Ανηφορίσαμε Στην Φουρνή Σε Ένα Απο Τα Ομορφότερα Χωριά Του Δήμου Αγίου Νικολάου

 

H Φουρνή είναι οικισμός του δήμου Αγίου Νικολάου, στο  νομό Λασιθίου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 221 κατοίκους. 

Είναι κτισμένη σε υψόμετρο 320 μέτρων, σε μια πόλγη, μαζί με το χωριό Καστέλι Φουρνής, και απέχει 17 χιλιόμετρα από τη Νεάπολη και 22 από τον Άγιο Νικόλαο. Το κύριο προϊόν της περιοχής είναι τα αμύγδαλα.

Η  Φουρνή κατά το παρελθόν αποτελούνταν από δύο χωριά, την Απάνω και την Κάτω Φουρνή, η οποία ήταν γνωστή και ως Αμπραμοχώρι, γιατί εκεί κατοικούσε η ενετοκρητική οικογένεια των Αμπράμων. 

Ο Φραγκίσκος Μπαρότσι αναφέρει τα χωριά το 1577 ως Furni Cato Abramaghori και Furni Apano Abramaghori. Στην απογραφή του Καστροφύλακα το 1583, η Κάτω Φουρνή είχε 581 κατοίκους και η Απάνω 199. Στην αιγυπτιακή απογραφή του 1834, αναφέρονται ως Kato Fourne, με 40 χριστιανικές οικογένειες, και Epano Fourne με 30 χριστιανικές οικογένειες. 

Στην απογραφή του 1881, το Κάτω χωριό Φουρνής είχε 414 χριστιανούς κατοίκους και 38 μουσουλμάνους και το Απάνω χωριό Φουρνής είχε 237 χριστιανούς και 21 μουσουλμάνους κατοίκους. Το 1900 τα δύο χωριά αναφέρονται ως Απάνω και Κάτω Χωριό.Το Απάνω και Κάτω Χωριό συγχωνεύθηκαν το 1930 και ο οικισμός μετονομάστηκε σε Φουρνή Λασιθίου

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

Το Κατηχητικό Σχολείο Ευαγγελιστρίας Χαλέπας Χανίων

 Γράφει ο Κωνσταντίνος Κνιθάκης

Το Κατηχητικό σχολείο Ευαγγελιστρίας από το έτος 1932-33 περίπου!

Oπως κοιτάζουμε, δεξιά του Αρχιμανδρίτη Σιδέρη, οι μαθήτριες: Τσάφαρη, Παπαδάκη, Σκορδίλη, Διαμαντάκη, Βαρουχάκη, οι μαθητές: Σιφάκης και Μανουσέλης. Αριστερά: Κουκλάκη… Καβουλάκη… Λιολιός… Επάνω από τον Αρχιμανδρίτη, Δεξιά: Ελένη Πετρουλάκη (αδελφή του Νίκου Πετρουλάκη), Σταυρούλα, Βικτωρία, Χαρούλα, Σιφάκη, Πιταριδάκη.

Αριστερά: Στρατηγάκη, Γιαννουλάκη, Κουκλάκη.

Στην επάνω σειρά: Σαρικάκης, Νικηφοράκης, Παπουτσάκης, Γαλάνης, Κνιθάκης Κώστας, Καβουλάκης, Τσιβουράκη…

Κάτω δεξιά του Αρχιμανδρίτη: Βαγιάκη, Παπαδάκη, Πλανάκη…

Αριστερά: Βασιλαντωνάκη… Κάτω σειρά: Κουράκης…

Εξαντλήθη η μνήμη του υπέργηρου σήμερα μαθητή του τότε Κατηχητικού, Κώστα Κνιθάκη και φτερούγισε στο παραδίπλα κτήριο το 10ο Δημοτικό Σχολείο Χανίων. Ηταν περίπου το σχολικό έτος 1932 – 33 όταν η κατά ένα έτος μεγαλύτερη σε ηλικία Ελένη Πετρουλάκη πείραζε τον “συμμαθητή” της Κώστα Κνιθάκη. Παίρνει λοιπόν κι αυτός μία βέργα και την κυνήγησε γύρω από το πηγάδι της αυλής του σχολείου. Κάποια στιγμή του ξεφεύγει η βέργα από το χέρι, πετιέται και σπάζει ένα τζάμι από τα παράθυρα του σχολείου.

