Ο οικισμός Κεφαλογιάννη στον δήμο Μαλεβιζίου

 

Ο οικισμός Κεφαλογιάννη βρίσκεται στον δήμο Μαλεβιζίου στον Νομό Ηρακλείου.

Η πρόσβαση στον οικισμό γίνεται απο τις στροφές που οδηγούν στο χωριό Ροδι'ά/

Είναι ένας μικρός οικισμός που αριθμεί 25 κατοίκους .

Ε'ιναι χτισμένος αμφιθεατρικα με όμορφη θέα στην πόλη του Ηρακλείου.

Στον οικισμό υπάρχει μικρή εκκλησία, και παλιά μικρά σπίτια αλλά και πολυτελείς κατοικίες σκαρφαλωμένες στον λόφο που τον αγκαλιάζει.

 

Η φραγκοσυκιά

 Mια εναλλακτική καλλιέργια που μπορεί να αξιοποιήσει φτωχά εδάφη, αποτελεί η γνωστή φραγκοσυκιά, η εκμετάλλευση της οποίας μπορεί να προσφέρει σημαντικά οικονομικά οφέλη. 

Αν και δεν καλλιεργείται συστηματικά στην Ελλάδα, η φραγκοσυκιά θα μπορούσε να αποτελέσει μία εναλλακτική καλλιέργεια για πολλά μέρη της χώρας μας, με πολύ καλά οικονομικά αποτελέσματα.

Μάλιστα έχει ενταχθεί στις προωθούμενες καλλιέργειες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης στους νομούς της Κρήτης αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας με ανάλογο κλίμα, όπως είναι οι νομοί Λακωνίας, Αρκαδίας, Μεσσηνίας, Ηλείας, Πειραιώς (Τροιζηνία, Κύθηρα και Πόρο), Κυκλάδων, Δωδεκανήσου, Σάμου και Ευβοίας. Η φραγκοσυκιά είναι φυτό που δεν έχει «εχθρούς». Ετσι το κόστος καλλιέργειας είναι πολύ χαμηλό, ενώ παράλληλα η ανάγκη του φυτού για νερό είναι ελάχιστη.

Με τη στρεμματική απόδοση στην καλλιέργεια της φραγκοσυκιάς να κυμαίνεται κατά μέσον όρο από 2 έως και 3 τόνους, τα έσοδα ανά στρέμμα σε ετήσια βάση μπορούν να προσεγγίσουν τα 1.700 ευρώ. Οι τιμές στη διεθνή αγορά ποικίλλουν ανάλογα με την προσφορά και τη ζήτηση. Οι καρποί της πωλούνται από 2-5 ευρώ το κιλό, ενώ στα κλαδόφυλλα που χρησιμοποιούνται για ζωοτροφή η τιμή τους εξαρτάται από το μέγεθός τους – από 0,7-70 ευρώ το τεμάχιο, ενώ το αλκοολούχο ποτό που παράγεται από το φραγκόσυκο από 3-6 ευρώ το λίτρο. Πηγή fimes.gr

Μερικά φραγκόσυκα το πρωί προσφέρουν εξαιρετική τόνωση ενώ κόβουν το αίσθημα της πείνας. Σε περιπτώσεις υπερφαγίας αποτελούν ένα εξαιρετικό χωνευτικό

Οι καρποί καθαρίζουν το πεπτικό σύστημα πλήρως αλλά και το ουροποιητικό, νεφρούς κλπ. Εξουδετερώνουν μέρος των τοξινών που εισάγουμε στο σώμα μας με την κατανάλωση αλκοόλ και του καπνίσματοςΕίναι ένα θαυμάσιο, εύγευστο αλλά και εξαιρετικά δροσιστικό φρούτο τις ζεστές ιδίως ημέρες του καλοκαιριού. Έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C. Επίσης περιέχουν βιταμίνη A σε μικρότερη ποσότητα, αμινοξέα, σίδηρο, κάλλιο, ασβέστιο, μαγγάνιο, νάτριο κλπ. Είναι αγχολυτικά. Επανασυντάσσουν το νευρικό σύστημα, είναι ένα φυσικό ηρεμιστικό που φέρνει ηρεμία και γαλήνη σε έναν στρεσαρισμένο οργανισμό 

Μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη ζαχαροπλαστική για γλυκά, μαρμελάδες και κομπόστες ενώ δίνουν εξαιρετικής ποιότητας ρακί. Επίσης τα φύλλα της φραγκοσυκιάς μπορούν να χρησιμοποιηθούν και στη μαγειρική για σαλάτες, ορεκτικά κλπ. 

