Δευτέρα 30 Ιουνίου 2025

Να μην αφήσουμε μια σταλιά παρόν να κατατροπώσει ιστορία χιλιετιών. Όχι ραντάρ στην Παπούρα. Προστασία του οικότοπου και των κατοίκων της Πεδιάδας

 Αυτό που βιώνουμε στην Πεδιάδα από την έναρξη των εργασιών κατασκευής του αεροδρομίου Ηρακλείου στην περιοχή είναι η διαρκής υποβάθμιση των ζωών μας. Η διάβρωση του κοινωνικού ιστού μέσα από υποτελικές δωρεές, η καταστροφή του περιβάλλοντος με τον ξεριζωμό εκατοντάδων χιλιάδων δέντρων, η καταστροφή του γεωγραφικού ανάγλυφου με συνέπεια πλημμύρες, μεταξύ άλλων.


Σε αυτό έρχεται να προστεθεί η λεηλασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Ό,τι από τα ευρήματα δεν θάφτηκε ξανά στη λήθη, ό,τι πρόλαβαν οι αρχαιολογικές προσπάθειες να διασώσουν κάτω από την πίεση της εταιρίας, συμφωνήθηκε να εκτεθεί σε χώρο εντός των συνόρων του αεροδρομίου, προς όφελος και πάλι της εταιρείας αεροδρομίου.


Σαν τραγική κορύφωση, έρχεται μία σπουδαία ανακάλυψη στην κορυφή της Παπούρας, ένα κτίσμα μεγάλου αρχιτεκτονικού και ιστορικού ενδιαφέροντος μινωικών χρόνων που όμοιό του δεν έχει ανακαλυφθεί.


Προς έκπληξή μας, σε αντίθεση με όλα τα άλλα που δεν αποτέλεσαν εμπόδιο στο μεγάλο τσιμέντωμα, αυτό το μνημείο κατάφερε να αναχαιτίσει προσωρινά την επέλαση. Λόγω της μοναδικότητάς του, πήρε άμεσα διεθνείς διαστάσεις. Έγιναν επίσημες δηλώσεις της υπουργού πολιτισμού Μενδώνη για την κατά χώραν προστασία του. Τώρα, ένα χρόνο και λίγους μήνες μετά, παρά του ότι το εύρημα δεν έχει ακόμα αναδυθεί και ερευνηθεί σε όλη του την έκταση, γίνεται μία απότομη στροφή 180 μοιρών από τις αρχές και φαίνεται να συντάσσονται με την πρόταση της ΤΕΡΝΑ να τοποθετηθεί το ραντάρ 20 μέτρα από τον αρχαιολογικό χώρο. Η στάση αυτή είναι τραγική. Άλλη μία προδοσία του θεσμικού ρόλου αυτών των ανθρώπων που πληρώνονται για να μας προστατεύουν και αντ’ αυτού, πληρώνονται διπλά για να μας ξεπουλάνε.

Τοποθέτηση ραντάρ στην Παπούρα σημαίνει :

· Αλλοίωση του περιβάλλοντα χώρου του μνημείου με τρόπο που θέτει σε κίνδυνο την αρτιότητά του με εκρήξεις ή άλλες εργασίες που θα χρειαστούν κατά την κατασκευή.

· Το καθιστούν ουσιαστικά μη επισκέψιμο καθώς η ένταση του ηλεκτρομαγνητικού φορτίου στο χώρο θα κάνει την επισκεψιμότητα απαγορευτική.

· Βρίσκεται τόσο κοντά σε κατοικημένες περιοχές, σε Καστέλλι, Καρδουλιανό, Αποστόλους και Σμάρι που αποτελεί κίνδυνο για την υγεία των κατοίκων. Υπάρχουν καταγραφές κρουσμάτων παιδικής λευχαιμίας σε αντίστοιχη απόσταση από το ραντάρ του αερολιμένα Αθηνών στα Σπάτα. Να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει μελέτη για τις επιπτώσεις της ακτινοβολίας του ραντάρ στους οικισμούς.

· Σε αυτό έρχεται να προστεθεί η πρόσφατη εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο Ισραήλ-Ιράν καθώς στο νησί μας υπάρχουν ΝΑΤΟικές βάσεις που συνέβαλαν στο βομβαρδισμό του Ιράν από τις ΗΠΑ. Αυτό μας βάζει στο στόχαστρο και βρισκόμαστε και σε εμβέλεια βολής σε περίπτωση παύσης εκεχειρίας ή νέου πολέμου. Το ραντάρ αποτελεί στόχο και το να βρίσκεται δίπλα στο μνημείο και δίπλα στα χωριά θέτει τόσο το μνημείο όσο και τους κατοίκους σε κίνδυνο σε περίπτωση βομβαρδισμού.

Για μας η διασφάλιση των ζωών μας και του τόπου μας είναι αυτό για το οποίο αγωνιζόμαστε σε μία προσπάθεια να σώσουμε οτιδήποτε αν σώζεται. Θέλουμε την ακύρωση του έργου γιατί βλέπουμε εξαρχής και διαλαλούμε τα αδιέξοδα και τις μη αναστρέψιμες και ανυπολόγιστες καταστροφές που επιφέρει.

Στο πλαίσιο αυτό στεκόμαστε στο πλευρό της ανοιχτής συνέλευσης κατοίκων που έγινε στο Καστέλλι, στηρίζουμε το ψήφισμά της και ενώνουμε τις φωνές μας με κάθε φωνή λογικής που λέει κάτω τα χέρια από την Παπούρα. Συντασσόμαστε επίσης και με τα υπόλοιπα αιτήματα και ειδικά στο κομμάτι της προστασίας του υπόγειου και υπέργειου υδροφόρου ορίζοντα της περιοχής. Μόνο ενώνοντας τις δυνάμεις μας μπορούμε να αντιπαλέψουμε τη λαίλαπα.

Βαγγέλης Χωραφάς - Η νέα φάση του πολέμου Ισραήλ-Ιράν

 Σε πολιτικό επίπεδο, η επίθεση των ΗΠΑ στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, διαμόρφωσε νέα δεδομένα στη Μέση Ανατολή, αλλά από τη πρώτη στιγμή έκρυβε παγίδες.


Η παγίδα στην οποία θα μπορούσε να πέσει μετά τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς η Ουάσιγκτον, ήταν απλή, αλλά ίσως ήταν αποτελεσματική. Εάν το Ιράν είχε απαντήσει με ισχυρές επιθέσεις σε αμερικανικούς στόχους, οι ΗΠΑ θα έπρεπε αυτόματα να εμπλακούν σε περαιτέρω στρατιωτική δράση. Εάν το Ιράν αντιδρούσε νωθρά, ή συμβολικά, η ισραηλινή ηγεσία και οι Αμερικανοί νεοσυντηρητικοί σύμμαχοι της θα αύξαναν την πίεση στον Λευκό Οίκο: το ιρανικό καθεστώς πρέπει να εξοντωθεί όσο είναι αδύναμο και να επιτευχθεί η αντικατάστασή του με ένα διαχειρίσιμο. Διαφορετικά, το πρόβλημα δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι είχε επιλυθεί. Είναι αμφίβολο εάν ο Ντόναλντ Τραμπ θα ήταν σε θέση (και πρόθυμος) να αντισταθεί σε μια τέτοια πίεση.


Ωστόσο, όλα αυτά αποφεύχθηκαν σε αυτή τη φάση.

Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Ο Ντόναλντ Τραμπ άνοιξε μια νέα σελίδα στην αμερικανική παρουσία στην περιοχή, όπου η Ουάσιγκτον δεν έχει πετύχει τίποτα για πολύ καιρό και, πιθανόν, είναι αμφίβολο θα πετύχει και στη παρούσα φάση.

