Το Χωριό Μίλατος Του Δήμου Αγίου Νικολάου

 

Η Μίλατος είναι ένα παραδοσιακό χωριό της Κρήτης ανατολικά της ευρύτερηςτουριστικής περιοχής Σισίου- Μαλλίων - Χερσονήσου. Απέχει 40 χλμ. από τον διεθνή αερολιμένα Ηρακλείου.

Η παραλία Μιλάτου αποτελεί ένα όμορφο ψαροχώρι με γραφικά ταβερνάκια που προσφέρουν στους επισκέπτες την καθημερινή σοδειά από τα ψαροκάϊκα. Ομορφες ακρογιαλιές και πολλά φυσικά τοπία ικανοποιούν τον επισκέπτη που επιζητά δύσκολους συνδυασμούς βουνού - θάλασσας.

Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, στη Μίλατο και στην παραλία μένουν 407 μόνιμοι κάτοικοι, οι περισσότεροι από τους οποίους το καλοκαίρι ασχολούνται με τον τουρισμό και την αλιεία και τον Χειμώνα με την ελαιοκομία, αφού στη Μίλατο παράγονται περισσότεροι από 100 τόνους ελαιόλαδο ετησίως.

Αρχαιολογικά στοιχεία

Η Μίλατος ή Μίλητος είναι γνωστή και από τον Όμηρο (Ιλ. Β 647), ο οποίος την αναφέρει μεταξύ των επτά πόλεων, οι οποίες πήραν μέρος στην εκστρατεία της Τροίας με τους Ιδομενέα και Μηριόνη. Πρώτος οικιστής της αναφέρεται ο Σαρπηδών, αδελφός του Μίνωα, και κατά τον Απολλόδωρο (3,1,2) ιδρύθηκε από τον Μίλητο, τον γιο του Απόλλωνος και της Αρείας και εγγονό του Κλεόχου. 

Η ίδια η πόλη υπήρξε μητρόπολη της ιωνικής Μιλήτου. Η Μίλατος (δωρική μετονομασία της Μιλήτου) άκμασε από τους κλασικούς ως τους ελληνιστικούς χρόνους, όποτε καταστράφηκε από τους Λυκτίους (200 περίπου π.Χ.), (Στράβων β’, 10, σελ. 479). 

Στην περιοχή της πάντως έχουν ανακαλυφθεί αντικείμενα μινωικής τέχνης, καθώς και μυκηναϊκοί τάφοι και δοχεία μυκηναϊκού ρυθμού, στοιχεία που υποδηλώνουν και προϊστορικό παρελθόν. Η αρχαία πόλη φαίνεται ότι βρισκόταν στο σημερινό λόφο Καστέλλο. Την πόλη μνημονεύει επίσης ο Στράβων (β’, 12, σ.570), ο Παυσανίας (Φωκ. Κ.30) και άλλοι. 

Η Μίλατος ήταν πατρίδα του Πινδάρεω, ο οποίος, κατά τη μυθολογία, έκλεψε το σκύλο του Δία και τον παρέδωσε στον Τάνταλο. Ο Δίας σκότωσε τον Πινδάρεω και τη γυναίκα του και άφησε ορφανές τις τρείς κόρες τους, την Αηδόνα, την Κλεοθήρα και τη Μερόπη, αγάμους, τις οποίες ανάθρεψε η Αφροδίτη. 

Η Ήρα τους έδωσε τη φρόνηση και το κάλλος, η Άρτεμις το ανάστημα του σώματος και η Αθηνά εδίδαξε σε αυτές τα γυναικεία έργα. Όταν η Αφροδίτη πήγε στον ουρανό να ξητήσει από το Δία ευτυχισμένο γάμο για τις προστατευόμενές της, οι Αρπύιες άρπαξαν τις παρθένους κόρες του Πινδάρεω και τις παρέδωσαν στις Ερινύες για να τις έχουν σκλάβες.

Ιστορικά στοιχεία

Το Φεβρουάριο του 1823, περίπου 2000 γυναικόπαιδα από τις γύρω περιοχές, κλείστηκαν στο σπήλαιο της Μιλάτου για να γλυτώσουν από το μαχαίρι του Χασάν Αγά, που λεηλατούσε ανελέητα το Λασίθι. Όμως ένας τούρκος (βενετσιάνικης καταγωγής), ο Ντερές, πρόδωσε το καταφύγιο των Χριστιανών. 