Ο Μέγας Παρακλητικός Κανόνας στην πάλαι ποτέ διαλάμψασα Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης «Τράχηλα» Σητείας

 Με τη συμμετοχή πολλών ευσεβών χριστιανών της περιοχής και μέσα σε κλίμα  κατάνυξης τελέστηκε το απόγευμα της Kυριακής 10 Αυγούστου 2025 η Ακολουθία του Αρχιερατικού Εσπερινού και του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνα προς την Υπεραγία Θεοτόκο στην πάλαι ποτέ διαλάμψασα Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης στη θέση «Τράχηλα» της Ενορίας Σκοπής Σητείας.

Στην ακολουθία χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Κύριλλος, ο οποίος πριν την Απόλυση κατά το έθος ευλόγησε τους άρτους και κήρυξε κατάλληλα τον Θείο λόγο, αναφερόμενος στο πάνσεπτο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου και τη σχέση των πιστών χριστιανών με τη Μητέρα της Ζωής, σημειώνοντας ότι αποτελεί την καταφυγή, το στήριγμα, την προστασία, την παραμυθία και την ελπίδα τους.

 Επίσης, τόνισε ότι το ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας της Φανερωμένης Σητείας αποτελεί από τα χρόνια της Ενετοκρατίας ένα ισχυρό προπύργιο της ορθοδοξίας, στο οποίο μόνασαν και ασκήτεψαν ευλαβείς μοναχοί τιμώντας την Υπεραγία Θεοτόκο. Τέλος, ευχήθηκε στους πολυπληθείς προσκυνητές πάντοτε να παραμένουν μέσα στην μητρική αγκαλιά της μεγάλης Μάνας μας και να την εμπιστεύονται.

Στην ακολουθία έλαβαν μέρος ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμ. Αμβρόσιος Σκαρβέλης, Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως και Ηγούμενος της Ι. Σταυροπηγιακής Μονής Τοπλού Σητείας, ο Aιδεσιμολ. Οικονόμος π. Δημήτριος Αχλαδιανάκης, Εφημέριος της Ενορίας Σκοπής, και ο Διάκονος Θεμιστοκλής Μπεϊνάς.

Εκκλησιάσθηκαν ο Αντιδήμαρχος του Δήμου Σητείας κ. Ιωάννης Δασκαλάκης, οι «Δεκαπενταριστές» που διαμένουν στα κελιά του παλαιού και ιστορικού μοναστηριού κατά την περίοδο του Δεκαπενταυγούστου και πολλοί ευσεβείς χριστιανοί από την ευρύτερη περιοχή της Σητείας, αρκετοί από τους οποίους περπάτησαν πεζή μέχρι τη μονή για να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Φανερωμένης

Εγκαίνια της νέας Κλινικής Επιληψίας στο ΠαΓΝΗ που χρηματοδοτήθηκε από την Περιφέρεια Κρήτης και την Παγκρητική Ένωση Αμερικής

 Στην λιτή τελετή εγκαινίων της νέας Κλινικής Επιληψίας, στο ΠαΓΝΗ, συμμετείχε σήμερα Δευτέρα ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης. Πρόκειται για μια σημαντική δωρεά της Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής την οποία συνέδραμε οικονομικά η Περιφέρεια Κρήτης ενισχύοντας περαιτέρω το σύστημα δημόσιας υγείας στο νησί.

Τον αγιασμό, παρουσία του Σεβασμιοτάτου Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Ευγενίου, τέλεσε ο κρητικής καταγωγής Μητροπολίτης Νέας Ζηλανδίας κ. Μύρων.

Ο Περιφερειάρχης Κρήτης, Σταύρος Αρναουτάκης, στο σύντομο χαιρετισμό του απευθυνόμενος στους παριστάμενους Κρήτες ομογενείς τους ευχαρίστησε για την διαχρονική αποτελεσματική συνεργασία.

«Η δωρεά των Κρητών της Αμερικής αναβαθμίζει περαιτέρω το δημόσιο σύστημα υγείας στο νησί και αποτελεί ύψιστη πράξη ανθρωπισμού», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Περιφερειάρχης Κρήτης.

Παράλληλα, τόνισε την ισχυρή βούληση της Περιφέρειας Κρήτης για τη συνέχιση της προσπάθειας αναβάθμισης όλων των υγειονομικών μονάδων του νησιού.

«Είμαστε βέβαιοι πως η πρότυπη αυτή Κλινική θα αναβαθμίσει το συνολικό επιστημονικό και κοινωνικό έργο του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου, ενώ ταυτόχρονα συνιστά μια πράξη κοινωνικής ευθύνης, απτό παράδειγμα αλληλεγγύης και ευαγούς δράσης. 

Τα σημερινά εγκαίνια αναδεικνύουν το γεγονός ότι τα μέλη της Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής παραμένουν αφοσιωμένα στην αγάπη τους για την Κρήτη, αποτελώντας μια κοινότητα με υλική γενναιοδωρία και αυξημένη αίσθηση καθήκοντος προς τη γενέθλια γη», υπογράμμισε ο κ. Αρναουτάκης.