Τον παραλαμβάνει ο δάσκαλος ο Κώστας Κωστουράκης και του λέει: “Παρά μίαν τεσσαράκοντα”!

39 βιτσιές κατεχωρήθησαν εις τας παλάμας του μαθητού!

Διευθυντής τότε του 10ου Δημοτικού ήταν ο δάσκαλος Νίκος Λουλουδάκης και το πατρικό σπίτι του Κωστουράκη ήταν εκεί που είναι σήμερα το ανθοπωλείο “Η Πέτρα”.

Και τι σχέση έχει το πατρικό του Κωστουράκη;

Γιατί από εκεί περνούσε ο γέρο – Βενιζέλος κρατώντας μία ανθοδέσμη κατευθυνόμενος προς το κοιμητήριο της Αγίας Φωτεινής, όπου βρίσκεται ο τάφος της γυναίκας του Μαρίας, που τόσο αγαπούσε!

Λίγο πιο πάνω στη Μηλάτου συναντούσε τον γέρο Κνιθάκη και του έλεγε: “Κωστή, τώρα που θα λείπω, να φροντίζεις τις τριανταφυλλιές!”

Είχε φέρει ο Βενιζέλος και μία ποικιλία μωβ τριανταφυλλιές από το Παρίσι, πρωτόγνωρες τότε στα Χανιά. Ο γέρο Κώστας Κνιθάκης (γεννημένος το 1876) ήταν ένα διάστημα ο κηπουρός στο σπίτι του Λευτέρη.

Φύτεψε και μωβ τριανταφυλλιά στον κήπο του απ’ αυτές που του ’δωσε ο Βενιζέλος. Οπως του έδινε και σταφύλια από το αμπέλι της οικίας του. Και συνήθιζε να λέει ο Λευτέρης:

“Νάταν τα νιάτα δυο φορές, και ο χρόνος τρία ζάλα,

Αχ, να ξαναβύζανα της μάνας μου το γάλα!”

Και από την Μηλάτου πηγαίνομε στα παλιά Φακωθιανά Χαλέπας όπου είναι η εκκλησία του Χριστού. Εκεί στον δρόμο προς την Αγία Κυριακή, γινόταν στο μπαλκόνι της οικίας Κουφογιαννάκη ομιλίες του Βενιζέλου. Ο Κουφογιαννάκης ήταν υπασπιστής του. Μετά πηγαίνανε όλοι στο εστιατόριο του Χιρμπάκη, στην Αγία Κυριακή, για συμπόσιο. Παλιές ιστορίες που δεν έχουνε τελειωμό!

χανιωτικα νεα

Η Αντωνούσα Καστανάκη Η Γυναίκα Που Ανέβηκε Στα Βουνά Με Τους Άντρες Αγωνιστές Της Κισάµου.

  ΑΝΤΩΝΟΥΣΑ ΚΑΣΤΑΝΑΚΗ 

(Κερά 1844 - Πειραιάς 1918)

 Έλαβε µέρος στις επαναστάσεις της Κρήτης από το 1866 έως το 1879. Η Αντωνούσα το 1866, σε ηλικία 22 ετών, σκότωσε τον Τούρκο Μουσά Δερβίση που επιχείρησε να αρπάξει τα ζωντανά του πατρικού της σπιτιού. 

Πήρε τ΄άρµατά του, εγκατέλειψε το σπίτι της και ανέβηκε στα βουνά µε τους άντρες αγωνιστές της Κισάµου. Αρχικά εντάχθηκε στην οµάδα του οπλαρχηγού Κωνσταντουλάκη και αργότερα στο σώµα του στρατηγού Σκαλίδη. Το 1882 κατέφυγε διωκόµενη στην ηπειρωτική Ελλάδα όπου δηµιούργησε δικό της σώµα για την απελευθέρωση της Ηπείρου και της Μακεδονίας.