από τα πιο αυθεντικά πράγματα που η Κρήτη έχει να προσφέρει.

Μετά τον φθινοπωρινό τρύγο, ο χειμώνας είναι η εποχή για να απολαύσετε το φημισμένο κρασί και την περίφημη ρακή (ή τσικουδιά) της Κρήτης. 

Μπορείτε επίσης να μαζευτείτε μαζί με τους ντόπιους γύρω από ένα ρακοκάζανο , σε μια παραδοσιακή τελετουργία όπου παράγεται σπιτική ρακή εξαιρετικής ποιότητας.

Και αν θέλετε να γευτείτε την ψυχρή πλευρά του Κρητικού χειμώνα, τα πανύψηλα Λευκά Όρη είναι αρκετά κοντά για να τα επισκεφθείτε. Γεμάτα από χιόνι κατά τη διάρκεια του χειμώνα, τα Λευκά Όρη της Κρήτης, και ιδιαίτερα το οροπέδιο του Ομαλού, είναι υπέροχα μέρη που αναδεικνύουν την άλλη, πιο κρύα όψη του χειμώνα στην Κρήτη.

Τέλος, ο χειμώνας είναι η εποχή των Χριστουγέννων και (τις περισσότερες φορές) της Αποκριάς. Ειδικά η τελευταία γιορτάζεται σταθερά στην Παλαιόχωρα για περίπου 30 χρόνια.

Χειμώνας στην Παλαιόχωρα και τη Νότια Κρήτη – Τι να κάνετε

Αν σας αρέσει η πεζοπορία, η Παλαιόχωρα θα σας ενθουσιάσει και τον χειμώνα με πολλούς τρόπους. Πρώτα απ’ όλα, αν και το Φαράγγι της Σαμαριάς είναι κλειστό κατά τη διάρκεια του χειμώνα για λόγους ασφαλείας, το – εξίσου εντυπωσιακό για πολλούς επισκέπτες – Φαράγγι της Αγίας Ειρήνης είναι ανοιχτό όλο τον χρόνο. 

Επίσης, το Ευρωπαϊκό Μονοπάτι Ε4 στην Κρήτη είναι καλά συντηρημένο και προσβάσιμο κατά τους χειμερινούς μήνες, και μάλιστα αυτήν την εποχή του χρόνου η γύρω περιοχή είναι μέσα στο πράσινο και τα ανθισμένα λουλούδια.

Κάτι άλλο εξαιρετικό που μπορείτε να κάνετε, είναι να επισκεφθείτε τις Βυζαντινές εκκλησίες στα χωριά της περιοχής Σελίνου. Οι εκκλησίες αυτές, πολλές από τις οποίες έχουν αγιογραφίες που χρονολογούνται από τον 14ο και τον 15ο αιώνα, είναι μάρτυρες της σημασίας της Βυζαντινής περιόδου για την Κρήτη.

Τέλος, το “κόσμημα της Κρήτης», η Παλιά Πόλη των Χανίων, έχει έναν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα το χειμώνα. Πιο ήσυχη, με λιγότερους επισκέπτες, και με περισσότερες ευκαιρίες για καλές φωτογραφίες μακριά από τα πλήθη, η Πόλη των Χανίων είναι μια απόλαυση για τις αισθήσεις και τον χειμώνα.

Ο χειμώνας στην Παλαιόχωρα και τη Νότια Κρήτη είναι η καλύτερη εποχή για να επισκεφτείτε αυτό το υπέροχο μέρος, αν θέλετε να γνωρίσετε την δροσερή πράσινη όψη της Κρήτης. Και μάλιστα, οι τιμές των ξενοδοχείων είναι ιδιαίτερα χαμηλές σε σχέση με το καλοκαίρι.

Ο Μύθος Του Ουράνιου Τόξου Στην Κρήτη

 Στην Κρητική παράδοση υπάρχει μόνον ένας άνθρωπος που γεννήθηκε άνδρας και ξετέλεψε γυναίκα, ο Ανδρόνικος. 

  

Άνδρας βαρύς σκληροτράχηλος μα καλός ήταν ο Ανδρόνικος βοσκός το επάγγελμα, γύριζε ολημερίς κι ολονυχτίς στα ζώα του το μισό χρόνο και τον άλλο μισό στο χωριό, κι όποτε είχε κακοκαιρία ήταν κοντά στα ζώα του, στα σπήλια στις λατσίδες, ούτε κρύο καταλάβαινε ούτε χιόνια. 

Μια χρονιά τον μήνα Μάρτη είχε γυρίσει από την στάνη του, αφήνοντας τα ζώα στο μαντρί κι αφού τακτοποίησε όλα τα σύνεργα του τυροκομιού, κατέβηκε στο χωριό να περάσει την πρώτη νύχτα της επιστροφής του. 

Ξύπνησε πολύ νωρίς, αξημέρωτα, κοίταξε τον ουρανό, τα σύννεφα βαριά κάλυπταν τον θόλο και μέχρι να τσιμπήσει μια μπουκιά, τα σταμνιά του ουρανού ξεχείλυσαν κι έβρεχε με το τουλούμι. 

Δεν φοβήθηκε ο Ανδρόνικος, φοβόταν μόνο τον Μάρτη γιατί έτσι γδάρτης όπως ήταν μπορούσε να κάνει πλημμύρα και να πνίξει τα πρόβατά του και, αφού φόρεσε γρήγορα το καπώτο του έβαλε και μια βούργια στον ώμο και με την βοήθεια της κατσούνας του, από πρίνο, σηκώθηκε και χάθηκε μέσα στην βροχή να πάει να δει τα πρόβατά του. Όμως η μέρα δεν ήταν σαν τις κακές του Μάρτη, μέχρι να βγεί από το χωριό η μπόρα είχε περάσει τα σύννεφα είχαν αραιώσει. 

