Το Φρούριο ( Καστέλλι ) Το Σημερινό Πάνορμο

 

Παλαιότερα κωμόπολη, σήμερα μικρό χωριό, το Πάνορμο βρίσκεται στον βόρειο οδικό άξονα της Κρήτης, στον Νομό Ρεθύμνης, απέχοντας από το Ρέθυμνο 22 χλμ.

Η ιστορία της κωμόπολης τοποθετείται ήδη από την εποχή του Πτολεμαίου. Δεν είναι επακριβώς βέβαιο αν ταυτίζεται με το Παντομάτριο, το οποίο ο Πτολεμαίος αναφέρει ως επίνειο της Ελευθέρνης. Δεν είναι, επίσης, εξακριβωμένο εάν ταυτίζεται με την κωμόπολη Panormus που αναφέρει ο Πλίνιος. Η ύπαρξη, ωστόσο, σημαντικής παλαιοβασιλικής του 5ου - 6ου αιώνα, στη περιοχή Αγία Σοφία, την οποία έφερε στο φως η σκαπάνη του Καθηγητή Κωνσταντίνου Καλοκύρη, δείχνει ότι το Πάνορμο ήταν σημαντική κωμόπολη της περιοχής.

Το 1206 καταλήφθηκε από τους Γενουάτες με επικεφαλής τον Ενρίκο Πεσκατόρε. Λόγω του φυσικού λιμένα της, ο Πεσκατόρε οχύρωσε την κωμόπολη με φρούριο (σώζονται ορισμένα υπολείμματά του). Παρόλ' αυτά, δεν κατάφερε να εμποδίσει την κατάληψή του από τους Ενετούς το 1212. Λόγω του φρουρίου της (Καστέλλιον), η κωμόπολη πήρε το όνομα Καστέλλι. Οι Ενετοί διατήρησαν την πόλη ως έδρα καστελλάνου μέχρι το 1647, οπότε και εκδιώχθηκαν από τους Τούρκους, οι οποίοι την μισοκατέστρεψα

Η κωμόπολη αρχικά ονομαζόταν "Καστέλλι" και μετονομάστηκε σε Πάνορμο λόγω της ύπαρξης, σε παρακείμενο γήλοφο, που ονομαζόταν "Πάνορμος", μιας μικρής εκκλησίας που έφερε την προσωνυμία "Άι Γιώργης ο Πάνορμος".Από τις αρχές του 20ού αιώνα η πόλη ξαναβρίσκει μέρος της αίγλης της, αποτελώντας διαμετακομιστικό διά θαλάσσης κέντρο των αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων της επαρχίας Μυλοποτάμου Για το σκοπό αυτό είχαν κτισθεί εκεί μεγάλες αποθήκες. Η πόλη διέθετε, επίσης, δημοτικό σχολείο, ημιγυμνάσιο, το οποίο ιδρύθηκε το 1917 και λειτούργησε το 1918, ήταν έδρα Ειρηνοδικείου και υποσταθμού Χωροφυλακής. Έτσι έγινε πρωτεύουσα της Επαρχίας Μυλοποτάμου.

Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η κωμόπολη, ήδη έχοντας λάβει το όνομα Πάνορμο, μετατρέπεται σε μικρό ψαροχώρι. Νέα ζωή σε αυτό προσδίνουν η διέλευση του νέου εθνικού δρόμου (Α 90 - Ε 75) από τις παρυφές του και, την δεκαετία του 1980, η δημιουργία αλιευτικού καταφυγίου. Σήμερα είναι τόπος παραθερισμού διαθέτοντας μια μεγάλη και αρκετές μικρότερες ξενοδοχειακές μονάδες. Μία από τις παλαιές αποθήκες - μονάδες επεξεργασίας χαρουπιών έχει μετατραπεί σε υπερσύγχρονη αίθουσα συναυλιών (Χαρουπόμυλος), όπου λαμβάνουν χώρα σημαντικές πολιτιστικές εκδηλώσεις καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.

Η εκκλησία του χωριού έχει διπλή αφιέρωση στην Ανάληψη του Σωτήρος' και στον Άγιο Γεώργιο. Εκκλησιαστικά υπάγεται στην Η΄ Αρχιερατική Περιφέρεια της Ιεράς Μητροπόλεως Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, της Εκκλησίας της Κρήτης. Υπό κατασκευή τελεί μεγάλος ιερός ναός ο οποίος πρόκειται να αφιερωθεί σε έναν από τους Αγίους Δέκα, τον Άγιο Αγαθόποδα, ο οποίος σύμφωνα με την παράδοση γεννήθηκε στο Πάνορμο.

