Φωτογράφισα τον Αριστείδη Χαιρέτη να χορεύει με ένα ιδιαίτερο στύλ χορού που σαν άλλος Διόνυσος ζεί στο κάθε του ζάλο, στον κάθε του βηματισμό τις μικρές στιγμές ενός κύκλου.
Κανένας και τίποτα δεν σε ενδιαφέρει εκείνη την στιγμή του είπα.
Ετσι το εισέσπραξα εγώ, όχι ότι τον κόσμο δεν τον υπολογίζεις, αλλά εκέινη τη στιγμή θαρείς πως είσαι στην Νίδα αμοναχός.
Ναί. Όταν χορεύγω ευχαριστώ
τση λύρας το δοξάρι
γιατί το χώμα που πατώ
φωνιάζει γειά σου Άρη.
τση λύρας το δοξάρι
γιατί το χώμα που πατώ
φωνιάζει γειά σου Άρη.
- Η αρχή του χορού είναι μια μεγάλη χαρά και το τέλος ένας μεγάλος πόνος.
Είμαι ένας θεατής στης ψυχής μου την ευτυχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου