Η θεατρική ομάδα του Συλλόγου Μικρασιατών Ιεράπετρας «Αμάλθεια» παρουσιάζει τη θεατρική παράσταση «Το κλειδί της καρδιάς»

 Η θεατρική ομάδα του Συλλόγου Μικρασιατών Ιεράπετρας «Αμάλθεια» θα παρουσιάσει τη θεατρική παράσταση «Το κλειδί της καρδιάς» σε κείμενα της Μαριάννας Χαΐτα και σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γιαννίδη. Μετά τις επιτυχημένες παραστάσεις στην Ιεράπετρα και Άγιο Νικόλαο, θα πραγματοποιηθεί μία παράσταση το Σάββατο 12 Απριλίου και ώρα 21:00 στην αίθουσα Μελίνα στο Πολύκεντρο Σητείας.

Η σκέψη ότι ως ομάδα πρέπει να συμμετάσχουμε στις εκδηλώσεις μνήμης για τα 100 χρόνια της μικρασιατικής καταστροφής ήδη υπήρχε. Και έτσι 103 χρόνια μετά ακόμα θυμόμαστε και τιμούμε με την παράσταση αυτήν τους ανθρώπους που είτε χάθηκαν, είτε επέζησαν της Μικρασιατικής Καταστροφής.

Και λίγα λόγια για το έργο:

Πρώτη Πράξη: Μικρά Ασία, 1922

Άνθρωποι από περιοχές της Μικρασίας και του Πόντου κατεβαίνουν στα παράλια για να σωθούν. Θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να περάσουν απέναντι στην Ελλάδα, τη Μητέρα Πατρίδα, κουβαλώντας μαζί τους ό,τι και όποιον πρόλαβαν να διασώσουν. Ο πόνος και απώλεια, ο θάνατος και το αίμα μαυρίζουν την ψυχή τους. Πώς να εγκαταλείψουν τις αναμνήσεις; Πώς να ξεχάσουν και να τα αφήσουν όλα πίσω; Η Ελπίδα, θα τους οδηγήσει σε ένα μέλλον ή στον χαμό τους;

Δεύτερη Πράξη: Μικρά Ασία, 1985

Επιστρέφοντας στα μέρη των προγόνων, πώς αισθάνεται στ' αλήθεια κάποιος; Οι μνήμες του ή οι ιστορίες που άκουσε σαν μικρό παιδί ζωντανεύουν μπρος στα μάτια του. Ο τόπος και ο χρόνος χάνουν τη σημασία τους, τα κρυμμένα αποκαλύπτονται και όλα σαν να αρχίζουν ξανά! Όταν γυρνά στις ρίζες, στα μέρη των δικών του, τι περιμένει να βρει και τι θα νιώσει; Πονάνε οι αναμνήσεις ακόμη ή μετατρέπονται σε δύναμη απαραίτητη για να προχωρήσει;

Τρίτη Πράξη: Μικρά Ασία, 1922

Μπλέκονται οι μοίρες των ανθρώπων μέσα στη θυσία του ολέθρου. Η ανέμη του πεπρωμένου γυρίζει και κλώθει το κόκκινο νήμα του αίματος. Ο πόνος είναι κοινός και η απώλεια δεν έχει πια όνομα. Ο μοναδικός δρόμος για τη ζωή και την ελευθερία οδηγεί απέναντι, μα είναι όλοι έτοιμοι; Θα επιλέξουν τη θάλασσα και έναν νέο τόπο ή θα μείνουν πίσω προσπαθώντας να διασώσουν τις πληγωμένες ρίζες που αιμορραγούν;

4η πράξη: Μικρά Ασία, 1985

Το παρελθόν ενώνεται με το παρόν και μυστικά βγαίνουν επιτέλους στο φως. Ένας φόρος τιμής για εκείνους που χάθηκαν και έμειναν για πάντα πίσω στα ματωμένα χώματα του μεγάλου χαμού του 1922. Ρίζωσε στα απέναντι ο καημός και η λαχτάρα. Επιβίωσαν οι αναμνήσεις και έφτιαξαν νέους κόσμους, μα η χαμένη Πατρίδα δεν ξεχάστηκε ποτέ. Μία συνάντηση που ενώνει παρελθόν, παρόν και μέλλον. Θα φέρει ένα κλειδί, το κλειδί της καρδιάς, επιτέλους την κάθαρση;