Επιπλέον, ο Αμερικανός πρόεδρος, στην πραγματικότητα, έχει καταστήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες εγγυητή της επιτυχίας του Τελ Αβίβ. Το Ισραήλ έχει όρια στο τι μπορεί να επιτύχει στρατιωτικά στο Ιράν και η Τεχεράνη φαίνεται να διατηρεί ένα μεγάλο μέρος από τις στρατιωτικές της δυνατότητες ( οι συνολικές στρατιωτικές δυνατότητες του Ιράν και όχι μόνο το πυρηνικό πρόγραμμα ήταν και είναι ο στόχος των επιθέσεων του Ισραήλ), ικανό να διαμορφώσει ένα πόλεμο φθοράς, με

άγνωστο ορίζοντα. Σε αυτή τη φάση της σύγκρουσης, έγινε εμφανής η κλίμακα της επιρροής των ιρανικών πυραύλων στην οικονομία και τη δημογραφία του Ισραήλ.


Με τη σειρά του, το Ιράν έδωσε δείγματα ότι δεν πρόκειται να υποχωρήσει. Επομένως, η αμερικανική πλευρά θα μπορούσε να βαλτώσει στην περιοχή για να συνεχίσει και να εμβαθύνει την βοήθεια προς το Ισραήλ, σε αυτήν την αντιπαράθεση. Αυτή θα ήταν μια εξέλιξη που θα μπορούσε να δημιουργήσει πολιτικές απειλές για τις ΗΠΑ.


Ωστόσο, ο Ντόναλντ Τραμπ, συνειδητοποιώντας όλους τους κινδύνους, ακολούθησε την αντίθετη κατεύθυνση, μπαίνοντας στη λογική: “Χτυπήσαμε, καταστρέψαμε το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, ας διαπραγματευτούμε την ειρήνη”. Με τα δεδομένα αυτά, επιβλήθηκε η εκεχειρία στη σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν.

Αν το Ιράν δεν απαντήσει ή αρνηθεί προτάσεις για το πυρηνικό του πρόγραμμα που θα προέρχονται από τις ΗΠΑ, ο Λευκός Οίκος, έχει δύο επιλογές. Η πρώτη είναι να συνεχίσει τη στρατιωτική επέμβαση στη περιοχή. Η δεύτερη είναι να ακολουθήσει τη γραμμή: “Κάναμε ό,τι μπορούσαμε και εγκαταλείπουμε την κατάσταση”. Η τελευταία θα πλήξει τη φήμη των Ηνωμένων Πολιτειών και θα είναι καταστροφή για το Ισραήλ.

Η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ 2017

Οι πανηγυρισμοί του Ντόναλντ Τραμπ και στη συνέχεια του Μπέντζαμιν Νετανιάχου αμέσως μετά τις αμερικανικές αεροπορικές και πυραυλικές επιθέσεις, δημιούργησαν ένα κλίμα καχυποψίας από τη πρώτη στιγμή. Ιδίως, πριν γίνει δυνατόν να πραγματοποιηθεί μια ακριβής αξιολόγηση των ζημιών που προκλήθηκαν στα καταφύγια του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος. Για τη πλειοψηφία των ειδικών, αλλά και των διεθνών μέσων ενημέρωσης υπερισχύουν οι αμφιβολίες για το αν οι αμερικανικοί βομβαρδισμοί έχουν καταστρέψει τη πυρηνική υποδομή του Ιράν.

Με τις τελευταίες εξελίξεις που οδήγησαν στην εκεχειρία, οι αμερικανικοί βομβαρδισμοί φαίνεται ότι ήταν μια επιχείρηση δημιουργίας σύγχυσης, παρόμοια με αυτήν που πραγματοποίησε στη Συρία στις 7 Απριλίου 2017 ο Ντόναλντ Τραμπ κατά τη διάρκεια της πρώτης του θητείας και η οποία παρέμεινε η μόνη πράξη πολέμου της πρώτης του προεδρίας.

Υπό την πίεση να απαντήσει σε μια χημική επίθεση που σκότωσε αμάχους στο Χαν Σεϊχούν, για την οποία η Δύση είχε κατηγορήσει τις κυβερνητικές δυνάμεις του Μπασάρ Άσαντ χωρίς αξιόπιστα στοιχεία, ο Τραμπ διέταξε την εκτόξευση 59 πυραύλων κρουζ Τόμαχοκ από δύο αντιτορπιλικά του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ στη συριακή αεροπορική βάση στο Σαγιαράτ, η οποία φέρεται να είχε εκκενωθεί από συριακό προσωπικό και είχε μείνει μόνο με παλιά, μη λειτουργικά αεροσκάφη Σουκόι.

Ακόμα και εκείνη την εποχή, ορισμένες πηγές ανέφεραν ανώνυμα ότι ο Τραμπ είχε διαρρεύσει το τιμωρητικό χτύπημα στον Βλαντιμίρ Πούτιν (η Ρωσία είχε αρκετές στρατιωτικές βάσεις στη Συρία), ο οποίος με τη σειρά του είχε ενημερώσει τον Άσαντ. Η «τιμωρία» του συριακού καθεστώτος εφαρμόστηκε και γιορτάστηκε με ευρεία κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης, αλλά χωρίς πραγματικές συνέπειες.

Σύμφωνα με ρωσικές στρατιωτικές πηγές, από τους 59 πυραύλους που εκτόξευσαν τα δύο αμερικανικά πλοία, μόνο 23 έπληξαν τον στόχο (δηλαδή την εγκαταλελειμμένη αεροπορική βάση) λόγω των ρωσικών αντιμέτρων και της αντιπυραυλικής άμυνας.

Το συριακό προηγούμενο του 2017 παραμένει μια κλασική περίπτωση (μεταμοντέρνας) πολιτικής τακτικής κίνησης. Η εντύπωση ότι η νύχτα των αμερικανικών βομβαρδισμών στο Ιράν, ήταν ένα μεγαλύτερο αντίγραφο ίδιας λογικής, επιβεβαιώνεται από τις εξελίξεις που ακολούθησαν.

Για παράδειγμα, οι αμερικανικές επιθέσεις με βόμβες και πυραύλους δεν ξεκίνησαν από αμερικανικές βάσεις στον Περσικό Κόλπο και τη Μέση Ανατολή (ούτε από

αυτές στην Ιταλία) που φιλοξενούν 40 χιλιάδες Αμερικανούς στρατιώτες και βρίσκονται σε αραβικά κράτη που έχουν όλα κρίνει αρνητικά την επίθεση της Ουάσιγκτον στο Ιράν. Χρησιμοποιήθηκαν αεροσκάφη που ξεκίνησαν και επέστρεψαν στις ΗΠΑ, με εναέριους ανεφοδιασμούς και χωρίς να προσγειωθούν σε κανένα αεροδρόμιο.

Οι Ιρανοί είχαν απειλήσει να χτυπήσουν τις βάσεις που θα χρησιμοποιούνταν για επιθέσεις εναντίον τους, αλλά η μόνη αποτελεσματική στρατιωτική απάντηση ήταν νέες εκτοξεύσεις βαλλιστικών πυραύλων που έπληξαν με επιτυχία το Ισραήλ. Το πλήγμα του Ιράν-το οποίο συνεννοήθηκε με τη Μόσχα και είχε την έμπρακτη στήριξη του Πεκίνου- στην αμερικανική βάση στο Κατάρ, ήταν συμβολικής σημασίας και έγινε κατόπιν προειδοποίησης.

Η ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΜΕΣΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ

Η εκεχειρία που υιοθετήθηκε, έκανε ακόμη πιο προφανές ότι οι αμερικανικές επιδρομές ήταν μια διέξοδος από τη σύγκρουση, όχι μια κλιμάκωση.

