Επίσκεψη στην Μυρτιά το Χωριό Του Νίκου Καζαντζάκη

 

Η Μυρτιά (361 κάτοικοι το 2001) είναι χωριό και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Αρχανών - Αστερουσίων του νομού Ηρακλείου στην επαρχία Πεδιάδας . Η απόστασή του από το Ηράκλειο είναι 24,7 χλμ. 

Οι κάτοικοι ασχολούνται με την αμπελοκαλλιέργεια και την ελαιοκομία, ενώ μεταξύ άλλων στο χωριό υπάρχει Δημοτικό Σχολείο, Νηπιαγωγείο, οινοποιείο, πτηνοτροφεία, Μορφωτικός Σύλλογος για αγρότες και Φιλανθρωπικός Σύλλογος γυναικών.

 Ποδοσφαιρικά δραστηριοποιείται ο Αστέρας Μυρτιάς, ομάδα του τοπικού πρωταθλήματος ιδρυθείσα το 1978.

Στο χωριό βρίσκονται οι ιεροί ναοί της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου , το Γενέθλιον της Θεοτόκου, του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Αντωνίου.

Ο οικισμός φημίζεται εδώ και 7 αιώνες για την παραγωγή κρασιού. Το παλαιότερο όνομά του ήταν Βαρβάροι (αρσενικό) και οφείλεται στην εγκατάσταση σε αυτό βαρβάρων, δηλαδή μη Ελλήνων στρατιωτών από το Νικηφόρο Φωκά, έπειτα από την απελευθέρωση της Κρήτης από τους Σαρακηνούς το 961. 

Αναφέρεται ότι το 1206 ο κρητάρχης Στέφανος Αγιοστεφανίτης και η σύζυγός του, Άννα, δώρισαν στη Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου της Πάτμου αμπέλια που βρίσκονταν στο χωριό Βαρβάρο

Αναφέρεται επίσης σε συμβόλαιο του 1271 : 19 Luglio 1271, Sabathinus Georgius habitator in casali Varvari dare tenetur Abrae iudeo…(Ant. Creta, Torino, 1942, p. 153).

Το 1583 αναφέρεται από τον Καστροφύλακα με το όνομα Varvarus με 106 κατ. (Κ 95). Στην τουρκική απογραφή (1671) αναφέρεται Varvaru με 36 χαράτσια Είναι το πατρικό χωριό του Νίκου Καζαντζάκη, όπου βρίσκεται και το Μουσείο προς τιμήν του λογοτέχνη.

Το Μουσείο ανακαινίστηκε πλήρως το 2009 και οι συλλογές του παρουσιάζονται με νέο τρόπο. Οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να εξοικειωθούν με την προσωπικότητα του συγγραφέα μέσα από: 

χειρόγραφα

επιστολές και ημερολόγια

προσωπικά αντικείμενα και ενθύμια ταξιδίων

δυσεύρετες φωτογραφίες

μακέτες σκηνικών και κοστούμια από παραστάσεις έργων

σπάνιο οπτικοακουστικό υλικό

έργα τέχνης 

Σήμερα το Μουσείο εξακολουθεί να εμπλουτίζει τις συλλογές του, να συντηρεί και να αξιοποιεί κάθε είδος «καζαντζακικού» υλικού. 

Παράλληλα, αναπτύσσει δράσεις, όπως η επιστημονική τεκμηρίωση και ψηφιοποίηση του Αρχείου του, η παραγωγή και υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων, η παραγωγή έντυπων και ηλεκτρονικών εκδόσεων, μέσα σε μια προσπάθεια βελτίωσης των υπηρεσιών που προσφέρει. 

Ο επόμενος, στόχος του Μουσείου είναι η ενίσχυση και η ενθάρρυνση της επιστημονικής έρευνας πάνω στο έργο του Καζαντζάκη και η γενικότερη ανάδειξη του γνωστικού και του εκπαιδευτικού του ρόλου, με την υλοποίηση τέτοιων δράσεων που θα του επιτρέπουν να ικανοποιεί τους στόχους ύπαρξής του. 

ΠΑΝΟΡΑΜΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΜΑΝΟΛΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

Η Βρύση Σημείο Αναφοράς Του Χωριού Μυρσίνη Του Δήμου Σητείας

 

Η Βρύση της Μυρσίνης είναι το κέντρο του χωριού, συνιστά σημείο αναφοράς των κατοίκων και είναι συνδεδεμένο με τον παραδοσιακό πολεοδομικό ιστό του χωριού. Ο χώρος μπροστά από τη Βρύση θεωρείται πλατεία του χωριού και εκεί γίνονται οι χοροεσπερίδες, τα γαμήλια γλέντια κ.α.

