25 Οκτωβρίου 1945: Ιδρύεται η γαλλική εταιρεία Bic, που κατασκευάζει προϊόντα ευρείας κατανάλωσης

 Η BIC είναι μια γαλλική εταιρία που ιδρύθηκε στις 25 Οκτωβρίου 1945 από τον Μαρσέλ Μπικ και είναι γνωστή για τα στυλό της, παράγει επίσης χαρτικά, ξυραφάκια, αναπτήρες και αθλητικό εξοπλισμό.

Η BIC ελέγχεται από τον κύριό της μέτοχο, την οικογένεια Bich με ποσοστό 44,8%. Η έδρα της βρίσκεται στο Κλισί της Γαλλίας.

Δεκαετία 1950: Η γένεση της εταιρίας

Στις 25 Οκτωβρίου 1945 ιδρύθηκε στη Γαλλία η εταιρεία PPA (Porte-plume, Mechanical pencils and Accessories)3. Ο Marcel Bich, πρώην διευθυντής παραγωγής ενός εργοστασίου μελανιού, είναι ο νυν Διευθύνων Σύμβουλος και ο Édouard Buffard ο διευθυντής παραγωγής της. Η εταιρεία έχει έδρα σε ένα εργοστάσιο στο Κλισί και κατασκευάζει ανταλλακτικά για στυλό και μηχανικά μολύβια.

Στυλό Bic Cristal

Η εταιρεία εξαγόρασε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το στυλό που εφευρέθηκε από τον Ούγγρο László Biró το 1938 και κυκλοφόρησε το στυλό Bic Cristal το 1950, που αναπτύχθηκε συγκεκριμένα από τον Marcel Bich, εξ ου και το όνομά του, ένα στυλό που πούλησε περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια μονάδες. Το 2021, εξακολουθεί να είναι το στυλό με τις περισσότερες πωλήσεις στον κόσμο.

Παρουσίαση του gadget Bic στυλό 4 χρωμάτων (Βραζιλία)

Το 1953, ο Marcel Bich και ο Édouard Buffard δημιούργησαν την εταιρεία η οποία πήρε το όνομα BIC,[8] όνομα εύκολο να αναγνωριστεί και να προφερθεί σε όλες τις γλώσσες. Ένα χρόνο αργότερα, η BIC επεκτείνεται στην Ιταλία.Το 1956 η εταιρεία κυκλοφόρησε το "M10 retractable point pen" και εγκατέστησε εργοστάσιο παραγωγής στη Βραζιλία.

Το 1957, η εταιρεία εγκαταστάθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και στην περιοχή Στέρλινγκ της Σκωτίας, στην Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και τη Σκανδιναβία. Το 1958, η εξαγορά της αμερικανικής εταιρείας «Waterman Pen Company» έδωσε τη δυνατότητα στην BIC να εγκατασταθεί και στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ συνέχισε την ανάπτυξή της στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Το 1959, η BIC εξαγόρασε τη σουηδική εταιρεία Ballograf.

Το 1961 κυκλοφορούν στο εμπόριο νέα στυλό καρβιδίου βολφραμίου, που βελτιώνουν τη γραφή και μειώνουν τις ενσταλάξεις μελανιού. Η εταιρεία προώθησε μια σειρά από μαρκαδόρους, αναγνωρίσιμους από το «πορτοκαλί» χρώμα, προστατευόμενο από δίπλωμα ευρεσιτεχνίας που κατατέθηκε από την BIC.

Στις 20 Νοεμβρίου του 1962, η BIC κυκλοφόρησε μια σειρά από τρία πολυτελή στυλό. Το Chrome, Luxury και Grand Luxury. Αυτή η σειρά δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία.

Το 1965, το γαλλικό Υπουργείο Εθνικής Παιδείας ενέκρινε τη χρήση στυλό στα σχολεία και το 1969 ξεκίνησε η δραστηριότητα διαφημιστικής καμπάνιας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ένα χρόνο αργότερα, κυκλοφόρησε το 4χρωμο Bic. Η BIC εισήχθη στο Χρηματιστήριο του Παρισιού στις 15 Νοεμβρίου 1972.

7 χρόνια αργότερα, το 1979, η εταιρεία Conté εντάχθηκε στον όμιλο. Το 1981, ο όμιλος διαφοροποιήθηκε και στράφηκε στην αθλητική βιομηχανία με τη θυγατρική της "BIC Sport", που ειδικεύεται στις ιστιοσανίδες. Το 1985 κυκλοφόρησε ο «BIC Mini lighter.» και, το 1991, η εταιρεία κυκλοφόρησε τον αναπτήρα «BIC Electronic».

Το 1992 η BIC ανέλαβε την αμερικανική μάρκα διορθωτικών προϊόντων Wite-Out. Το 1993, λάνσαρε το μολύβι χωρίς ξύλο "Conté Évolution" και το 1994 κυκλοφόρησε ξυραφάκι με 2 λεπίδες και ξυράφι για γυναίκες.

Ο όμιλος ξεκίνησε την επέκτασή του στην Ανατολική Ευρώπη το 1995 και το 1996 δημιουργήθηκε η BIC Graphic Europe. Το 1997, η BIC απέκτησε την εταιρία Tipp-Ex, ηγέτιδα στην Ευρώπη στα προϊόντα διόρθωσης, και τη Sheaffer, μια εταιρία μέσων γραφής υψηλής ποιότητας. Η εταιρεία φτάνει στην Ασία.

Το 1998 λανσαρίστηκε ο αναπτήρας «Mini Tronic» και το 1999 λανσαρίστηκε το ξυράφι «Softwin», με περιστρεφόμενη κεφαλή και λιπαντικές ταινίες

Το 2000, η BiC ανοίγει νέο εργοστάσιο μέσων γραφής στο Μαρν-λα-Βαλέ. Ξεκινάει την παραγωγή του αναπτήρα πολλαπλών χρήσεων “Megalighter”, το λανσάρισμα μελανιού gel και αμπούλας υγρής μελάνης. Δύο χρόνια αργότερα, η εταιρία κυκλοφόρησε ελαφρύτερα στυλό και στη συνέχεια προώθησε το Kayak BIC Sport, ενώ το 2003, την ξυριστική μηχανή 3 λεπίδων «BIC Comfort 3» για άνδρες και το 2004 τη γυναικεία ξυριστική μηχανή «BIC Soleil». Την ίδια χρονιά, κυκλοφόρησε τη σειρά πολύχρωμων μαρκαδόρων ζωγραφικής για παιδιά «BIC Disney Magic Artist». Ο όμιλος εξαγόρασε την Stypen SA και την BIC Kosaido Shojiπου θα μετονομαστεί σε BIC Kosaido kK, καθώς η εταιρία ανεξαρτητοποιήθηκε και χωρίστηκε από τη Ballograf.

Το 2005, η διοίκηση της εταιρίας ανακοίνωσε την κυκλοφορία του «BIC Comfort 3 Advance».

Το 2006, η BIC εξαγόρασε τη βραζιλιάνικη εταιρεία Pimaco, η οποία ειδικεύεται στην κατασκευή και διανομή αυτοκόλλητων ετικετών.Ένα χρόνο αργότερα, αγόρασε την αμερικανική εταιρεία Atchison Products Inc., εταιρία κατασκευής τσαντών για διαφημιστική χρήση με λογότυπα και άλλα διαφημιστικά σήματα.

Το 2008, η BIC, σε συνεργασία με την Orange, κυκλοφόρησε το "BIC Phone". Την ίδια χρονιά, ο όμιλος άνοιξε μια μονάδα συσκευασίας για ξυράφια στο Μεξικό και απέκτησε την Antalis από τον όμιλο Sequana. Το 2008, ο όμιλος BIC απέκτησε το 40% έξι εταιριών του ινδικού ομίλου Cello (από επτά εταιρίες) και της αμερικανικής Norwood Promotional Products.

Δεκαετία του 2010

Το 2010, ο όμιλος πούλησε την επιχείρηση «BIC Graphic». Και το 2011, η εταιρία διαχωρίστηκε από τη δραστηριότητα «B to B» της Pimaco στη Βραζιλία και από τη δραστηριότητα της Reva, εταιρίας που κατασκευάζει μανταλάκια στην Αυστραλία. Εξαγοράζει τη Sologear LLC, κατασκευαστή του FlameDiskκαι της Angstrom Power Incorporated, μιας εταιρείας που ειδικεύεται στην ανάπτυξη τεχνολογίας φορητών κυψελών καυσίμου.

Το 2012 η BIC επέκτεινε το εργοστάσιο συσκευασίας ξυραφιών στο Μεξικό. Τον Σεπτέμβριο, ο όμιλος BIC και η Intel παρουσίασαν το «BIC Education», για παιδιά δημοτικού σχολείου, που συνδυάζει χειρόγραφη και ψηφιακή γραφή.

Το 2013, ο Όμιλος BIC ολοκλήρωσε την εξαγορά της τελευταίας (έβδομης) εταιρίας της επιχείρησης Χαρτικών του ινδικού ομίλου Cello και απέκτησε γη για την κατασκευή εργοστασίου αναπτήρων που βρίσκεται στο Nantong της Κίνας, αλλά πούλησε τη Sologear LLC, κατασκευάστρια εταιρία των FlameDisk που αγοράστηκε στο 2011.

Τον Αύγουστο του 2014 η Sheaffer πουλήθηκε στην A. T. Cross Company για 15 εκατομμύρια δολάρια, ενώ το 2015 η τεχνολογία φορητών κυψελών καυσίμων πουλήθηκε στην Intelligent Energy. Ο όμιλος Cello πουλά το υπόλοιπο μερίδιό του στο κεφάλαιο της Cello Pens6 στον Όμιλο BIC.

Το 2016 κυκλοφόρησε το νέο κίτρινο στυλό «highlighter» και αγόρασε ένα κλειστό το εργοστάσιο χαρτικών στην Σαγκάη της Κίνας.

