«Κύκνος»: Το καράβι θρύλος που εξυπηρέτησε χιλιάδες ταξιδιώτες σε Βόλο, Εύβοια και Σποράδες

 Ήταν Οκτώβριος του 1974 όταν έδεσε για τελευταία φορά στους προβλήτες του λιμανιού του Βόλου και από τότε το όνομά του αποτελεί έναν αλησμόνητο μύθο, που για τους παλιούς η ιστορία του είναι αληθινή και για τους νεότερους διηγήσεις και φωτογραφίες. 

Υπήρξε το αγαπημένο καραβάκι για χιλιάδες ανθρώπους που ήθελαν να ταξιδέψουν εκείνα τα δύσκολα μεταπολεμικά, και όχι μόνο, στον Βόλο, τη Χαλκίδα, την Αιδηψό και τις Σποράδες. Ήταν ο θρύλος της περιοχής. Ήταν το «Κύκνος». 

   Το «Κύκνος» αγαπήθηκε από τον κόσμο όσο κανένα άλλο πλοίο και συνεχίζει ως σήμερα να αποτελεί σημείο αναφοράς με συγγράμματα, εκδόσεις βιβλίων, αφιερώματα εφημερίδων και ειδική σελίδα στα social media από τους φίλους του, που ολοένα και πληθαίνουν και ψάχνουν άγνωστες πτυχές του υπέροχου πλοίου που για δεκαετίες όργωνε τα νερά του Παγασητικού, του Ευβοϊκού και των Σποράδων. 

   Η ιστορία του «Κύκνος» ξεκίνησε στο Μέιν των ΗΠΑ όπου και ναυπηγήθηκε το 1930 και έπεσε στη θάλασσα την ίδια χρονιά. Το πρώτο όνομα που πήρε το σκάφος ήταν «Sylvia» και ένας από τους ιδιοκτήτες του στα χρόνια του Μεσοπολέμου λέγεται πως ήταν ο δήμαρχος Νέας Υόρκης Φιορέλο Χένρι Λα Γκουάρντια, σύμφωνα με παλαιότερη έρευνα του καταγόμενου από τη Γλώσσα Σκοπέλου βουλευτή Μαγνησίας Χρήστου Αντωνίου. 

   Με το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και κατά τη διάρκειά του, το πλοίο χρησιμοποιήθηκε από το αμερικανικό ναυτικό ως βοηθητικό σκάφος με την ονομασία «USS Tourmaline» και είχε ως βάση του τη Νέα Υόρκη. Το 1945 με τη λήξη του Μεγάλου Πολέμου σταμάτησε να χρησιμοποιείται από τον Αμερικανικό Στρατό και τον Ιανουάριο του 1946 πουλήθηκε και πέρασε σε ελληνικά χέρια. 

Το αγόρασαν οι Έλληνες εφοπλιστές Ανδρέας Εμπειρίκος και Μανώλης Κουλουκουντής, ο οποίος από το 1940 είχε εγκατασταθεί μόνιμα στην αμερικανική μεγαλούπολη και ήταν πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών της Νέας Υόρκης. 

   Το πανέμορφο σκαρί με την ονομασία «Adelphic», διέσχισε τον Ατλαντικό ωκεανό μεταφέροντας τρόφιμα και υγειονομικό υλικό της αμερικανικής βοήθειας για λογαριασμό της UNRRA και έδεσε για πρώτη φορά σε ελληνικό λιμάνι, στον Πειραιά το 1946 και από τότε αφού έγιναν οι αναγκαίες μετασκευές και μετονομάστηκε σε «Κύκνος», δρομολογήθηκε στις ελληνικές θάλασσες. 

  

 Το εμβληματικό καράβι ,με σήμα του τον κατάλευκο κύκνο στην πλώρη του, μέσα σε γαλάζιο κυκλικό πλαίσιο, έκανε το «παρθενικό» του δρομολόγιο στην Ελλάδα για την εταιρεία «Σαρωνικός» τον Μάιο του 1947,δηλαδή πριν από 76 χρόνια και κατέπλευσε για πρώτη φορά στο λιμάνι του Βόλου ξεκινώντας το τακτικό δρομολόγιο Βόλος -Αιδηψός-Χαλκίδα. 

