Σε πλήρη ετοιμότητα για τη νέα σχολική χρονιά ο Δήμος Χερσονήσου

 Σε πλήρη ετοιμότητα για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς βρίσκεται ο Δήμος Χερσονήσου, ο οποίος και προχωρά όλες τις αναγκαίες συντηρήσεις και βελτιώσεις των σχολικών μονάδων.

Ήδη, μετά από σχετική οδηγία του Δήμαρχου Χερσονήσου κ. Ζαχαρία Δοξαστάκη και την οργάνωση από τον αρμόδιο Αντιδήμαρχο Συντήρησης και Αναβάθμισης Σχολικών Μονάδων κ. Τηλέμαχο Ροδιτάκη, έχουν προχωρήσει και ολοκληρωθεί μια σειρά από δράσεις στα σχολεία του Δήμου. 

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι έχουν γίνει παρεμβάσεις σε περισσότερες από 40 αίθουσες στο Μουσικό και Καλλιτεχνικό Σχολείο, έχουν προχωρήσει ανακατασκευές δαπέδων όπου χρειάζονταν, συντηρήσεις κιγκλιδωμάτων και περιφράξεων, καθώς και νέες βαφές με οικολογικά χρώματα. 

Παρεμβάσεις και μονώσεις έχουν γίνει επίσης στα Γυμνάσια Γουβών και Μαλίων, καθώς και στα Δημοτικά Μαλίων και Μοχού. Νέες βαφές και παρεμβάσεις έγιναν ακόμα στα γήπεδα μπάσκετ και τένις του Γυμνασίου Μαλίων.

Με την επίσημη έναρξη της σχολικής χρονιάς για τους εκπαιδευτικούς παράλληλα (2 Σεπτεμβρίου) είναι προγραμματισμένο να έχουν οργανωθεί κατάλληλα συνεργεία συντήρησης από το Δήμο, ώστε σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς να υλοποιηθούν όλες οι αναγκαίες παρεμβάσεις συντήρησης και να είναι απόλυτα έτοιμες όλες οι μονάδες για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς.

«Γνωρίζοντας τα σφιχτά χρονοδιαγράμματα που υπάρχουν και σε συνεργασία με την αρμόδια Αντιδημαρχία Συντήρησης και Αναβάθμισης Σχολικών Μονάδων και τον κ. Ροδιτάκη, έχουμε προτεραιοποιήσει και σε μεγάλο βαθμό ολοκληρώσει, όλες τις αναγκαίες εργασίες που κρίθηκαν άμεσες και καίριες για τη λειτουργία των Σχολικών Μονάδων» αναφέρει με δηλώσεις του ο Δήμαρχος Χερσονήσου κ. Ζαχαρίας Δοξαστάκης και προσθέτει:

«Έχουμε οργανώσει παράλληλα συνεργεία για το επόμενο διάστημα που θα εργαστούν ώστε να διευθετηθούν όλα τα ζητήματα συντήρησης που αντιμετωπίζουν οι σχολικές μας μονάδες και να παραδοθούν άρτιες, καθαρές και ασφαλείς σε εκπαιδευτικό προσωπικό και μαθητές.

Θέλω να τονίσω επίσης, ότι ταυτόχρονα με όλες τις ενέργειες που υλοποιούμε, εξετάζουμε πρόσθετες και σημαντικές παρεμβάσεις, μεταξύ των οποίων η δημιουργία εστιατορίου για το Καλλιτεχνικό Σχολείο, ώστε να παρέχουμε – στον βαθμό που μας αφορά ασφαλώς – την καλύτερη δυνατή ποιότητα υποδομών για τη δημόσια εκπαίδευση και το δημόσιο σχολείο, που αποτελούν προμετωπίδα της Παιδείας μας».

Η θηριωδία των Σκουρβούλων πάει στο Φεστιβάλ της Μελβούρνης

  

Προωθείται το ιστορικό ντοκιμαντέρ από την Κρητική Ομοσπονδία Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας

 

 

   Θέση στις ταινίες που θα προβληθούν στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μελβούρνης στην Αυστραλία, τον Οκτώβριο του 2025, θα πάρει και το ιστορικό ντοκιμαντέρ «Τα ουρλιαχτά λύγισαν τον Ψηλορείτη» των δημοσιογράφων Γιάννη Κανελλάκη και Μανόλη Παντινάκη, που προβλήθηκε στις 11 Αυγούστου, στα μαρτυρικά Σκούρβουλα του δήμου Φαιστού Ηρακλείου, εκεί που διαδραματίστηκαν τα γεγονότα φρίκης από τους Γερμανούς ναζί στις 14 Αυγούστου 1944.

    Το ντοκιμαντέρ παραδόθηκε σήμερα το πρωί στην πόλη του Ρεθύμνου, στον πρόεδρο της Κρητικής Ομοσπονδίας Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας Αντώνη Τσουρδαλάκη από τον Μανόλη Παντινάκη, ένα εκ των δυο παραγωγών του ντοκουμέντου, ώστε να το προωθήσει τη νέα χρονιά στις διαγωνιστικές επιτροπές και να λάβει την έγκριση των για να προβληθεί στη διοργάνωση. 

