Νάντια Βαλαβάνη - γράμμα σε ένα πολίτη του Ηρακλείου

 Η Νάντια Βαλαβάνη, υποψήφια βουλευτής Ηρακλείου του ΜΕΡΑ25-Συμμαχία για την Ρήξη στην τελευταία θέση του ψηφοδελτίου απηύθυνε το παρακάτω γράμμα στους πολίτες του Ηράκλειου προπαραμονή των εκλογών της 25ης Ιουνίου:

 

ΓΡΑΜΜΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΟΛΙΤΗ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

 

Αγαπητή φίλη, αγαπητέ φίλε της γενέτειρας μου,

Έχεις σκεφτεί αν στις εκλογές της 25^ης Ιουνίου θα ψήφιζες μια κυβέρνηση, για την οποία θα ήξερες από την προηγούμενη Κυριακή ότι αποφάσισε μετά από πολύμηνες πιέσεις των παρόχων να θεσπίσει τιμαριθμική αναπροσαρμογή, οπότε από 13 Ιουλίου θα έχουμε σχεδόν διψήφια αύξηση στα τιμολόγια τηλεφωνίας και ίντερνετ; (Κι όταν οι πάροχοι τα πήγαν μια χαρά, π.χ. ο ΟΤΕ ανακοίνωσε για το 2022 τα μεγαλύτερα οικονομικά μεγέθη της 10ετίας, έσοδα 3,4 δις ευρώ και 1,3 δις λειτουργική κερδοφορία;)

Θα ψήφιζες μια κυβέρνηση που χωρίς ν’  αλλάξει καν χρονιά, ήδη από αυτόν τον Σεπτέμβρη μετά από παρέμβαση της ΕΕ διακόπτει το μόνο ουσιαστικό μέτρο, το πάγωμα της ρήτρας ενέργειας και την επιδότηση του ηλεκτρικού ρεύματος - διατηρώντας την μόνο για τα, σύμφωνα με τον ορισμό του ΔΝΤ, «ευάλωτα νοικοκυριά»; Ξέροντας βέβαια ότι ήταν συλλογική επιδότηση των φορολογούμενων προς τους «γίγαντες» της ενέργειας, που στην Ελλάδα κέρδισαν την προηγούμενη χρονιά ο καθένας περίπου 1 δις; Ξέροντας ότι η κερδοσκοπία τους θα περιορίζονταν δραστικά, αν καταργούνταν η ρήτρα και το χρηματιστήριο ενέργειας;

Θα ψήφιζες μια κυβέρνηση, που δίνει τιμαριθμική αναπροσαρμογή στους παρόχους τηλεφωνίας και ίντερνετ και ρήτρα ενέργειας στους παρόχους ενέργειας, αλλά βγαίνει από τα ρούχα της αν κατ’ αναλογία της προτείνουν τιμαριθμική αναπροσαρμογή σε μισθούς και συντάξεις, που από το 2010 έχασαν 40%; Που υποστηρίζει τα πιο πρωτότυπα οικονομικά, ισχυριζόμενη ότι τυχόν μείωση του ποσοστού του ΦΠΑ και των ειδικών φόρων στα τρόφιμα (με διψήφιο πληθωρισμό) και ο μηδενισμός σε ψωμί, γάλα και βρεφικά είδη θα δημιουργήσει πληθωριστική έκρηξη; Που διακηρύσσει ότι μείωσε πάνω από 50 φόρους, ενώ η εκτέλεση του προϋπολογισμού παρουσιάζει έκρηξη φορολογικής επιβάρυνσης μέσω των έμμεσων φόρων και υπερείσπραξη των δημοσίων εσόδων συνολικά; (Ίσως θα ‘πρεπε να ρωτήσουμε από ΠΟΙΟΥΣ έκοψε τους 50 φόρους. 

Σίγουρα όχι από τους μικρομεσαίους. Αλλά οι εισηγμένες στο χρηματιστήριο εμφανίζουν κέρδη-ρεκόρ πάνω από 10 δις - τα περισσότερα μετά τα 11,5 δις της χρονιάς-ρεκόρ 2007...)

