Ο Καλόγερος ή το Καλογέρου του Δήμου Αμαρίου

 Ο Καλόγερος ή το Καλογέρου είναι χωριό και έδρα ομώνυμης κοινότητας του Δήμου Αμαρίου, στην Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνης της Κρήτης. 

Απέχει 30 χιλιόμετρα από το Ρέθυμνο και είναι κτισμένο σε υψόμετρο 480 μέτρα στις βορειοδυτικές πλαγιές της κοιλάδας του Αμαρίου. Σε μικρή απόσταση βρίσκεται το χωριό Θρόνος. 

Έχει ανακηρυχθεί παραδοσιακός οικισμός.

Το χωριό αναφέρεται από τον Φραντσέσκο Μπαρότσι το 1577 ως Calogeru. Στην ενετική απογραφή του 1583 από Καστροφύλακα αναφέρεται ως Calogieru με 67 κατοίκους και στην απογραφή του Βασιλικάτα του 1630 αναφέρεται ως Calogieri.

Στην απογραφή του 1834 η οποία πραγματοποιήθηκε από τους Αιγυπτίους διέθετε αμιγώς χριστιανικό πληθυσμό, με 7 χριστιανικές οικογένειες να διαμένουν στο χωριό. Στην απογραφή του 1881 αναφέρεται στον δήμο Μέρωνα και είχε 192 χριστιανούς κατοίκους. 

Στην απογραφή του 1900 είχε 233 κατοίκους. Στην απογραφή του 1920 αναφέρεται ως έδρα αγροτικού δήμου. Το 1925, ο Καλόγερος υπάχθηκε στην κοινότητα Θρόνου, αλλά το 1930 ορίστηκε έδρα δικής του κοινότητας μέχρι την Καποδιστριακή διοικητική διαίρεση, οπότε και προσαρτήθηκε στον Δήμο Σιβρίτου

Κοντά στο χωριό σώζεται ο ναός της Αγίας Μαρίνας, ο οποίος στο εσωτερικού είναι τοιχογραφημένος. Σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή, χρονολογείται από το 1300 (,ςωη = 6808). 

Στη θέση Σπήλιος βρίσκεται ο τοιχογραφημένος ναός του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Στο δυτικό τοίχο σώζεται η κτητορική επιγραφή, η οποία γράφει ότι ο ναός κτίστηκε το 1347 με έξοδα του Ιωάννη Ασπρομούρη. 

Οι τοιχογραφίες του ναού μεταξύ άλλων παρουσιάζουν γεγονότα από τη ζωή του αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, όπως το ναυάγιο. Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος απεικονίζεται επίσης στο τεταρτημόριο της κόγχης στην παράσταση της Δέησης.

Στο χωριό έχει την έδρα της μονάδα παραγωγής τυροκομικών προϊόντων

Το χωριό Γαλενιανό του δήμου Μινώα Πεδιάδας

 Το Γαλενιανό είναι χωριό της κοινότητας Αρχαγγέλου του δήμου Μινώα Πεδιάδας, στην Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου της Κρήτης. 

Είναι κτισμένο στους πρόποδες του λόφου Μαμουλούκου. Ανήκε στην Επαρχία Πεδιάδας.

Στον λόφο Μαμουλούκου, πάνω από το χωριό, έχει ανασκαφεί ιερό κορυφής από τον Νίκο Παναγιωτάκη. Το όνομα του χωριού πιθανότατα προέρχεται από την οικογένεια η οποία το συνοίκησε. Η παλαιότερη μνεία στο χωριό χρονολογείται από το 1670, με την ονομασία Galanyano.

Στην απογραφή του 1881 αναφέρεται ως Γαλανιανώ και είχε αμιγώς χριστιανικό πληθυσμό, με 27 κατοίκους. Στην απογραφή του 1900 αναφέρεται ως Γαλανιανά, με 28 χριστιανούς κατοίκους. 

Στην απογραφή του 1920 είχε 27 κατοίκους και αναφέρεται ως Γαλενιανό.

Το 1925 το χωριό προσαρτήθηκε αρχικά στην κοινότητα Καστελλίου Πεδιάδος και αργότερα το ίδιο έτος στην κοινότητα Βαρβάρως, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1997, όταν με το πρόγραμμα Καποδίστριας προσαρτήθηκε στον δήμο Καστελλίου. 

Με το πρόγραμμα Καλλικράτης το 2010 προσαρτήθηκε στον δήμο Μινώα Πεδιάδας.