Δεν ήταν η πρώτη φορά που συνέβαινε αυτό τον μήνα Μάρτη άλλωστε πεντάγνωμος μήνας είναι, κι ένα λαμπερό ουράνιο τόξο είχε κιόλας φανερωθεί μια πολύχρωμη καμάρα… καλό σημάδι… έλεγαν και λένε …”αν τηνε δεις την ταχινή πήγαινε στην δουλειά σου κι αν τηνε δεις το δειλινό τρύπωνε στην φωλιά σου”. 

 

-Ανάθεμά σε Μάρτη όλο ψευτιές μου κοπανίζεις… είπε ο Ανδρόνικος βαδίζοντας γρηγορότερα γιατί έπρεπε να φτάσει στην μάντρα μια ώρα αρχύτερα….. ανάθεμά σε ψεύτη Μάρτη….

Αφού έφτασε στην μάντρα άρμεξε τα πρόβατα τυροκόμισε, και κατά το δειλινό κι αφού τέλειωσε όλες τις δουλειές αποφάσισε να κατέβει πάλι στο χωριό. Βιαζόταν, δεν ένοιωθε καλά…σαν να ζαλιζόταν, σαν να έβλεπε τον κόσμο ν’ αλλάζει γύρω του, το πουκάμισο δεν τον χωρούσε ένοιωθε να τον σφίγγει. 

Ήταν ήδη βράδυ όταν έφτασε στο χωριό, φορούσε το καπώτο του, κρατούσε την κατσούνα του και μπήκε στο πρώτο καφενείο να πιεί μια ρακή να ξαποστάσει. 

Αφού κάθισε στην καρέκλα έβαλε το πόδι πάνω στ’ άλλο, χτύπησε την κατσούνα του κάτω στο πάτωμα… 

-Βάλε μια ρακή, καφετζή!, πρόσταξε 

Κα τι ήταν να το πεί ! 

Η φωνή του είχε αλλάξει δεν την αναγνώριζε, και πιο πολύ ούτε κι άλλοι την αναγνώρισαν. Τον κοίταζαν με ορθάνοιχτα γουρλωμένα μάτια, μερικοί σταυροκοπιόντουσαν κι άλλοι πήγαν για να τον δούν καλύτερα από κοντά. 

Έμοιαζε με τον Ανδρόνικο κείνη η μορφή, αλλά τυλιγμένος στο καπώτο του ήταν σαν φάντασμα. 

Βοσκός φαινόταν μα άνδρας δεν ήταν κι ας φορούσε ανδρίστικο μαντήλι στο κεφάλι κι ας κρατούσε την κατσούνα την βοσκίτικη. Ούτε μουστάκια ούτε γένια είχε, η φωνή του λεπτή, τα δάκτυλα και τα χέρια του λεπτά και, κάτω από το μαύρο κεφαλομάντηλο φαινόταν το πρόσωπο μιας γυναίκας. 

-Άντρας είσαι μωρέ ή γυναίκα ρώτησε ένας γέρος. Ταράκτηκε ο Ανδρόνικος 

-Δε με γνωρίζεις μπάρμπα…. Ο Ανδρόνικος είμαι… 

Δεν τον γνώριζαν πλέον, μέσα σε μια μέρα είχε γίνει γυναίκα μουστάκια γένεια σαν να μάδησαν, τα βυζιά του κι οι γοφοί του είχαν μεγαλώσει κι η φωνή του είχε λεπτύνει, είχε γίνει η Ανδρονίκη, ο βοσκός έγινε βόσκισσα και συνέχισε να πηγαίνει στην μάντρα και να πολαλεί τα πρόβατά του, σωστή ανδρογυναίκα. 

Και για όλα τούτα το ουράνιο τόξο έφταιγε, η κεραζώζα όπως την λένε στα χωριά μας που, όπως λένε την αγιοκαμάρα κιανείς δεν την φτάνει γιατί τρέχει πιο γρήγορα από τον άνθρωπο κι όποιος βρεθεί από κάτω δεν γλυτώνει αν είναι αρσενικός γίνεται θηλυκός και το ανάποδο. 

 

http://www.queers.gr/

ΦΩΤ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ 

Το Μικρό Λιμανάκι Της Μιλάτου

 

Η Μίλατος Λασιθίου βρίσκεται στην επαρχία Μεραμπέλου του νομού Λασιθίου και ανήκει διοικητικά στο δήμο Αγίου Νικολάου. Το όνομα πιθανολογείται ότι έχει σχέση με την αρχαία Μίλητο στη Μικρά Ασία.Το ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα συμπεριλαμβάνει τη νησίδα Αυγό και την Παραλία Μιλάτου. 

Η παραλία Μιλάτου αποτελεί ένα όμορφο ψαροχώρι με γραφικά ταβερνάκια που προσφέρουν στους επισκέπτες την καθημερινή σοδειά από τα ψαροκάϊκα. Ομορφες ακρογιαλιές και πολλά φυσικά τοπία ικανοποιούν τον επισκέπτη που επιζητά δύσκολους συνδυασμούς βουνού - θάλασσας.

Στην Μίλατο υπάρχει ένα αλιευτικό καταφύγιο, το οποίο εξυπηρετεί τις ανάγκες των ντόπιων ψαράδων αλλά έχει και την δυνατότητα φιλοξενίας μικρών τουριστικών σκαφών.