   Πέντε χρόνια αργότερα το 1952 το «Κύκνος» άρχισε να συνδέει παράλληλα τον Βόλο και με τα νησιά των Βορείων Σποράδων, δηλαδή Σκιάθο, Σκόπελο, Αλόννησο, αλλά και Σκύρο. 

   Τελευταία είσοδος στο λιμάνι του Βόλου, σφυρίζοντας και σημαιοστολισμένο, για το «Κύκνος» ήταν τον Οκτώβριο του 1974. 

   Το "Κύκνος" ήταν το αγαπημένο καράβι όλων. 

   Υπηρέτησε εκείνα τα δύσκολα χρόνια πιστά την εξυπηρέτηση των ανθρώπων που έπρεπε να μετακινηθούν και δεν υπήρχαν ακόμη δρόμοι στην πατρίδα μας. Όσοι ήθελαν να μετακινηθούν από την Αθήνα προς τον Βόλο, έφθαναν στην πρωτεύουσα της Εύβοιας με τρένο και από εκεί επιβιβαζόμενοι στο «Κύκνος» ταξίδευαν προς τον Βόλο. 

Άνθρωποι, εμπορεύματα και μερικές φορές ακόμη και ζώα μεταφέρονταν με ασφάλεια με το θρυλικό πλοίο. 

   Η εφημερίδα «Θεσσαλία» του Βόλου το 2017 σε αφιέρωμά της για το «Κύκνος» φιλοξένησε μεταξύ άλλων αναμνήσεις και περιγραφές του Στέργιου Μιχελή που ήταν μέλος του πληρώματος για αρκετά χρόνια και έγραφε: «Γεννήθηκα το 1950 στη Γλώσσα Σκοπέλου και σε ηλικία 14,5 ετών βρέθηκα στο "Κύκνος". 

Την πρώτη φορά εργάστηκα εκεί το διάστημα 1965-'69, μέχρι που πήγα στον στρατό και ξαναδούλεψα την περίοδο 1973-'74. Υπηρέτησα πρώτα ως καθαριστής, αλλά δεν μου άρεσε η μηχανή. Ανέβηκα στην κουβέρτα, όπου έγινα ναύτης και μετά έγινα μηχανικός. Απολύθηκα τρίτος μηχανικός από τα βαπόρια. Η θητεία μου στο "Κύκνος" υπήρξε μία από τις ωραιότερες περιόδους στη ζωή μου. Ένιωθα τυχερός που ανήκα στο πλήρωμά του. Θυμάμαι το '66 έπαιρνα 4.500 δραχμές μισθό. 

Πολύ καλά λεφτά για την εποχή. Νιώθω νοσταλγία κάθε φορά που αναπολώ τα χρόνια εκείνα. Πέρασα πολύ καλά στο "Κύκνος", αφού δουλεύαμε υπό άριστες συνθήκες.

   Η φιγούρα του καπετάνιου Κυριάκου Μαστροκόλια κυριαρχούσε στη γέφυρα . Ήταν ένας πάρα πολύ καλός καπετάνιος. Δεν φοβόταν τη θάλασσα. Μαζί του έχω "φάει" 12 μποφόρ. Από τη Γλώσσα μέχρι τη Σκιάθο. Η διαδρομή αυτή ήταν ακριβώς 25 λεπτά με το "Κύκνος". Στο μπουγάζι εκείνο κάναμε τρεισήμισι ώρες. Δεν ξεχώριζες το σκαρί, έβλεπες μόνο θάλασσα. 

Ήταν, όμως, πάρα πολύ γερό το βαπόρι. Είχε και βαθιά καρίνα. Ήταν καλοσχεδιασμένο. Και ο καπετάνιος πάρα πολύ σκληρός ναυτικός. Θυμάμαι ακόμη ότι κάθε φορά που πηγαίναμε Σκύρο, φορτώναμε μέχρι και γαϊδουράκια. Μας προσέγγιζε ένας Σκυριανός που είχε μία μαούνα και εκεί κατεβάζαμε τα ζώα». 

