Το Βορί Ή Βορρί Του Δήμου Σητείας

Το Βορί (ή Βορρί όπως το γράφει ο πολιτιστικός σύλλογος του χωριού) είναι ένα από τα πιο μικρά χωριουδάκια της Σητείας. Βρίσκεται πάνω σχεδόν στον άξονα που ενώνει την Σητεία με τις Λιθίνες από βορά προς νότο. 

Το Βορί σήμερα είναι σχεδόν εγκαταλειμμένο και ελάχιστοι άνθρωποι μεγάλης κυρίως ηλικίας ζουν ακόμα στα γραφικά πετρόχτιστα σπίτια του. Το χωριό περιβάλλεται από πολύ εύφορη γη και σε 2 σημεία έχει πηγές νερού που δίνουν ζωή στον οικισμό. 

Παρά την εγκατάλειψη αλλά και το μικρό του μέγεθος παραμένει ένας πολύ γραφικός οικισμός με πολύ στενά σοκάκια γεμάτα λουλούδια. Τα παλιά σπίτια του διατηρούν πέτρινες πόρτες ιδιαίτερης τεχνικής με χαραγμένους σταυρούς και οικόσημα.

Στις οροφές των σπιτιών ξεχωρίζουν οι καμινάδες που όπως και σε όλα τα σπίτια των χωριών της Σητείας δεν είναι κτιστές με πέτρα αλλά έχει τοποθετηθεί ένα πήλινο πιθάρι που παίζει το ρόλο της καμινάδας. Οι πήλινες αυτές καμινάδες είναι που κάνουν τα χωριά της Σητείας να διαφέρουν οπτικά από τα υπόλοιπα χωριά της Κρήτης ιδιαίτερα της Δυτικής. 

Στο κέντρο του μικρού οικισμού βρίσκεται ο πολύ γραφικός και αρχοντικός ναός του Μιχαήλ Αρχαγγέλου που αποτελεί τον μοναδικό ναό που βρίσκεται μέσα στον οικιστικό ιστό του. Λίγο έξω και νότια του χωριού συναντάμε και τον βυζαντινό κοιμητηριακό ναό της Αγίας Παρασκευής.

Κείμενο - Φωτογραφίες Χριστόφορος Χειλαδάκης

ΠΗΓΗ

Ένα Μικρό Αστέρι Λάμπει Στον Ουρανό Για Τα Χριστούγεννα Των Ναυτικών

 

Βράδυ Χριστουγέννων ήταν. Η ώρα που σε όλη τη γη οι άνθρωποι γιορτάζουν. Που μαζεύεται η οικογένεια γύρω από το τραπέζι και τσουγκρίζουν τα ποτήρια. 

Αυτοί απουσίαζαν. Δεν είδαν τα ποτήρια. Δεν άκουσαν τις ευχές. Στη βάρδια, στο καπνιστήριο, στην καμπίνα, έξω στην πρύμη, εκεί έκαναν Χριστούγεννα. 

Πώς κάνουν οι ναυτικοί Χριστούγεννα; Πρόλαβα δυο φορές να τα γιορτάσω τέτοια Χριστούγεννα. Δε χρειάζεται να έρθει η φωτιά. Δε χρειάζεται να έρθει ο Χάρος. Τους κουβαλάει η καρδιά σου. 

Καίγεσαι και πεθαίνεις τέτοιες μέρες. Και πιο πολύ τις νύχτες. Όταν μείνεις μόνος. Ποιος ναυτικός έπεσε χαρούμενος να κοιμηθεί τη νύχτα των Χριστουγέννων; 

Και είναι ο ύπνος λήθαργος βαρύς. Δίχως όνειρα. Ποτισμένος σε δάκρυα και αλκοόλ. Ποιος ναυτικός δεν πίνει ένα ποτηράκι παραπάνω τέτοιες νύχτες; 

Κάποιος ίσως να ήπιε και παραπάνω από το παραπάνω. Κι άφησε το τσιγάρο αναμμένο. Να καίει όπως έκαιγαν τα ματόκλαδα και η καρδιά του. 

Τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή της αγάπης. Οι άνθρωποι τα γιορτάζουν αγκαλιά με τους αγαπημένους τους. Όχι οι ναυτικοί. Όχι κι εκείνοι που αγαπούν ναυτικούς. 

Ένα μικρό αστέρι λάμπει στον ουρανό. Δεν έχει πια μάγους να το ακολουθήσουν. Έχει τους ναυτικούς που τρέχουν να το συναντήσουν. 

Αφήνουν τη σάρκα τους στο βαθύ της λήθαργο. Αφήνουν και τη καρδιά τους. Δεν αντέχουν απόψε την καρδιά τους. Και γίνονται αστέρια. 

Πόσα αστέρια έχει ο ουρανός; Πόσοι είναι οι ναυτικοί που δε γύρισαν ποτέ;