Σύμφωνα με τα λεγόμενα των ντόπιων όπως έχουν καταγραφεί σε τοπικού ενδιαφέροντος βιβλία, μέχρι το 1915 το νερό έβγαινε απευθείας από τη γη, όπως σε όλες τις πηγές. Υπήρχε μόνο ένα βαθούλωμα που γέμιζε νερό και από εκεί γεμίζαν οι άνθρωποι τα σταμνιά τους με ένα πετροκουνενό. Το νερό έφευγε από χωματένιο αγωγό και το χρησιμοποιούσαν για πότισμα των κήπων.

Το 1915 κατασκευάστηκε από κάποιο Συλλιγάρδο από την Τουρλωτή μία κρήνη. 

Η πρόσοψη της διαμορφώθηκε επίπεδη με πελέκια από σκληρό ασβεστόλιθο τοποθετημένα με ισόδομο σύστημα, εξέχων γείσο με μορφή κορνίζας και γωνιόλιθους που εξέχουν ελαφρώς σχηματίζοντας παραστάδες. Σε αυτή τη φάση κατασκευάστηκαν χαμηλά επτά πέτρινες σκαλιστές γούρνες. Από την πρώτη έπιναν νερό τα ζώα ενώ οι υπόλοιπες αποτελούσαν το πλυσταριό του χωριού. Αργότερα η Κοινότητα απαγόρευσε το πλύσιμο εκεί και αφαίρεσε τις γούρνες-σκάφες. Άφησε μόνο την πρώτη που υπάρχει μέχρι σήμερα όπως και το πέτρινο πελεκητό κουτσουνάρι που έφερνε το νερό έξω από το κτιστό - κλειστό σπίτι της πηγής. Στο παράθυρο της κρήνης μέσα από το οποίο είναι ορατό το σπήλιο της πηγής τοποθετήθηκε κάποτε ξυλόγλυπτο καφασωτό λεπτής τέχνης.

Σε κάποιες περιπτώσεις το νερό της Βρύσης έχει λιγοστέψει εξαιτίας των περιορισμένων βροχοπτώσεων και εντέλει σε κάποιες περιπτώσεις έχει στερέψει τελείως.

Για τη Βρύση έχει γραφτεί ποίηση από το δάσκαλο Ν. Γαρεφαλάκη, τμήμα της οποίας έχει μελοποιηθεί και ηχογραφηθεί από τον Κωστή Μπραβάκη στο cd "

Η αγκαλιά της Μυρσίνης" και έχει τραγουδηθεί από το Ν.Παπάζογλου (αδισκογράφητη πρώτη εκτέλεση).

Από τα τρίσβαθα της γης κρύο νερό αναβλύζεις

χρόνους πολλούς, καιρούς πολλούς, ποτίζεις και δροσίζεις.

Ήρθαν κοπέλες λυγερές κι εσκύψανε μπροστά σου

και τα μαλλιά τους βρέξανε στα κρυσταλλόνερά σου

κι απλώσανε τα χέργια τους τα κρινοδαχτυλάτα

κι εδρόσισαν τα χείλη τους τα κόκκινα τ' αφράτα.

Δίπλα σου κάθισε ο ζευγάς ανάσα για να πάρει,

έσκυψε κι ήπιε ο κυνηγός από το κουτσουνάρι.

Ο γέρος σου 'δωκεν ευκές, σπολλατισμούς ο ξένος

και ο ξενύχτης γλεντιστής κι ο νιός ο ερωτευμένος.

Διαβάτης, ρούφηξα κι εγώ νερό απ' το νερό σου

κι εξέχασα τον τόπο μου κι επόμεινα δικός σου.

Ν. Γαρεφαλάκης 1954

κειμενα

Επίσκεψη Στο Χωριό Κελιά Του Δήμου Αρχανών Αστερουσίων

 

Είναι οικισμός στην επαρχία Πεδιάδας με 73 κατοίκους. Στον οικισμό λειτουργεί Δημοτικό Σχολείο και περιφερειακό ιατρείο.
Βρίσκεται δίπλα στο χωριό Αγίες Παρασκίες και υπαγεται σε αυτό.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ - ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΦΩΤ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