Η εκεχειρία, που τέθηκε σε ισχύ μετά από έναν 12ήμερο πόλεμο, ήταν μια διπλωματική προσπάθεια υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών, με τον Ντόναλντ Τραμπ να διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στην ανακοίνωσή της. Σύμφωνα με τα μέσα ενημέρωσης, ο Τραμπ συνεχάρη τόσο το Ισραήλ όσο και το Ιράν για την “αντοχή, το θάρρος και την ευφυΐα” τους που τερμάτισαν αυτό που ονόμασε “12ήμερο Πόλεμο”. Η εκεχειρία δομήθηκε ώστε να ξεκινήσει με την Τεχεράνη να σταματά τις στρατιωτικές της ενέργειες, ακολουθούμενη από το Τελ Αβίβ. Αυτή η ακολουθία ήταν κρίσιμη, καθώς αντικατόπτριζε την ευαίσθητη ισορροπία δυνάμεων και την αμοιβαία δυσπιστία μεταξύ των δύο κρατών. Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου εξέφρασε ευγνωμοσύνη στον Τραμπ για την υποστήριξη της άμυνας του Ισραήλ και ισχυρίστηκε ότι η επιχείρηση εξάλειψε επιτυχώς την πυρηνική απειλή του Ιράν. Αντιθέτως, ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν Αμπάς Αραγκτσί τόνισε ότι η σύγκρουση ξεκίνησε από την «παράνομη επιθετικότητα» του Ισραήλ, συμφωνώντας να σταματήσει τις επιθέσεις μόνο εάν το Ισραήλ ανταποκριθεί έως την καθορισμένη προθεσμία.

Η ευθραυστότητα της εκεχειρίας ήταν εμφανής από νωρίς, με τον υπουργό Άμυνας του Ισραήλ, Ισραήλ Κατζ να κατηγορεί το Ιράν για παραβίαση της συμφωνίας, προκαλώντας προετοιμασίες για αντίποινα. Το Ιράν, ωστόσο, αρνήθηκε αυτές τις κατηγορίες, δείχνοντας τις επίμονες εντάσεις που υπονομεύουν την εμπιστοσύνη. Η εμπλοκή τρίτων μερών, όπως ο πρωθυπουργός του Κατάρ Μοχάμεντ μπιν Αμπντουλραχμάν αλ-Θανί και ο ειδικός απεσταλμένος του Τραμπ Στιβ Γουίτκοφ, ήταν καθοριστική για την οριστικοποίηση των όρων, ωστόσο η αρχική άρνηση του Ιράν να διαπραγματευτεί πριν από την επίθεση σε αμερικανικούς στόχους, όπως η αεροπορική βάση Αλ Ουντέιντ στο Κατάρ, υπογράμμισε την πολυπλοκότητα της διπλωματικής διαδικασίας. Αυτή η προειδοποίηση προς τις ΗΠΑ και η επακόλουθη παύση των επιθέσεων σε αμερικανικούς στόχους υποδηλώνουν μια υπολογισμένη προσέγγιση από την Τεχεράνη για να επιβεβαιώσει τη θέση της αποφεύγοντας ευρύτερη κλιμάκωση.

Η εμπλοκή εξωτερικών παραγόντων, όπως το Κατάρ και οι ΗΠΑ, υπογραμμίζει τη πολύπλοκη φύση των συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή. Ο ρόλος της μεσολάβησης του Κατάρ, που διευκολύνθηκε από τα διπλωματικά του κανάλια με το Ιράν, υπογραμμίζει τη σημασία των περιφερειακών παικτών στην επίλυση συγκρούσεων. Η ικανότητα των ΗΠΑ να μεσολαβήσουν για την εκεχειρία, παρά την αρχική επίθεση τους στο Ιράν, καταδεικνύει την διαρκή επιρροή τους, ακόμη και καθώς επιδιώκουν να αποφύγουν βαθύτερη εμπλοκή.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Αν ο σκοπός αυτού του πολέμου χωριστεί σε τρεις κατηγορίες: την ανατροπή του καθεστώτος, την αλλαγή της στρατηγικής κατάστασης και τη συστηματική στέρηση στρατιωτικών δυνατοτήτων, τότε η κοινή επίθεση των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ στο Ιράν ανήκει σαφώς στην τρίτη κατηγορία. Δεν πρόκειται για μια ολοκληρωμένη συντριβή όπως ο πόλεμος του Ιράκ, ούτε για μια επέμβαση και ανοικοδόμηση όπως ο πόλεμος του Αφγανιστάν, ούτε για τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, ο οποίος βασίστηκε στον επίγειο ανταγωνισμό από την αρχή.

Υπάρχουν τέσσερα βασικά συμπεράσματα που πιθανότατα θα επηρεάσουν τις μελλοντικές στρατιωτικές στρατηγικές στην περιοχή και όχι μόνο.

Πρώτον, η σύγκρουση υπογράμμισε τον κεντρικό ρόλο των επιθετικών drones και των βαλλιστικών πυραύλων στον σύγχρονο πόλεμο. Αυτές οι τεχνολογίες επιτρέπουν ακριβείς, μακράς εμβέλειας επιθέσεις σε κρίσιμες υποδομές, προσφέροντας έναν οικονομικά αποδοτικό τρόπο προβολής ισχύος χωρίς τη δέσμευση χερσαίων δυνάμεων. Η εξάρτηση του Ισραήλ από αεροπορικές επιχειρήσεις, που περιγράφεται από τους ειδικούς ως «αστραπιαίος πόλεμος», εμφάνισε τακτικές επιτυχίες αλλά απέτυχε να δημιουργήσει αποφασιστικά στρατηγικά αποτελέσματα, υπογραμμίζοντας τους περιορισμούς των αεροκεντρικών εκστρατειών έναντι ενός ανθεκτικού αντιπάλου, όπως το Ιράν.


Δεύτερον, ο πόλεμος επανεπιβεβαίωσε τη σημασία ισχυρών συστημάτων αντιαεροπορικής άμυνας. Τόσο το Ισραήλ όσο και το Ιράν κατέδειξαν την ανάγκη για προηγμένα αμυντικά συστήματα για την αντιμετώπιση επιθέσεων με πυραύλους και drones, που έχουν γίνει κεντρικές στον επιχειρησιακό-στρατηγικό αντίκτυπο. Η ικανότητα του Ιράν να αντέξει την αεροπορική εκστρατεία του Ισραήλ υποδηλώνει έναν βαθμό ετοιμότητας που μπορεί να αποτρέψει μελλοντικές επιθέσεις, ενώ οι αμυντικές δυνατότητες του Ισραήλ, που ενισχύονται από την υποστήριξη των ΗΠΑ, μετρίασαν τον αντίκτυπο των ανταποδοτικών επιθέσεων του Ιράν.

Τρίτον, η σύγκρουση ανέδειξε την ανάγκη προετοιμασίας για παρατεταμένες στρατιωτικές αντιπαραθέσεις. Σε αντίθεση με τον Πόλεμο των Έξι Ημερών, όπου το Ισραήλ πέτυχε ταχείες και αποφασιστικές νίκες, η 12ήμερη σύγκρουση αποκάλυψε τις προκλήσεις των παρατεταμένων επιχειρήσεων εναντίον ενός αποφασισμένου αντιπάλου. Οι κινήσεις και των δύο πλευρών υποδηλώνουν ότι αναγνώρισαν το κόστος ενός παρατεταμένου πολέμου, και μάλιστα, ενός πολέμου φθοράς, επηρεάζοντας την προθυμία τους να αποδεχθούν την εκεχειρία. Αυτή η μετάβαση από σύντομες, αποφασιστικές συγκρούσεις σε παρατεταμένες συρράξεις, πιθανότατα θα διαμορφώσει τον στρατιωτικό σχεδιασμό στην περιοχή, δίνοντας

έμφαση στην αντοχή και την ανθεκτικότητα. Αν αυτή η προοπτική συνδυαστεί και με τη τροπή που έχει πάρει ο πόλεμος στην Ουκρανία, ένας εμφανής πόλεμος φθοράς, τότε τα μαθήματα αυτά, αφορούν όλες τις χώρες.

