Παρασκευή 15 Αυγούστου 2025

Το χωριό Ασκοί του δήμου Μινώα Πεδιάδας

 539453_363032633769826_2137172166_n


165853_363032803769809_674742340_n

Οι Ασκοί (320 κάτοικοι το 2001) είναι κοινότητα της επαρχίας Πεδιάδας και έδρα ομώνυμου Τοπικού διαμερίσματος του δήμου Μινώα Πεδιάδας, στο Νομό Ηρακλείου. Βρίσκεται στις δυτικές προσβάσεις των Λασιθιώτικων βουνών, σε μικρή απόσταση βόρεια του χωριού Ξιδάς. 



Η θέση τους είναι στα 10χλμ. βορειοανατολικά από το Καστέλλι μέσω Λυττού, σε τοπίο εξαιρετικού φυσικού κάλλους. Βρίσκεται στην είσοδο του Ασκιανού φαραγγιού, το οποίο είναι σχετικά δύσβατο λόγω της πυκνής βλάστησης, ενώ σε μικρή απόσταση βορειοανατολικά από το χωριό, στην κορυφή του λόφου Αμυγδαλοκέφαλο, βρίσκονται τα ερείπια μεγάλου οικοδομήματος του Ιερού Κορυφής.

251861_363033007103122_1754421343_n

396047_363033150436441_1556535819_n

425430_363032903769799_1697962456_n

428462_363041653768924_1006705631_n

532325_363032943769795_853691801_n

Ο παραδοσιακός οικισμός Μπιτζαριανώ (γνωστός και με την ονομασία Πηγή) απέχει 3χλμ. βόρεια από το Καστέλλι και έχει 60 κατοίκους. Το κύριο προϊόν είναι το ελαιόλαδο.
Δίπλα στο χωριό σε απόκρημνη κορυφή ανακαλύφτηκε τυχαία πήλινο ειδώλιο που χρονολογείται από τα Μεσομινωϊκά χρόνια. Στην κορυφή του υψώματος Αμυγδαλοκέφαλο, στα βορειοανατολικά του χωριού υπάρχουν τα λείψανα μεγάλου οικοδομήματος Ιερού Κορυφής.

539453_363032633769826_2137172166_n

540836_363032607103162_145574895_n

553974_363032970436459_1329819928_n

Το 1383 οι Ασκοί ήταν φέουδο του Michael Quirino.Κατά την Ενετοκρατία οι Ασκοί ήταν μεγάλος οικισμός , ο οποίος αναφέρεται στον Καστροφύλακα (Κ94) ως Ascús με 331 κατοίκους το 1583.

557102_363033047103118_1968364560_n

557570_363033183769771_305525858_n

557664_363032703769819_45739830_n

 Αναφέρεται επίσης στην επαρχία Πεδιάδας το 1577 από το Φραντσέσκο Μπαρότσι με το όνομα Ascus από το Βασιλικάτα (Μνημεία Κρητικής Ιστορ.) Ascus το 1630. Στην αιγυπτιακή απογραφή του 1834 αναφέρεται Askus με 20 χριστιανικές και 2 τουρκικές οικογένειες. Το 1881 γράφεται Ασκοί στο δήμο Καστελλίου, με 228 Χριστιανούς κατοίκους. Το 1900 ήταν στον ίδιο δήμο με 283 Χριστιανούς κατοίκους. Το 1920 έγινε ξεχωριστή κοινότητα με 378 κατοίκους.

563373_363033110436445_1020289622_n

575766_363032863769803_955371471_n

ΠΗΓΗ HELLENICA.DE / ΦΩΤ ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

Ο Ιερός Ναός Κοιμήσεως Της Θεοτόκου Στο Χωριό Ροτάσι Του Νομού Ηρακλείου

 %25CE%25A1%25CE%259F%25CE%25A4%25CE%2591%25CE%25A3%25CE%2599+-+%25CE%259A%25CE%25A1%25CE%2597%25CE%25A4%25CE%2597+%25CE%25A0%25CE%259F%25CE%259B%25CE%2595%25CE%2599%25CE%25A3+%25CE%259A%25CE%2591%25CE%2599+%25CE%25A7%25CE%25A9%25CE%25A1%25CE%2599%25CE%2591+%25281%2529


Βρίσκεται περίπου δύο χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Χωριού στην αγροτική περιοχή «Ξερόκαμπος». Κτίσθηκε πάνω σε ερείπια παλαιού Ναού. Τα Ιερά εγκαίνια τέλεσε ο μακαριστός Μητροπολίτης Γορτύνης και Αρκαδίας Κύριλλος.

IMG_7426

rotakimisi

Ο Επιτάφιος Της Παναγίας Τον Δεκαπενταύγουστο - Αναφορά Στον Γκρέκο Του Νίκου Καζαντζάκη

 Ο Νίκος Καζαντάκης μας δίνει μια περιγραφή της εικόνας της Παναγιάς σε φέρετρο. «Ένα καλοκαίρι τη μέρα της 15ης Αυγούστου είχαν βγάλει στην εκκλησιά, απάνω στο προσκυνητάρι το ’κόνισμα της Παναγιάς: 


13399312

Η μάνα του Χριστού ξαπλωμένη με σταυρό στα χέρια• δεξιά της ένας άγγελος, ζερβά ο διάβολος είχαν χιμήξει να πάρουν την ψυχή της• ο Άγγελος είχε τραβήξει το σπαθί του, είχε κόψει από τους αρμούς τα δύο χέρια του διαβόλου και κρέμουνταν ανάερα κι έσταζαν αίματα. Κοίταξα το ’κόνισμα κι η καρδιά μου φούσκωσε χαρούμενη- ετούτη είναι η Κρήτη, έλεγα»... 