 

 

Το αυτοκίνητο του Στυλιανού Πατακού στα Χανιά

 Η σύντομη ιστορία που θα σας διηγηθώ, βγαλμένη μέσα από ένα φωτογραφικό άλμπουμ-ντοκουμέντο, θα σας ταξιδεύσει στην εποχή της χουντικής επταετίας. Πώς; Μέσα από το ζωντάνεμα ενός αυτοκινήτου! 

Ενός Peugeot 403 του 1958, με κινητήρα 1.380 κυβικών εκατοστών και βάρος 1.800 κιλών, που αναγεννήθηκε μέσα από την τέφρα του, όπως ακριβώς ο φοίνικας των συνταγματαρχών, χάρις στις άοκνες προσπάθειες δύο φίλων απ’ τα Χανιά.

Θα μου πείτε, τι φταίει το κακόμοιρο το αυτοκίνητο αν στη θέση του οδηγού καθόταν ένας εκ των εμπνευστών της χούντας του Παπαδόπουλου; Είπα εγώ ότι φταίει; Πώς να περάσει όμως απαρατήρητο ένα αυτοκίνητο της δεκαετίας του ’50 το οποίο κυκλοφορεί σήμερα στην παλιά πόλη των Χανίων και δημιουργεί κυκλοφοριακό κομφούζιο; Εγώ πάντως, πολύ το ζηλεύω αυτό το 403, έτσι τουλάχιστον όπως μεταμορφώθηκε στα χέρια του καλού μου φίλου Σταύρου Βαμβουνάκη απ’ τα Χανιά, και αδιαφορώ, πιστέψτε με, αν αυτό υπήρξε κάποτε το αυτοκίνητο του Ιωαννίδη, του Μουσολίνι ή του Χίτλερ!

Ιδιοκτήτης του συγκεκριμένου πάντως αυτοκινήτου υπήρξε ο Στυλιανός Παττακός, ο οποίος είναι ακόμη εν ζωή και ο οποίος δεν γνωρίζει, βεβαίως, ότι το αγαπημένο του αυτοκίνητο κυκλοφορεί και πάλι, πανέμορφο και γυαλιστερό, στα Χανιά! Η ιστορία του “Παττακού” λοιπόν – έτσι αποκαλεί χαριτολογώντας το νέο του απόκτημα ο φίλος μου – βρέθηκε εγκαταλειμένο και τρισάθλιο σε μια αποθήκη των Χανίων. Το περιμάζεψε ο Σταύρος και έβαλε στόχο να το κάνει όπως βγήκε απ’ το εργοστάσιο της Peugeot το 1958! Και τα κατάφερε, με την πολύτιμη βοήθεια ενός καλού του φίλου. Του Αλέξανδρου Μπόλαρη.

Το αυτοκίνητο της ιστορίας μας είναι πάντως ξεχωριστό, και όχι μόνο γιατί το κυκλοφορούσε ο Στυλιανός Παττακός. Ήταν το Lux 403 της εποχής εκείνης, γιατί διέθετε ηλιοροφή, ραδιόφωνο και καλοριφέρ με μοτέρ! Λέγεται μάλιστα ότι ο Στυλιανός Παττακός προτιμούσε πολλές φορές να οδηγεί ο ίδιος το αυτοκίνητο αυτό, παραμερίζοντας τον οδηγό του!

Για να ξεφύγει το αυτοκίνητο απ’ τον μαρασμό της εγκατάλειψης και να καταλήξει στην εκπληκτική κατάσταση που βρίσκεται σήμερα, χρειάστηκε να δουλέψουν επί 16 μήνες, μέρα νύχτα, τρεις άνθρωποι! Το έκαναν βεβαίως φύλλο και φτερό και για να μπορέσουν να το συναρμολογήσουν και πάλι χρειάστηκε να βγάλουν πάνω από 3.000 φωτογραφίες! Υπολογίζεται ότι το αυτοκίνητο διελύθη σε 4.500 κομμάτια! Διελύθη δηλαδή, κυριολεκτικώς, εις τα εξ ων συνετέθη!

Είναι πολύ σημαντικό, και αξιοσημείωτο συγχρόνως, ότι όλα ανεξαιρέτως τα κομμάτια, τα οποία συνθέτουν τον “Παττακό”, είναι δικά του και αυθεντικά! Από τους κίτρινους προβολείς και τους καθρέφτες, μέχρι το τασάκι για τα αποτσίγαρα, τα τάσια των τροχών και τον μηχανισμό των υαλοκαθαριστήρων! Από το ραδιόφωνο της εποχής μέχρι το συρμάτινο πλέγμα του παρμπρίζ και την καμουφλαρισμένη τάπα πλήρωσης του ρεζερβουάρ! Ο Σταύρος μάλιστα, αν και δεν καπνίζει, πρόσθεσε στα αξεσουάρ του ένα πακέτο τσιγάρα… Sante και ένα καπέλλο καβουράκι, για να συνδέεται πιο αρμονικά το αυτοκίνητο με το παρελθόν του! 

