Η Αγκαλιά που με Φροντίζει...!' και το 2024 είναι ανοιχτή και εξακολουθεί να καλωσορίζει νέα μέλη

 Η Αγκαλιά που με Φροντίζει...!' και το 2024 είναι ανοιχτή και εξακολουθεί να καλωσορίζει νέα μέλη

Μπορείς να δηλώσεις συμμετοχή ή/και να την προσφέρεις σε ανθρώπους για τους οποίους νοιάζεσαι και πιστεύεις πως θα μπορούσαν να ωφεληθούν από αυτήν

Πληροφορίες/Εγγραφές:

@Καλλιόπη Κονσολάκη

6975903835

kalliopikonsolaki@gmail.com

Έφυγε απο την ζωή ο θρυλικός Φραντς Μπεκενμπάουερ σε ηλικία 78 ετών

 Πέθανε σε ηλικία 78 ετών ο Γερμανός θρυλικός ποδοσφαιριστής Φραντς Μπεκενμπάουερ.

Ο κάτοχος του Μουντιάλ του 1974 (και του 1990 ως προπονητής) με τη Γερμανία πέθανε την Κυριακή, όπως επιβεβαίωσε η οικογένειά του.

«Με βαθιά θλίψη ανακοινώνουμε ότι ο σύζυγός μου και ο πατέρας μας, Φραντς Μπεκενμπάουερ, πέθανε ειρηνικά στον ύπνο του χθες, Κυριακή, περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του. Σας ζητάμε να μπορείτε να θρηνείτε σιωπηλά και να μην κάνετε ερωτήσεις», ανέφερε η ανακοίνωση της οικογένειας.

Ο Μπεκενμπάουερ, με το παρατσούκλι «Der Kaiser», που αγωνιζόταν ως αμυντικός, θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών.

Συνέδεσε το όνομά του με την Μπάγερν Μονάχου, της οποίας τη φανέλα φόρεσε σε 582 αγώνες. Αγωνίστηκε επίσης στο Αμβούργο και στη Νιου Γιορκ Κόσμος των ΗΠΑ.

Κατά τη διάρκεια της σπουδαίας καριέρας του ως ποδοσφαιριστής, κατέκτησε 2 Χρυσές Μπάλες, ενώ αναδείχθηκε κορυφαίος παίκτης στη Γερμανία τέσσερις φορές.

Εκτός από το Μουντιάλ, με την Εθνική Γερμανίας αναδείχθηκε και πρωταθλητής Ευρώπης το 1972.

Η Γερμανία αποχαιρετά τον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή της

Η Γερμανία αποχαιρετά τον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή της. Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ είχε αποσυρθεί από τα κοινά εδώ και πολύ καιρό.

Ο θάνατος του γιου του, Στέφαν (46) το 2015, και οι φήμες για διαφθορά στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 τον επηρέασαν, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η ιστοσελίδα της γερμανικής εφημερίδας «Bild».

Γεννημένος στις 11 Σεπτεμβρίου 1945, στο Μόναχο, τη χρονιά που τελείωσε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο «Κάιζερ» του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, Φραντς Μπεκενμπάουερ, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του φορώντας τη φανέλα της Μπάγερν.

Ξεκίνησε την καριέρα το 1959 και έπαιξε στους Βαυαρούς μέχρι το 1977, όταν αποφάσισε να πάει στις ΗΠΑ για να υπογράψει με τον Κόσμο της Νέας Υόρκης. Στις ΗΠΑ παρέμεινε τρία χρόνια πριν επιστρέψει στη Γερμανία για μερικές σεζόν (1980-1982) με το Αμβούργο. Στη συνέχεια, για να τελειώσει την καριέρα του, γύρισε στις ΗΠΑ, μία τελευταία χρονιά, για τον Κόσμο.

Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ άρχισε να αγωνίζεται ως μέσος, αλλά ήταν εκείνος που καθιέρωσε και ανέδειξε τη θέση του λίμπερο. Μάλιστα, σε πρωτοποριακό για την εποχή ρόλο, με ελευθερία κινήσεων, δημιουργώντας παιχνίδι από τα μετόπισθεν, κατέβαζε την μπάλα και γινόταν ο οργανωτής της ομάδας. Χάρη στην κίνηση, τους ελιγμούς, το αρχοντικό στιλ και την προσωπικότητά του «κέρδισε» το προσωνύμιο «Κάιζερ».

