Η Κορυφή Παπούρα Στο Χωριό Ροδιά Του Δήμου Μαλεβιζίου

 

Η Παπούρα Ρογδιάς είναι κορυφή του νομού Ηρακλείου.Βρίσκεται βορειοδυτικά της πόλης του Ηρακλείου. Στην κορυφή υπάρχει κέντρο ραδιοτηλεοπτικής εκπομπής και είναι το κύριο σημείο εκπομπής της πόλης, που καλύπτει ως θέση την πόλη και το βόρειο τμήμα του νομού μέχρι και τα Μάλια.

 Κάποιοι σταθμοί που εκπέμπουν από τη Παπούρα με μεγάλη ισχύ πιάνουν στη Σαντορίνη και σε άλλα νησιά του Αιγαίου. Έχει υψόμετρο 631 μέτρων.

Ο πρώτος ραδιοφωνικός σταθμός που αξιοποίησε την θέση το 1988, ήταν ο ραδιοφωνικός σταθμός Ραδιοκύματα Kρήτης το 1988. Την ίδια χρονιά, η ΕΡΤ τοποθέτησε στο κέντρο σταθμό επίγειας αναμετάδοσης των δορυφορικών προγραμμάτων της δημόσιας εταιρίας και αργότερα των τριών τηλεοπτικών καναλιών πανελλαδικής εμβέλειας. Από το 1989 άρχισε η σταδιακή εκμετάλλευση του κέντρου και από άλλους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς της περιοχής, με αποτέλεσμα να στεγάζονται εκεί το 2007 συνολικά 22 τηλεοπτικοί και πάνω από 30 ραδιοφωνικοί σταθμοί.

Το 2002, ο τότε υποψήφιος νομάρχης Ηρακλείου Δημήτρης Σαρρής, είχε προτείνει την μετεγκατάσταση του κέντρου εκπομπής Παπούρας στην γειτονική κορυφή Κεφάλα, ως απάντηση στις αυξανόμενες διαμαρτυρίες των κατοίκων του οικισμού Ρογδιά για την αυξανόμενη ηλεκτρομαγνητική μόλυνση που το κέντρο προκαλεί. 

Παρά την εκλογή του Δημήτρη Σαρρή στην νομαρχία Ηρακλείου στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2002, δεν έγινε καμία ενέργεια κατάργησης του κέντρου, παρά μόνο την μέτρηση της ηλεκτρομαγνητικής ρύπανσης από την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ) και την επιβολή προστίμων σε πέντε ραδιοφωνικούς σταθμούς που αξιοποιούσαν το κέντρο.

Η πολυκατοικία Παπαλεονάρδου στην Αθήνα, το σπίτι της Μαρίας Κάλλας

 Η πολυκατοικία Παπαλεονάρδου βρίσκεται στην συμβολή των οδών Πατησίων και Σκαραμαγκά στην Αθήνα. Οικοδομήθηκε περί το 1925 με μορφολογικές επιρροές του ευρωπαϊκού ρυθμού Αρ Νουβό της εποχής εκείνης σε σχέδια του αρχιτέκτονα και καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Κωνσταντίνου Κιτσίκη.

 Η πολυκατοικία έχει συνολική επιφάνεια 1590 τ.μ. και θεωρείται εκ των σπουδαιότερων μεσοπολεμικών οικημάτων της Αθήνας

Η Μαρία Κάλλας υπήρξε η διασημότερη ένοικος του κτιρίου· το 1937, μετά το χωρισμό των γονέων της, η μητέρα της πήρε την Κάλλας και την αδερφή της, Υακίνθη, και επέστρεψε στην Αθήνα, όπου εγκαταστάθηκαν στην κατοικία της οδού Πατησίων. 

Εκεί διέμεινε η μονωδός μέχρι το 1945, οπότε έφυγε ξανά για τη Νέα Υόρκη στις 14 Σεπτεμβρίου.

Το κτίριο περιήλθε στην ιδιοκτησία του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου το 1950

 Επί υπουργίας Μελίνας Μερκούρη το 1989, η πολυκατοικία Παπαλεονάρδου χαρακτηρίστηκε ως διατηρητέο ιστορικό και αρχιτεκτονικό μνημείο των νεότερων χρόνων.

Στην πρόσοψη του οικήματος είχε αρχικώς τοποθετηθεί αναμνηστική πλάκα που αργότερα αφαιρέθηκε, όπου αναγραφόταν: 

«Στο σπίτι αυτό έζησε η Μαρία Κάλλας. Υπουργείο Πολιτισμού 1987».

Η πολυκατοικία υπέστη ζημιές από τον σεισμό του 1999 και από πυρκαγιά το 2003, ωστόσο, παρά την εκπόνηση σχετικής μελέτης ανακατασκευής, η ανακαίνιση της από το ΝΑΤ τελικώς δεν πραγματοποιήθηκε λόγω έλλειψης πόρων.