Θυμάμαι, όταν βρέθηκα προσφάτως στα Χανιά, τα γέλια που έκανα με την αμηχανία των βενζινοπωλών όπου πήγαμε για ανεφοδιασμό. Έφερναν βόλτες τον “Παττακό”, έψαχναν από δω, έψαχναν από κει, αλλά τάπα δεν έβρισκαν! Και χαμογελούσε πονηρά ο Σταύρος, προσποιούμενος τον αδιάφορο φίλο του ιδιοκτήτη, που πήρε το αυτοκίνητο για μια βόλτα αλλά δεν ξέρει, τάχα, πού είναι η τάπα του ρεζερβουάρ!

Μάζεψε λοιπόν το εγκαταλειμένο σαράβαλο ο Βαμβουνάκης και μαζί με τον φίλο του Αλέξανδρο Μπόλαρη, του έδωσαν και πάλι ζωή. Αφαίρεσαν τους προφυλακτήρες, τα φτερά, τις ρόδες, τους άξονες, τα φανάρια και ό,τι είχε απομείνει απ’ τον κινητήρα. Έμεινε, τελικώς, μόνο ο σκελετός του αυτοκινήτου, ο οποίος υπέστη αμμοβολή για να φύγει η σκουριά και οι παλιοί στόκοι. Μετά την αμμοβολή ολόκληρος ο σκελετός περάστηκε με ειδικό φάρμακο (φωσφάλτωση) για να μην ξανασκουριάσει. Μετά από προσεκτικό ξύσιμο και καθάρισμα, ο Σταύρος και ο Αλέξανδρος ανακάλυψαν ότι το διαφορικό είναι κατασκευασμένο από αλουμίνιο!

Εν τω μεταξύ συγκέντρωσαν όποιο αξιοποιήσιμο ανταλλακτικό βρήκαν, από παρόμοια πεταμένα αυτοκίνητα, ώστε να αντικαταστήσουν τα χαμένα ανταλλακτικά του “Παττακού” με γνήσια. Το αυτοκίνητο στη συνέχεια μπήκε στην καλίμπρα και συγχρόνως άρχισε η συναρμολόγηση της μηχανής του από έμπειρους μηχανικούς που γνώριζαν τα αυτοκίνητα εκείνης της εποχής. Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο κινητήρας που βγήκε μετά την συναρμολόγηση εκείνη κατασκευάστηκε πριν από εξήντα χρόνια! Όλα τα χρώμια του “Παττακού” μεταφέρθηκαν στο νικελωτήριο για γυάλισμα, έγιναν οι τελευταίες ρυθμίσεις του καρμπυρατέρ και, αφού το αυτοκίνητο βάφτηκε και ντύθηκε με ταπετσαρία, πέρασε από το Κ.Τ.Ε.Ο. και πήρε κανονική άδεια κυκλοφορίας.

Το ωραίο είναι ότι κατά την αφαίρεση του ταμπλώ ο Σταύρος βρήκε πολλές κάρτες επισκεπτηρίου κάποιου δικηγόρου παρ’ Αρείω Πάγω, ονόματι Κώστα Χρηστάκη, ο οποίος είχε διατελέσει και Νομάρχης. Λέγεται ότι ο δικηγόρος αυτός ήταν “κολλητός” του Στυλιανού Παττακού και, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, άρεσε στον ένα να παίρνει κατά διαστήματα το αυτοκίνητο του άλλου!

Αν λοιπόν βρεθείτε μια μέρα στην Κρήτη και δείτε ένα ολοκαίνουργιο μαύρο Peugeot 403 με λευκό ουρανό και ανοιγόμενη ηλιοροφή να κάνει βόλτα νιόπαντρα ζευγάρια στην παλιά πόλη των Χανίων, μην έχετε καμμία αμφιβολία ότι είναι ο “Παττακός”! Το καμάρι του φίλου μου Σταύρου Βαμβουνάκη, ο οποίος μόλις ολοκλήρωσε, όπως με πληροφόρησε, το δεύτερο εκπληκτικό καινούργιο κοσκινάκι του! Γι’ αυτό, όμως, θα σας μιλήσω άλλη φορά…

Ιωσήφ Παπαδόπουλος

ribandsea.com

Η Κρητική καταγωγή των αρχαίων Παλαιστινίων

 Εμείς οι Παλαιστίνιοι καταγόμαστε από την Κρήτη. Φύγαμε από την Κρήτη και πήγαμε στην Παλαιστίνη. Ξαναγυρίσαμε στην Κρήτη και ξαναφύγαμε από την Κρήτη και ξαναπήγαμε και εγκατασταθήκαμε μονίμως στην Παλαιστίνη…»