Θα ψήφιζες μια κυβέρνηση που υπόσχεται 50.000 προσλήψεις, οι 10.000 για ενίσχυση του ΕΣΥ, αν ήξερες ότι τα μνημόνια τη δεσμεύουν maximum για αναπληρώσεις όσων φεύγουν; Θα ψήφιζες μια κυβέρνηση που υπόσχεται γενναίες αυξήσεις στους μισθούς των πρωτοδιοριζόμενων δημοσίων υπαλλήλων, στις θέσεις ευθύνης, στους πανεπιστημιακούς και στους ένστολους κ.α., ενώ η πρόσφατη Δεύτερη Έκθεση Μεταπρογραμματικής Αξιολόγησης της ΕΕ της δίνει το ελεύθερο να κάνει ότι θέλει με τη μισθοδοσία στο Δημόσιο, φτάνει να μείνει σταθερή η συνολική δαπάνη; (Οπότε; Θα μειώσει άλλους μισθούς; Ή – μάλλον - θ’ αναστείλει τις αναπληρώσεις;)

Αν συγκαταλέγεσαι στο 70% των καταθετών, που στο λογαριασμό τους έχουν κάτω από 1000 ευρώ (δηλ. δεν έχουν καταθέσεις, αλλά το μισθό τους), θα ψήφιζες μια κυβέρνηση που έχει κάνει σημαία ότι το 2015 (αλήθεια, πως; γιατί τότε ήταν άλλη κυβέρνηση...) μας γλύτωσε από τη δραχμή;

Θα ψήφιζες την κυβέρνηση με τον τρίτο φτωχότερο πληθυσμό στην ΕΕ, πάνω μόνο από Βουλγαρία και Ρουμανία; Στο φόντο από ένα τσουνάμι πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας;

Θα ψήφιζες μια κυβέρνηση, που ξέρεις ότι το 2025 θα επιχειρήσει να ξεκινήσει μια αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος, με Αναθεωρητική την επόμενη Βουλή; Ξέροντας ότι θ’ αλιεύσει τις αλλαγές από το σχέδιο Αλεβιζάτου-Ιεραπετρίτη (κ.α. συνταγματολόγων, κυρίως συμβούλων Μητσοτάκη), «Ένα καινοτόμο Σύνταγμα για την Ελλάδα»; Καθώς πρόκειται για επιχείρηση «συνταγματοποίησης» του νεοφιλελευθερισμού, η συντηρητική εφημερίδα που το αναδημοσίευσε πρόσφατα, το έκανε με τίτλο «Το κράτος αποσύρεται – στους ιδιώτες ο έλεγχος της οικονομίας»...

 

Θα ψήφιζες μια κυβέρνηση που δηλώνει θριαμβευτικά ότι μετά τις εκλογές θα επαναφέρει τις μετοχές των ΕΥΔΑΠ/ΕΥΑΘ απ’  το Υπερταμείο στο Δημόσιο (μήνες πολλούς μετά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας), αν ήξερες ότι η συνταγματική αναθεώρηση προβλέπει, μεταξύ άλλων, απάλειψη της δυνατότητας του κράτους (άρθρο 106) να παρεμβαίνει στην οικονομία «για την προώθηση του γενικότερου συμφέροντος», έτσι ώστε ν’  αφαιρεθεί οριστικά από οποιαδήποτε μελλοντική κυβέρνηση η δυνατότητα εθνικοποιήσεων – και βέβαια επανεθνικοποίησης επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, λιμανιών, αεροδρομίων, τρένου κα; (Αυτό σημαίνει επίσης πλέον συνταγματικά κατοχυρωμένη ιδιωτικοποίηση του νερού.)

 

Θα ψήφιζες μια κυβέρνηση, ξέροντας ότι το 2025 θα δρομολογήσει μια αντιδραστική συνταγματική αναθεώτηση; Μια αναθεώρηση που προβλέπει συνταγματική κατοχύρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, παρεμποδίζοντας ακόμα και την πολιτική που ακολούθησε η ΕΕ την τετραετία της πανδημίας (2020-2023); Κατάργηση της χρηματοδότηση των ΟΤΑ από τον κρατικό προϋπολογισμό έναντι αποκλειστικά αυτοχρηματοδότησης από ιδίους πόρους, ανταποδοτικά τέλη και ειδικά χαράτσια; Αναθεώρηση του άρθρου 16 για αποκλειστικά δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση και κίνητρα για ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων από funds; Κατάργηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων; 

