Ελλάδα η Χώρα Της Πισίνας

   Πισίνες, τουλάχιστον τεχνητές πότισμα τρύπες για κολύμβηση και κολύμβηση, πάει πίσω τουλάχιστον όσο το 2600 π.Χ. 

Η πρώτη επιμελημένη κατασκευή είναι ίσως η Μεγάλη Λουτρά της Μοεντζοντάρο, μια αρχαία και περίτεχνα χώρο κολύμβησης στο Πακιστάν κατασκευασμένα από τούβλα και καλύπτονται από γύψο, με βεράντες καταστρώματα που δεν θα κοιτάξει από τη θέση σε ένα σύγχρονο χώρο της πισίνας. 

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΞΕΝΙΑ - ΧΑΝΙΑ

Μοεντζοντάρο κατά πάσα πιθανότητα δεν χρησιμοποιήθηκε για τη γενική κολύμπι γύρο, όμως. Οι μελετητές πιστεύουν ότι χρησιμοποιήθηκε σε θρησκευτικές τελετές.

Αρχαία Πισίνες

Περισσότερα τεχνητές λίμνες στην επιφάνεια σε όλο τον αρχαίο κόσμο. Στη Ρώμη και την Ελλάδα, το κολύμπι ήταν μέρος της εκπαίδευσης των στοιχειωδών αγόρια ηλικίας και οι Ρωμαίοι έχτισαν τα πρώτα πισίνες (ξεχωριστά από πισίνες κολύμβησης).

 Η πρώτη θερμαινόμενη πισίνα κτίστηκε από Γάιος μαικήνας της Ρώμης στο πρώτο αιώνα π.Χ.. Γάιος μαικήνας ήταν ένα πλούσιο ρωμαϊκό άρχοντας και θεωρείται ένα από τα πρώτα προστάτες των τεχνών, υποστήριξε τα διάσημα ποιητές Οράτιος, Βιργίλιος, και Προπέρτιος, που καθιστά δυνατή για να ζήσουν και να γράφουν χωρίς το φόβο της φτώχειας.

Αύξηση της δημοτικότητας

Ωστόσο, πισίνες δεν έγινε δημοφιλής μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα . Από το 1837, έξι εσωτερικές πισίνες με σανίδες κατάδυσης χτίστηκαν στο Λονδίνο, Αγγλία. Μετά τις σύγχρονες Ολυμπιακοί Αγώνες ξεκίνησαν το 1896 και κολυμβητικοί αγώνες ήταν μεταξύ των αρχικών εκδηλώσεων, η δημοτικότητα πισίνες άρχισε να διαδίδεται

Σύμφωνα με το βιβλίο προσβαλλόμενη Waters: Μια Κοινωνική Ιστορία της Κολύμβησης στην Αμερική , η Cabot οδό Bath στη Βοστώνη ήταν η πρώτη πισίνα στις ΗΠΑ άνοιξε το 1868 και υπηρέτησε μια γειτονιά όπου τα περισσότερα από τα σπίτια δεν διαθέτουν μπανιέρες.

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΔΙΑΣ - ΑΡΧΑΝΕΣ

Στον 20ο αιώνα , μια σειρά από άλματα στον τομέα της επιστήμης και της τεχνολογίας πήρε πισίνες σε ένα νέο επίπεδο. Μεταξύ των συστημάτων εξελίξεις, χλωρίωσης και φιλτραρίσματος που παραδίδεται καθαρό νερό στην πισίνα. Πριν από αυτές τις εξελίξεις, ο μόνος τρόπος για να καθαρίσετε μια πισίνα ήταν να αφαιρέσει και να αντικαταστήσει όλο το νερό.

Τεχνολογικές Εξελίξεις

Στις ΗΠΑ η επιχείρηση πισίνα επεκτάθηκε με την εφεύρεση του gunite, ένα υλικό που επέτρεψε ταχύτερη εγκατάσταση, πιο ευέλικτη σχέδια, και χαμηλότερο κόστος από ό, τι οι προηγούμενες μέθοδοι. Η μεταπολεμική αύξηση της μέσης περίπτωση, σε συνδυασμό με τη σχετική οικονομική προσιτότητα των δεξαμενών επιτάχυνση της διάδοσης της πισίνας ακόμη περισσότερο.

Υπήρχαν ακόμη λιγότερο ακριβές επιλογές από εκτοξευόμενο σκυρόδεμα. Το 1947, πάνω από κιτ πισίνα έδαφος χτυπήσει την αγορά, δημιουργώντας μια εντελώς νέα εμπειρία πισίνα. Δεν ήταν πολύ πριν να πωληθούν και να εγκατασταθούν μόνο πισίνες μονάδα μέσα σε μια μέρα.  

Σε χώρα της πισίνας εξελίσσεται πλέον η Ελλάδα καθώς, σύμφωνα με εκτιμήσεις εταιρειών του κλάδου, ξεπερνούν τις 100.000 οι πισίνες σε όλη τη χώρα, ενώ μόνο τον τελευταίο χρόνο κατασκευάστηκαν 6.000 καινούργιες.

Παρά τα 15.000 χιλιόμετρα ακτογραμμής, οι «παραλίες» στις αυλές κερδίζουν έδαφος, ακόμη και σε απόσταση αναπνοής από τις αμμουδιές.

«Έχουμε τη δεύτερη πιο δυναμική αγορά στην Ευρώπη μετά τη Γαλλία. Η διαφορά ωστόσο είναι ότι καμία από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν διαθέτει το μήκος της ακτογραμμής και τις αναρίθμητες παραλίες των νησιών της Ελλάδας» αναφέρει ο κ. Στέλιος Σταυρίδης, δρ. μηχανολόγος- μηχανικός και διευθύνων σύμβουλος μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες που δραστηριοποιείται στον κλάδο κατασκευής πισίνας. «Η πισίνα μικραίνει σε μήκος και σε βάθος, πωλείται προκατασκευασμένη και η τιμή της μειώνεται. Γίνεται ολοένα και πιο προσιτή, ακριβώς επειδή η ζήτηση είναι μεγάλη. 

Εγώ την ονομάζω "τζάκι του καλοκαιριού". Το τζάκι είναι απαραίτητο αξεσουάρ σε όλα τα καινούργια διαμερίσματα. Κάποτε ήταν προνόμιο μόνο των πολύ ακριβών κατοικιών. Το ίδιο τείνει να συμβεί τώρα και με τις πισίνες, παρά το γεγονός ότι εξακολουθεί και παραμένει τεκμήριο για τη εφορία» συμπληρώνει.

Τα ρεκόρ ωστόσο δημιουργούν και προβλήματα: οι 100.000 πισίνες της Ελλάδας θέλουν 6.000.000 κυβικά μέτρα νερού για να γεμίσουν. «Όγκος ανησυχητικά μεγάλος» λέει η καθηγήτρια Υδρολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μαίρη Μιμίκου. «Ολόκληρο το Λεκανοπέδιο Αθηνών καταναλώνει 800.000 κυβικά μέτρα νερό την ημέρα. Με άλλα λόγια, το νερό θα αρκούσε για να καλύψει τις ανάγκες 5 εκατομμυρίων ανθρώπων για περισσότερες από 7 ημέρες».

ΠΗΓΗ www.greelane.com/