Το ίδιο διάστημα διέμεναν άστεγοι και τοξικοεξαρτημένοι, με αποτέλεσμα να σφραγιστεί περί το 2008 Από το 2009 ως το 2013 τελούσε υπό κατάληψη ομάδας αντιεξουσιαστών.

 Τον Ιούλιο του 2017, το κτήριο περιήλθε στην κυριότητα του Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης, μέσω σύμβασης με το Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, η υψίφωνος Βάσω Παπαντωνίου εκκίνησε την προσπάθεια ίδρυσης της Ακαδημίας Λυρικής Τέχνης «Μαρία Κάλλας», προτείνοντας τη στέγασή της στην πολυκατοικία της οδού Πατησίων.

Τον Αύγουστο του 2023 προκηρύχθηκε ανοικτός δημόσιος διαγωνισμός για την αποκατάσταση του κτηρίου

Το Καμπάνειο Ίδρυμα Στο Οροπέδιο Λασιθίου

 

Μέγας της πολυτίμητης Κρήτης ανήρ και εθνικός ευεργέτης υπήρξε ο Αντώνιος Φ. Παπαδάκης, δευτερότοκος γιος της οικογένειας του παπα-Φραγκιά Καμπάνη, που γεννήθηκε στο Ψυχρό Λασιθίου, το έτος 1811. Αρχές του 1823 αιχμαλωτίσθηκε από τους Τούρκους, γρήγορα όμως το νεαρό σκλαβάκι κατάφερε να ξεφύγει και να βρεθεί ελεύθερο στην Οδησσό. 

Εκεί προσλήφθηκε στην υπηρεσία του κόμητα Στούρτζα και το 1833 διορίσθηκε γενικός διευθυντής των κτημάτων του στην Βεσσαραβία, όπου απέκτησε μεγάλη περιουσία.

Η πρωτοποριακή για την εποχή εκείνη ιδέα ίδρυσης σχολείου όπου θα διδάσκονται οι τέχνες όχι με τον παραδοσιακό τρόπο, δηλαδή κοντά σε ένα μάστορα συνήθως αδρά αμειβόμενο και συχνά σκληρά συμπεριφερόμενο αλλά σε ειδικό σχολείο, ανήκε στον Παπαδάκη. Εκείνος την πρότεινε στον εξάδελφό του Ι. Καμπάνη, ο οποίος την υιοθέτησε και διέθεσε την περιουσία του για την υλοποίησή της. 

Η διαθήκη Καμπάνη, ενα σοφό κείμενο, είναι έργο του Παπαδάκη, που υπογράφεται μάλιστα και από τον ίδιο, με την ιδιότητα του “γράψαντος”. Ως διοικητής του Καμπανείου τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του, προώθησε σημαντικά το έργο του ιδρύματος, επιτυγχάνοντας μάλιστα την λήψη λειτουργίας του Τεχνικού Σχολείου από τις Οθωμανικές Αρχές.

Ιδρυση σχολείου στο Ψυχρό (1858).

Ο Παπαδάκης ανταποκρινόμενος σε έκκληση του Πατριάρχη και επιθυμώντας να προσφέρει την δυνατότητα μόρφωσης στους συμπατριώτες του, ίδρυσε στην γενέτειρά του αλληλοδιδακτικό σχολείο, το οποίο και συντηρούσε μέχρι τον θάνατό του. 

Τα πρώτα χρόνια το Παπαδάκειο σχολείο στεγαζότανε σε διάφορα σπίτια. Γύρω στα 1862 άρχισε η οικοδόμηση του εντυπωσιακού διδακτηρίου που έχουμε απέναντί μας, ενα από τα πρώτα που κτίστηκαν στο νησί. Ημιτελές κατά την μάχη του Λασιθίου (Μάιος 1867), χρησιμοποιήθηκε σαν καταφύγιο από τους κυνηγημένους Τούρκους. 

Το Παπαδάκειο σχολείο, τμήμα μεγαλύτερου εκπαιδευτικού συγκροτήματος, θα στέγαζε τα κοινά γράμματα (κλασική παιδεία θα λέγαμε σήμερα) ενώ το παρακείμενο Καμπάνειο θα στέγαζε τις τέχνες (δηλ. την επαγγελματική εκπαίδευση). 

Η πρωτοποριακή για την εποχή της ιδέα σύνδεσης της γενικής με την τεχνική εκπαίδευση ανήκει στον Παπαδάκη, το αρχιτεκτονικό δε σχέδιο του συγκροτήματος θυμίζει έντονα τα κτίρια των Ευρωπαϊκών κολλεγίων του 19ου αιώνα.

Του Ιωάννη Καραβαλάκη