Με επιτυχία τα Παιχνιδομαζέματα – Δωροσκορπίσματα 2025 στο Ηράκλειο

 Παιχνιδομαζέματα – Δωροσκορπίσματα 2025

Το Love Radio Κρήτης 102,8 απογείωσε την διάθεση σε ένα διήμερο γεμάτο μουσική, δράσεις και προσφορά, που πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Ελευθερίας στο Ηράκλειο στις 13 & 14 Δεκεμβρίου.

Με στόχο κανένα παιδί να μείνει χωρίς παιχνίδι φέτος τα Χριστούγεννα, πλήθος κόσμου στήριξε, συμμετείχε, χόρεψε και αισθάνθηκε το κλίμα των Χριστουγέννων.

Η Πλατεία Αβησσυνίας ανάμεσα στους δρόμους Ερμού και Ηφαίστου, στο Μοναστηράκι της Αθήνας

 Η Πλατεία Αβησσυνίας είναι πλατεία ανάμεσα στους εμπορικούς δρόμους Ερμού και Ηφαίστου, στο Μοναστηράκι της Αθήνας. 

Βρίσκεται στο ιστορικό τρίγωνο της παλαιάς πόλης, το οποίο οριοθετούν οι οδοί Σταδίου και Παναγή Τσαλδάρη, το πολεοδομικό κέντρο της Ομονοίας στον βορρά και ο λόφος της Ακρόπολης στον νότο. 

Η ονομασία της προέρχεται από την αρχαία ονομασία της Αιθιοπίας, Αβησσυνία, πιθανώς λόγω των Αιθιόπων που παλιότερα κατοικούσαν στη περιοχή αυτή. 

Όσον αφορά το όνομα «Αβησσυνία», κατά την πιθανότερη εκδοχή προέρχεται από τους κατοίκους της περιοχής al-Ḥabaš (περίπου στο σημερινό έδαφος της Αιθιοπίας και Ερυθραίας), επονομαζόμενους Habesha, όνομα που εννοιολογικά αποδίδεται ως "συλλέκτες λιβανιού".

Βρίσκεται στην καρδιά του μικροεμπορίου των παλαιών Αθηναίων, δυτικά του παραδοσιακού οικισμού της Πλάκας, νότια της συνοικίας του Ψυρρή και ανατολικά του Θησείου. 

Η πλατεία είναι γνωστή από παλιά για τη μόνιμη υπαίθρια αγορά παλαιοπωλών, δίπλα ακριβώς στο δημοπρατήριο στο Μοναστηράκι, καθώς και το γνωστό κυριακάτικο παζάρι, το οποίο ξεκίνησε τη λειτουργία του τον Ιούλιο του 1912 με ειδικό βασιλικό διάταγμα και συνεχίζει μέχρι σήμερα.

Η περιοχή όπου βρίσκεται η πλατεία Αβησσυνίας ήταν από τα αρχαία χρόνια γειτονιά με εργαστήρια μεταλλουργίας. Τα οθωμανικά χρόνια η περιοχή ονομαζόταν Γύφτικα, καθώς συνήθως οι μεταλλουργοί ήταν μελαμψοί Αιγύπτιοι. 

Η ονομασία της οδού Ηφαίστου δεν είναι καθόλου τυχαία, καθώς παραπέμπει στο παρελθόν της συγκεκριμένης περιοχής, στενά συνδεδεμένο με τη κατεργασία του μετάλλου. 

Μέχρι το 1875 η γειτονιά λεγόταν Μαγγαναριά, λόγω της -κατεδαφισμένης το 1848- εκκλησίας του Αγίου Νικολάου Μαγγαναριάς. Στην πλατεία φιλοξενείται από το 1910 το δημοπρατήριο, γνωστό και ως γιουσουρούμ.

 Αποτελεί σημείο όπου θρησκείες και πολιτισμοί συναντιούνται και συνυπάρχουν χρόνια: η αρχαία αγορά, η ρωμαϊκή βιβλιοθήκη του Αδριανού, το τζαμί Τζισταράκη, η Παναγιά η Παντάνασσα (κοινή εκκλησία για καθολικούς και ορθοδόξους) και η εβραϊκή παρουσία (το όνομα γιουσουρούμ είναι εβραϊκό), δίνουν στην περιοχή ισχυρό κράμα πολυπολιτισμικότητας. 

Η οικογένεια του Νώε Γιουσουρούμ ή Γιεσουρούμ (στα εβραικά: יְשֻׁרוּן, το όνομα‎ απαντά στη Βίβλο και αποτελεί ποιητικό παρωνύμιο για τον λαό ή τη χώρα Ισραήλ) ήρθε το 1863 από τη Σμύρνη και εγκαταστάθηκε στο Μοναστηράκι ως παλαιοπώλης μαζί με άλλες οικογένειες ομοθρήσκων του. 