Ο κ. Τσουρδαλάκης, είναι γνωστό, βρίσκεται αυτή την περίοδο στον τόπο καταγωγής του, στο Ρέθυμνο και στις Μέλαμπες, στα πλαίσια του ετήσιου προσκυνήματος που κάνει κάθε χρόνο.

Ο πρόεδρος της Κρητικής Ομοσπονδίας Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας Αντώνης Τσουρδαλάκης και ο δημοσιογράφος και παραγωγός του ντοκιμαντέρ Μανόλης Παντινάκης κατά τη συνάντησή τους στο Ρέθυμνο

 

   Λαμβάνοντας , ωστόσο,το νέο έργο των δυο δημοσιογράφων δεν έκρυψε την συγκίνησή του καθώς ένα τόσο απεχθές γεγονός που προκάλεσαν οι χιτλερικές δυνάμεις κατοχής στα χρόνια της κυριαρχίας τους, περνά την Κρήτη και τα ελληνικά σύνορα και φτάνει στη μακρινή ήπειρο για να προβληθεί μπροστά σε χιλιάδες θεατές από όλο τον κόσμο  που παρακολουθούν κάθε χρόνο τις ταινίες του φεστιβάλ.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΕΡΤΑΤΕΣ ΑΞΙΕΣ

    «Μας ενδιαφέρει ως ομοσπονδία Κρητών, έχοντας ιδιαίτερη ευαισθησία σε θέματα ιστορικής μνήμης, να επιδείξουμε παντού, σε όλη την υφήλιο, τους συνεχείς αγώνες των συμπατριωτών προγόνων μας για τις υπέρτατες αξίες της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης. Η Κρήτη, είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο, έχει μακραίωνη ιστορία και δεν λύγισε απέναντι σε κάθε εχθρό που επιχείρησε να την καταλάβει», είπε ανάμεσα στα άλλα, με την ευκαιρία αυτή, ο Ρεθύμνιος εκ των κορυφαίων παραγόντων του κινήματος των αποδήμων.

    Έχοντας γνώση, μάλιστα, των τραγικών γεγονότων στα «Βιγλιά» των Σκουρβούλων, στάθηκε ιδιαίτερα σε εκείνα των ομαδικών εκτελέσεων των 22 γυναικών που είναι μοναδικές στα χρονικά των εμπόλεμων επεισοδίων πανευρωπαϊκά αλλά και των 14 αντρών από τα Σκούρβουλα και τα γειτονικά χωριά, τονίζοντας: « Η προβολή που θα λάβει το ντοκιμαντέρ στο φεστιβάλ της Μελβούρνης  πιστεύω, θα είναι τεράστια και το αποτρόπαιο γεγονός θα γίνει γνωστό ευρύτατα και πέρα από την πατρίδα μας…»

  

 Η Ειρήνη Σταματάκη στα Σκούρβουλα με τη φωτογραφία των γονιών της που έχασε στις εκτελέσεις

  «Νομίζω», συμπλήρωσε ο κ. Τσουρδαλάκης, που διετέλεσε και πρόεδρος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Κρητών, «ότι στην τετράχρονη υποδούλωση των Γερμανών στο νησί, είναι η δεύτερη φορά που εκδήλωσαν παρόμοια δολοφονική συμπεριφορά κατά γυναικών. Η προηγούμενη, όπως γνωρίζω, εμφανίστηκε από τους ίδιους σε 12 γυναίκες στην Καλή Συκιά, μόνο αυτές θανάτωσαν καίγοντάς τις στα καιόμενα σπίτια των που έβαλαν φωτιά για να τις οδηγήσουν σε αυτό το μαρτυρικό θάνατο. Είναι τραγικό και μόνο να το σκέφτεσαι…»

    Με την συμμετοχή της στις προβολές των ταινιών στο φεστιβάλ, η ταινία των Σκουρβούλων δίδει την ευκαιρία , όπως επεσήμανε ο κ. Τσουρδαλάκης, στην Ομοσπονδία να τιμήσει τη μνήμη των 36 αγωνιστών ηρωίδων και ηρώων από χωριά της «Ρίζας του Ψηλορείτη» που άφησαν τη ζωή τους εκεί και πότισαν  τα χώματα της μεσσαρίτικης γης με το αίμα της λευτεριάς. «Είναι χρέος μας απέναντι στους γεννήτορές μας», πρόσθεσε, «και οφείλουμε να διαφυλάττουμε την ιστορική μνήμη και να την μεταλαμπαδεύουμε στις επόμενες γενιές».

ΟΡΘΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

    Ο πρόεδρος της Κρητικής Ομοσπονδίας σχολίασε θετικά την δημόσια δέσμευση της αντιδημάρχου Παιδείας του δήμου Φαιστού Βασιλείας Αρμουτάκη να προβληθεί το ιστορικό ντοκουμέντο σε όλες τις σχολικές μονάδες του δήμου αλλά και στα χωριά από τα οποία κατάγονταν θύματα στις εκτελέσεις των κατοίκων και σημείωσε: «Πρέπει να γνωρίζουν τα παιδιά μας τι συνέβη στο τόπο τους. Είναι αδιανόητο να μην διδάσκεται η τοπική ιστορία στα σχολεία. Νομίζω, παρακολουθώντας τα ρεπορτάζ και το φωτογραφικό υλικό που τα συνόδευε,  είδα πολλά παιδιά να παρακολουθούν την προβολή στα Σκούρβουλα. Είναι παρήγορο…»