Συμμετέχουν οι (με σειρά εμφάνισης):

Μανώλης Μπαλοθιάρης, Ευανθία Μανωλάκη, Ντιάνα Ιωάννου, Μαρία Κοτσιφάκη, Βούλα Βασιλάκη, Σεραφείμ Σαράτσης, Ειρήνη Βαρδάκη, Κώστας Μάλτας, Στέλλα Χριστοφάκη, Μανώλης Χριστάκης, Ευαγγελία Σπαθαράκη, Δέσποινα Μαρκάκη, Κώστας Μαυρικάκης, Αναστασία Ξουλίδου, Αθηνά Σπυροπούλου, Κατερίνα Γιοβάνογλου, Ευτυχία Μαρινάκη/ Μαρία Γιαλούση, Δημήτρης Γιαννίδης και Σταύρος Χριστάκης.

Συντελεστές της Παράστασης:

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Γιαννίδης

Σκηνογραφία και κατασκευή σκηνικών: Γιώργος Αθανασίου

Τοποθέτηση και επιμέλεια σκηνικών: Μανώλης Χριστάκης

Φωτισμοί: Νίκος Νικολουδάκης

Επιμέλεια μουσικής: Νίκος Νικολουδάκης

Σχεδιασμός αφίσας: Βαγγέλης Σαλακούμας

Σχεδιασμός προγράμματος: Ανδρέας Δρανδάκης

Εκτύπωση σκηνικού: Frizyart Γιάννης Λαμπράκης

Εκτύπωση προγράμματος: Αφοί Σκοκάκη

Εκτύπωση Αφίσας: Ανδρέας Δρανδάκης

Εκτύπωση μπάνερ: Frizyart Γιάννης Λαμπράκης

Φωτογραφίες προγράμματος : Γιώργος Καβουτσιώτης

Προώθηση σε κοινωνικά δίκτυα: Στέλλα Χριστοφάκη

Η προσπάθεια μας αυτή τελεί υπό την αιγίδα του Δήμου Σητείας, ενώ θα συλλεχθούν και τρόφιμα για το ΚΔΑΠ ΑμεΑ Σητείας.

Εισιτήριο: 8€ - Μειωμένο: 5 €

Αστυνομική επιχείρηση αποκάλυψε κύκλωμα παράνομης αναπαραγωγής βιβλίων στο Κολωνάκι

 Στη «σκιά» των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, πίσω από τις βιτρίνες καταστημάτων εκτυπώσεων, εκτυλίσσεται τα τελευταία χρόνια ένα γνωστό αλλά συχνά αποσιωπημένο φαινόμενο που λίγοι έχουν το θάρρος να κατονομάσουν: η μαζική και παράνομη αναπαραγωγή χιλιάδων πανεπιστημιακών συγγραμμάτων, λογοτεχνικών έργων και επαγγελματικών εγχειριδίων.

Την Πέμπτη 10 Απριλίου 2025, έπειτα από αξιοποίηση πληροφοριών, πραγματοποιήθηκε στην περιοχή του Κολωνακίου μια ευρείας κλίμακας αστυνομική επιχείρηση από το Τμήμα Ασφαλείας Εξαρχείων σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.

Η επιχείρηση εστιάστηκε στην περιοχή γύρω από τη Νομική Σχολή του ΕΚΠΑ και αποκάλυψε ένα κοινό μυστικό μεταξύ φοιτητών. Σε κατάστημα παροχής υπηρεσιών εκτύπωσης της περιοχής εντοπίστηκαν ολόκληρες ψηφιακές βιβλιοθήκες, με πάνω από 2.000 τίτλους, αποθηκευμένες σε υπολογιστές και διαθέσιμες προς αναπαραγωγή με οικονομικό όφελος μόνο για τον ιδιοκτήτη.

Πληροφορίες ανέφεραν ότι η υπεύθυνη του καταστήματος έχει συλληφθεί και αναμένεται να οδηγηθεί στο αυτόφωρο, αντιμετωπίζοντας σημαντικές ποινικές συνέπειες.