Η πολιορκία κράτησε 15 μέρες. Αρχικά τους πολιορκούσαν 5000 τούρκοι και στη συνέχεια άλλοι 16.000! Στην πείνα και στη δίψα προστέθηκε και η δυσωδία όσων πέθαιναν...

Αποφάσισαν να παραδοθούν, ελπίζοντας ότι οι τούρκοι θα τους άφηναν να φύγουν χωρίς να τους πειράξουν, όπως τους ορκίζονταν. 

Οι τούρκοι όμως όχι μόνο δεν τήρησαν την υπόσχεσή τους, αλλά ξεχύθηκαν σε μια απίστευτης βαρβαρότητας σφαγή.

Τα εγκλήματα που διέπραξε ο Χασάν Πασάς στους έγκλειστους του σπηλαίου, τα πλήρωσε, ύστερα από μερικές μέρες. Φεύγοντας από τη Μίλατο στρατοπέδευσε στο Καστέλι πεδιάδας, σχεδιάζοντας να προχωρήσει στη Μεσαρά. Αλλά βγήκε για σεργιάνι στον κάμπο του Καστελίου και αφηνίασε το άλογό του και τον έριξε κάτω. Η πτώση ήταν τέτοια που δεν πρόφτασε να πει ούτε λέξη. Τον έθαψαν στον περίβολο του Αγίου Τίτου στο Ηράκλειο.

Μέσα στο σπήλαιο κτίστηκε το 1937 ναϊδιο αφιερωμένο στον Άγιο Θωμά και μνημείο με κάποια από τα οστά των πεσόντων και κάθε χρόνο εορτάζεται η επέτειος του δράματος την Κυριακή του Θωμά και ψάλεται επιμνημόσυνη δέηση στη μνήμη των νεκρών.

ΠΗΓΗ - http://www.tournews.gr

ΦΩΤ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

Ένα «Σπίτι» Σε 4 Τροχούς: Τι Πρέπει Να Γνωρίζετε Για Την Κίνηση Των Αυτοκινούμενων Τροχόσπιτων

 Σε πολλές χιλιάδες υπολογίζονται οι Ευρωπαίοι ιδιοκτήτες αυτοκινούμενου τροχόσπιτου που θα μπορούσαν να «ξεχειμωνιάσουν» ζεστά στην Ελλάδα, ανταποκρινόμενοι θετικά στο κάλεσμα του υπουργού Τουρισμού Βασίλη Κικίλια.

Οι προϋποθέσεις για αυτό δεν αφορούν σε ιδιαίτερα μεγάλες επενδύσεις, ενώ ήδη πολλοί Βορειοευρωπαίοι κάθε χειμώνα «μεταναστεύουν» σε αναζήτηση ηπιότερου κλίματος, σε Ισπανία και Πορτογαλία, με πολλαπλά τα οφέλη για τις τοπικές οικονομίες των χωρών που επισκέπτονται για κάποιους μήνες μέσα στο χειμώνα.
Αυτοκινούμενα τροχόσπιτα στην Ελλάδα

Αυτά επισήμανε μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Αντώνης Ζαμπέτας από την ομώνυμη εταιρεία στη Θεσσαλονίκη που εισάγει αυτοκινούμενα τροχόσπιτα και δραστηριοποιείται και στην αγορά του κάμπινγκ, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι«200.000 Γερμανοί ιδιοκτήτες αυτοκινούμενου τροχόσπιτου ξεχειμωνιάζουν κάθε χρόνο στην Ισπανία, αφήνοντας κατά μέσο όρο 1.000-1.500 ευρώ μηνιαίως ανά οικογένεια στη χώρα, ενώ είναι και άλλοι, όπως Ολλανδοί και Άγγλοι που "ψηφίζουν" Πορτογαλία».

Σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, η Ελλάδα φιλοξενεί ελάχιστα αυτοκινούμενα τροχόσπιτα «χάνοντας πολύτιμα κεφάλαια από τον περιοδεύοντα τουρισμό», επισήμανε ο ίδιος και πρόσθεσε, ότι με τις ενέργειές της η τρέχουσα κυβέρνηση ναι μεν «ξεκλείδωσε» την αγορά, αλλά ακόμη η χώρα υπολείπεται σε υποδομές και θεσμικό πλαίσιο για την ίδρυση και λειτουργία χώρων στάθμευσης (camper stop), προκειμένου να μπορέσει να φιλοξενήσει «όλους αυτούς που δεν διστάζουν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους, τρέχοντας μακριά από τους δριμείς χειμώνες».
Ανάγκη δημιουργίας camper stop για τα αυτοκινούμενα τροχόσπιτα

«Το αυτοκινούμενο είναι ένας από τους πιο σημαντικούς μελλοντικούς τρόπους τουρισμού για την Ελλάδα και η ανάπτυξή του μπορεί να συνεισφέρει σημαντικά και στην πολυπόθητη επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου στην Ελλάδα», επισήμανε ο κ. Ζαμπέτας, υπογραμμίζοντας ότι ο τζίρος της συγκεκριμένης αγοράς, συμπεριλαμβανομένων των διανυκτερεύσεων κάμπινγκ και του εξοπλισμού και των ανταλλακτικών της, ανήλθε το 2021 στην ΕΕ στα 120 δισ. ευρώ, ποσό που ισοδυναμεί με το εθνικό ακαθάριστο προϊόν της Ελλάδας.

iefimerida.gr

Η Σαλαμάνδρα, Ο Κρητικός Βάτραχος Και Άλλα Μοναδικά Είδη Της Ελληνικής Πανίδας

  Στη λίμνη Πλαστήρα έχει άπειρους ξένους περιπατητές που παρατηρούν τρίτωνες και σπάνια ελληνικά αμφίβια, στην Πύλο παρατηρούν τον ελληνικό χαμαιλέοντα και η Παραλίμνη έχει τρία ψάρια που υπάρχουν μόνο εκεί και πουθενά αλλού στον κόσμο.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΛΕΤΗΤΕΣ της χερσαίας πανίδας η Ελλάδα είναι ένας παράδεισος. Είναι η πέμπτη πιο πλούσια χώρα της Ευρώπης σε είδη αμφίβιων, με είκοσι δύο είδη καταγεγραμμένα, τα δέκα από τα οποία είναι βάτραχοι, τα πέντε φρύνοι, τα τρία σαλαμάνδρες και τα τέσσερα τρίτωνες. Η Μακεδονία, η Ήπειρος και η Θράκη είναι οι περιοχές με τα περισσότερα είδη στην Ελλάδα, ενώ τα λιγότερα καταγράφονται στην Κρήτη και τις Κυκλάδες.

Σε νησιά, ωστόσο, ζουν τα 3 ενδημικά είδη της Ελλάδας. Στην Κάρπαθο, στη Σαρία και στην Κάσο υπάρχει το είδος της σαλαμάνδρας Lyciasalamandra helverseni (Κοχυλίνα ή Κανακαρά), στην Κρήτη βρίσκουμε τον κρητικό βάτραχο Pelophylax cretensis και στην Κάρπαθο τον βάτραχο της Καρπάθου Pelophylax cerigensis.

Η λίμνη Πλαστήρα, που συνδέεται ορεογραφικά με την Κεντρική Πίνδο, μια τεχνητή λίμνη που εναρμονίστηκε τέλεια με το φυσικό περιβάλλον, είναι το ιδανικό μέρος για να παρατηρήσει κανείς ερπετά –υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία από φίδια και σαύρες– αλλά κυρίως φίδια του νερού και αμφίβια, όπως την κοινή σαλαμάνδρα (Salamandra salamandra), τον κοινό τρίτωνα (Lissotriton graecus) και άφθονους ελληνικούς βατράχους (Rana graeca), κιτρινομπομπίνες, βαλτοβάτραχους και δεντροβάτραχους, φρύνους και πρασινοφρύνους.

Η χώρα μας είναι η δεύτερη πιο πλούσια της Ευρώπης σε είδη ερπετών μετά την Ισπανία, με καταγεγραμμένα εξήντα τέσσερα. Τα οκτώ από αυτά είναι χελώνες (τρεις χερσαίες, δύο νεροχελώνες και τρία είδη θαλάσσιες), τα τριάντα δύο είναι σαύρες, τα είκοσι δύο φίδια, ενώ υπάρχει και ένα είδος αμφίσβαινας (ένα είδος φιδιού «τυφλό», με μάτια καλυμμένα με δέρμα).