Ήταν ένας μάλλον αξιαγάπητος άνθρωπος, τον οποίο οι Αθηναίοι συμπάθησαν και προς τιμήν του ονόμασαν ολόκληρη την περιοχή της πλατείας Αβησσυνίας ως Γιουσουρούμ. 

Μέλος της οικογένειας των Γιεσουρούμ είχε διατελέσει πρώτος πρόεδρος του σωματείου παλαιοπωλών, που είχε ιδρυθεί το 1922. Η εβραϊκή λέξη Γιεσουρούμ σημαίνει «άνθρωπος του Γιαχβέ».

Το 4ο Φεστιβάλ Εθελοντισμού & Αιμοδοσίας συνδιοργανώνει ο Δήμος Ηρακλείου με το 25ο Νηπιαγωγείο και τον «Αιματοκρίτη»

 Το 4ο Φεστιβάλ Εθελοντισμού & Αιμοδοσίας συνδιοργανώνει ο Δήμος Ηρακλείου με το 25ο Νηπιαγωγείο και τον «Αιματοκρίτη»

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 17/12 από 16:30 έως 21:00 στο χώρο του σχολείου - Θα πλαισιωθεί από τραγούδια και παραδοσιακούς χορούς

Το 4ο Φεστιβάλ Εθελοντισμού & Αιμοδοσίας, διοργανώνουν την Τετάρτη 17/12, η Αντιδημαρχία Εθελοντισμού του Δήμου Ηρακλείου και το 25ο Νηπιαγωγείο Ηρακλείου σε συνεργασία με τον «Αιματοκρίτη». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί από τις 16:30 το απόγευμα έως τις 21:00 το βράδυ, στο 25ο Νηπιαγωγείο στην οδό Ρολέν 2. Πρόκειται για μια μεγάλη, ανοιχτή γιορτή για την προσφορά, τη συνεργασία και την τοπική κοινωνία, με ελεύθερη συμμετοχή.

Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα του Δήμου Ηρακλείου, με τη στήριξη του ΕΛΜΕΠΑ (Τμήμα Νοσηλευτικής), και έχει ως στόχο να αναδείξει την αξία της αλληλεγγύης και τη δύναμη που έχει η συμμετοχή όταν γίνεται με καρδιά. Το πρόγραμμα της βραδιάς περιλαμβάνει μουσικές παρουσιάσεις από το 25ο Νηπιαγωγείο και συνεργαζόμενες σχολικές μονάδες (27ο, 11ο και 58ο Νηπιαγωγεία και 7ο, 17ο, 53ο & 54ο Δημοτικά σχολεία). Το καλλιτεχνικό μέρος θα πλαισιωθεί από τραγούδια και παραδοσιακούς χορούς από το Λαογραφικό Όμιλο Λάζαρου & Μανώλη Χνάρη, ζωντανή μουσική με τη συμμετοχή των συγκροτημάτων Τσουγκράνες, Kultur Multur, και το παραδοσιακό συγκρότημα Γιάννη Μελεσσανάκη, Γιώργου Νηστικάκη και Μιχάλη Φραγκιαδουλάκη δημιουργώντας μια ζεστή γιορτινή ατμόσφαιρα για μικρούς και μεγάλους. Στο επίκεντρο της εκδήλωσης βρίσκεται η Αιμοδοσία και η ενημέρωση για τη «Δωρεά Μυελού των Οστών», μια πράξη βαθιά ανθρώπινη, που μπορεί να προσφέρει ζωή εκεί που υπάρχει ανάγκη.

Η Αντιδήμαρχος Εθελοντισμού Φιλαρέτη Δαφέρμου –Χρονάκη απηύθυνε πρόσκληση στους πολίτες να συμμετάσχουν σε αυτή την προσπάθεια, τονίζοντας: «Η συμβολή κάθε εθελοντή αιμοδότη είναι πολύτιμη, και η παρουσία όσο το δυνατόν περισσότερων συμπολιτών μας αποτελεί ουσιαστική ενίσχυση σε μια περίοδο αυξημένης ανάγκης για αίμα. Σας προσκαλούμε να στηρίξετε αυτή την όμορφη προσπάθεια, να συμμετέχετε ενεργά στη Αιμοδοσία, μια πράξη αγάπης που μπορεί να

σώσει ζωές, και να μοιραστείτε μαζί μας μια γιορτή προσφοράς, χαράς και ανθρώπινης σύνδεσης για όλη την τοπική κοινότητα».