Γιασέρ Αραφάτ, Αθήνα 15 Δεκεμβρίου 1981

Το ζήτημα της καταγωγής του σύγχρονου παλαιστινιακού έθνους έχει απασχολήσει κατά καιρούς πλήθος ερευνητών. Οι ίδιοι αραβόφωνοι και στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα, με μεγάλο ποσοστό Ορθοδόξων μεταξύ τους, είθισται να θεωρούνται αραβικός λαός. Ωστόσο, σήμερα πλέον η συντριπτική πλειοψηφία των ειδικών επιστημόνων συμφωνούν, ότι τουλάχιστον οι αρχαίοι Παλαιστίνιοι, οι Φιλισταίοι, ήταν κρητικής καταγωγής Πελασγοί, οι οποίοι σε πανάρχαια εποχή αποίκισαν τις ακτές της Μέσης Ανατολής. Αλλά και στους αιώνες που ακολούθησαν η ελληνική παρουσία στην περιοχή ενισχύθηκε σημαντικά ιδίως κατά τα ελληνιστικά χρόνια, όταν ο ελληνικός πληθυσμός της Παλαιστίνης έφθασε να είναι το κυρίαρχο στοιχείο της περιοχής. Αυτοί οι πληθυσμοί, πελασγικοί και ελληνικοί, άρχισαν να φθίνουν τα πρώτα χρόνια του μεσαίωνα εξαιτίας των βίαιων εκχριστιανισμών τους από το ρωμαιοχριστιανικό κράτος. Η ελληνική γλώσσα έπαψε να μιλιέται ιδίως μετά την εξάπλωση του Ισλάμ και την προσχώρηση των λαών αυτών στη νέα θρησκεία σε μία απέλπιδα προσπάθεια να απαλλαγούν από τη ρωμαιοχριστιανική καταπίεση.

Σήμερα μετά βεβαιότητας μπορούμε να ισχυριστούμε ότι αν και η ελληνική συνείδηση σε συντριπτικό βαθμό έχει χαθεί διατηρείται όμως η θολή ανάμνηση της αιγιακής συγγένειας, ενώ η παλαιστινιακή διανόηση έχει επαναφέρει το ζήτημα της κρητικής-πελασγικής και ελληνικής καταγωγής όχι μόνο για λόγους αυτογνωσίας των ίδιων των Παλαιστίνιων αλλά και σε μία προσπάθεια γεφύρωσης του λαού αυτού με τη Δύση, με τρόπο τέτοιο όμως που να μη διαρρηγνύονται και οι έτερες συγγένειες με τον αραβικό κόσμο.

Βεβαίως το ζήτημα της καταγωγής του παλαιστινιακού έθνους που θα εξετάσουμε παρακάτω δεν πρέπει να θεωρηθεί ως μία προσπάθεια να δικαιολογήσει τους φανατικούς ισλαμιστές που δρουν στους κόλπους του λαού αυτού, οι οποίοι με μεθόδους και ιδεοληψίες αλλότριες ως προς την ελληνική κοσμοθέαση επιχειρούν όχι τόσο την εθνική αποκατάσταση του παλαιστινιακού λαού, αλλά την επιβολή θεοκρατικού καθεστώτος κινούμενοι από αίτια φονταμενταλιστικά. Οι ισλαμικές οργανώσεις που στέλνουν στο θάνατο νέους μαχητές υποσχόμενες μεταθανάτιες απολαύσεις στον παράδεισο του Αλλάχ δεν μπορούν να έχουν καμία σχέση με την ελληνική σκέψη που προτάσσει το «αμύνεσθαι περί πάτρις». Ο δρόμος του μουσουλμάνου μάρτυρα είναι εκ διαμέτρου αντίθετος με τον ελληνικό δρόμο του ήρωα.

Η αντίσταση για την ελευθερία και την πατρίδα που διδάσκει ο Ελληνισμός δεν πρέπει να συγχέεται με τη θυσία στο όνομα του Θεού, τόσο για λόγους ιδεολογικούς όσο και για λόγους Ήθους. Διότι, αληθινά γενναίος δεν μπορεί να θεωρηθεί αυτός που θυσιάζεται προσδοκώντας ως ανταμοιβή έναν καλύτερο μεταθανάτιο κόσμο με τον ίδιο πρωταγωνιστή στην αιώνια ευδαιμονία, αλλά εκείνος που θυσιάζεται για χάρη των συμπολιτών του, επιδιώκοντας για όσους αφήνει έναν καλύτερο επίγειο κόσμο, του οποίου τα αγαθά δεν θα γευτεί ο ίδιος διότι θα είναι απών.