   Το «Κύκνος» στα τέλη της δεκαετίας του 1970 έφθασε στο τέλος της ζωής του και διαλύθηκε σε σκραπ, αλλά ο Σκοπελίτης ναυτικός Στέργιος Μιχελής με τις μνήμες από την υπέροχη εκείνη εποχή της νιότης του πάνω στο «Κύκνος» είχε πει ότι «κράτησα ένα ενθύμιο από το πλοίο. Όταν το έστειλαν για παλιοσίδερα, κράτησα ένα φωτιστικό. Το έχω στο σπίτι μου μέχρι σήμερα, πάνω σε μία πέργκολα. Κρίμα που είχε ετούτη την κατάληξη. 

Ήταν ένα από τα καλύτερα πλοία που πέρασαν ποτέ από την Ελλάδα. Όταν είχα πρωτοπάει, είχα ακούσει μία ιστορία πως μέχρι και ο Κένεντι είχε ταξιδέψει μ' εκείνο, την εποχή που βρισκόταν στην Αμερική. Εάν αλήθευε ή όχι αυτό, δεν ξέρω να πω. Τέλη του '70 βρέθηκε ένας Βολιώτης, δεν θυμάμαι τώρα το όνομά του, ο οποίος θέλησε να το μετατρέψει σε πλωτό εστιατόριο και καφετέρια. Το ενοικίασε για λίγο.

Δεν ήθελε πολλές παρεμβάσεις. Όμως το σχέδιο του δεν τελεσφόρησε και τελικά το «Κύκνος» οδηγήθηκε στο διαλυτήριο». 

   Το πολυαγαπημένο καράβι για πολλούς αποτελεί ένα θρύλο. Έγινε βιβλίο, έγινε εξώφυλλο, απέκτησε φανατικούς φίλους στο διαδίκτυο και τα social media. Το πλοίο που αποτυπώθηκε πολλές φορές στις σελίδες της λογοτεχνίας, το αγαπημένο πλοίο του Γιάννη Σκαρίμπα, αυτό που περιγράφεται ως «ένας αρχάγγελος στο λιμάνι» στο κείμενο του Νίκου Δ. Τριανταφυλλόπουλου, με το φιλολογικό ψευδώνυμο Νίκος Γρυπονησιώτης,στο περιοδικό «Νεφούρια» (τεύχος 12). 

   Πριν λίγες ημέρες παρουσιάσθηκε ένα ακόμη βιβλίο-αφιέρωμα στο Μουσείο της πόλης του Βόλου για το καράβι με τη μακροβιότερη υπηρεσία στην ακτοπλοϊκή σύνδεση του Βόλου με τις Βόρειες Σποράδες και παρουσιάσθηκαν ιστορίες και εικόνες που συγκίνησαν. 

   Τον Ιούλιο του 1974 με την κήρυξη της γενικής επιστράτευσης υπάρχει μία ιστορική φωτογραφία με το «Κύκνος» δεμένο εκείνη τη μέρα στο νέο λιμάνι του νησιού, περιτριγυρισμένο από χιλιάδες ανθρώπους που έπρεπε να ταξιδέψουν για να καταταγούν, ενώ σύμφωνα με τις πληροφορίες κατά τη διάρκεια της επιστράτευσης μετέφερε επίσης στρατεύματα και πολεμικό υλικό από το Βόλο στη Λήμνο. 

   Το τέλος για το «Κύκνος» ήρθε μερικούς μήνες αργότερα, αφού το πολυαγαπημένο καράβι σταμάτησε τη δράση του στις Σποράδες, τον Οκτώβριο του 1974.

ΑΠΕ ΜΠΕ

Τα ωραιότερα ψαροχώρια στα ελληνικά νησιά - 7 μικροί παράδεισοι πάνω στο κύμα

 Πανέμορφα χωριά πάνω στη θάλασσα, όμορφα ψαροχώρια που δεν χορταίνουμε να τα ανακαλύπτουμε στα νησιά που επισκεπτόμαστε στις καλοκαιρινές μας διακοπές.

Με μια βόλτα στα ελληνικά νησιά θα ανακαλύψουμε γραφικά ψαροχώρια, τα οποία βρίσκονται πάνω στη θάλασσα κρατώντας πιστά την αρχιτεκτονική του μέρους, ενώ η ιστορία τους μας αποκαλύπτει την πραγματική ζωή του τόπου.