Παράλληλα, μέσα στο χώρο του σχολείου θα λειτουργούν: • Σταθμοί πρώτων βοηθειών και ενημέρωσης από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό και το ΕΛΜΕΠΑ. • Εργαστήρι Ζαχαροπλαστικής για παιδιά από το κτήμα Καλαθάκη. • Θεατρικό παιχνίδι, αφηγήσεις παραμυθιών, face painting, σκάκι και άλλες παιδικές δραστηριότητες. • Χριστουγεννιάτικο παζάρι με χειροποίητες δημιουργίες από τους γονείς του σχολείου. • Παρασκευή παραδοσιακών σκιουφιχτών από τον Σύλλογο Καμινίων. • Δωρεάν μπουφές και ποτά, προσφορά τοπικών επιχειρήσεων και γονέων του σχολείου. • Υπαίθρια ψησταριά με σουβλάκια σε συμβολικό κόστος καθώς και Λαχειοφόρος αγορά για την ενίσχυση των αναγκών του σχολείου.

Η Παντάνασσα του Δήμου Αμαρίου

 Η Παντάνασσα είναι χωριό και έδρα ομώνυμης κοινότητας του Δήμου Αμαρίου

Η Παντάνασσα βρίσκεται στους βόρειους πρόποδες του όρους Κατσονήσι σε υψόμετρο 480 μέτρα ενώ απέχει περίπου 29 χλμ. ΝΑ. από το Ρέθυμνο και 5 χλμ. Δ. από την Αγία Φωτεινή (έδρα του δήμου). Συνορεύει με τα χωριά Βολεώνες (Β.) και Πατσός (ΝΔ.) του ίδιου δημου.

Το όνομα του χωριού πιθανολογείται ότι έχει σχέση με το προελληνικό ΑΝΤΑΝΑΣΣΟΣ και ότι άλλαξε, όταν κτίστηκε η ομώνυμη Παναγία η Παντάνασσα τον 12ο αιώνα η οποία καταστράφηκε και στη θέση της κτίστηκε ο σύγχρονος ναός του χωριού. 

Οι κάτοικοι του ασχολούνται με την κτηνοτροφία, την παραγωγή λαδιού και κηπευτικών. Βορειοδυτικά, βρίσκεται το Φράγμα των Ποταμών. Στην βορειοανατολική πλαγιά του λόφου Βένι βρίσκεται ο Άγιος Αντώνιος, καθολικό εγκαταλελειμμένου μοναστηριού.

Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα, μετά την Ένωση της Κρήτης, το 1925 στο ΦΕΚ 27Α - 31/01/1925 να ορίζεται έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας. Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι αποτελεί κοινότητα και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει 268 κατοίκους

Το χωριό πήρε μέρος σε αρκετούς επαναστατικούς αγώνες. Από την Παντάνασσα καταγόταν ο οπλαρχηγός Εμμανουήλ Πορτάλιος, που πούλησε την μισή του περιουσία για τον απελευθερωτικό αγώνα κατά των Τούρκων Επίσης από την Παντάνασσα καταγωγή είχε ο Στυλιανός Ιερωνυμάκης (Καπετανοστελης), που σκότωσε τον υψηλόβαθμο Τούρκο με την ονομασία Τρικέφαλος σε μια περιοχή κοντά στο Αρκάδι.

Το σημαντικότερο είναι ότι η Παντάνασσα είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στις επαναστάσεις κατά των Τούρκων και των Γερμανών, αλλά πάντα υπήρχε ιδιαίτερη μυστικότητα σε όλες τις προσπάθειες από τους κατοίκους του χωριού. Στην κρητική μουσική παράδοση είχε βγάλει το Γιώργο Μουζουράκη και το Στρατή Σπυριδάκη.

Στο χωριό υπάρχουν άτομα που γνωρίζουν παλαιούς χορούς της Κρήτης. Στη μουσική τους περιλαμβάνονται και τα ριζίτικα, κάτι που δε συναντάμε σε χωριά του Νομού Ανατολικής Ρεθύμνης.

Αναφέρεται στην επαρχία Αμαρίου το 1577 από το Fr. Barozzi (fo27r) Pandanasso από τον Καστροφύλακα (Κ173) Andanasso με 273 κατ. το 1583 και από τον Φραντσέσκο Μπαζιλικάτα (Μνημεία Κρητ. Ιστ. V, σελ. 129) Pandanasso, το 1630. 