Τέταρτον, η σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν έχει επίσης αναδείξει τον ρόλο του πληροφοριακού πολέμου στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Μπορούμε να περιγράψουμε τους ισχυρισμούς νίκης και από τις δύο πλευρές ως πληροφοριακό όπλο, σχεδιασμένο για να κατευνάσει τα εσωτερικά ακροατήρια ( αποστολή μηνυμάτων, διαχείριση αντιλήψεων και επίτευξη συγκεκριμένων στρατιωτικών στόχων). Το Ισραήλ και οι ΗΠΑ ισχυρίζονται ότι το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν καταστράφηκε, ενώ το Ιράν παρουσιάζει τον εαυτό του ως ηθικό νικητή, έχοντας αντέξει την επιθετικότητα από ισχυρούς αντιπάλους. Αυτή η αφηγηματική αντιπαράθεση αντικατοπτρίζει την ευρύτερη αντιπαράθεση για νομιμοποίηση και επιρροή στην περιοχή, όπου η κοινή γνώμη μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την πολιτική σταθερότητα.

Η ανθεκτικότητα του Ιράν έναντι ενός ισχυρού αντιπάλου όπως το Ισραήλ ενισχύει τη θέση του στην περιοχή, ενώ ο ισχυρισμός του Ισραήλ για εξουδετέρωση της πυρηνικής απειλής εξυπηρετεί εσωτερικά και διεθνή ακροατήρια. Οι ΗΠΑ, που επιθυμούν να αποφύγουν την εμπλοκή σε έναν παρατεταμένο πόλεμο, επωφελούνται από την εμφάνιση τους ως ειρηνοποιού, ακόμα και με τη χρήση στρατηγικών βομβαρδισμών.

Αν και τα χτυπήματα ΗΠΑ-Ισραήλ αυτή τη φορά άγγιξαν τους σημαντικούς κόμβους του καθεστώτος, δεν κατάφεραν να προκαλέσουν μια συστημική κατάρρευση. Ο στρατηγικός στόχος φαίνεται πως είναι να καταστεί το Ιράν μια χώρα με ισχύ αλλά χωρίς ικανότητες, καθιστώντας το καθεστώς του σταδιακά να περιέρχεται σε κατάσταση χρόνιας δυσλειτουργίας.

Ωστόσο, τα μαθήματα που αντλήθηκαν από τον 12ήμερο πόλεμο μπορεί να αποτρέψουν μια άμεση επιθετικότητα. Η αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα των drones και των πυραύλων, σε συνδυασμό με την ανάγκη για ισχυρές

αντιαεροπορικές άμυνες, θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν περιφερειακό αγώνα εξοπλισμών, με τις δύο πλευρές να επενδύουν σε προηγμένες τεχνολογίες. Η αναγνώριση του κόστους του παρατεταμένου πολέμου, μπορεί επίσης να ενθαρρύνει τη συγκράτηση, καθώς τόσο το Ισραήλ όσο και το Ιράν αντιμετωπίζουν τις οικονομικές και πολιτικές συνέπειες μιας παρατεταμένης εμπόλεμης κατάστασης.

Αυτές οι στρατιωτικές εξελίξεις υποδηλώνουν μια αλλαγή στη δυναμική των πολέμων της Μέσης Ανατολής, όπου τα παραδοσιακά πλεονεκτήματα από τις συμβατικές στρατιωτικές ικανότητες μπορεί να είναι λιγότερο αποφασιστικά από ό,τι προηγουμένως θεωρούνταν. Αυτή η εκτίμηση υπονοεί ότι οι μελλοντικές συρράξεις στην περιοχή πιθανόν να είναι πιο παρατεταμένες και δαπανηρές, καθιστώντας ενδεχομένως τις διπλωματικές λύσεις πιο ελκυστικές για όλα τα μέρη.

ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ

Η εκεχειρία έχει ρίξει σκιά στις προοπτικές για μια πυρηνική συμφωνία μεταξύ Ουάσινγκτον και Τεχεράνης, που προς το παρόν, εμφανίζει μηδενικές πιθανότητες. Το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης (JCPOA), που προηγουμένως αποτελούσε πλαίσιο για τη ρύθμιση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, είναι απίθανο να αναβιώσει στην αρχική του μορφή. Το Ιράν μπορεί να απαιτήσει παραχωρήσεις, όπως την ικανότητα εμπλουτισμού ουρανίου σε επίπεδα που προσεγγίζουν αυτά που είναι απαραίτητα για ένα πυρηνικό όπλο (περίπου 70%), κάτι που θα αποτελούσε σημαντική απόκλιση από τους περιορισμούς του JCPOA. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, αν και ενδεχομένως είναι ανοιχτές σε διαπραγματεύσεις, πιθανότατα δεν θα μπορέσουν να ελέγξουν την πρόοδο μέσω παρατεταμένων διπλωματικών ελιγμών και προσφορών προς τη Τεχεράνη. Το Ισραήλ, εν τω μεταξύ, θα συνεχίσει να παρουσιάζει το Ιράν ως διαρκή απειλή, περιπλέκοντας περαιτέρω το διπλωματικό τοπίο.

Η απουσία επαληθεύσιμων αποδείξεων σχετικά με την καταστροφή του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν προσθέτει στην αβεβαιότητα. Ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας (IAEA) δεν διαθέτει πληροφορίες για σημαντικά αποθέματα εμπλουτισμένου ουρανίου ή την κατάσταση των υπόγειων πυρηνικών συγκροτημάτων. Αυτή η ασάφεια επιτρέπει τόσο στο Ισραήλ όσο και στις ΗΠΑ να ισχυρίζονται επιτυχία στην εξουδετέρωση των πυρηνικών δυνατοτήτων του Ιράν, ενώ το Ιράν ισχυρίζεται ότι το πρόγραμμά του παραμένει ανέπαφο. Η έλλειψη διαφάνειας τροφοδοτεί την αμοιβαία καχυποψία, καθιστώντας μια ολοκληρωμένη συμφωνία απρόσιτη.

Ωστόσο, η εκεχειρία μπορεί να εγκαινιάσει μια περίοδο σχετικής σταθερότητας, με τις συζητήσεις για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν πιθανότατα να επικεντρωθούν στη διαφάνεια, την επαλήθευση και τον έλεγχο, με τη συμμετοχή του IAEA και άλλων θεσμών. Αυτές οι διαπραγματεύσεις, αν και παρατεταμένες, θα μπορούσαν να αποτρέψουν άμεσες κλιμακώσεις αλλά είναι μάλλον απίθανο να αποφέρουν μια σημαντική πρόοδο στο εγγύς μέλλον.

Η ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΚΛΙΜΑΚΩΣΕΙΣ

Ενώ η εκεχειρία προσφέρει μια προσωρινή ανάπαυλα, η δυνατότητα για μελλοντικές κλιμακώσεις παραμένει υψηλή. Η όποια πρόβλεψη για νέους γύρους συγκρούσεων, έχει τις ρίζες της στα ανεπίλυτα ζητήματα που περιβάλλουν το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και τις ανησυχίες του Ισραήλ για την ασφάλεια. Οι αμοιβαίες κατηγορίες για παραβιάσεις της εκεχειρίας, όπως φαίνεται στις αξιώσεις του Ισραήλ κατά του Ιράν, δείχνουν ότι δεν υπάρχει και δύσκολα θα υπάρξει, οποιαδήποτε εμπιστοσύνη. Η απαίτηση του Ιράν για μεγαλύτερη αυτονομία στις πυρηνικές του δραστηριότητες και η επιμονή του Ισραήλ να παρουσιάζει το Ιράν ως απειλή υποδηλώνουν ότι οι διπλωματικές προσπάθειες θα αντιμετωπίσουν σημαντικά εμπόδια.

Τώρα οι βασικοί εμπλεκόμενοι στη σύγκρουση, το Ισραήλ και το Ιράν, θα προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο με νέα δεδομένα, αφού η κάθε πλευρά αξιολογήσει τα πεπραγμένα και τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται.