Οι Φιλισταίοι άποικοι των Κρητικών

Ξεκινώντας από τις ίδιες τις εβραϊκές πηγές εισπράττουμε τη διαβεβαίωση, ότι οι Φιλισταίοι είναι κρητικής καταγωγής. Οι προφήτες της «Παλαιάς Διαθήκης» αναφέρουν:

«Δια τούτο τάδε λέγει Κύριος. ιδού εγώ εκτείνω την χείρα μου επί τους αλλοφύλους και εξολοθρεύσω Κρήτας και απολώ τους καταλοίπους την παραλίαν× και ποιήσω εν αυτοίς εκδικήσεις μεγάλας, και επιγνώσονται διότι εγώ Κύριος εν τω δούναι την εκδίκησίν μου επ’ αυτούς» [μετ.: «Ο Κύριος δια τούτο λέγει αυτά. Κοίταξε εγώ εκτείνω (απλώνω) την τιμωρό χείρα μου κατά των αλλοφύλων και θα καταστρέψω τους Κρήτες και όλους τους κατοίκους των παράλιων. Θα τιμωρήσω αυτούς σκληρά και έτσι θα μάθουν, ότι εγώ είμαι ο Κύριος, όταν επιφέρω την εκδίκηση μου κατ’ αυτών»] («Προφήτης Ιεζεκιήλ», κε΄. ιστ΄-ιζ΄).

«Διότι Γάζα διηρπασμένη έσται, και Ασκαλών εις αφανισμόν, και Άζωτος και Ακκαρών εκριζωθήσεται. Ουαί οι κατοικούντες το σχοίνισμα της θαλάσσης, πάροικοι Κρητών. λόγος Κυρίου εφ’ υμάς, Χαναάν γη αλλοφύλων, και απολώ υμάς εκ κατοικίας. Και έσται Κρήτη νομή ποιμνίων και μάνδρα προβάτων. Και έσται το σχοίνισμα της θαλάσσης τοις καταλοίποις οίκου Ιούδα× επ’ αυτούς νεμήσονται εν τοις οίκοις Ασκάλωνος, δείλης καταλύσουσιν από προσώπου υιών Ιούδα, ότι επέσκεπται αυτούς Κύριος ο Θεός αυτών, και αποτρέψει την αιχμαλωσίαν αυτών» [μετ.: «Διότι η Γάζα θα λεηλατηθεί, η Ασκαλών θα εξαφανιστεί, η Άζωτος στο καταμεσήμερο θα εξαφανισθεί από προσώπου της γης και η Ακκαρών θα εκριζωθεί. Αλίμονο σε αυτούς που κατοικούν τα παράλια (της Παλαιστίνης), τους απογόνους τούτους των Κρητών αποίκων. Ο λόγος του Κυρίου στρέφεται εναντίον σου, ω Χαναάν και συ χώρα των αλλοφύλων: Θα καταστρέψω εσάς και τις κατοικίες σας. Έτσι κι αλλιώς η Κρήτη θα γίνει τόπος βοσκής προβάτων και ποιμνιοστάσιο. Τα παράλια (της Παλαιστίνης) θα περιέλθουν στους Ιουδαίους, οι οποίοι επέστρεψαν από την αιχμαλωσία. Οι Ιουδαίοι θα βοσκήσουν τα πρόβατα τους εκεί, όπου πριν οι οικίες της Ασκάλωνος. Κατά το δειλινό θα διαλυθούν (οι Φιλισταίοι) ενώπιον των Ιουδαίων. Αυτό θα γίνει γιατί ο Κύριος ο θεός τους τούς επισκέφθηκε και θα τους γυρίσει από την αιχμαλωσία τους»] («Προφήτης Σοφονίας», β΄. δ΄-ζ΄).

Εκτός από την εβραϊκή μαρτυρία, ότι οι Φιλισταίοι ήταν άποικοι Κρητών, ο αναγνώστης μένει άφωνος μπροστά στη μακάβρια επικαιρότητα των βιβλικών απειλών και εξαγγελιών. Σαν να γράφτηκαν σήμερα για να περιγράψουν τις πρόσφατες σφαγές εις βάρος Παλαιστινίων στη Γάζα από τον ισραηλινό στρατό. Στις παραπάνω αναφορές της «Βίβλου» και η αρχαία ελληνική γραμματεία συμφωνεί, ότι δηλαδή οι Κρήτες είχαν αποικίσει σε πανάρχαια εποχή την Παλαιστίνη. Συγκεκριμένα ο Σαρπηδών, αδελφός του Μίνωα, συγκρούστηκε μαζί του για το θρόνο της Κρήτης. Ηττήθηκε και ακολουθούμενος από τους οπαδούς του απέπλευσε προς τη Μέση Ανατολή. Φθάνοντας εκεί έγινε βασιλιάς των Σολύμων (μετέπειτα Ιεροσολύμων):