Η αναπαραγωγή όλων αυτών των έργων γίνεται χωρίς τη συγκατάθεση ή ενημέρωση των πραγματικών δικαιούχων. Η παράνομη αναπαραγωγή βιβλίων αποτελεί σοβαρή απειλή για τη διανομή της γνώσης μέσω θεσμικών και νόμιμων διαύλων, είναι κατάφωρη παραβίαση της πνευματικής ιδιοκτησίας τους. Παράλληλα εξουθενώνει οικονομικά τους δημιουργούς και τους εκδότες, διαταράσσοντας τη λειτουργία της εκδοτικής αγοράς και απαξιώνοντας την ίδια την πνευματική εργασία.

Το φαινόμενο αυτό έχει πάρει διαστάσεις σε όλη τη χώρα. Οι αρμόδιες αρχές προχωρούν στην εντατικοποίηση των ελέγχων, με έμφαση στις περιοχές γύρω από ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, όπου εντοπίζεται αυξημένη παραβατική δραστηριότητα. Ιδιαίτερη σημασία θα δοθεί στην πρόληψη και την ενημέρωση του κοινού, καθώς και στη νομική αντιμετώπιση όσων ενσυνείδητα συμμετέχουν σε αυτές τις πρακτικές, είτε ως πάροχοι είτε ως αποδέκτες.

Η υποτιθέμενη «διευκόλυνση» δεν μπορεί να αποτελεί προπέτασμα ηθικής. Η παραβίαση της πνευματικής ιδιοκτησίας είναι και ποινικά και ηθικά επιλήψιμη. Η ατιμωρησία τελειώνει. Η γνώση πρέπει να διακινείται ελεύθερα, αλλά όχι εις βάρος των δημιουργών, των εκδοτών και εντέλει της υψηλής ποιότητας συγγραμμάτων και επιστημονικών βιβλίων.

Δάκρυα συγκίνησης και φόρος τιμής και αγάπης από την Εκκλησία Κρήτης για τον μακαριστό Κυδωνίας Δαμασκηνό

 Με δάκρυα στα μάτια και έντονη συγκίνηση υποδέχθηκαν σήμερα στα Χανιά τον μακαριστό Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου κυρό Δαμασκηνό το σκήνωμα του οποίου έχει τεθεί σε λαίκό προσκύνημα στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Εισοδίων της Θεοτόκου, όπου και θα παραμείνει μέχρι και την ημέρα της Εξοδίου Ακολουθίας, Σάββατο 12 Απριλίου 2025.

ΔΕΙΤΕ ΣΕΧΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ

Σήμερα η Εκκλησία τον έθεσε εν τω μέσω του ναού για να του αποδώσει ο λαός φόρο τιμής και αγάπης για αυτό που ήταν, αυτό που προσέφερε και αυτό που θα παραμένει για όλους  μας, ανέφερε, μεταξύ άλλων, στα συγκινητικά του λόγια ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ευγένιος, ο οποίος σε σημεία της ομιλίας τους δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του.

Ο Αμιράς του δήμου Βιάννου

 

Ο Αμιράς ή τα Αμιρά (κάτοικοι 353 το 2001) είναι χωριό του δήμου Βιάννου, στο Νομό Ηρακλείου. Βρίσκεται στην επαρχία Βιάννου στις νότιες πλαγιές του όρους Δίκτη σε ένα καταπράσινο πλαίσιο από ελ

αιώνες και οπωροφόρα δένδρα και σε υψόμετρο 680 μ. Πολλές φορές το χωριό δεν αναφέρεται ως αρσενικό αλλά με το ουδέτερο πληθυντικού: τα Αμιρά.

 Παράγεται κυρίως λάδι. Κύριοι ναοί του χωριού είναι του Μιχαήλ Αρχάγγελου, ο Άγιος Νικόλαος όπου βρίσκεται και το κοιμητήριο, όπως επίσης ο Άγιος Γεώργιος, ενώ υπάρχουν επίσης ναοί και εξωκλήσια, όπως ο Άγιος Χαράλαμπος και ο Αφέντης Χριστός που βρίσκεται δίπλα από τα Λασιθιώτικα βουνά, στα 2.143 μέτρα, όπου ανεβαίνουν με τα πόδια τόσοι πιστοί για την χάρη Του.

Η ονομασία του χωριού προέρχεται από την αραβική γλώσσα και πιθανότατα χτίστηκε κατά την Αραβοκρατία, κτίσμα ίσως κάποιου αμιρά της Κρήτης. Την περίοδο εκείνη ο ανώτερος διοικητής της Κρήτης ονομαζόταν αμιράς ή εμίρης (από το αραβικό amir ή emir, δηλ. άρχοντας, αφέντης).

Το Σεπτέμβριο του 1943 το χωριό αποτέλεσε θέατρο σφαγής 114 ανδρών κατοίκων του, από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής. Η εκτέλεση των ανδρών έγινε στη θέση Αμπέλια, σε αντίποινα για την πανωλεθρία που υπέστησαν οι Ναζί στην περιοχή της Κάτω Σύμης, όπου σκοτώθηκαν 84 Γερμανοί. Στη θέση Σελί έχει ανεγερθεί Πανεπαρχιακό Ηρώο κοντά στον Αμιρά και κάθε χρόνο τελείται μνημόσυνο για τα θύματα της σφαγής.

Στα Αμιρά υπάρχει Πολιτιστικός Αθλητικός και Επιμορφωτικός Σύλλογος (www.amiras.info), ο οποίος είναι ιδιαίτερα δραστήριος σε κοινωνικές εκδηλώσεις και πολιτιστικά έργα, ενώ έχουν και ένα τριθέσιο Δημοτικό Σχολείο και μονοθέσιο Νηπιαγωγείο. Η οικονομία του χωριού βασίζεται στη γεωργία και ειδικότερα στην καλλιέργεια πρώιμων κηπευτικών.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

Επίσκεψη Στο Χωριό Βόνη Του Δήμου Μινώα Πεδιάδας

 

Η Βόνη είναι χωριό με 601 κατοίκους (2001) και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα στην επαρχία Πεδιάδας του νομού Ηρακλείου. Με το Νόμο Καλλικράτη ανήκει στον Δήμο Μινώα Πεδιάδας. 

Η απόστασή της από το Ηράκλειο είναι 30 χιλιόμετρα και οι κάτοικοι είναι γεωργοί (παράγουν κυρίως οινοστάφυλα, σιτηρά, σταφίδες και λάδι). Στα νότια του χωριού και σε μικρή απόσταση βρίσκεται σε ύψωμα η γυναικεία μονή της Αγίας Μαρίνας, με 4 μοναχές. Στον οικισμό βρίσκεται επίσης ο ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος. Υπάρχει Δημοτικό Σχολείο.

Το Δημοτικό διαμέρισμα Βόνης (Δ.δ. Βόνης) έχει 705 κατοίκους. Σε αυτό υπάγονται: η Βόνη , έδρα του διαμερίσματος και ο Γαλατάς , με 104 κατοίκους. Είναι κτισμένος σε υψόμετρο 385 μέτρων. Η απόστασή του από το Ηράκλειο είναι 30 χιλιόμετρα. Παράγει επιτραπέζια σταφύλια, σταφίδες, κρασί, λάδι. Στο χωριό βρίσκεται ναός αφιερωμένος στο Γενέσιο της Θεοτόκου. 

Έξω από το χωριό έχει βρεθεί το 1957 λουτηροειδής σαρκοφάγος, που χρονολογείται  στα Υστερομινωικά χρόνια.

Το χωριό αναφέρεται με το όνομα Vogni και με 278 κατοίκους το 1583. Το 1834 είχε 30 οικογένειες Τούρκων. Δεν κατοικούσαν Χριστιανοί τότε (Pashley, I, 319). Το 1881 είχε 314 Τούρκους κατοίκους και μόνον 35 Χριστιανούς (Σταυράκης, σελ. 123). Οι σημερινοί κάτοικοι κατάγονται από το Λασίθι.

Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας η Βόνη (Dedeler Küyü= χωριό των Δερβίσηδων του τάγματος των Μπεκτασήδων) δωρήθηκε από το Σουλτάνο για τη συντήρηση του ομώνυμου τεκέ, στο σημερινό προάστιο του Ηρακλείου, Αμπελόκηποι.

Ο οικισμός Γαλατάς στα τέλη του 16ου αιώνα αναφέρεται με το όνομα Galattá με 122 κατοίκους. Το 1881 είχε 143 κατοίκους μόνο Τούρκους. Το όνομα προέρχεται από το βυζαντινό επώνυμο τού πρώτου οικιστή, Γαλατά. Ο Γαλατάς αναφέρεται για πρώτη φορά σε έγγραφο τού 1376, του Δουκικού Αρχείου τού Χάντακα Calata

ΠΗΓΗ - ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΦΩΤ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