Τα τελευταία χρόνια οι επισκέπτες του νησιού ανακαλύπτουν ολοένα και περισσότερα ψαροχώρια μιας και πέρα από τις βουτιές στη θάλασσα επιθυμούν να εξερευνούν τον τόπο αποκαλύπτοντας τους απρόσμενες ομορφιές.

Τα ωραιότερα ψαροχώρια που συναντάμε στα ελληνικά νησιά

Η Λαγκάδα στη Χίο

Το γραφικό ψαροχώρι Λαγκάδα είναι μικρό και πολύ όμορφο με τις πολύχρωμες βαρκούλες που βρίσκονται στο λιμανάκι, πριν μπείτε στο χωριό, να καλωσορίζουν τους επισκέπτες του μέρους. Μια γέφυρα ενώνει τη μία πλευρά του χωριού με την άλλη και στη συνέχεια θα απολαύσετε τη βόλτα σας στο γραφικό ψαροχώρι. Προτείνουμε όταν επισκεφτείτε τη Λαγκάδα της Χίου να τη συνδυάσετε με φαγητό. Εξάλλου, είναι από τα μέρη που έρχονται οι ντόπιοι να απολαύσουν φρέσκο ψάρι.

Η Λαγκάδα βρίσκεται στη βορειανατολική πλευρά του νησιού, ενώ φαίνεται απέναντι το σύμπλεγμα των Οινουσσών και ακριβώς από πίσω βρίσκονται τα παράλια της Μικράς Ασίας.

Στάση για φαγητό θα κάνετε στη ψαροταβέρνα «Πάσσας» να απολαύσετε νόστιμα τηγανιτά καλαμαράκια, φρέσκο ψάρι και τη γαριδόπιτα- από τα πιο δημοφιλή πιάτα του μαγαζιού.

Ο Άγιος Νικήτας στη Λευκάδα

Στη βόρεια πλευρά του νησιού κρύβεται ένα από τα ωραιότερα ψαροχώρια της Λευκάδας, ο Άγιος Νικήτας, ιδανικό μέρος για να μείνετε με μικρά παιδιά. Η θάλασσα είναι καταπληκτική με καταγάλανα νερά και έχει τουριστικά μαγαζιά για τις ανάγκες σας.

Το γραφικό ψαροχώρι είναι κοσμοπολίτικο, χωρίς να χάσει την ταυτότητα του, και θα απολαύσετε βόλτες στα σοκάκια ανενόχλητοι από αυτοκίνητα που δεν επιτρέπονται. Πρόκειται για ένα ήσυχο μέρος που το προτιμούν όσοι αναζητούν να περάσουν πιο ήρεμες διακοπές μακριά από τα πολύβουα αξιοθέατα και τις παραλίες του νησιού που συγκεντρώνουν πάρα πολύ κόσμο.

Το Κλήμα στη Μήλο

Από τα γνωστότερα ψαροχώρια της Μήλου, όπου βρίσκονται τα «σύρματα», οι οικίες των ψαράδων, είναι το Κλήμα, το οποίο ο επισκέπτης ενθουσιάζεται μόλις το αντικρύσει από κοντά. Χρωματιστά διώροφα σπίτια όπου στο πάνω όροφο έμενε ο ψαράς με την οικογένεια του και κάτω έβαζε τη βάρκα του, ενώ τώρα κάποιες από αυτές τις οικίες έχουν μετατραπεί σε καταλύματα.

Το πανέμορφο χρωματιστό ψαροχώρι είναι σε κοντινή απόσταση από το αρχαίο θέατρο, εκεί όπου βρέθηκε η Αφροδίτη της Μήλου.

Στο Κλήμα μπορείτε να κολυμπήσετε, να δείτε το πανέμορφο ηλιοβασίλεμα και να καθίσετε για φαγητό και ποτό. Αν σας αρέσουν τα θαλασσινά μια πρόταση είναι το εστιατόριο Astakas.

Το Λουτρό στην Κρήτη

Στην νότια πλευρά της Κρήτης, περίπου 70 χιλιόμετρα από τα Χανιά, βρίσκεται το ψαροχώρι που έχει καταφέρει με την ομορφιά του να προσελκύει τους επισκέπτες.