Τα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου, η Πελοπόννησος και η Δυτική Ελλάδα φιλοξενούν τα περισσότερα είδη ερπετών, ενώ τα λιγότερα βρίσκονται στην Κρήτη. Υπάρχουν εννέα ενδημικά, με την Πελοπόννησο να έχει τα περισσότερα (τέσσερα). Η Μήλος έχει δύο, ενώ από ένα ενδημικό είδος συναντάμε στην Κρήτη, στη Σκύρο και στις νησίδες Πορί και Λαγούβαρδος, βόρεια των Αντικυθήρων.

Ο αφρικανικός χαμαιλέοντας της Πύλου, που ζει στην περιοχή της λιμνοθάλασσας της Γιάλοβας, είναι ένα πολύ σπάνιο και προστατευόμενο είδος ερπετού, το οποίο ήρθε στην περιοχή την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (τον έφεραν από την Αφρική οι στρατιώτες για κατοικίδιο), βρήκε ευνοϊκές συνθήκες και επιβίωσε.

Η Πύλος είναι η μοναδική περιοχή της Ευρώπης όπου ζει το συγκεκριμένο, πολύ ιδιαίτερο είδος, το οποίο, εκτός από τους φυσικούς εχθρούς, απειλείται και από το παράνομο κάμπινγκ στην περιοχή αλλά και από την παράνομη συλλογή ζώων, γιατί είναι περιζήτητο στους συλλέκτες ερπετών. 

Η ελληνική ιχθυοπανίδα των γλυκών νερών είναι από τις πλουσιότερες, αφού περιλαμβάνει εβδομήντα εννιά είδη αυτόχθονων πρωτογενών ψαριών που ζουν σε λίμνες και ποτάμια. Τρία από τα πιο σπάνια είδη ψαριών στον κόσμο (σκαρούνι, καλαμίθρα, Chirokova) ζουν στην Παραλίμνη, τη λίμνη δίπλα στην Υλίκη, μία από τις πιο παραγνωρισμένες της Ελλάδας. Τα δύο από αυτά τα ψάρια ζουν μόνο εκεί!

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Οι Στρατώνες Του Αγίου Γεωργίου.

 

Στο χώρο που είναι σήμερα η Περιφέρεια, τα Δικαστήρια  και  οι άλλες  δημόσιες υπηρεσίες είχαν χτιστεί το 16ο αιώνα οι Στρατώνες  του Αγίου Γεωργίου.  Πριν  να χτιστούν,  ο μισθοφορικός στρατός της  Βενετίας  έμενε  στα  σπίτια  φτωχών οικογενειών. Με δεδομένο την τουρκική  απειλή  που είχε σαν συνέπεια την αύξηση της φρουράς,  αποφασίστηκε  να χτιστούν  6-7  στρατώνες, κοντά στις πύλες των τειχών. 

Το κτίσμα άρχιζε νοτιοανατολικά από  την  πύλη  Voltone  και  κατέληγε  στην  Piazza  d' Armi.  Στην  ανατολική  πύλη  του  Αγίου Γεωργίου  χτίστηκε, γύρω  στα  1585 μεγαλύτερος στρατώνας που πήρε το όνομά του από  την ομώνυμη  πύλη. 

Οι διαστάσεις του ήταν σε μήκος και πλάτος  οι ίδιες  με  το  σημερινό   κτίριο, αφού χτίστηκε στα θεμέλια, του βενετσιάνικου στρατώνα.  

Οι  βενετσιάνικοι στρατώνες  είχαν  επίσης  ειδικές αίθουσες για κατοικίες των αξιωματικών. 

Οι  Τούρκοι  όταν κατέλαβαν το  Χάνδακα,  χρησιμοποίησαν  τον στρατώνα  για τους στρατιώτες τους. Με  το  σεισμό  του 1856 ερειπώθηκε  και ανοικοδομήθηκε το 1883. Το νέο κτίριο ήταν κι αυτό συνεχές, ξυλόστεγο αλλά χωρίς το διάδρομο του βενετσιάνικου. Η βόρεια κεντρική είσοδος των νέων  στρατώνων η  σημερινή είσοδος του Δικαστικού μεγάρου από ωραίο μάρμαρο μα ανάγλυφα  ήταν πριν   στη   μονή  του  Αγίου Φραγκίσκου. Τη δεκαετία  του  1930, το κτίριο χωρίστηκε σε τρία τμήματα με ενδιάμεσες πλατείες, ενώ η στέγη και τα πατώματα έγιναν  τσιμεντένια.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