ΠΗΓΗ - ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΦΩΤ - PHOTOGALLERY

Νοέμβριος 1567 Η Πρώτη Μαρτυρία Για Την Εισαγωγή Πατάτας Στην Ευρώπη

 

Σαν σήμερα 28 Νοεμβρίου του 1567 γίνεται η  πρώτη γραπτή μαρτυρία για την εισαγωγή πατάτας στην Ευρώπη είναι μία απόδειξη ενός εξαγωγέα πατάτας από τα Κανάρια Νησιά προς έναν έμπορο της Αμβέρσας.

Η ΛΑΣΙΘΙΩΤΙΚΗ ΠΑΤΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ 1860

Το Οροπέδιο Λασιθίου φημίζεται για την παραγωγή πατάτας, τη γνωστή και ως «Λασιθιώτικη Πατάτα», η οποία ξεκίνησε να καλλιεργείται στα τέλη της δεκαετίας του 1860. Το αλέτρι και το ζευγάρι για το όργωμα, και το Γεράνι (ένας ξύλινος μοχλός) για το πότισμα ήταν τα πρώτα εργαλεία που χρησιμοποιηθήκαν για την καλλιέργεια της.

Η χρησιμοποίηση, στη συνέχεια, της ανεμαντλίας (νερόμυλου) για την άρδευση των πατατο-φυτειών, οι κλιματολογικές συνθήκες και τα εδαφολογικά χαρακτηριστικά του Οροπεδίου Λασιθίου κατέστησαν σε σύντομο χρονικό διάστηκα την περιοχή ένα από τα σημαντικότερα πατατο-παραγωγικά κέντρα της Ελλάδας. Στα μέσα της δεκαετίας το ΄70 η καλλιέργεια της πατάτας εντατικοποιείται και επεκτείνεται σε όλο το κάμπο του Οροπεδίου. Ο ανεμόμυλος που αποτέλεσε για πολλές δεκαετίες το μέσο άντλησης του νερού για την άρδευση των καλλιεργειών της πατάτας αρχίζει να αντικαθίσταται από τις μηχανές και το αλέτρι από τα μηχανικά μέσα της εποχής.

Η πατάτα συνιστά τη σημαντικότερη καλλιέργεια στην περιοχή, αφού σήμερα το 59% του τοπικού ακαθάριστου γεωργικού προϊόντος προέρχεται από την καλλιέργεια της, η οποία καταλαμβάνει 13.000 στρέμματα στα 21.000 συνολικά καλλιεργήσιμα. Ετησίως παράγονται 40 – 45 χιλιάδες τόνοι πατάτας που συσκευάζονται και τυποποιούνται στην ειδική μονάδα της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Οροπεδίου Λασιθίου που λειτουργεί στο Τζερμιάδο. 

Η Λασιθιώτικη πατάτα φημίζεται εδώ και χρόνια για την απαράμιλλη ποιότητα και γεύση της. Σ’ αυτό συντελούν πάρα πολλοί παράγοντες, όπως η πολύχρονη εμπειρία και οι παραδοσιακές μέθοδοι καλλιέργειας και περιποίησης που εφαρμόζονται από τους Λασιθιώτες πατατοπαραγωγούς, τα γόνιμα εδάφη, οι ιδιαίτερες κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν στο Οροπέδιο Λασιθίου και το γεγονός ότι το φυτό φυτεύεται φυσιολογικά (άνοιξη προς καλοκαίρι), αφήνεται  να συμπληρώσει ολόκληρο το βιολογικό του κύκλο και συγκομίζεται, όταν είναι πια ώριμο. Η δε ποιότητα του παραγόμενου προϊόντος είναι τόσο υψηλή ώστε στην περιοχή λειτουργεί Κέντρο Σποροπαραγωγής ήδη από το 1969.

Στα τέλη Αυγούστου διοργανώνεται τριήμερη Γιορτή Πατάτας στο Τζερμιάδων, όπου προσφέρεται πατάτα μαγειρεμένη με ποικίλους τρόπους και συνοδευμένη με κρασί και τσικουδιά και παραδοσιακό χοιρινό μαγειρεμένο σε ξυλόφουρνο. 