Το Λουτρό είναι χτισμένο αμφιθεατρικά στον ανατολικό μύχο ενός κολπίσκου που σχηματίζει το ακρωτήριο Μούρες, ενώ στην είσοδο του κόλπου υπάρχει μια βραχονησίδα. Το όνομα του το πήρε από τα λουτρά που βρέθηκαν στο μέρος και στα αξιοθέατα του τόπου συγκαταλέγεται το κυβερνείο που χρησιμοποιήθηκε το 1821.

Στη μικρή παραλία του χωριού μπορείτε να κολυμπήσετε σε κρυστάλλινα, ζεστά νερά, χωρίς αέρα και φυσικά να απολαύσετε βόλτες σε ένα μέρος που δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα.

Αξίζει να αναφέρουμε πως το ψαροχώρι είναι αρκετά απομονωμένο και θα φτάσετε ως εδώ είτε με κάποιο καϊκι, είτε από κάποιο μονοπάτι που χρειάζεται σίγουρα να υπάρχει εμπειρία ή οδηγός προκειμένου να μην χάσετε το δρόμο.

Η Μουτσούνα στη Νάξο

Η Νάξος είναι από τα νησιά που εκτός από τις παραλίες έχει ξεχωρίσει για τα όμορφα ορεινά της χωριά. Στην ανατολική της πλευρά υπάρχει ένα πολύ ξεχωριστό ψαροχώρι η Μουτσούνα που όσοι τουρίστες το επισκέπτονται φεύγουν με τις καλύτερες εντυπώσεις.

Το ψαροχώρι Μουτσούνα είναι περίπου μιάμιση ώρα από τη Χώρα και ο δρόμος έχει στροφές, όμως αξίζει να το επισκεφτείτε συνδυάζοντας μπάνιο στο λιμανάκι του χωριού και φαγητό δίπλα στη θάλασσα. Αν και το ψαροχώρι έχει τουρισμό δεν έχει χάσει τη γοητεία του.

Στάση για φαγητό θα κάνετε στη ταβέρνα «Απανέμι» για να απολαύσετε φρέσκο ψάρι, από τα καΐκια του ιδιοκτήτη, χωριάτικη σαλάτα μυ μπόλικη ξινομυζήθρα και αστακομακαρονάδα σπέσιαλ.

Η Μπούκαρη στην Κέρκυρα

Ένα ήσυχο μικρό ψαροχώρι, μακριά από την πολυκοσμία της Παλαιάς Πόλης, για όσους επιθυμούν να απολαύσουν διακοπές σε χαλαρούς ρυθμούς ή να αποδράσουν ως εκεί για λίγες μόνο ώρες είναι η Μπούκαλη.

Το όμορφο ψαροχώρι βρίσκεται στην νότια πλευρά της Κέρκυρας, μετά το τουριστικό χωριό Μεσολλογή. Ωστόσο, η Μπούκαρη έχει ταβερνάκια για να το συνδυάσετε με μπάνιο κι έπειτα φαγητό με θέα τη θάλασσα.

Η ομώνυμη παραλία του νησιού είναι περίπου ένα χιλιόμετρο έχει άμμο και ψηλό βότσαλο και δύο μικρούς κολπίσκους και είναι ιδανική για οικογένειες με μικρά παιδι’α.

Η Άσσος στην Κεφαλλονιά

Στο βορειοδυτικό μέρος της Κεφαλονιάς, στη χερσόνησο της Έρισο, είναι χτισμένο αμφιθεατρικά το πανέμορφο, παραθαλάσσιο χωριό η Άσσος. Έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός, όπου έχει κρατήσει την επτανησιακή αρχιτεκτονική της, και για να φτάσεις ως εκεί θα διασχίσεις το δρόμο με συντροφιά τα πεύκα και τα κυπαρίσσια.

Από τα πιο γνωστά αξιοθέατα, αυτού του γραφικού χωριού, είναι το κάστρο του, το οποίο έχει χτιστεί στα τέλη του 15ου αιώνα για να προστατεύσει τους κατοίκους από τις πειρατικές επιδρομές. Μάλιστα για αρκετά χρόνια το κάστρο της Άσσου χρησιμοποιήθηκε από το ελληνικό κράτος ως φυλακή.

Απολαύστε το μπάνιο σας στη παραλία του οικισμού, ενώ υπάρχουν ταβερνάκια και μαγαζιά για φαγητό και καφέ. 

iefimerida.gr

Φώτο:Shuttertock