    «Τα ουρλιαχτά λύγισαν το Ψηλορείτη» είναι ταινία 34 λεπτών. Η έρευνα και η παραγωγή που ως την ολοκλήρωσή της είχε γυρίσματα, καταγραφές  και άλλες διαδικασίες τεσσάρων χρόνων, έγιναν από τους Γιάννη Κανελλάκη και Μανόλη Παντινάκη, η σκηνοθεσία από τον Τάσο Μπιρσίμ που έθεσε για τελευταία φορά το καλλιτεχνικό του αποτύπωμα σε αυτή την ιστορική ταινία, το σενάριο  του Αντώνη Παντινάκη, η μουσική του ροκ συγκροτήματος  Magic De Spell και των Κρητικών καλλιτεχνών Αλέξανδρου Αγγελάκη, Νικηφόρου Βολανάκη και Γιάννη Γανταδάκη, η  λαογραφική επιμέλεια του γνωστού λαογράφου Παναγιώτη Μυλωνά, η διεύθυνση Φωτογραφίας του Παναγιώτη Δελαμάνη, το μοντάζ του Κώστα Δημάκη και η αφήγηση κειμένων του Στέλιου Φωκά.

 

Δείτε το trailer του ντοκιμαντέρ

    https://www.youtube.com/watch?v=NPCqIC4yx0A

Τον Αυγουστο του 1977 που πιάστηκε το πλοίο «Ρεγγίνα» με ένα τεράστιο φορτίο χασίς ανοικτά της Άρβης

 Το «Ρεγγίνα» ήταν στο λιμάνι του Ηρακλείου από το 1977 αφού είχε κατασχεθεί μαζί με ένα τεράστιο φορτίο χασίς.

Το "REGINA". εκτελούσε το δρομολόγιο Λίβανος – Ολλανδία.

Το κουφάρι του πλοίου "Regina", ελληνικής ιδιοκτησίας, το οποίο είχε πιαστεί με 88 σακιά χασίς, συνολικού βάρους σχεδόν 4 τόνων, ανοικτά της Άρβης, στη νότια παραλία του νομού Ηρακλείου.

Το πλοίο είχε αγκυροβολήσει ανοικτά της Άρβης λόγω ενός μηχανικού προβλήματος, στις 17 Αυγούστου του 1977. Τις υποψίες ότι κάτι έτρεχε είχαν μεταφέρει στο Λιμεναρχείο του Ηρακλείου κάτοικοι της περιοχής, που έβλεπαν τους ναυτικούς, 3 Έλληνες και 5 Αιγύπτιους, να σκορπούν άφθονο χρήμα τις ημέρες που παρέμεναν στην περιοχή.

Φωτογραφία -  Ζαχαρίας Νικολακάκης

Μια ομάδα του Λιμεναρχείου, με επικεφαλής τον πλωτάρχη Στ. Καράκουλα και με τη συμμετοχή του ανθυποπλοίαρχου Χατζημανωλάκη και του σημαιοφόρου Νικολιά, έκαναν έφοδο στο πλοίο και βρήκαν στο αμπάρι τις τεράστιες ποσότητες χασίς, που υπολογίστηκε ότι θα πουλιόταν για 400 εκατομμύρια δραχμές στην αγορά της Ολλανδίας, όπου θα πήγαινε το "Regina", το οποίο είχε αποπλεύσει από τον Λίβανο.

Φυσικά οι ναυτικοί, με πρώτο τον Έλληνα καπετάνιο, αλλά και οι δυο πλοιοκτήτες συνελήφθησαν και αργότερα καταδικάστηκαν σε μεγάλες ποινές φυλάκισης. Λίγο μετά οι 4 τόνοι χασίς κάηκαν σε καμίνια στην περιοχή της Νέας Αλικαρνασσού, γεμίζοντας τον ουρανό του Ηρακλείου με... μυρωδάτο χασίς.

Ο κ. Νικολακάκης θυμάται, μαθητής ο ίδιος στο Καπετανάκειο τότε, ότι ο ουρανός γέμισε με ένα μαύρο σύννεφο, ενώ η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική, καθώς φυσούσε νοτιάς. Χαρακτηριστικά τότε ο Μάνος Χάρης έγραψε στην "Αλήθεια", την εφημερίδα του που κυκλοφορούσε στο Ηράκλειο:

Ογδόντα οκτώ σακιά γεμάτα χασίς πρώτης ποιότητος, ήταν κρυμμένα στ’ αμπάρι του "REGINA". 

3.720 κιλά χασίς. Για την εποχή εκείνη, αν έφτανε το εμπόρευμα στους δρόμους του Άμστερνταμ, θα έπιανε τα 400 εκατομμύρια δρχ. ή το ισόποσο σε γκίλντερ, που ήταν τις εποχές εκείνες το νόμισμα των Ολλανδών. 

Τελικά, τους έπιασαν όλους. Και τους ναύτες και τους πλοιοκτήτες. Το καραβάκι ρυμουλκήθηκε στο λιμάνι του Ηρακλείου, στις 31 Αυγούστου και το ρεπορτάζ της υπόθεσης είχε κάνει, τότε, ο νεαρός δημοσιογράφος,  Σώτος Παιδάκης, που αργότερα διάλεξε ν’ ασχοληθεί με την αθλητική δημοσιογραφία.