(“Αναφορά στον Γκρέκο”) 

Η ιερά μονή Παλιανής και η αγία Μυρτιά

 1


Η Ιερά Μονή Παλιανής είναι γυναικείο μοναστήρι, σταυροπηγιακό, που υπάγεται στο Δημοτικό διαμέρισμα Βενεράτου. Η θέση του είναι σε υψόμετρο 280 μ. Δεν είναι κοινοβιακή. Οι μοναχές που ζουν στη μονή αποζούν από τις εργασίες τους, κεντώντας υφάσματα, κουβέρτες και υπάρχει διαρκή έκθεση με πλεκτά και κεντήματα. Ο ναός έχει τρία κλίτη. Αποτελεί ένα από τα παλαιότερα μοναστήρια της Κρήτης και ανάγεται στην πρώτη βυζαντινή περίοδο. Το 2001 απεγράφησαν 34 άτομα.

11

10

12

Ο τρίκλιτος ναός είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου (κέντρο), στον Άγιο Παντελεήμονα (βόρειο) και στους Τρεις Ιεράρχες (νότιο). Στη βόρεια πλευρά βρίσκεται το παρεκκλήσιο των Αγίων Αποστόλων. Το κύριο κλίτος είναι καμαροσκέπαστο. Τα κλίτη διαιρούνται με μαρμάρινους κίονες, με βυζαντινής τεχνοτροπίας κιονόκρανα και με φύλλα ακάνθου, όπου στηρίζονται τα τόξα που χωρίζουν τα κλίτη.

13

14

15

16

Ο σημερινός ναός άρχισε να κτίζεται το 1826 στη θέση παλαιού, ο οποίος είχε ερειπωθεί κατά την Επανάσταση του 1821. Από τη σφαγή κατάφερε να διασωθεί μόνο η μοναχή Παρθενία, η οποία και συνετέλεσε στην αποπεράτωση του ναού το 1860. Υπέστη ζημίες κατά το σεισμό του 1856. Έπειτα από την επισκευή του άλλαξε η παλιά μορφή του ναού. Το υπέρθυρο της εισόδου του νάρθηκα είναι παλιό μάρμαρο. Σε αυτό παριστάνεται ο Ευαγγελισμός σε ανάγλυφη μορφή. Ένα από τα κιονόκρανα φέρει μονόγραμμα με σταυρό , το οποίο χρονολογείται από τη βυζαντινή περίοδο.

24

17

20

18

2

Το μοναστήρι αναφέρεται από το 14ο αιώνα με τα ονόματα Παλαιά, Πάλαι και Πάλα, που επιβεβαιώνουν την παλαιότητα της Μονής, η οποία ήδη από την εποχή εκείνη θεωρούνταν παλιά. Στο γεγονός αυτό οφείλεται και η σημερινή ονομασία της μονής.
Υπαγόταν ως σταυροπηγιακή στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Το 1304 ο Πατριάρχης προσπάθησε να κρατήσει το μοναστήρι στη δικαιοδοσία του. Ωστόσο, επειδή είχε πολλά κτήματα, προσέλκυσε το ενδιαφέρον του λατινικού Κλήρου της Κρήτης και με απόφαση του Πάπα Κλήμεντα Δ΄ , η μονή καταλήφθηκε από το Λατίνο Αρχιεπίσκοπο Κρήτης. Αυτή η αυθαιρεσία πυροδότησε την αντίδραση της κρατικής εξουσίας των Βενετών και δημιουργήθηκαν ζητήματα ανάμεσά τους.
Το 1323 επιτεύχθηκε συμφωνία και διακανονισμός
21

22

23

25

26

27

Την περίοδο της Επανάστασης του 1821 καταστράφηκε και σφαγιάστηκαν οι καλόγριες. Μία από αυτές, η Παρθενία Νεονάκη, με καταγωγή από τη Μεσαρά , σώθηκε από θαύμα και ανοικοδόμησε την εκκλησία από το 1826 ως το 1860. Όταν ο Μιχαήλ Κόρακας φόνευσε τον Αλήκο και πήρε τα άρματά του, κατέφυγε στη Μονή Παλιανής. Το 1866 κάηκε ξανά από τους Τούρκους και καταστράφηκαν οι εικόνες της ή τις πούλησαν. Προφορικές παραδόσεις αναφέρουν ότι η εικόνα της Παναγίας Μυρτιδιώτισσας βρέθηκε σε ρίζα μιας μεγάλης μυρτιάς, η οποία υπάρχει και σήμερα στα νοτιοανατολικά του ναού.

28

29

3

30

31

Εκεί καίει το «ακοίμητο καντήλι» και εορτάζει στις 24 Σεπτεμβρίου. Η «Αγία Μυρτιά» παρουσιάζει εκπληκτική επιβίωση λατρείας ιερού δένδρου της μινωικής θρησκείας. Η εικόνα της Παναγίας θεωρείται ότι περικλείεται στον κορμό της Μυρτιάς και μπορούν να τη δουν μόνο παιδιά. Στα φύλλα της μυρτιάς αποδίδονται θεραπευτικές ιδιότητες και χρησιμοποιούνται για θεραπευτικό κάπνισμα αφεψήματα και φυλακτά

4

5

6

7

8

9


ΠΗΓΗ - ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
ΦΩΤ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