Φαίνεται ότι από τότε ακούονταν και οι δύο τύποι του τοπωνυμίου. Στην απογραφή του 1834 αναφέρεται Edanoso (Pashley, Travels In Crete, II, σ. 314) με 8 χριστιαν. και 7 τουρκ. οικογένειες. 

Το 1881 αναφέρεται Αντάνασσος στο δήμο Μέρωνα, με 211 Χριστιαν. κάτ. και το 1900 Αντάνασσος στον ίδιο δήμο με 169 κάτ. Το 1920 είναι έδρα ομώνυμης κοινότητας και αναφέρεται Παντάνασσα με 248 κάτ. το 1928 με 255, το 1940 με 281, το 1951 με 267, το 1961 με 243, και το 1971 με 173 κάτ.

Το τοπωνύμιο Αντάνασσος είναι προϊστορικό (Βλ. Υπόμνημα Ετ. Κρητ. Ιστ. Μελετών, "Κρητικά Χρονικά" τομ. Ι', σελ. 399). 

Συνεπώς δεν είναι επώνυμο της Παναγίας, που υπάρχει εκκλησία στο χωριό με 101 θυροπαράθυρα (κατά το Εμ. Λαμπρινάκη , Γεωγραφία Κρήτης, σ. 111). Ίσως πρόκειται περί προϊστορικού οικισμού.

Εκκλησίες και Ξωκλήσια

Κοίμηση της Θεοτόκου

Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος και η Αγία Τριάδα, πρόκειται για την εκκλησία στο κοιμητήριο του χωριού

Μεταμόρφωση του Σωτήρος κτισμένη επάνω σε λοφίσκο

Άγιο Πνεύμα κτισμένη επάνω στη Βίγλα, ένα λόφο στα δυτικά του χωριού

Αγία Κυριακή, κτισμένη στη θέση Ποταμοί

Αγία Σοφία μες στο χωριό, σήμερα είναι ερειπωμένη

Άγιος Στέφανος

Άγιος Γεώργιος, σήμερα είναι ερειπωμένη

Προφήτης Ηλίας, κτισμένη στη θέση Αϊ-Λιας

΄Άγιος Ιωάννης ο Ριγολόγος (δηλαδή αυτός που φέρνει ρίγη), κτισμένη στην τοποθεσία Αρναούτη. Γιορτάζει στις 29 Αυγούστου.

Άγιος Κωνσταντίνος.

Τοπωνύμια

Βένι

Ερημοκλησσιές

Ποταμοί

στου Αρναούτη

Σταυρός, λόφος στα δυτικά του χωριού

Πρησμένος δέτης, απότομος βράχος στα όρη που δεσπόζει στην κορυφή τους.Εκεί φυτρώνουν πολλά αγριοβότανα, μεταξύ αυτών και αυτοφυής δίκταμος. Δίπλα του βρίσκεται η περιοχή "Νερατζιές πλάι"

Μουριά

Μοναχός Πλάτανος, τοποθεσία στα όρη. Δεσπόζει ένα πλατάνι και στη ρίζα του αναβλύζει μια μικρή πηγή, η Χωστή Βρύση

Μουλαλή Λάκος, τοποθεσία στα ΝΔ του χωριού

Χοιροχάρου, τοποθεσία κοντά στο χωριό, στο δρόμο για την Πατσό

Κοπράνα, τοποθεσία κοντά στο φράγμα . Παλιά εκεί λειτουργούσαν καμίνια για την παρασκευή κάρβουνου

Λιμνί

Λιβάδες, πολύ εύφορη τοποθεσία κοντά στο χωριό

Χαράκι δυτικά του χωριού, ένας ιδιαίτερα θαμνώδης λοφίσκος,

Πηλός, τοποθεσία με πλούσιους ελαιώνες

Φαράγγι, τοποθεσία δυτικά του χωριού, συναντάει το φαράγγι του Αγίου Αντωνίου

Μεγάλη Βρύση, τοποθεσία κοντά στου Αρναούτη. Εκεί βρίσκεται η βασική πηγή ύδρευσης

Ματσουκάδες, τοποθεσία στα όρη

Μαχί

Παχιά Λίμνη, τοποθεσία στα βόρεια του χωριού

Δέματα,

Λιγύρι, τοποθεσία στα όρη

Καστρί, λόφος στα δυτικά του χωριού

Μεζάρι, τοποθεσία στο δρόμο για τον Πηλό

Παππά αμπέλι, εύφορη περιοχή με πολλές καλλιέργειες

Κατσογρίδου

Κεφάλι