ΠΗΓΗ www.candianews.gr/

Αθρόα η συμμετοχή των πιστών και φέτος στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου Καψά Σητείας

 Mε λαμπρότητα, ιεροπρέπεια και κατάνυξη τελέσθηκε το απόγευμα της Τετάρτης 28 Αυγούστου 2024 ο Μέγας πανηγυρικός Εσπερινός της εορτής της αποτομής της Τιμίας Κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου στην ομώνυμη Ιερά Μονή Καψά Σητείας, χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Κυρίλλου, ο οποίος ευλόγησε τους άρτους και κήρυξε επίκαιρα τον θείο λόγο.

Η χοροστασία έγινε στο περίτεχνο και βοτσαλωτό προαύλειο του Καθολικού με τη συμμετοχή εκατοντάδων πρσκυνητών από τις περιοχές της Ιεράπετρας και της Σητείας.

 Η ροή του κόσμου ήταν συνεχής καθόλη τη διάρκεια του Εσπερινού και συνεχίστηκε μέχρι αργά το βράδυ, και μάλιστα πολλοί προσκυνητές τήρησαν και φέτος το παλαιό έθιμο να προσέλθουν για να προσκυνήσουν στην παλαίφατη πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή του Καψά με τα πόδια. 

Στην εμπνευσμένη και γλαφυρή ομιλία του ο Σεβασμιώτατος, αφού τόνισε ότι αξιωθήκαμε κατ’ έθος και φέτος να προσέλθουμε ταπεινοί προσκυνητές στην ιστορική Ιερά Μονή Καψά, στην οποία από αιώνες τιμάται η μνήμη του Τιμίου Προδρόμου στο σπηλαιώδες και τοιχογραφημένο Καθολικό της, όπου έχουν τελεσθεί χιλιάδες Θείες Λειτουργίες και δεήσεις υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας, μίλησε για τα χαρακτηριστικά του εορταζομένου αγίου, ως  τελευταίου Προφήτη της Παλαιάς Διαθήκης, ως Προδρόμου και ως Βαπτιστού του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Ειδικότερα επεσήμανε ότι ο άγιος έζησε στο μεταίχμιο μεταξύ Παλαιάς και Καινής Διαθήκης αποτελώντας τον σεβασμιώτερο και τελευταίο όλων των Προφητών και μάλιστα ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός μαρτυρεί ότι «ουκ έστιν εν γεννητοίς γυναικών μείζων Ιωάννου». Επίσης κατά την μαρτυρία του Κυρίου «ο οπίσω ερχόμενος έμπροσθέν μου γέγονε». 

Ο Σεβ. σημείωσε ότι, όπως ακούμε στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα των Ιερών Παρακλήσεων «εσκίρτησε το βρέφος εν αγαλλιάσει εν τη κοιλία αυτής» όταν η μητέρα του Τιμίου Προδρόμου Ελισάβετ συνάντησε την Θεοτόκο, δηλ. από βρέφος ο άγιος διείδε και αναγνώρισε τον Κύριο, όντας εκ κοιλίας μητρός αγιασμένος. Ήταν επίσης και Πρόδρομος, αφού κήρυττε «μετανοείτε, ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών» και ετοίμαζε την οδό του Κυρίου, «ετοιμάσατε τας οδούς αυτού, ευθείας ποιείτε τας τρίβους αυτού». 

Επιπλέον ήταν Βαπτιστής, αφού αξιώθηκε να βαπτίσει στον Ιορδάνη ποταμό τον Κύριο, παρά τον εύλογο δισταγμό του «εγώ έχω χρείαν υπό σου βαπτισθήναι και συ έρχη προς με», αγγίζοντας με την παλάμη του τη δεξιά την ακήρατη κορυφή της κεφαλής του Δεσπότου Χριστού. Είναι όμως και μεγάλος μάρτυρας, καθώς υπερασπιζόμενος την αλήθεια, έλεγξε τη θηλυμανία του ασεβαστάτου βασιλιά Ηρώδη, που είχε σχέσεις με την γυναίκα του αδελφού του, με συνέπεια  η Ηρωδιάδα να ζητήσει και να πετύχει τον αποκεφαλισμό του.

Ο Σεβ. κ. Κύριλλος υπογράμμισε ότι με τον ασκητικό και λιτό βίο του στην έρημο του Ιορδάνου ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος αποτελεί τον πρόδρομο και προστάτη των Μοναχών, γι’ αυτό και ο Όσιος Πορφύριος όταν ήλθε στη Μονή Καψά στα τέλη της δεκαετίας του 1970 είπε στο Ηγούμενο ότι παλαιότερα  ζούσαν στα σπήλαια πέριξ του μοναστηριού πολλοί Ασκητές Μοναχοί, ενώ γνωρίζουμε ακόμα ότι και ο Όσιος Ιωσήφ ο Γεροντογιάννης επισκεπτόταν τον ασκητή πριν ο ίδιος μονάσει στη Μονή.

Όπως τόνισε ακόμα ότι και σήμερα ηχεί η προφητική και προδρομική φωνή του Τιμίου Προδρόμου «ουκ έξεστι σοι» να μας ελέγχει κάθε φορά πού απομακρυνόμαστε από το θέλημα του Θεού στη ζωή μας και όταν ξεχνούμε τις πανανθρώπινες αξίες χάριν της ευζωϊας και της απόλαυσης των ηδονών του βίου. Ας παρακαλέσουμε τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο να μας χαρίζει ψυχική και σωματική υγεία, μετάνοια και φως το θεϊκό λυχνάρι που θα φωτίζει τα σκοτάδια μας για να ακολουθούμε «ευθείας τας τρίβους αυτού» που οδηγούν στην Βασιλεία των Ουρανών, κατέληξε ο Σεβασμιώτατος.

Τέλος ευχήθηκε χρόνια πολλά στους παριστάμενους Δημάρχους Σητείας κ. Γεώργιο Ζερβάκη και Ιεράπετρας κ. Eμμανουήλ Φραγκούλη και σε όλους τους προσκυνητές, και ευχαρίστησε τους Εθελοντές Διασώστες Εκτάκτων Αναγκών (Ε.Δ.Ε.Α.Κ.) Σητείας και τον Πρόεδρο τους και Αντιδήμαρχο Πολιτικής Προστασίας Δήμου Σητείας κ. Ιωάννη Δασκαλάκη, που βοήθησαν στην προσέλευση των πιστών στο Καθολικό της Μονής βοηθώντας στη ρύθμιση της κυκλοφορίας και στη στάθμευση των οχημάτων.

Στην ακολουθία του Αρχιερατικού Εσπερινού έλαβαν μέρος ο Πανοσιολ. Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως Αρχιμ. Αμβρόσιος Σκαρβέλης, ο Πανοσιώτατος Ηγούμενος της πανηγυρίζουσας Μονής Αρχιμ. Μεθόδιος Περράκης, ο Αδελφός της Μονής και Εφημέριος Ενορίας Πεύκων Σητείας Πανοσιώτατος Αρχιμ. Ευγένιος Σπηλιαρωτάκης, ο Εφημέριος της Ενορίας του Ι. Κ. Ναού Αγίας Αικατερίνης πόλεως Σητείας Αιδεσ. πρωτ. Νικόλαος Παθιάκης, ο Εφημέριος της Ενορίας Χανδρά Σητείας και Μέλος του Ηγουμενοσυμβουλίου της Μονής  Αιδεσιμολ. Ιερεύς Γεώργιος Μονιός και οι Διάκονοι Θεμιστοκλής Μπεϊνάς και Δημήτριος Μακρής (από την Εκκλησία της Κύπρου), ενώ στο Ψαλτήρι διακόνησε ο κ. Ιωάννης Αρώνης, Διευθυντής της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ι. Μητροπόλεως, ο κ. Εμμανουήλ Φούσκης, συνταξ. Θεολόγος καθηγητής και Πρωτοψάλτης του Ι. Μ. Ναού Μεγάλης Παναγίας Νεαπόλεως, και ο κ. Νεκτάριος Μετζάκης, Θεολόγος καθηγητής.

Εκκλησιάστηκαν ο Δήμαρχος Σητείας κ. Γεώργιος Ζερβάκης, ο Δήμαρχος Ιεράπετρας κ. Eμμανουήλ Φραγκούλης, οι Αντιδήμαρχοι Ιεράπετρας κ. Γεώργιος Κουγιουμουτζάκης, κ. Νεκτάριος Παπαδάκης και κ. Γεώργιος Γιακουμάκης, και Σητείας κ. Ιωάννης Δασκαλάκης και κ. Ιωάννης Δρακάκης, η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Σητείας κ. Μαρία Νικητάκη, η Γραμματέας κ. Μαριάννα Ξενικάκη, ο Πρόεδρος της Κοινότητας Περβολακίων κ. Εμμανανουήλ Αϊβαλιωτάκης και πλήθος ευσεβών χριστανών από όλη την περιφέρεια της Ιεράς Μητροπόλεως.

Η Σερβάντα Με Τα Καλά Σερβίτσια Των Παλιών Νοικοκυρών

 Μια επίσκεψη στο πατρικό σπίτι διαφορετική απο τις άλλες φορές.

Ενώ βλέπεις κάποια πράγματα συχνά πυκνά, έρχεται μια μέρα που τα αξιολογείς διαφορετικά, και το βλέμμα σου τους δίνει αξία.

Αντικειμενικά μπορεί να αξίζουν με βάση το πέρασμα του χρόνου, άν τον έχουμε σαν κριτήριο για να αξιολογούμε.

Έτσι λοιπόν ανοίγοντας τα ντουλάπια της παλιάς  σερβάντας ανακαλύπτουμε τα  φλιτζανάκια του καφέ, τις τσαγιέρες και τα βαζάκια για το γλυκό. Προίκα της Γιαγιάς στην Μάνα .

Η Σερβάντα η Σιρβάντα συνήθως ήταν ξύλινο έπιπλο με μια μικρή βιτρίνα όπου η νοικοκυρά φύλαγε τα πιο καλά σερβίτσια της ένας μικρός χώρος μπροστά με την φωτογραφία της γιαγιάς και του παππού συνέθεταν το σκηνικό που συναντούσαμε στα πιο πολλά σπίτια της προηγούμενης γενιάς.

Σ’ αυτό το σπίτι μεγαλώσαμε η μάνα καθάριζε την Σερβάντα κάθε φορά με ευλάβεια το καλό σερβίτσιο ήταν από την φτωχική της προίκα το θεωρούσε γρουσουζιά να σπάσει. Πηγαίναμε πολλές φορές στα κρυφά να το χαζέψουμε να αποκαλύψουμε τα μυστικά του να καταλάβουμε γιατί ήταν τόσο πολύτιμο για την μάνα.

Που πάνω είχε χρυσοκέντητα σχέδια πολύ λεπτό και καλοφτιαγμένα με φινέτσα και την μόδα της εποχής και όλο η μάνα έλεγε στην ερώτηση μας «καλά αυτό γιατί δεν το βγάζουμε;»

«άστο ρε παιδάκι μου μην έρθει κάνας «άνθρωπος» και με την λέξη «άνθρωπος» εννοούσε κάποιον φιλοξενούμενο που θα έρθει πρώτη φορά σπίτι μας.

Όχι την γειτόνισσα, όχι τους συγγενείς και η Σερβάντα παρέμεινε εκεί χρόνια άθικτη, περήφανη, κατακάθαρη περιμένοντας τον «‘άνθρωπο» να μας θυμίζει την κουλτούρα μιας εποχής που έφυγε μαζί με την ανεμελιά και τα μικρά μας όνειρα.

κειμενα

Φωτογραφίες - Αντώνης Γενναράκης

Για 3η χρονιά το έθιμο του πατήματος των σταφυλιών στο Αρχοντικό

 Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αρχοντικού με τη στήριξη της Περιφέρειας Κρήτης διοργανώνει για  3η χρονιά το έθιμο του πατήματος των σταφυλιών στο πατητήρι.

Το έθιμο θα αναβιώσει το Σάββατο 31 Αυγούστου 2024 στις 19.00  στον προαύλιο χώρο του δημοτικού σχολείου του Αρχοντικού με ελεύθερη είσοδο.

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος συνεχίζει ως θεματοφύλακας της ιστορίας μας, της τοπικής Παράδοσης, των εθίμων και του πολιτισμού με την Τρίτη διοργάνωση του εθίμου προσκαλώντας σε μια εκδήλωση που θα συνεχιστεί με τον Οργανοπαίχτη Νεκτάριο Σαμόλη και το Συγκρότημα του.

«Στέλιος Σταματογιαννάκης. 30 Χρόνια Δημιουργίας» στην Πόμπια

 Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πόμπιας με την στήριξη της Περιφέρειας Κρήτης διοργανώνει μουσική εκδήλωση με τίτλο: «Στέλιος Σταματογιαννάκης. 30 Χρόνια Δημιουργίας».

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου στη γειτονιά της Παλιάς Βρύσης στην Πόμπια Μεσσαράς με ελεύθερη είσοδο και ώρα προσέλευσης του κοινού 8:30 το βράδυ. Η συναυλία θα ξεκινήσει στις 9 το βράδυ.

Στη διάρκεια της θα παρουσιαστεί η δημιουργική πορεία του ξεχωριστού Κρητικού Αγιοβασιλειώτη καλλιτέχνη μέσα από τα σημαντικότερα τραγούδια του έως και τη σημερινή ενεργή παρουσία και προσφορά του στη μουσική του τόπου μας.

30 συναπτά έτη δημιουργίας με σπουδαίες καλλιτεχνικές συνεργασίες (Γεράσιμος Σταματογιαννάκης, Λεωνίδας Κλάδος, Νίκος Μανιάς, Μανώλης Κακλής, κ.α) και με μεγάλη συμβολή στο Κρητικό πολιτιστικό έργο μέσα από τη δισκογραφία του.

Μικρό δείγμα των τραγουδιών που υπογράφει τη μουσική και έχουν τραγουδηθεί από άκρη σε άκρη στο νησί μας είναι: «Κουβέδιαζέ μου του σεβντά», «Όσα ταξίδια με το νου», «Με καπετάνιο την καρδιά», «Πρόβαλε χαϊδεμένο μου», «Δώσε μου νιότη δεύτερη», «Έλα τη νύχτα τη γλυκιά», «Μες τη φουρτούνα της ζωής», «Φύλλα στ’ ανέμου» «Φεύγω κι αφήνω την καρδιά» κ.α. Μαζί του ο Γιάννης Τσουρδαλάκης λύρα, τραγούδι

 

Η παράσταση θα παρουσιάσει εφ’ όλης της ύλης τα σημαντικότερα τραγούδια από τη δισκογραφία του Στέλιου Σταματογιαννάκη με μια πιο φρέσκια ενορχηστρωτική ματιά,  καθώς θα ακουστούν και τραγούδια από τη μακρόχρονη συνεργασία του – σταθμός στην πορεία του, με τους Δασκάλους Γεράσιμο Σταματογιαννάκη & Λεωνίδα Κλάδο.

Μια επετειακή παράσταση-γιορτή που με ανοικτή πρόσκληση στο κοινό.

Οι μουσικοί:

Στέργιος Κραϊσκος λαούτο, κιθάρα, τραγούδι

Νίκος Ρενιέρης μπάσο

Ανθή Φουρκή κρουστά

Στέλιος Μουλακάκης κρουστά

1824-2024: 200 Χρόνια Μετά. Ατοµικές Διεκδικήσεις – Κοινωνικές Μεταλλαγές.