Νομίζω όλοι θα συμφωνήσουμε ότι η οφτή πατάτα είναι από τους πιο αγνούς, απλούς και νόστιμους χειμωνιάτικους μεζέδες και είναι σχεδόν αυτονόητο ότι θα βρίσκεται στο τραπέζι μας, κάθε φορά που ανάβει το τζάκι. Είναι τέλειος μεζές για τη ρακί (παρέα με ντοματούλες, αγγουράκια και ελίτσες), ενώ μπορεί να αποτελέσει ακόμα και το συνοδευτικό σε ένα κυρίως πιάτο με ψάρι ή κρέας.

Ωραία… κι αν δεν έχουμε τζάκι, τι κάνουμε? Φυσικά δε θα στερηθούμε το μεζέ. Ψήνουμε τις πατάτες στο φούρνο, χωρίς να χάσουμε πολύ (έως καθόλου) σε γεύση. Η διαδικασία είναι πανεύκολη όπως και στο τζάκι, τις πετάς και τις ξεχνάς.

http://www.gourmelia.gr

Η Θεία Λειτουργία Αποτελεί Το Κορυφαίο Λατρευτικό Γεγονός Χριστιανικών Εκκλησιών

  Η Θεία Λειτουργία αποτελεί το κορυφαίο λατρευτικό γεγονός χριστιανικών Εκκλησιών και μάλιστα των περισσοτέρων ανατολικών ομολογιών, το οποίο κορυφώνεται με την τέλεση της Θείας Ευχαριστίας. Ουσιαστικά αποτελεί το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, με τη διαμόρφωση που όρισε η Εκκλησία. 

Η Θεία Λειτουργία για τις ομολογίες που την τελούν, δεν αποτελεί απλώς μια κοινή προσευχή, αλλά μια Θεόδοτη απόδοση τιμών, ευχαριστιών και παρακλήσεων, με τη συμμετοχή των πιστών και των λειτουργικών πνευμάτων.

Η Λειτουργική διαίρεση που σήμερα επικρατεί σε όλους τους τύπους Θείας Λειτουργίας ήταν μια διαμόρφωση η οποία προέκυψε κατά τη διάρκεια των πρώτων αιώνων της Εκκλησίας. Ο κύριος στόχος ήταν η κατάλληλη προετοιμασία των «νεοφώτιστων - κατηχουμένων» πιστών για το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. 

Έτσι η Λειτουργική διαμόρφωση διαχωρίζεται σε 3 μέρη:

Προσκομιδή ή Πρόθεση

Λειτουργία των Κατηχουμένων

Λειτουργία των Πιστών

Προσκομιδή ή πρόθεση

Η προσκομιδή ή πρόθεση, αποτελεί το πρώτο κομμάτι της Θείας Λειτουργίας, την προετοιμασία και εισαγωγή και συμβολίζει τα χρόνια του Χριστού-Λόγου πριν την ενσάρκωσή του. Αυτή η ονομασία έχει δοθεί λόγω του μέρους (κόγχη του Αγίου Βήματος προς τα αριστερά της Αγίας Τράπεζας) επάνω στον οποίο προετοιμάζονται τα προσκομιζόμενα δώρα για το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.

 Στην προσκομιδή λαμβάνουν χώρα:

• Η είσοδος του Λειτουργού και η ένδυση των αμφίων του με τελετουργικό τρόπο
• Λειτουργική προετοιμασία. Ο Λειτουργός με το διάκονο ετοιμάζουν τον Άρτο και τον Οίνο της Θείας Ευχαριστίας
• Καιρός — Προκαταρκτικός διάλογος μεταξύ Λειτουργού και διακόνου

Λειτουργία των Κατηχουμένων

Αποτελεί το δημόσιο μέρος της Θείας λειτουργίας και συμβολίζει τη την ζωή του Κυρίου μεταξύ της ενσαρκώσεως και των παθών, όπως φαίνεται στους ψαλλόμενους ύμνους, τις ευχές και τις περικοπές της Αγίας Γραφής. Αποτελούνται από τα Άγια, μέσω των οποίων θα ανέβουν κατά την Λειτουργία των πιστών, στα Άγια των Αγίων, δηλαδή από την παρούσα ζωή, στην αιώνιο. 

