Το χωριό Πρίνα του δήμου Αγίου Νικολάου

 

Η Πρίνα είναι χωριό του νομού Λασιθίου Κρήτης. Βρίσκεται περίπου 15 χιλιόμετρα απ'τον κόλπο του Μιραμπέλλου, δηλαδή τα βόρεια παράλια του νομού. Το χωριό υπάγεται διοικητικά στο Δημοτικό Διαμέρισμα Πρίνας, το οποίο περιλαμβάνει μόνο το ομώνυμο χωριό και το οποίο ανήκει στο Δήμο Αγίου Νικολάου, σύμφωνα με τις τελευταίες αλλαγές του νομοσχεδίου του Καλλικράτη.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2011, το χωριό έχει 159 μόνιμους κατοίκους. Το χωριό το διασχίζουν 2 κεντρικοί δρόμοι, ενώ μέσω του οδικού δικτύου του νομού, το χωριό ενώνεται με τα χωριά Καλαμαύκα στα ΝΑ, με το χωριό Μεσελέροι στα ΝΔ, με το παραθαλάσσιο χωρίο Ίστρον στα ΒΑ, και με το χωριό Κρούστας στα ΒΔ.

Όσον αφορά τη γεωγραφία της περιοχής, το ανάγλυφο περιλαμβάνει σχεδόν μόνο ελιές, ειδικά στην τοποθεσία Κάτω Πρίνα στα ΝΔ του χωριού. Στη λοφώδη περιοχή βόρεια της Πρίνας υπάρχει ένα σημαντικό πευκόδασος το οποίο δυστυχώς έχει αποτελέσει εστία πυρκαγιών αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια. Παλιότερα στο χωριό είχαν κτιστεί αρκετά εξοχικά σπίτια, που ανήκαν σε κατοίκους της πρωτεύουσας του νομού, του Αγίου Νικολάου.

Αρχιτεκτονικές απο Πολυκατοικίες στην πόλη του Ηρακλείου

Εντονες γεωμετρίες, δυναμικές γραμμές και τολμηρές χρωματικές επιλογές όπως το σκούρο γκρι, τα κτίρια αυτά ανέτρεψαν τη μονοτονία της παραδοσιακής πολυκατοικίας, προσφέροντας έναν νέο αρχιτεκτονικό διάλογο με το αστικό τοπίο.

Αν και η οικονομική κρίση ανέκοψε την εξάπλωση αυτής της τάσης, η αισθητική της παραμένει ζωντανή. Σήμερα, μια νέα γενιά πολυκατοικιών αντλεί έμπνευση από εκείνη την εποχή, υιοθετώντας χαρακτηριστικά όπως την πλήρη κάλυψη οικοπέδων, τα μεγάλα ανοίγματα, τα γυάλινα στηθαία και τις κάθετες περσίδες. 

Το σκούρο γκρι – γνωστό ως «γκρίζο του επενδυτή» – δεσπόζει στην παλέτα, ενώ η ενσωμάτωση κουφωμάτων αλουμινίου με υψηλές ενεργειακές αποδόσεις και minimal αισθητική που ολοκληρώνει το σύγχρονο design. Αυτός ο συνδυασμός αποπνέει μινιμαλισμό, διαχρονικότητα και μια αίσθηση μοντέρνας πολυτέλειας, καθιστώντας το νέο λοφτ πρότυπο στην αρχιτεκτονική των πόλεων

Ωστόσο, αυτό που ξεκίνησε ως σύμβολο αυθεντικότητας και πρωτοπορίας, έχει πλέον τυποποιηθεί. Η αρχιτεκτονική έκφραση εξελίσσεται αλλά συχνά επιστρέφει σε ασφαλείς, επαναλαμβανόμενες φόρμες. Το αποτέλεσμα είναι ένας σύγχρονος, αν και προβλέψιμος, χαρακτήρας στις αστικές κατασκευές, που επαναπροσδιορίζει τη μορφή της πόλης.

Η νέα γενιά πολυκατοικιών, παρότι επιβαρύνει το μικροκλίμα της πόλης με την απουσία πρασίνου και τις συμπαγείς κατασκευές, έχει εξαπλωθεί ευρέως. Από τις πολυτελείς εκδοχές στα προάστια έως τις οικονομικότερες στις λαϊκές συνοικίες, η αισθητική του «λοφτ» προσαρμόζεται διαταξικά. .

Αυτή η νέα τάση ανοικοδόμησης αντανακλά το φαινόμενο του «ελατηρίου» μετά από τη μακρά περίοδο οικοδομικής ύφεσης. 

Η απόφαση αυτή δεν αφορά μόνο το αισθητικό μέλλον της πόλης, αλλά και την ποιότητα ζωής των κατοίκων της. Στο εγγύς μέλλον, ενδέχεται να παρατηρήσουμε ότι οι μικρές, ζωντανές γειτονιές με τα πεύκα και τους κήπους υποχωρούν μπροστά σε ένα αστικό τοπίο γεμάτο πολυκατοικίες με αδιάφορους όγκους, σκούρα χρώματα και μονοχρωμία. 

Όταν τα παιδάκια ζωγραφίζουν το «σπιτάκι» τους, μπορεί να μην εμφανίσουν πλέον την παραδοσιακή εικόνα ενός σπιτιού με δίρριχτη στέγη και λουλούδια στον κήπο. 

Αντίθετα, το μοντέρνο «σπιτάκι» τους ενδέχεται να απεικονίζει μια πολυκατοικία σε σκούρο γκρι, με γυάλινα στηθαία και λιτές γραμμές. Είναι πιθανό στο μέλλον να θεωρείται δεδομένη η μονοχρωμία, αποκαλύπτοντας τον προβλεπόμενο χαρακτήρα του σύγχρονου αστικού τοπίου.

Πηγή άρθρου: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 

Στα Ουζερί Της Πόλης Του Ηρακλείου Μετά Την Περιφορά Του Επιταφίου

 

Αναβίωσε και φέτος το έθιμο που θέλει οικογένειες και παρέες να περνάνε τις τελευταίες ημέρες της Μ. εβδομάδας και ειδικά την Μεγάλη Παρασκευή στα ουζερί της πόλης και να ανταλλάσσουν ευχές ανάμεσα στα ποτά και τους παραδοσιακούς μεζέδες. 

Στα ουζερί, όπως είναι αναμενόμενο, έγινε το αδιαχώρητο κάθε χρόνο αμέσως μετά την περιφορά του Επιταφίου, όταν φίλοι και συγγενείς έδωσαν ραντεβού στο «συνηθισμένο» που δεν είναι άλλο από το αγαπημένο τους μεζεδοπωλείο. 

Με πυρετώδεις ρυθμούς και επιπλέον προσωπικό προκειμένου να εξυπηρετήσουν καλύτερα τον κόσμο εργάζονται αυτές τις μέρες 

Η οικονομική συγκυρία μπορεί να έχει περιορίσει τις εξόδους, ωστόσο φαίνεται πως οι Ηρακλειώτες παραμέρησαν την κρίση ... για μια μέρα, κι έτσι για να βρει κανείς τραπέζι (αν δεν είχε κάνει κράτηση), τόσο σε κεντρικά όσο και σε συνοικιακά μαγαζιά,  πρέπει  να γίνει ... θαύμα!