Σε καιρό κλιματιστικής κρίσης,  πρόβλεψη μιας «πιο πραγματιστικής» προστασίας του περιβάλλοντος; Με προστασία της ανταπεργίας (λοκάουτ); Με επιστέγασμα την αναθεώρηση της διάταξης περί λαϊκής κυριαρχίας, αφού όλες οι εξουσίες δεν θα πηγάζουν πλέον «από το λαό», αλλά «από το Έθνος»;

 

Εσύ προσωπικά ίσως να μην ψήφιζες μια τέτοια κυβέρνηση. Αλλά θα την ψηφίσει μάλλον κοντά 40% του λαού, η συντριπτική πλειοψηφία κόντρα στα δικά τους συμφέροντα. Επειδή δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι η πολιτική που «κρατούσε» επί μια τετραετία (2020-2023) στα πόδια της την κοινωνία με επιδόματα, κουπόνια και pass υιοθετήθηκε από την ΕΕ μόνο επειδή έκανε χρήση για πρώτη φορά στην ιστορία του «άρθρου δραπέτευσης» (escape clause, ρήτρα διαφυγής) από τον δημοσιονομικό ζουρλομανδύα του Συμφώνου Σταθερότητας – η πιο ανοιχτή ομολογία αποτυχίας του νεοφιλελευθερισμού. Η πολιτική αυτή τερματίστηκε. Από το 2024 θα έχουμε business as usual (Γερμανία) ή μάλλον κάτι χειρότερο, διαπραγμάτευση είδους μνημόνιου για χρέος και έλλειμμα ανά χώρα (ΕΕ, Γαλλία).

 

Από το φθινόπωρο του 2015 μεγάλο μέρος της καθαρής πλειοψηφίας του 62% του Δημοψηφίσματος άφησαν πίσω τα όνειρα πολιτικής χειραφέτησης για μια αξιοπρεπή ζωή και έμαθαν σιγά-σιγά να βολεύονται στα ψίχουλα, καθώς πείστηκαν(;) ότι «δεν υπάρχει τίποτα άλλο που να μπορεί να γίνει» πέρα απ’  την παράδοση στους δανειστές. Αυτοί προτίμησαν στις 21 Μαίου αντί να τιμωρήσουν την κυβέρνηση της ΝΔ για την τρανταχτή αποτυχία της πολιτικής που ακολούθησε, από τους περισσότερους νεκρούς ανά εκατομμύριο από κάθε άλλη χώρα της ΕΕ στην πανδημία μέχρι την πλήρη υπονόμευση του ΕΣΥ, τις υποκλοπές, μια ακρίβεια που ειδικά στα τρόφιμα κινείται σε διπλάσια ποσοστά απ’  ότι στην Ευρωζώνη και τα Τέμπη, στα οποία οδήγησε ο εξευτελισμός των ιδιωτικοποιήσεων (ή επανακρατικοποιήσεων σε άλλο κράτος), να τιμωρήσουν την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί το 2015 η ήττα ήταν στρατηγική, όχι μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά για ολόκληρη τη ριζοσπαστική Αριστερά, κι από στρατηγικές ήττες αργεί πολύ κανείς να ξανασηκώσει κεφάλι.

 

Γι’ αυτό χρειάζεται σήμερα πραγματική αντιπολίτευση, χρειάζεται το ΜΕΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη στη νέα Βουλή. Χέρι-χέρι με τα κινήματα και τους εργατικούς αγώνες για αξιοπρέπεια και ζωή θα είναι ακόμα πιο αποτελεσματική απ’  ότι ήταν απ’  το 2019: Γιατί τώρα εκφράζει πλέον τη συνεργασία σχεδόν όλων όσοι καταψήφισαν όλα τα Μνημόνια (το πρώτο των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, το δεύτερο των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, το τρίτο των ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) και δεσμεύτηκαν με την πλειοψηφία του Δημοψηφίσματος. 

Καθώς πιστεύω ότι μαθαίνουμε από τα λάθη μας, δώστε μας την ευκαιρία να επιχειρήσουμε να ενώσουμε όλες τις φωνές και δυνάμεις μέσα στη Βουλή για μια αντιπολίτευση που να μπορεί να σφραγίσει τις εξελίξεις. Βάζοντας μας ως όγδοο κόμμα στη Βουλή, διαλύστε την αυτοδυναμία με κλεμμένες ψήφους και έδρες της ΝΔ, αποτρέποντας μια ιστορική συντηρητική αναδίπλωση.