Με την Μπάγερν προφανώς κέρδισε τα πάντα, ενώ κατάφερε να πάρει δύο «χρυσές μπάλες». Στην καριέρα του ως παίκτης έχει κατακτήσει πέντε πρωταθλήματα και τέσσερα κύπελλα Γερμανίας, τρία πρωταθλήματα NASL (ΗΠΑ), τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών, ένα Κύπελλο Κυπελλούχων, ένα διηπειρωτικό, ένα Ευρωπαϊκό και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο.

Ως προπονητής κατέκτησε ένα γερμανικό πρωτάθλημα, ένα Κύπελλο UEFA και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο.

Οι τίτλοι και οι διακρίσεις του Μπεκενμπάουερ ως ποδοσφαιριστή:

2 Χρυσές Μπάλες

4 φορές καλύτερος παίκτης της Γερμανίας

1 Μουντιάλ

1 Ευρωπαϊκό

3 Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης (Champions League)

5 πρωταθλήματα Γερμανίας

1 Κύπελλο Κυπελλούχων

4 Κύπελλα Γερμανίας

1 Διηπειρωτικό Κύπελλο

3 Πρωταθλήματα ΗΠΑ

Οι τίτλοι του Μπεκενμπάουερ ως προπονητή:

1 Μουντιάλ

1 Champions League

9 πρωταθλήματα Γερμανίας

1 Πρωτάθλημα Γαλλίας

1 UEFA Cup

6 Κύπελλα Γερμανίας

1 Διηπειρωτικό Κύπελλο

6 Λιγκ Καπ Γερμανίας

Δηλώσεις Φέλερ, Νάγκελσμαν, Νόιεντορφ και Λίνεκερ για τον Φρανς Μπεκενμπάουερ

Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ έχει επηρεάσει το ποδόσφαιρο στη Γερμανία όσο κανένας άλλος. Μαζί με τον Βραζιλιάνο Μάριο Ζάγκαλο και τον Γάλλο Ντιντιέ Ντεσάμπ, ο Μπεκενμπάουερ είναι ένας από τους τρεις ανθρώπους που έγιναν παγκόσμιοι πρωταθλητές ποδοσφαίρου ως παίκτες (1974) και ως προπονητές (1990). Το 2006 πέτυχε ένα ιδιαίτερο είδος «tremble», αφού ως επικεφαλής της οργανωτικής επιτροπής, ο Μπεκενμπάουερ ήταν υπεύθυνος για την επιτυχημένη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Γερμανία.

«Είμαι απίστευτα λυπημένος, η είδηση του θανάτου του με επηρεάζει πάρα πολύ. Θεωρώ ότι είναι ένα από τα μεγάλα προνόμια της ζωής μου είναι που γνώρισα τον Φραντς Μπεκενμπάουερ», είπε ο Ρούντι Φέλερ, διευθυντής της εθνικής Γερμανίας και συνέχισε: 

«Ο χρόνος μας μαζί με την εθνική ομάδα στέφθηκε με τον τίτλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990 στη Ρώμη, έναν τίτλο που δεν θα ήταν ποτέ δυνατός χωρίς την εξαιρετική του προπονητική απόδοση. Ο "Κάιζερ" ήταν έμπνευση για περισσότερες από μία γενιές, θα παραμείνει για πάντα το λαμπερό φως του γερμανικού ποδοσφαίρου. Με τον Φραντς Μπεκενμπάουερ, το γερμανικό ποδόσφαιρο χάνει τη μεγαλύτερη προσωπικότητά του, χάνω έναν καλό φίλο».

Ο πρόεδρος της ομοσπονδίας της Γερμανίας Μπερντ Νόιεντορφ δήλωσε:

«Ο θάνατος του Φραντς Μπεκενμπάουερ είναι μια πραγματική καμπή. Χάνουμε έναν μοναδικό ποδοσφαιριστή και έναν αξιαγάπητο άνθρωπο. Βλέπουμε το έργο της ζωής του με σεβασμό και μεγάλη ευγνωμοσύνη. Μαζί του χάνουμε έναν μοναδικό ποδοσφαιριστή και έναν αξιαγάπητο άνθρωπο. Ο "Κάιζερ" ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες που έχει δει ποτέ το άθλημά μας. Με την κομψότητά του και την οπτική του, έθεσε πρότυπα στο γήπεδο. 