Ωστόσο, το Ισραήλ δεν είναι απόλυτα ευχαριστημένο με την εκεχειρία, επειδή το Τελ Αβίβ δεν έχει επιτύχει τους δηλωμένους στόχους του και, επιπλέον δεν φαίνεται

να έχει επιτύχει μια αδιαμφησβήτητη νίκη, στα μάτια της διεθνούς κοινότητας. Αυτή η κατάσταση έχει επιδεινώσει για άλλη μια φορά τις διαφορές μεταξύ Νετανιάχου και Τραμπ. Ο πρώτος θέλει να συνεχίσει την επιχείρηση κατά του Ιράν, ενώ ο δεύτερος είναι εναντίον της.


Από τη πλευρά του, ο Λευκός Οίκος πιστεύει ότι έχει πετύχει όλα όσα σχεδίαζε. Επιπλέον, η αμερικανική πλευρά έχει δείξει στον κόσμο τις δυνατότητες των βομβαρδιστικών B-2 και τη δύναμη τους. Αλλά ο Τραμπ δεν ενδιαφέρεται για έναν πόλεμο κατά του Ιράν. Ως εκ τούτου, προσπαθεί να επιβάλλει αυτή την αντίληψη στο Τελ Αβίβ. Με τη σειρά του, το Ισραήλ δεν θα μπορέσει να διορθώσει την κατάσταση χτυπώντας ξανά το Ιράν. Ο Νετανιάχου έχει ουσιαστικά πέσει σε μια παγίδα, από την οποία θα πρέπει να απεγκλωβιστεί, χωρίς να υπάρχει ορατή διέξοδος.

Προς το παρόν, ο κάθε συμμετέχων μπορεί να ανακηρύξει μια μεγάλη νίκη, κάτι που ήδη γίνεται. Το Ιράν έχει αντισταθεί στο Ισραήλ και στις ΗΠΑ. Το Ισραήλ έχει επιλύσει το ζήτημα με την Τεχεράνη, η οποία υποτίθεται ότι δεν έχει πλέον πυρηνικά προγράμματα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εγκαθιδρύσει την πολυαναμενόμενη ειρήνη σε όλη τη Μέση Ανατολή».

Ωστόσο, υπάρχουν και οι αναγνώσεις που θεωρούν ότι με βάση τα αποτελέσματα του 12ήμερου πολέμου, όλοι θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως ηττημένοι. Το Ιράν και το Ισραήλ έχουν υποστεί σοβαρές οικονομικές ζημιές και καταστροφές υποδομών. Για τις ΗΠΑ, η κατάσταση περιπλέκεται από εσωτερικές διαιρέσεις. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, το οποίο οδήγησε τον Τραμπ στη νίκη, αντιμετωπίζει εσωτερικές αντιπαραθέσεις. Ενώ διαφαίνεται ότι έχει γίνει πιο δύσκολο για τον Λευκό Οίκο, να ολοκληρώσει μια σημαντική συμφωνία στη Μέση Ανατολή, από ό,τι ήταν πριν από τις επιθέσεις στο Ιράν.

Γενικά, ο Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται ότι έκανε μια επέμβαση που αφήνει ανοικτά πολλά ενδεχόμενα. Η Ρωσία, ήδη αξιολογεί πώς μπορεί να το χρησιμοποιήσει αυτή την εξέλιξη για να ενισχύσει τη θέση της στη

υποβάλει τις προτάσεις της για την διευθέτηση της κατάστασης στη Μέση Ανατολή σε εμπιστευτικές επαφές με την Ουάσινγκτον, την Τεχεράνη και το Τελ Αβίβ.

Η Κίνα, η οποία έχει ενεργειακά, οικονομικά και αμυντικά έργα με το Ιράν, αξιολογεί επίσης την κατάσταση. Το Πεκίνο, θα περιμένει την αντίδραση της Τεχεράνης μετά την εκεχειρία και μπορεί να παρεμβαίνει για να επηρεάζει την ένταση και τη κατεύθυνση αυτής της αντίδρασης, όσο χρειαστεί.

Οι τρεις Μεγάλες Δυνάμεις είναι παρούσες στο πόλεμο Ισραήλ-Ιράν και προγραμματίζουν τις επόμενες κινήσεις τους. Το ζητούμενο για αυτές είναι, όπως έχει δείξει η ιστορία, να αποφεύγουν τα λάθη και τις παγίδες που γεννούν οι πόλεμοι της Μέσης Ανατολής. Καθώς επίσης και να διατηρούν τη σύγκρουση μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια για να μη δημιουργηθεί μια γενικότερη αποσταθεροποίηση.

Πηγή: https://geoeurope.org/2025/06/25/i-nea-fasi-tou-polemou-israil-iran/

O Βαγγέλης Χωραφάς, διευθυντής της ιστοσελίδας γεωπολιτικής https://www.geoeurope.org/, δημοσιεύει καθημερινά πρωτότυπα άρθρα και αναλύσεις και στην προσωπική του σελίδα στο facebook (https://www.facebook.com/vangelis.chorafas).


Θερμό χειροκρότημα απ’,όλους στον Σταύρο Ξαρχάκο. Πλήθος κόσμου στην έναρξη του 5ου Φεστιβάλ της Περιφέρειας Κρήτης στην Ελεύθερνα.

Χειροκροτήθηκε θερμά από θεσμικούς εκπροσώπους και πλήθος κόσμου, ο  Σταύρος Ξαρχάκος και οι συνεργάτες του καλλιτέχνες-μουσικοί στην συναυλία της Περιφέρειας Κρήτης που πραγματοποιήθηκε με μεγάλη  επιτυχία  στην Αρχαία  Ελεύθερνα Ρεθύμνου. 


Η μεγάλη συναυλία “πόλος έλξης” παρουσία της Υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη, της π. Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελαροπούλου, του π. Υπουργού Νίκου Σιφουνάκη, άλλων θεσμικών εκπροσώπων και πλήθους πολιτών , είχε τίτλο « Σταύρος Ξαρχάκος στο Σινεμά». Τον  μεγάλο Έλληνα συνθέτη– μαέστρο, τους εκλεκτούς  συνεργάτες του, τους θεσμικούς εκπροσώπους την Υπουργό, την π. Πρόεδρο της Δημοκρατίας και πλήθος των  παραβρισκόμενων καλωσόρισε ο Πρόεδρος του Περιφερειακού συμβουλίου Κρήτης Ευάγγελος Ζάχαρης εκπροσωπώντας τον Περιφερειάρχη Κρήτης Σταύρο Αρναουτάκη.


Στην επιτυχημένη συναυλία μαζί με τον Σταύρο Ξαρχάκο συμμετείχαν  οι τραγουδιστές Θοδωρής Βουτσικάκης, Ηρώ Σαΐα,  και Δημήτρης Μπάσης, ενώ η συναυλία της Ελεύθερνας σηματοδότησε  την έναρξη του 5ου  “Φεστιβάλ Κρήτης” της Περιφέρειας που πραγματοποιείται σε αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία, ιστορικούς τόπους και μνημεία του νησιού με την υποστήριξη της αρχαιολογικής υπηρεσίας και έχει ελεύθερη είσοδο για τους πολίτες όπως και τους επισκέπτες του νησιού μας Έλληνες και ξένους. 

Το φεστιβάλ από την ίδρυση του έχει την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, ενώ το άνοιγμα της αυλαίας του με τον Σταύρο Ξαρχάκο ήταν συνδιοργάνωση με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ρεθύμνου, το Μουσείο αρχαιολογικού χώρου  Ελεύθερνας, το σύλλογο  οι φίλοι του Μουσείου, με την υποστήριξη του Δήμου Ρεθύμνου και των  πολιτιστικών συλλόγων Ελεύθερνας και  Αρχαίας Ελεύθερνας.

Β. Ζάχαρης: Η μουσική ενώνει λαούς και πολιτισμούς.

Στον χαιρετισμό του, ο υπεύθυνος του «Φεστιβάλ Κρήτης», Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Ευάγγελος Ζάχαρης  καλωσορίζοντας όλους, αναφέρθηκε στην κορυφαία συναυλία που είναι η έναρξη, αυλαία του φεστιβάλ Κρήτης και στα χαρακτηριστικά της διοργάνωσης του φεστιβάλ σε όλη την Κρήτη. 