«Όταν τα παιδιά της Ευρώπης, ο Σαρπηδόνας και ο Μίνωας μάλωσαν για τη βασιλεία και επικράτησε ο Μίνωας, ο Σαρπηδόνας έφυγε μαζί με τους συντρόφους του. Οι εξόριστοι έφθασαν στην Μιλυάδα της Ασίας, όπου σήμερα κατοικούν οι Λύκιοι. Τότε λεγόταν Μιλυάδα και οι Μιλύες λέγονταν Σόλυμοι. Βασιλιάς ήταν ο Σαρπηδόνας…» (Ηρόδοτος, Κλειώ, Βιβλίο Α΄, 173).

Τον Ηρόδοτο επιβεβαιώνει και ο Ιουδαίος ιστορικός Φλάβιος Ιώσηπος:

«Επειδή, επί της εποχής του Αβραάμ του προγόνου μας, η πόλη λεγόταν Σόλυμα. Πολλοί λένε ότι και ο Όμηρος την αποκαλεί Σόλυμα. Την δε προσωνυμία «Ιερό» οι Εβραίοι έβαλαν αργότερα. Ήταν κατά την εποχή που με τη στρατιά του Ιησού κατά των Χαναναίων και του πολέμου, κατά τον οποίο οι Χαναναίοι κράτησαν (την πόλη), που (ο Ιησούς) κατένειμε στους Εβραίους, οι οποίοι όμως δεν κατάφεραν να διώξουν (τους Χαναναίους) από τα Ιεροσόλυμα, μέχρι που την πολιόρκησε ο Δαυίδ…» (Ιώσηπος, «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία», Ζ, 3. 10-25).

Μάλιστα ο Ιώσηπος θεωρώντας τα Σόλυμα πόλη Χαναναίων, δηλαδή Φιλισταίων, δίνει σε συνδυασμό με τον Ηρόδοτο μία ακόμη απόδειξη ότι οι Φιλισταίοι ήταν κρητικής καταγωγής.

Η επιστήμη επιβεβαιώνει την κρητική καταγωγή των Φιλισταίων

Εκτός όμως από τα αρχαία κείμενα και η επιστημονική έρευνα έρχεται με τη σειρά της να επιβεβαιώσει την κρητική καταγωγή των Φιλισταίων. Ο Ι. Α. Παπαποστόλου (Έφορος Αρχαιοτήτων) αναφέρει κρητική διείσδυση στη Μέση Ανατολή μέχρι και τη Συρία:

«Η εγκατάσταση στην Ουγκαρίτ (Ugarit) της Συρίας θεωρείται επίσης μινωική»

Ο Γεώργιος Τσορμπάτζης αναφερόμενος στα ευρήματα που προέκυψαν από τις ανασκαφές στη γη της Παλαιστίνης στις αρχές του 20ου αιώνα, σημειώνει ότι από αυτά προκύπτει πως οι Φιλισταίοι κατάγονται από την Κρήτη:

«Οι Φιλισταίοι ήσαν Έλληνες, Κρήτες ιδία, αποικήσαντες εις Παλαιστίνην κατά το 1500 ή 1800 π.Χ., ήτοι επί της εποχής του Μυκηναϊκού πολιτισμού. Παρά την Βηθλεέμ ευρέθη μία των κυριωτέρων πόλεων ή η Μητρόπολις ίσως των Φιλισταίων εκτισμένη επί ερειπίων ετέρας πόλεως των αρχαίων ιθαγενών Χαναναίων ηττηθέντων προφανώς υπ’ εκείνων. Τα εν τοις τάφοις Φιλισταίων ευρεθέντα χαλκά ή αργυρά κοσμήματα και πήλινα αγγεία προδίδουν αριδήλως την Μυκηναϊκήν τέχνην των, αντιθέτως προς τα εν τοις συγχρόνοις εβραϊκοίς τάφοις ευρήματα πάντα ευτελούς και πρωτογόνου σχεδόν νεολιθικής εποχής, ενώ και τα οστά των τάφων Φιλισταίων καταδεικνύουν ομοίως την ανθρωπολογικήν διαφοράν της φυλής. (…) Περί των ανωτέρω ιστορικών αληθειών φαίνονται ομοφωνούντες πάντες οι εν Παλαιστίνη ειδικώς ασχολούμενοι αρχαιοδίφαι, εν οις και οι σοφοί Γάλλοι Μοναχοί του τάγματος των Δομινικανών…».