Η σχολαστικότητα και το χάρισμά του ως αφεντικό η ομάδας, καθώς και η ενέργεια και η ορμή του ως επικεφαλής του Παγκόσμιου Κυπέλλου είναι αξέχαστα. Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ αφήνει μια μεγάλη κληρονομιά για την DFB και το ποδόσφαιρο συνολικά. Επηρέασε το ποδόσφαιρο στη Γερμανία όσο κανένας άλλος».

Ο προπονητής της εθνικής Γερμανίας, Ζούλιαν Νάγκελσμαν, δήλωσε: «Για μένα, ο Φραντς Μπεκενμπάουερ ήταν ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στη γερμανική ιστορία. Η ερμηνεία του για τον ρόλο του λίμπερο άλλαξε το παιχνίδι, αυτός ο ρόλος και η φιλία του με την μπάλα τον έκαναν ελεύθερο άνθρωπο. Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ μπόρεσε να επιπλέει στο γρασίδι, ως ποδοσφαιριστής και αργότερα και ως προπονητής ήταν εξαιρετικός, στάθηκε πάνω από τα πράγματα.

Όταν ο Φραντς Μπεκενμπάουερ έμπαινε σε ένα δωμάτιο, το δωμάτιο φωτιζόταν, δικαίως κέρδισε τον τίτλο "άνθρωπος -φως" του γερμανικού ποδοσφαίρου. Μια αύρα τον περιέβαλλε μέχρι το τέλος, που ούτε τα προβλήματα υγείας και η μοίρα που έπρεπε να αντεπεξέλθει δεν μπόρεσαν να την κλονίσουν. Είμαι ευγνώμων και περήφανος που κατάφερα να τον γνωρίσω και θα τον θυμάμαι με αγάπη».

Ο πρώην επιθετικός της Αγγλίας Γκάρι Λίνεκερ έγραψε στο X, πρώην Twitter:

«Λυπάμαι πολύ που άκουσα ότι ο Φραντς Μπεκενμπάουερ πέθανε. Ένας από τους απόλυτους μεγάλους του παιχνιδιού μας. Ο Κάιζερ ήταν ο πιο όμορφος από τους ποδοσφαιριστές που τα κέρδισε όλα με χάρη και γοητεία.»

 iefimerida.gr

Το Κούμ Καπί Της Πόλης Των Χανίων

 Εξωτερικά της ανατολικής πλευράς των ενετικών οχυρώσεων και κοντά στην αμμώδη παραλία, στα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας είχε δημιουργηθεί ένα ολόκληρο χωριό Αράβων που τους ονόμαζαν «χαλικούτες». 

Αυτοί ζούσαν μέσα σε χαμόσπιτα και καλύβες και εργαζόταν στο λιμάνι και στην αγορά σε δουλειές που δεν έκαναν οι ντόπιοι. Η περιοχή αυτή ονομαζόταν στα τουρκικά Kum Kapisi (Πόρτα της Άμμου) από την ενετική Πύλη που σώζεται ακόμη εκεί.

.....Η μεταξύ Χανίων και Χαλέπας αμμώδης έκτασις Κουμ-Καπί παρεχωρήθη εις Βεγγαζίους, οίτινες αντί οικιών είχον σκηνάς, τας οποίας κατεσκεύαζον οι ίδιοι. Τούτο απετέλη μίαν ασχημίαν, καθόσον ο συνοικισμός ούτος των Βεγγαζίων, καταλαμβάνων το ωραιότερον μέρος της έξω πόλεως, λόγω της γειτνιάσεως αυτού προς την θάλασσαν εκώλυε την ένωσιν των Χανίων μετά της Χαλέπας.....».

«... Ολοι του οι κάτοικοι στεγάζονταν σε καλύβες κανωμένες από πασάλους ξύλινους και στεγασμένες και ντυμένες από ντενεκέδες. Το τελευταίο αυτό οικοδομικό υλικό αφθονούσε στα Χανιά, γιατί όλο το φωτιστικό υλικό (το πετρέλαιο ή γκάζι εξ ου και γκαζοντενεκές) εισαγόταν σε τέτοια δοχεία, τοποθετημένα ανά δύο μέσα στις γκαζόκασες..... 