Το φεστιβάλ όπως είπε ο κ. Ζάχαρης  προτάσσει την  Ειρήνη μεταξύ των λαών, την αρμονική εξέλιξη των κοινωνιών ενώ παράλληλα αναδεικνύει και προβάλει τα ιστορικά μνημεία και τους αρχαιολογικούς χώρους στους οποίους υλοποιούνται οι εκδηλώσεις. 

Το σύνθημα του φεστιβάλ, όπως τόνισε  ο κ Ζάχαρης, είναι: «Η μουσική ενώνει ανθρώπους, λαούς, πολιτισμούς» και ευχαρίστησε τους συνδιοργανωτές φορείς, την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ρεθύμνου, το μουσείο Ελεύθερνας τον σύλλογο φίλων του μουσείου καθώς και τον Δήμο Ρεθύμνου και τους συλλόγους Ελεύθερνας και αρχαίας Ελεύθερνας για την στήριξη τους.

Το 5ο Φεστιβάλ Κρήτης,  όπως ανέφερε ο κ. Ζάχαρης περιλαμβάνει σημαντικές εκδηλώσεις, είναι διαχρονικά αφιερωμένο στην Ειρήνη,  για ένα κόσμο καλύτερο και ευχαρίστησε τον  Περιφερειάρχη Κρήτης Σταύρο Αρναουτάκη για την καλή συνεργασία την έγκριση του προγράμματος του φεστιβάλ και την έμπρακτη  υποστήριξη του.

 Νικ. Σταμπολίδης: πατρίδα μας τα μουσικά μας ακούσματα…

Σε έγγραφο κείμενο για την εναρκτήρια συναυλία , ο αρχαιολόγος, ανασκαφέας της Ελεύθερνας και γεν. Δ/ντης του Μουσείου της Ακρόπολης Νίκος Σταμπολίδης, αναφέρει:   «Αν πατρίδα μας είναι τα παιδικά και τα νεανικά μας χρόνια, εκεί που πρωτοζήσαμε τη φύση και το περιβάλλον, τους ανθρώπους, τις πρώτες μυρωδιές και γεύσεις, τότε πατρίδα μας είναι και τα μουσικά μας ακούσματα! Ιδιαίτερα, εκείνα τα ακούσματα μουσικής με τραγούδια που συνδυάστηκαν με την εικόνα ταινιών κινηματογράφου. Στην πληθώρα των μουσικών έργων, που μας κατακλύζει καθημερινά σήμερα κι ύστερα γρήγορα περνούν στη λήθη, τα  “τραγούδια του σινεμά”  μένουν ανεξίτηλα στην καρδιά μας και υπάρχουν και τραγουδιούνται από γενιά σε γενιά, θυμίζοντάς μας έρωτες…….»

Στην συναυλία, παρόντες επίσης  ήταν:  οι Αντιπεριφερειάρχες Μαρία Λιονή Π.Ε Ρεθύμνης, Πολιτισμού Γεωργία Μηλάκη, Τεχνικών Έργων Νίκος Σκουλάς, Επιχειρηματικότητας Μιχάλης Βάμβουκας, ο Βουλευτής Μανόλης Χνάρης,  ο Δήμαρχος Ρεθύμνου Γιώργος Μαρινάκης, Περιφερειακοί – Δημοτικοί σύμβουλοι, ο γενικός διευθυντής όλων των μουσείων της Ιταλίας Massimo Osanna,  η κόρη του Πάμπλο Πικάσο, Παλόμα Πικάσο, όπως και άλλοι προσκεκλημένοι του κ. Σταμπολίδη: Μαρία Εμπειρίκου, Αλίκη Γουλανδρή, Μιμή Ντενίση, Κατερίνα Διδασκάλου,  Ναζάν Ολτσέρ  -αρχαιολόγος, Αναστασία Σαρακάκη,  Δήμητρα Φιλίππου, η Ρούλα Σαλούτση κ.α.


 

Χωρίς ανοιχτό χειρουργείο στο κεφάλι, αλλά ενδοσκοπικά, μέσα από τη μύτη, αφαιρούνται πλέον με μεγάλη επιτυχία οι καρκινικοί όγκοι της βάσης του κρανίου!

 Χωρίς ανοιχτό χειρουργείο στο κεφάλι, αλλά ενδοσκοπικά, μέσα από τη μύτη, αφαιρούνται πλέον με μεγάλη επιτυχία οι καρκινικοί όγκοι της βάσης του κρανίου!

Η ριζική αυτή αλλαγή στη  χειρουργική αντιμετώπιση των όγκων της βάσης του κρανίου – και συγκεκριμένα στον πρόσθιο κρανιακό βόθρο –  πραγματοποιείται  χάρη στην αλματώδη πρόοδο της ιατρικής τεχνολογίας. 


Αποτελέσματα τέτοιων επεμβάσεων παρουσιάστηκαν  στο 11th INTERNATIONAL SUMMER SCHOOL, το οποίο πραγματοποιήθηκε 16 με 20 Ιουνίου στη Μπρέσια της Ιταλίας με τη συμμετοχή διακεκριμένων χειρουργών ΩΡΛ απ’ όλο τον κόσμο.

«Είναι γεγονός ότι οι καρκινικοί όγκοι της βάσης του κρανίου, αφαιρούνται πλέον ενδοσκοπικά, χωρίς κρανιοτομή (ανοιχτό χειρουργείο στο κεφάλι) με μεγάλη επιτυχία και σημαντικά οφέλη για τους ασθενείς» αναφέρει, ο διαπρεπής Έλληνας Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος Μηνάς Ν. Αρτόπουλος, Διευθυντής της Α’ Ω.Ρ.Λ. κλινικής του «ΜΗΤΕΡΑ», που συμμετείχε στη διεθνή ιατρική συνάντηση.

                                                  Ο κος Μηνάς Ν. Αρτόπουλος

Σύμφωνα με τον κ. Αρτόπουλο, η νέα τεχνική ονομάζεται ενδοσκοπική ενδορινική χειρουργική βάσης κρανίου και εφαρμόζεται με μεγάλη επιτυχία από εξειδικευμένες χειρουργικές ομάδες ΩΡΛ και νευροχειρουργών.

Η νέα μέθοδος αυτή εφαρμόζεται σε όγκους που εντοπίζονται στην περιοχή ακριβώς πάνω από τη ρινική κοιλότητα, όπως:

  • Μηνιγγιώματα (καλοήθεις όγκοι του εγκεφάλου),

  • Εγκεφαλοκήλες και μηνιγγοεγκεφαλοκήλες,

  • Όγκοι του οσφρητικού νεύρου (π.χ. αισθητηριακό νευροβλάστωμα),

  • Καρκινώματα και αδενοκαρκινώματα της ρινικής κοιλότητας ή των παραρρινίων κόλπων με επέκταση προς τον εγκέφαλο.

Αξίζει να τονιστεί, όπως επισημαίνει ο κ. Αρτόπουλος πως ανάλογα με τη θέση, το μέγεθος και τη φύση του όγκου, ο χειρουργός ΩΡΛ είναι εκείνος που  θα κρίνει αν η ενδοσκοπική προσέγγιση είναι κατάλληλη.

                                    ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

Η  ενδοσκοπική προσπέλαση μέσα από τη μύτη, χωρίς τομή στο κρανίο, προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα, όπως αναφέρουν οι χειρουργοί ΩΡΛ. Συγκεκριμένα:

  • Ελάχιστο χειρουργικό τραύμα,

  • Ταχύτερη ανάρρωση και επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες,

  • Λιγότερος πόνος μετεγχειρητικά,

  • Καμία εξωτερική ουλή ή παραμόρφωση,

  • Μειωμένος κίνδυνος λοιμώξεων

Η μεγάλη επιτυχία της νέας χειρουργικής επέμβασης, οφείλεται, όπως εξηγούν οι χειρουργοί ΩΡΛ, στα ειδικά εργαλεία και κάμερες υψηλής ευκρίνειας, μέσω των οποίων  έχουν εξαιρετική ορατότητα και ακρίβεια κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Συχνά χρησιμοποιείται και σύστημα πλοήγησης για ακόμα μεγαλύτερη ασφάλεια.

Η νέα μέθοδος δεν ενδείκνυται για όλες τις περιπτώσεις των καρκινικών όγκων βάσης κρανίου. Όπως όταν  ο όγκος είναι πολύ εκτεταμένος ή έχει διεισδύσει βαθιά στον εγκέφαλο, ίσως χρειαστεί πιο κλασική προσπέλαση με κρανιοτομία. Όμως, για πολλούς ασθενείς, η ενδοσκοπική τεχνική είναι μια ασφαλής, σύγχρονη και λιγότερο επώδυνη λύση.

«Αν κάποιος παρουσιάζει συμπτώματα όπως επίμονη ρινική συμφόρηση, αιμορραγίες από τη μύτη, απώλεια όσφρησης ή ανεξήγητους πονοκεφάλους, πρέπει χωρίς χρονοτριβή να επικοινωνήσει με τον γιατρό του προκειμένου να γίνει αξιολόγηση. Κι αυτό γιατί η έγκαιρη διάγνωση είναι το πρώτο βήμα για την αποτελεσματική θεραπεία των καρκίνων της βάσης του κρανίου» καταλήγει ο κ Αρτόπουλος.

www.artopoulos.com.gr Τηλ. 6937673736

Η ΔΕΔΙΣΑ με Ενημερωτικό Περίπτερο στο Φεστιβάλ Γης

 Η ΔΕΔΙΣΑ με Ενημερωτικό Περίπτερο στο Φεστιβάλ Γης

Η Διαδημοτική Επιχείρηση Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων [ΔΕΔΙΣΑ Α.Ε. (ΟΤΑ)], θα συμμετάσχει και φέτος στο «Φεστιβάλ Γης – Άνθρωποι και Προϊόντα», που ανοίγει τις πύλες του την Τετάρτη 2 Ιουλίου στον προαύλιο χώρο του 1ου Πειραματικού Γυμνασίου Χανίων (πλατεία Δημοτικής Αγοράς) και θα διαρκέσει έως και την Κυριακή 6 Ιουλίου. Το Φεστιβάλ θα λειτουργεί καθημερινά από τις 18:00 έως και τις 24:00.


Στο πλαίσιο της διοργάνωσης, η ΔΕΔΙΣΑ Α.Ε. (ΟΤΑ) θα συμμετέχει με Ενημερωτικό Περίπτερο, όπου μικροί και μεγάλοι θα έχουν την ευκαιρία να ενημερωθούν από στελέχη του φορέα για:



· Τη σωστή διαχείριση των απορριμμάτων,

· την επαναχρησιμοποίηση και τη σημασία της πρόληψης παραγωγής αποβλήτων,

· τις πρακτικές ανακύκλωσης και κομποστοποίησης,

· τις δραστηριότητες της ΔΕΔΙΣΑ Α.Ε. (ΟΤΑ) και τις υπηρεσίες του Εργοστασίου Μηχανικής Ανακύκλωσης & Κομποστοποίησης (ΕΜΑΚ) Χανίων.


Το Φεστιβάλ πραγματοποιείται υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Κρήτης, και είναι αποτέλεσμα συνεργασίας της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων, των Δήμων της Π.Ε. Χανίων και του Επιμελητηρίου (ΕΒΕ) Χανίων, με φορέα υλοποίησης την Περιφερειακή Αναπτυξιακή Εταιρεία Κρήτης ΑΕ (ΠΑΝΕΤΑΙΚ ΑΕ).


Η προστασία του περιβάλλοντος είναι ευθύνη όλων μας, και ξεκινάει από τη γνώση για να γίνει δράση!

Σας περιμένουμε στο περίπτερό μας!

Ο Δήμαρχος Ηρακλείου στην επετειακή εκδήλωση για τα 100 χρόνια εγκατάστασης των πρώτων προσφύγων στη Νέα Αλικαρνασσό

 Αλέξης Καλοκαιρινός: «Το αεροδρόμιο που θα μετεγκατασταθεί είναι το μεγάλο στοίχημα. Είναι η ευκαιρία να ανταποδώσουμε στην Νέα Αλικαρνασσό αυτά τα οποία οφείλουμε, διότι τίποτα δεν της χαρίστηκε»


Στη μεγάλη επετειακή εκδήλωση μνήμης για τα 100 χρόνια από την εγκατάσταση των πρώτων προσφύγων στην Νέα Αλικαρνασσό, που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Κυριακής 30/6 στο Κλειστό Γυμναστήριο της Νέας Αλικαρνασσού, συμμετείχε και χαιρέτησε ο Δήμαρχος Ηρακλείου Αλέξης Καλοκαιρινός.


Ο Δήμαρχος Ηρακλείου αφού αναφέρθηκε στην καθιέρωση της ονομασίας «Κλειστό Γυμναστήριο Νέας Αλικαρνασσού», δεχόμενος και τα συγχαρητήρια του Περιφερειάρχη Κρήτης Σταύρου Αρναουτάκη, ανακαλώντας τις ιστορικές μνήμες από την εγκατάσταση των προσφύγων στο Ηράκλειο σημείωσε: «Δεν μπορώ και εγώ να μην θυμηθώ, Να μην ανακαλέσω μνήμες που έχουν βέβαια μεταδοθεί, είναι γεγονότα που δεν ζήσαμε εμείς αλλά η γνώση τους ακόμα και η αίσθηση τους είναι πολύ παρούσα μέσα μας. 

Εκείνο το μαύρο Σεπτέμβρη, τις αφίξεις των ανθρώπων, γυμνών, με ελάχιστα υπάρχοντα που στις αρχές Οκτωβρίου του 1922 ήταν ήδη 10.000 στο Ηράκλειο. Και στην απογραφή του 1928 που είναι και η τελευταία προσφυγική απογραφή, είχαν γίνει 15.961 για την ακρίβεια. Πολλοί άνθρωποι ήρθαν εδώ και αιμοδότησαν τον τόπο αυτό με πολύ χυμένο αίμα εκεί στις χαμένες πατρίδες. Αλλά αυτή η εγκατάσταση άλλαξε αυτόν τον τόπο. Και τώρα μια κοινωνία είμαστε όλοι, αλλά σίγουρα έχει νόημα να θυμόμαστε και να κρατάμε τις ιστορικές μας αναφορές. 


Εδώ ειδικά στη Νέα Αλικαρνασσό που ξεκίνησε έτσι μέσα σε αυτή τη γύμνια και τη φτώχεια. Ακριβώς επειδή με την κρατική αρωγή δόθηκε η δυνατότητα μιας πολεοδόμησης, έχει και τα δικά της ρυμοτομικά και χωροταξικά χαρακτηριστικά και αυτό έχει το ενδιαφέρον».

Ο Αλέξης Καλοκαιρινός, αναφέρθηκε και στις προκλήσεις με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη ως ιστορική έδρα του Δήμου Ηρακλείου, η Νέα Αλικαρνασσός, μπαίνοντας στο δεύτερο αιώνα ζωής της, τονίζοντας ότι τώρα είναι η ευκαιρία να της ανταποδώσουμε όσα της οφείλουμε: «Η Νέα Αλικαρνασσός μπαίνει στον δεύτερο αιώνα ζωής της με πολύ διαφορετικούς όρους απ’ ότι στον πρώτο αιώνα και βρίσκεται αντιμέτωπη με πολύ μεγάλες προκλήσεις. 


Εμείς εδώ στον ενιαίο Καλλικρατικό Δήμο του Ηρακλείου, μιλώντας για την ιστορική πρωτεύουσα του Δήμου που είναι η Νέα Αλικαρνασσός, έχουμε απόλυτη συνείδηση των προκλήσεων. Συνείδηση αυτού του περιβάλλοντος που θέλουμε να αλλάξει σε αυτήν την πόλη που είναι η Νέα Αλικαρνασσός. Αυτή η πολεοδομική ενότητα, του πολεοδομικού συγκροτήματος με το Ηράκλειο έχει μεγάλες επιβαρύνσεις. 

Οι φυλακές να φύγουν, να φύγει και το αεροδρόμιο κυρίως, και να θυμηθούμε από τι περιστοιχίζεται η Αλικαρνασσός: Βιομηχανική περιοχή, Μαύρος Σπήλιος, εγκαταστάσεις που θα θέλαμε να έχουν διαφορετικό χαρακτήρα. Η ανάσα και η μεγάλη ευκαιρία είναι προφανώς στην ανατολική μας μεριά. Είναι το αεροδρόμιο που

θα μετεγκατασταθεί και αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα. Εδώ θα είναι και η ευκαιρία να ανταποδώσουμε στην Νέα Αλικαρνασσό αυτά τα οποία οφείλουμε, διότι τίποτα δεν της χαρίστηκε. Ούτε στους πρώτους ανθρώπους που κατοίκησαν εδώ, ούτε στους επόμενους που στέριωσαν και συνέβαλλαν στην κοινωνία και στην τοπική οικονομία».


Ο Δήμαρχος Ηρακλείου αναφέρθηκε και στην ιστορική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου του 1990 που δικαίωσε τη Νέα Αλικαρνασσό για το καθεστώς των κληροτεμαχίων, προαναγγέλλοντας την πραγματοποίηση τιμητικής εκδήλωσης για εκείνους που έδωσαν αυτή τη μάχη: «Αναδιφώντας τα έγγραφα για το αεροδρόμιο θέλω μόνο το προαναγγείλω ότι θα δοθεί μια ιδιαίτερη ευκαιρία να τιμήσουμε και αυτούς τους ανθρώπους της Κοινότητας της Αλικαρνασσού και στη συνέχεια του Δήμου Αλικαρνασσού οι οποίοι έδωσαν αυτήν την τεράστια μάχη, την άνιση μάχη για το καθεστώς των κληροτεμαχίων. 

Το κληροτεμάχιο 4, το κληροτεμάχιο 6 το κληροτεμάχιο 307 το κληροτεμάχιο 317. Πέρα από κάθε πρόβλεψη απέναντι στο Ελληνικό Δημόσιο, μια μακρόχρονη μάχη δεκαετιών κερδήθηκε το 1990 οριστικά με απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου που επικύρωνε μια απόφαση του Αρείου Πάγου το 1988. Αυτό είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό και δείχνει ότι η Νέα Αλικαρνασσός σε όλα τα πεδία πάλεψε, δικαιώθηκε και έχουμε και εμείς υποχρέωση να τη δικαιώσουμε και να σας δικαιώσουμε ώστε να πορευτούμε σε ένα καλύτερο αύριο όλοι μαζί».


Στη συνέχεια της εκδήλωσης ο Αλέξης Καλοκαιρινός βράβευσε τον Γιάννη Νίχλο, απόγονο του Μιχαήλ Ελευθεριάδη, μιας σημαντικής προσωπικότητας που διετέλεσε πρώτος πρόεδρος του Δ.Σ της ομάδας Προσφύγων, προτείνοντας και την περιοχή εγκατάστασης και η οποία ονομάστηκε Νέα Αλικαρνασσός.


Την εκδήλωση που πλαισίωσαν ιστορικά αφιερώματα, θεατρικά και μουσικοχορευτικά δρώμενα, διοργάνωσαν σωματεία και σύλλογοι της Νέας Αλικαρνασσού σε συνεργασία με την Περιφέρεια Κρήτης και το Δήμο Ηρακλείου.

Εκτός του Περιφερειάρχη Κρήτης Σταύρου Αρναουτάκη στην εκδήλωση παραβρέθηκαν, οι Αντιπεριφερειάρχες Νίκος Ξυλούρης και Γωγώ Μηλάκη, οι Βουλευτές Φραγκίσκος Παρασύρης και Μανόλης Συντιχάκης, οι Αντιδήμαρχοι Νίκος Γιαλιτάκης, Στέλλα Αρχοντάκη, Αντώνης Περισυνάκης, Γιώργος Σισαμάκης και Γιάννης Τσαπάκης, εκπρόσωποι Δημοτικών Παρατάξεων, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Ν. Ζηλανδία Γιώργος Νεονάκης, ο Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Νέας Αλικαρνασσού Αλέξανδρος Τσούλφας και οι πρώην Δήμαρχοι Νέας Αλικαρνασσού, Βαγγέλης Σισσαμάκης και Γιάννης Πατεράκης. Την εκδήλωση παρουσίασε η Αναστασία Μπιτζιλέου.


Video μπορείτε να δείτε εδώ:

 https://www.youtube.com/watch?v=HIR_PMbHxQI&t=22s

Με ιδιαίτερη συγκίνηση πραγματοποιήθηκε στο κατάμεστο γήπεδο του ΠΟΑ η τελετή έναρξης του 6ου Πανελλήνιου Μικρασιατικού Ανταμώματος

Με ιδιαίτερη συγκίνηση και πλήθος κόσμου πραγματοποιήθηκε στο κατάμεστο γήπεδο του ΠΟΑ, στο ιστορικό Ατσαλένιο του Ηρακλείου, η τελετή έναρξης του 6ου Πανελλήνιου Μικρασιατικού Ανταμώματος, το Σάββατο 28 Ιουνίου 2025.


Η διοργάνωση πραγματοποιήθηκε με τη στήριξη της Περιφέρειας Κρήτης και παραβρέθηκε ο Περιφερειάρχης Κρήτης, Σταύρος Αρναουτάκης, ο οποίος απηύθυνε θερμό χαιρετισμό, υπογραμμίζοντας τον σπουδαίο ρόλο των μικρασιατικών συλλόγων στη διατήρηση της εθνικής αυτογνωσίας και της ιστορικής μνήμης.


«100 και πλέον χρόνια από την καταστροφή και εκθεμελίωση των πατρογονικών εστιών, οι πρόγονοί σας αρχικά και εσείς σήμερα, δεν επιτρέψατε στη συντριβή και τον αφανισμό να κυριαρχήσουν. Κατορθώσατε να μετατρέψετε τον σπαραγμό για τις αλησμόνητες πατρίδες σε δύναμη για την επιβίωση, την αναγέννηση και τη δημιουργία», σημείωσε μεταξύ άλλων ο Περιφερειάρχης.


Η Περιφέρεια Κρήτης στηρίζει σταθερά τους μικρασιατικούς συλλόγους και τα προσφυγικά σωματεία της Κρήτης, εντάσσοντας τις δράσεις τους στον στρατηγικό σχεδιασμό της για την πολιτιστική ταυτότητα του νησιού.

Ο Σταύρος Αρναουτάκης συνεχάρη την Ομοσπονδία Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδας, τον Σύλλογο Αλατσατιανών Ηρακλείου και όλους τους μικρασιατικούς συλλόγους της Κρήτης για την εξαιρετική διοργάνωση και για το έργο που επιτελούν στη διατήρηση της πολιτισμικής κληρονομιάς του μικρασιατικού ελληνισμού.

Η βραδιά έκλεισε με συγκίνηση, παραδοσιακές μουσικές, χορούς και έντονη την παρουσία των ριζών, της μνήμης και της δημιουργικής συνέχειας του Μικρασιατικού Ελληνισμού στην Κρήτη.


Γνωρίστε Το Χωριό Μουσούτα Του Δήμου Μινώα Πεδιάδας

 398389_272310432842047_1789593358_n


Η Μουσούτα είναι χωριό του δημοτικού διαμερίσματος Αρκαλοχωρίου και υπάγεται στον δήμο Μινώα Πεδιάδας. Βρίσκεται στην επαρχία Μονοφατσίου, του νομού Ηρακλείου.


401080_272310302842060_137458079_n


419484_272310179508739_580243443_n


421595_272310126175411_795948867_n

426589_272310526175371_1014206588_n


428753_272310652842025_1633082660_n


431448_272310742842016_2079225960_n