Η ονομασία της Λειτουργίας των κατηχουμένων σήμερα ουσιαστικά εκλείπει, καθώς οι θύρες μετά την προσφώνηση του ιερέως δεν κλείνουν και επαφίεται στην θέληση του κατηχούμενου μέλους η παραμονή, αν και κάτι τέτοιο δεν επιτρέπεται.

Αρχή της Λειτουργίας είναι η εκφώνηση «Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος» και πέρας αυτής οι ευχές υπέρ των κατηχουμένων. Επίσης περιέχει τη μικρή είσοδο, τα αντίφωνα και τα ειρηνικά. Ενώ προς την περαίωσή της τα αναγνώσματα Αποστόλου και Ευαγγελίου, το κήρυγμα και την εκτενή δέηση.

• Η έναρξη (Ευλογημένη η Βασιλεία...)
• Μικρά Συναπτή
• Τριπλό Αίτημα Ειρήνης (Ειρηνικά)
• Η μεγάλη συναπτή (προσευχή) του ιερέως με απαντήσεις του χορού «Κύριε Ελέησον»
• Οι τρεις στάσεις των αντιφώνων
  • Α’ στάση - Ψαλμός 102,
  • Β’ στάση - Ψαλμός 145,
  • Γ’ στάση - Μακαρισμοί (Kατά Ματθαίον, 5,1-12)
• Η Μικρή Είσοδος (Είσοδος του Ευαγγελίου, συμβολίζει την πορεία του εκουσίου πάθους)
• Τα απολυτίκια και το κοντάκιο
• Ο τρισάγιος ύμνος
• Το προκείμενο και το αποστολικό ανάγνωσμα,
• Τα Αλληλουάρια
• Το ευαγγελικό ανάγνωσμα

Λειτουργία των Πιστών

Η Λειτουργία των πιστών παριστάνει το Μυστικό Δείπνο, τα πάθη του Κυρίου και την εκ νεκρών ένδοξή του ανάσταση και την ανάληψή του στους ουρανούς. Αυτό το μέρος είναι το πιο σπουδαίο διότι περιλαμβάνει και τη Θεία Ευχαριστία, δηλαδή το Μέγα μυστήριο της εκκλησίας.

Η Λειτουργία των πιστών ξεκινά με τους χερουβικούς ύμνους ή χερουβικά και ολοκληρώνεται με την απόλυση. Η τέλεση κατά σειρά περιέχει:

• Ο χερουβικός ύμνος, με τη μεγάλη είσοδο προς το τέλος του για τη μεταφορά των τιμίων δώρων από την πρόθεση στην Αγία Τράπεζα
• Η Μεγάλη Είσοδος
• Οι αιτήσεις (Υπέρ υγείας, βοηθείας, ειρήνης, ειρηνικού τέλους της ζωής, κατά των πολέμων, των ασθενειών, λιμών)
• Ο ασπασμός («Αγαπήσωμεν Αλλήλους...»)
• Το Σύμβολο της Πίστεως (Πιστεύω εις έναν θεόν...)
• Η αναφορά ( «Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ» και το «Σε υμνούμεν…»)
• Η επίκληση («Λάβετε Φάγετε...», «Πίετε Εξ Αυτού Πάντες...»)
• Το μεγαλυνάριο της Υπεραγίας Θεοτόκου («Άξιόν εστί…»)
• Τα Σα Εκ Των Σων (Προσφορά των πιστών στην Αγία Τριάδα της υπάρξεως, της διάνοιας και των αγαθών)
• Η Κυριακή Προσευχή («Πάτερ ημών...»)
• Τα Άγια («Πρόσχωμεν τα Άγια Τοις Αγίοις...»)
• Το κοινωνικό («Αινείτε τον Κύριον», στίχος του ψαλμού 148).
• Δίπτυχα (Ευχές υπέρ υγείας και αναπαύσεως των πιστών και των κεκοιμημένων αντίστοιχα)
• Πρόσκληση προς τέλεσην της Θείας Ευχαριστίας (Μετά Φόβου...)
• Θεία Ευχαριστία
• Απόλυση Θείας Ευχαριστίας (Σώσον ο Θεός...)
• Οπισθάμβωνος Ευχή
• Οι ύμνοι της απολύσεως. («Είδομεν το φως» και ο ύμνος της απολύσεως «Δι'ευχών...  »)

Επίσης περιλαμβάνεται και κήρυγμα είτε μετά το Ευαγγέλιο, είτε πριν την Θεία Ευχαριστία.