Οι πρώτοι Χαλικούτες, έτσι λέγονταν μ'' ένα κοινό όνομα, όλοι αυτοί οι μαύροι και ημίλευκοι Αφρικανοί, μαζεύτηκαν στην Κρήτη και κυρίως στα Χανιά, από τα σκλοβοπάζαρα της Ανατολής, για τις δουλειές των δούλων (χαμάληδες, βαρκάρηδες, λούστροι) και κάθε άλλη παρακατεινή και βρωμερή δουλειά...... Ετσι σιγά σιγά εγκαταστάθηκαν στην πολιτεία μόνιμα, αφού οικόπεδο και οικοδομικό υλικό υπήρχε δωρεάν......."

......Από την συνοικίαν Κουμ-Καπί αφηρέθη το άθροισμα εκείνων των σκηνών και εις την θέσιν αυτήν ωκοδομήθησαν οικίαι λίθινοι. Δυστυχώς δεν ελήφθη εγκαίρως κυβερνητική πρόνοια και ο συνοικισμός εκείνος με τα μικρόσπιτα και τους στενούς και σκολιούς δρόμους παρουσιάζει ακόμη εικόνα Αφρικανικού χωρίου........"

Σήμερα η περιοχή αυτή είναι μια από τις πιο αναπτυγμένες της πόλης και κατά τους καλοκαιρινούς μήνες συγκεντρώνει χιλιάδες επισκέπτες, λόγω των πολλών και καλών εστιατορίων και καφέ, αλλά και της μοναδικής θέας προς τη θάλασσα.

http://www.chania.gr/

Επίσκεψη Στο Χωριό Καραβάδο Του Δήμου Μινώα Πεδιάδας

 

Το Καραβάδο και Καραβάδος (παλαιότερα: Καραβάδω) είναι χωριό της επαρχίας Πεδιάδας με 301 κατοίκους και ομώνυμο δημοτικό διαμέρισμα στο Δήμο ΜΙΝΩΑ ΠΕΔΙΑΔΟΣ του νομού Ηρακλείου. Οι κάτοικοι ασχολούνται με την ελαιοκομία και με την αμπελοκαλλιέργεια. Απέχει από το Ηράκλειο 49,1 χιλιόμετρα. Υπάρχει διακλάδωση στα δεξιά στο 39,1 χλμ. (στο Μύλο του Γαζέπη) της αρτηρίας προς Βιάννο. Κεντρικός ναός είναι αυτός των Εισοδίων της Θεοτόκου. Έχει Δημοτικό Σχολείο.

Το τοπωνύμιο είναι ανδρωνυμικό και σημαίνει το χωριό των Καραβάδων. Θεωρείται λοιπόν σωστότερη η γραφή Καραβάδω. Δεν αναφέρεται στις ενετικές απογραφές, ούτε στον Καστροφύλακα το 1583. Στην απογραφή του 1881 το χωριό αναφέρεται με 89 Χριστιανούς κατοίκους. Οι κάτοικοι κατέφθασαν μετά το 1630 σύμφωνα με την προφορική παράδοση του χωριού από τον οικισμό «Βουλγάρα», «Βουλγάρο» και «Βουλγάρα» όπως καταγράφεται στις βενετσιάνικες απογραφές

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΕΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Η παλαιά κρήνη του χωριού ΕΤΟΣ 1905 περίπου

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ http://karavado.blogspot.gr/

Στις Αυλές Των Σπιτιών Με Γιασεμιά Και Δυόσμο

 

Αρκετά από τα σπίτια αυτά είχαν στην αυλή τους κληματαριά και για τον ίσκιο, αλλά και για τα σταφύλια, αβγουλάτα ή μοσχάτα. Οι αυλές είχαν και δέντρα: Συκιές, ροδιές, μανταρινιές, ήταν τα πιο συνηθισμένα. Είχαν όμως και διάφορα αρωματικά φυτά, όπως δυόσμο, μαντζουράνα, αψιθιά, γιασεμί κ.ά. Το δυόσμο, τον έβαζαν στα φαγητά για μυρωδικό.

 Η μαντζουράνα γινόταν αφέψημα. Εκανε καλό σε πόνο του στομάχου και της κοιλιάς. Τη δίνανε ακόμα και στα μωρά. Η αψιθιά ήταν θεραπευτικό βότανο. Κόβανε τα φύλλα της και τα βάζανε σε πονεμένο χέρι ή πόδι δεμένα με επίδεσμο.

Τα περισσότερα σπίτια είχανε κοτέτσι, φτιαγμένο από δικτυωτό σύρμα με ταβανάκι ξύλινο και σκεπασμένο με κεραμίδια. Είχαν, επίσης, πηγάδια με μαγκάνι, που το βάθος τους ήταν περίπου 12 μέτρα.