Ο αρχαιολόγος Δημήτριος Γαρουφαλής [5] σε άρθρο του με τίτλο «Γολιάθ ο Φιλισταίος – Ένας Αιγαίος Πολεμιστής στην Παλαιστίνη του 1000 π.Χ.» [6], σημειώνει:

«Γύρω στο 1175 π.Χ. οι Φιλισταίοι (Φιλιστιείμ της Παλαιάς Διαθήκης), οι «Puleseta» [p-l-s-t-] των αιγυπτιακών πηγών, πιθανότατα αιγαιακής (μινωικής;) καταγωγής, οπλισμένοι με τα πιο σύγχρονα μέσα και ικανότατοι πολεμιστές αλλά και γνώστες της πυροτεχνολογίας και της μεταλλοτεχνίας, εγκαταστάθηκαν στην περιοχή που ονομάστηκε από αυτούς Παλαιστίνη. Σύμφωνα με τη βιβλική παράδοση, οι Φιλισταίοι οργανώθηκαν σε μια χαλαρή ομοσπονδία που αποτελείτο από πέντε πόλεις: τη Γάζα, την Ασκαλών(α), την Άζωτο, τη Γαθ και την Εκρών. (…) «…ο Γολιάθ χαρακτηρίζεται ως «απερίτμητος» (χωρίς περιτομή), άρα δεν ήταν σημιτικής καταγωγής. Αυτή η μορφή [7] μοιάζει εκπληκτικά σαν να έχει ξεπηδήσει μέσα από την «Ιλιάδα» του Ομήρου. Ο Γολιάθ μπορεί θαυμάσια να είχε πολεμήσει στις τάξεις των Αχαιών Ελλήνων ή των Τρώων έξω από τα τείχη της θρυλικής πόλης. (…) «Αρκεί ωστόσο να ενθυμηθεί κανείς την αρχική πατρίδα των «Λαών της Θάλασσας» (την Ελλάδα και το Αιγαίο), μερικοί από τους οποίους εγκαταστάθηκαν στη Φιλισταία, για να λυθεί κάθε μυστήριο σχετικά με την παρουσία ενός τέτοιου στρατιώτη στην Παλαιστίνη».

Οι απόψεις στο διαδίκτυο: Μία απλή περιπλάνηση στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις στο διαδίκτυο, οι οποίες ασχολούνται με το ζήτημα της καταγωγής των Φιλισταίων, αρκεί να αποδείξει και στον πλέον δύσπιστο αναγνώστη, ότι είναι κοινώς αποδεκτό, ότι οι Φιλισταίοι έχουν προέλευση από την Κρήτη.

Σημειώσαμε μερικά ενδεικτικά αποσπάσματα και σας τα παραθέτουμε:

«…νέοι εισβολείς εμφανίστηκαν: οι Εβραίοι, σημιτικές φυλές προερχόμενες από την Μεσοποταμία και οι Φιλισταίοι (από τους οποίους πήρε η χώρα το όνομα της), ένας αγαιακός λαός…»(http://www.palestinehistory.com/, συντάκτης Esam Shashaa-Παλαιστίνιος που κατοικεί στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα).

«Οι Φιλισταίοι ήταν ένα παρακλάδι των «Λαών της Θάλασσας», οι οποίοι μεταξύ του 13ου και 12ου αιώνα π.Χ. ήρθαν από το Αιγαίο. Ο προφήτης Amos (9:7) τους συνδέει με τη χώρα Caphtor (Κρήτη;)» (ww2.auckland.ac.nz/acte/pmb/philistine.htm).

«Οι Φιλισταίοι παραδοσιακά, θεωρούνται ότι κατάγονται από την Κρήτη. Ήταν ένα τμήμα των «Λαών της Θάλασσας», οι οποίοι προερχόμενοι από το Αιγαίο μετακινήθηκαν στη νοτιανατολική Μεσόγειο»(http://www.phoenicia.org/).

«Οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν τίποτα να κάνουν με τους Φιλισταίους. Οι αληθινοί Παλαιστίνιοι ήταν οι αρχαίοι Φιλισταίοι. Οι Φιλισταίοι δεν ήταν Άραβες ή Μουσουλμάνοι και δεν ήταν απόγονοι του Ισμαήλ. Οι Φιλισταίοι ήταν οι αρχαίοι εχθροί των Ισραηλιτών κατά τα βιβλικά χρόνια. Ήρθαν στο Ισραήλ από την Ελλάδα στους βιβλικούς χρόνους» (http://www.jerusalemwatch.com/, άγνωστος συντάκτης από φιλοϊσραηλινό site).

«Οι Φιλισταίοι είναι ευρέως αποδεκτό, ότι απέπλευσαν για τη Χαναάν προερχόμενοι από το ελληνικό νησί Κρήτη, ή την περιοχή της Ανατολίας στη δυτική Τουρκία» (http://focusonjerusalem.com/).

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ  ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ

http://www.tsantiri.gr