Το γράμμα ενός πατέρα στην κόρη του: «Να έρχεσαι κοριτσάκι μου, συχνότερα τώρα που είμαι ακόμα εδώ»

 Να έρχεσαι κοριτσάκι μου, συχνότερα τώρα που είμαι ακόμα εδώ» – Γράμμα ενός πατέρα στην κόρη του

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΓΟΝΙΟΥ

Δεν υπάρχει κανείς, που να είναι αθάνατος. Ακόμα και οι γονείς μας. Όσο είναι κοντά μας οι δικοί μας άνθρωποι, τείνουμε να τους αγνοούμε.

κι όταν δεν θα υπάρχω,

η σιωπή θα κυριεύσει το σπίτι,

φέρνοντας κρύο ,παγωνιά κι ας είναι καλοκαίρι…

Θα προσπαθείς το χρόνο να γυρίσεις πίσω και οι θυμίσεις του μικρού κοριτσιού θα αποζητούν την αγκαλιά μου…Θα θυμάσαι πόσο σ’ αγαπούσα…

Θα έρχεσαι και θα ξανάρχεσαι στο σπίτι μας, μα κανείς δε θα σου ανοίγει, μόνο η λεύκα θα σου γνέφει και το ήρεμο θρόισμα των φύλλων της θ ακούς…

Σήμερα δεν έχεις χρόνο ,το ξέρω και το μάτι μου τρεμοπαίζει, θυμώνω • διάολε,

θέλω να κλάψω…

Θα περάσει ο χρόνος κι η σιωπή θα τον τυλίξει …

Χαμογελαστό θα με θυμάσαι και δάκρυ στο μάτι σου θα γίνομαι…

Να έρχεσαι κοριτσάκι μου, συχνότερα… τώρα που είμαι ακόμα εδώ και να θυμάσαι πως σ’ αγαπώ πολύ ..

Κείμενο: @Σοφια Νικολαιδου.

Μια ιστορία θα σας πω που μου τύχε μια μέρα…..

Μία γιαγιά συνάντησα και μου πιάσε τη χέρα…..

Παιδάκι μου..σε σταματώ όχι να ζητιανέψω….

Μα λίγ’ αγάπη πεθυμώ και βγήκα να γυρέψω…..

Πέντε παιδιά μεγάλωσα μου λέει δακρυσμένη….

Τα σπούδασα..τα πάντρεψα κι ας ήμουν στερημένη…..

Τα πρώτα ‘γγόνια ήρθανε Θεε μου..τι ευτυχία……

Μα η χαρά δε κράτησε κι ήρθε η δυστυχία……..

Μου είπανε ότι μαζί δε πρέπει πια να ζούμε…..

Θα μπεις σε ένα ίδρυμα και εκεί θα σε θωρρούμε…..

Δεν έφερα αντίρηση και ας πόναγε η καρδιά μου….

Χίλια κομμάθια γίνηκαν όλα τα όνειρα μου…….

Εσείς να ήσαστε καλά παιδάκια μου τους λέω…..

Και σκύβω για να μη θωρρούν ότι για ‘κείνο κλαίω…..

Χρόνοι πολλοί περάσανε παιδί μου συνεχίζει……

Απού δεν ήρθαν να με δουν και η καρδιά ραγίζει…….

Γι’ αυτό κι εγώ σταμάτησα σε ξένο να μιλήσω…….

Να πω παραπονέματα προτού να ξεψυχήσω…….

Άφωνος εγώ την άκουγα για όλα αυτά να λέει…..

Και δε σταμάτησε στιγμή η άμοιρη να κλαίει……

Σώπασε ΜΑΝΑ και εγώ είμαι ε δα για σένα…..

Μου γέλασε και έκλεισε τα μάθια ευτυχισμένα…….

ΛΕΩ ΛΟΙΠΟΝ.

Όποιος ξεχνά τα γονικά άθρωπος δε λογάτε……

κι ότι κι αν κάνει θα το βρει μπροστά του….ΝΑ ΘΥΜΑΤΑΙ

https://protienimerosi.eu/