 Με αφορµή τη συµπλήρωση των 200 ετών από το θάνατο των Τεσσάρων Νεοµαρτύρων του Ρεθύµνου το 1824, η καλλιτεχνική έκθεση του Παγκρήτιου Συλλόγου Νεώριον Τέχνης με την στήριξη της Περιφέρειας Κρήτης, µε τίτλο «1824-2024: 200 Χρόνια Μετά…Ατοµικές Διεκδικήσεις και Κοινωνικές Μεταλλαγές» έρχεται να τιµήσει τη µνήµη των Αγίων και να αναδείξει τον διαρκή αγώνα για ελευθερία, δικαιοσύνη και ατοµική ταυτότητα.

Οι Τέσσερις Νεοµάρτυρες, Αγγελής, Μανουήλ, Γεώργιος και Νικόλαος, έµειναν πιστοί στην ορθόδοξη πίστη τους και υπέστησαν µαρτυρικό τέλος κατά την Τουρκοκρατία. Η θυσία τους αποτελεί σύµβολο αγώνα και αντίστασης, εµπνέοντας γενιές να αγωνίζονται για τα ιδανικά τους.

Η έκθεση αυτή, αποτελεί µια γέφυρα ανάµεσα στο παρελθόν και το παρόν, τονίζοντας τη σηµασία της ατοµικής και συλλογικής δράσης. Μέσα από το καλλιτεχνικό πρίσµα σύγχρονων καλλιτεχνών, αποτυπώνει όχι µόνο τη θυσία των Τεσσάρων Μαρτύρων, αλλά και τον συνεχή αγώνα της κοινωνίας για ελευθερία, συλλογικές διεκδικήσεις και κοινωνική δικαιοσύνη. 

Κάθε καλλιτέχνης µέσα από το προσωπικό του ύφος και τη δική του µοναδική οπτική, µεταφέρει στο κοινό το µήνυµα της ανθεκτικότητας και της πίστης στις αξίες που διέπουν την ελληνική κοινωνία. Από τον αγώνα για την ανεξαρτησία και την αυτοδιάθεση µέχρι τις σύγχρονες προκλήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώµατα και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Μάνα Φώναξαν, Μάνα Μουργκάνα Αντήχησε Ο Λόγγος - Της Ζωής Δικταίου

 

Φωτογραφία: Νικόλας Λουκάκης

Αφήσαμε τ’ ασπρόρουχα στο σκοινί

εκεί κρύβονται οι ψυχές λένε, τέτοιες μέρες, τού καλοκαιριού,

ανάμεσα στα κουμπιά, σε ραφές και στις παλιές δαντέλες,

κρύβονται από τον άλικο ήλιο

μανταρισμένες ψυχές περάτες τού Αχέροντα.

Μαζώχτηκαν γυναίκες πολλές

το λευκό πουκάμισο ανέμιζε στα μανταλάκια,

σκούριασαν τα συρματοπλέγματα στο Τσεροβέτσι

ησύχασαν οι σάλπιγγες  στο Σκηταριό

τα ματωμένα χνάρια στις πέτρες τής Βελίκας σβήστηκαν,

κόπασε ο παραλογισμός τού ηρωισμού ως το θάνατο,

στις οβίδες φύτεψαν λουλούδια στον Τσαμαντά

το στάρι αθέριστο

το τραγούδι κατέβηκε από την Ταβέρα, 

Δεροπολίτικο παράπονο…

« Άιντε καλώς, μωρέ, καλώς ανταμωθήκαμαν, 

να κλάψομε τα ντέρτια μας 

και τα παράπονά μας, μωρέ παιδιά καημένα…»

Διακονήσαμε τα παλιά μοιρολόγια

με καινούρια δάκρυα,

με λόγια ξεχασμένα σε αλαζόνες καιρούς,

τούτα τα νιάτα δεν λες ρίξανε ρίζες στα ξένα χώματα

τούτα τα νιάτα τ’ αδικοχαμένα θρέψανε ρίζες

σήκωσαν μπόι τα έρημα δέντρα

κι αναστήθηκαν φυλλωσιές και κλαδιά

να ξαποσταίνουν τ’ αγρίμια

να βρίσκει ο άνεμος αιτία να σταθεί

να κελαηδούν τα πουλιά…

« Να 'χα, μωρέ, να 'χα τον ουρανό χαρτί,

και τη θάλασσα μελάνι, και ακόμα δε με φτάνει…»

Μουρμουρίζει ψιθυριστά, αργά – αργά

άξαφνα στυλώνει το βλέμμα, 

σαβανωμένος ίσκιος αχνοτρέμει στη βρύση

δεν πρόλαβε ο δόλιος να ξεδιψάσει,

κλαίει διπλωμένη στα δυο

πάνω στα ξερά χόρτα και τ’ αγκάθια 

η μνήμη γδύνει τη ζωή, κυλάει το αίμα, 

κυλάει παγωμένος κι ο ιδρώτας στο μέτωπο,

το σκουπίζει με το μαντίλι της.

«Αλησμονώ και χαίρομαι θυμιούμαι και δακρύζω…»

Ύστερα από τόσα χρόνια γυρεύει ενθύμια

ένα λιωμένο φυλαχτό, ένα σταυρουδάκι, ένα γράμμα,

μια φωτογραφία κι ας μην τά ’χει ανάγκη για να θυμάται

εδώ η θύμηση φυτρώνει στα ματοτσίνορα

κραυγή απ’ τη γη, μέσα βαθιά

κραυγή ίσαμε τα ξέφτια του ήλιου…

«Τό 'μαθες μωρ' δόλια μάνα, μωρ' γιαλένια, κρουσταλλένια

τι έχει γίνει στην Μουργκάνα, μωρή, κόρη διαμαντένια…»

Κι από εδώ κι από εκεί το ίδιο

σφυρίζει το ξεροβόρι, 

άγριος, ασύνορος ο αέρας, δεν γνωρίζει 

τούτος ο αέρας ξυπνά τις λύπες ολονών

και τα κρίματα.

Ζεστό ακόμη το χώμα,

θαρρείς και τόσες ανάσες δε σβήσανε

ούτε με τις μπόρες, ούτε με τα χρόνια

θαρρείς γι’ αυτό υψώνουν

πράσινα λάβαρα τα κυπαρίσσια.

«Μ’ έμασε, γιε μ’ ο πόνος σου, μ’ έπνιξε ο καημός σου...»

Γονατιστή η βάβω

πάνω στα φύλλα τής καρυδιάς,

με την καρδιά να τρέμει, τη φλόγα στο βλέμμα,

στα χέρια το πρόσφορο, το μαχαίρι στο σοφρά,

«θ’ ανταμώσουμε τάχατε μια μέρα», συλλογίζεται

πριν αγγίξει το αχ ουρανό…

«Εγώ είμαι ’κείνη που ζητάς μαυροπαλίκαρό μου

εμένα μ’ έλιωσε ο καημός κι εσένανε το χώμα…»

 Αρμπαρόριζα καίει τον ουρανίσκο,

διάβηκε ο καιρός

καλές ,κακές πέρασαν και οι πραμάτειες  μαζί του

ένα κομμάτι σύννεφο απόμεινε φορτωμένο βροχή,

ανάμεσα στις ρυτίδες ταξιδεύει σιωπηλά,

οι ραγισμένες πέτρες ποτίστηκαν

και τα μνήματα γέμισαν τριαντάφυλλα.

«Ανάμεσα  τρεις  θάλασσες  τριανταφυλλάκι  κόκκινο,

πύργος  θεμελιωμένος  νεράντζι  και  λεϊμόνι…»

Παραδίπλα η κόρη βρίσκει άλλες λέξεις 

θυμαρίσιο το μέλι τής ζωής,

στα χείλη της ξορκίζει τόσο θάνατο 

που κουβαλούν τα μάτια.

Στη γλώσσα τής πικροδάφνης ξεφαντώνει η αγάπη

είπαμε τραγούδια, 

κρατώντας 

το φιλί μέχρι το ξημέρωμα.

«Στης πικροδάφνης τον ανθό έγειρα ν’ αποκοιμηθώ…»

Ύστερα σώπασε το κλαρίνο

κίνησαν τ’ αηδόνια αγαλιανά στον ποταμό

οι πεταλούδες στροβιλίζονται στο ρέμα, χρυσά φτερά,

η κόρη ορθή μετρούσε από μέσα της τα βήματα

και τους αλειτούργητους έρωτες

μαλλιά σγουρά, μαύρα μαλλιά σε ξένο παραθύρι…

«Πέρασα σ' ένα γεφύρι βλέπω μια στο παραθύρι

με τη μάνα της μαλώνει και βαριά τη βαλαντώνει…»

Μάνα ακούστηκε,

τ’ ασπρόρουχα τινάχτηκαν στο σκοινί,

το σκοινί παγίδα των αθώων

οι στοιχειωμένες ψυχές αρνούνται

δεν περιμένουν παράδεισο…

Μάνα, ξανακούστηκε δεύτερη φορά

τα σκυλιά αλύχτησαν στην Πόβλα

ένα ουρλιαχτό στου Λια, λύκος θά ’τανε,

χορτασμένα τα όρνια πέταξαν κατά τη Λεσινίτσα.

Μάνα φώναξαν απ’ τα σπλάχνα τής γης,

τα σκουριασμένα κλειδιά έτριξαν

το ποτάμι γύρισε πίσω,

μάνα Μουργκάνα στα έρημα πολυβολεία

μάνα Μουργκάνα

μάνα Μουργκάνα αντήχησε ο λόγγος…

Άδειασαν τα μάτια,

αμίλητες πόσες στιγμές μαζώχτηκαν

αδέξιο το χέρι στον αποχωρισμό 

άδειασε και η ασημόκουπα

χοντρές σταγόνες κρασί, σκούρο κεχριμπάρι,

πήραν να σκοτεινιάζουν τα περάσματα

ο τόπος μύρισε

βασιλικό και δυόσμο.

Ανοίγουν κάποτε οι ουρανοί

και καθρεφτίζονται τα πέτρινα γεφύρια.

«Με τούτη (ν') ασημόκουπα, μωρέ, θέλω να πιω πέντ' έξι,

κι αν δε μεθύσω κόρη μου, μωρέ, κέρνα μ' όσο να φέξει…»

Αύριο, εν ονόματι της αγάπης

Ζωή Δικταίου

.

Φιλιάτες 18 Ιουνίου 2019