Το 2017, ο όμιλος εγκαινίασε ένα νέο εργοστάσιο BIC στο Samer (Pas-de-Calais)της Γαλλίας. Οι δραστηριότητες της North American and Asia Sourcing της "BIC Graphic" πωλούνται στην H.I.G.. Η ινδική θυγατρική «BIC Cello» αποκτά γη για την κατασκευή νέου εργοστασίου στο Vapi στην πολιτεία Γκουτζαράτ.

Τον Νοέμβριο του 2018, ο όμιλος BIC έλαβε από την Εσθονική Tahe Outdoors μια προσφορά για την αγορά της θυγατρικής της "BIC Sport" που ειδικεύεται στα θαλάσσια σπορ (κουπί, ιστιοσανίδα, καγιάκ, κ.λπ.)

Στις 4 Ιανουαρίου 2019, οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο παραγωγής στο Vannes προχώρησαν σε απεργία για να διαμαρτυρηθούν για την εφαρμογή ενός σχεδίου προστασίας της εργασίας. Με την προγραμματισμένη πώληση της BIC Sport στον εσθονικό όμιλο Tahe Outdoors, η BIC θα κλείσει το site της Vannes και θα προτείνει έξι μεταφορές θέσεων εργασίας στη Marne-la-Vallée καθώς και τριάντα τρεις απολύσεις

 Η υπόλοιπη παραγωγή θα μεταφερθεί στην Τυνησία. Ο κύριος λόγος που η εταιρία επικαλείται τη μεταφορά της παραγωγής της είναι η έλλειψη χώρων και σύμφωνα με έναν εκπρόσωπο της CFDT που δήλωσε «το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να βρείτε ένα κτίριο στην περιοχή για να εγκαταστήσετε εκεί τα μηχανήματα και όλοι θα διατηρήσουν τη δουλειά τους».

Στις 16 Ιανουαρίου 2019 εγκαινιάστηκε το εργοστάσιο στο Vapi της πολιτείας Γκουτζαράτ. Τον Ιούλιο του 2019, ο όμιλος Bic ανακοίνωσε την εξαγορά της Lucky Stationery Nigeria Ltd (LSNL), του κορυφαίου κατασκευαστή μέσων γραφής στη Νιγηρία, η οποία είναι η μεγαλύτερη αγορά στην περιοχή. Μέσω αυτής της εξαγοράς, η Bic σκοπεύει να αναπτύξει τις θέσεις της στην Αφρική, όπου είναι παρούσα εδώ και σχεδόν σαράντα χρόνια.

Τον Οκτώβριο του 2019, η διοίκηση της Bic ανακοίνωσε ότι μείωσε τις προβλέψεις των πωλήσεων του τρέχοντος έτους λόγω της πτώσης στην αγορά αναπτήρων και της πτώσης των πωλήσεων χαρτικών στις Ηνωμένες Πολιτείες. (τρίτο τρίμηνο).

Δεκαετία του 2020

Το πρώτο εξάμηνο του 2020, οι πωλήσεις της Bic μειώθηκαν κατά 19,2%, στα 775,8 εκατ. ευρώ. Τα καθαρά κέρδη της μειώθηκαν επίσης κατά 75,3%, στα 22,1 εκατ. ευρώ. Τα καταστροφικά στοιχεία συνδέονται άμεσα με το κλείσιμο σχολείων και επιχειρήσεων εν μέσω κρίσης που συνδέεται με την παγκόσμια πανδημία Covid-19.

 Ωστόσο, στις αρχές του 2021, μετά από πέντε χρόνια πτώσης της μετοχής της, η τελευταία ανήλθε στα 60 ευρώ μετά τη δημοσίευση καλών στοιχείων για το πρώτο τρίμηνο χάρη στην αύξηση των πωλήσεων αναπτήρων στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Μεταξύ των πρόσφατων καινοτομιών της, η εταιρία παρουσίασε ένα στυλό με 4 σύνθετα χρώματα, σε χρώματα πράσινο, μαύρο, μπλε και κόκκινο, με την προσθήκη μολυβιού επαναγεμιζόμενου, με λάστιχο στο επάνω μέρος του στυλό το οποίο χρησιμεύει ως γόμα για το μολύβι.

Το 2021, η πένα BIC γιορτάζει την 70η επέτειό της. Η διοίκηση ανακοινώνει ότι 4.000 στυλό BIC πωλούνται κάθε λεπτό σε όλο τον κόσμο.

Στις 18 Ιανουαρίου 2022, η BIC ανακοίνωσε την εξαγορά της Inkbox, μιας καναδικής εταιρίας ημιμόνιμων τατουάζ, έναντι 65 εκατομμυρίων δολαρίων.

Τον Σεπτέμβριο του 2022, η BIC επισημοποιεί την εξαγορά της εταιρείας Advanced Magnetic Interaction, AMI, με έδρα το Γκρενόμπλ.

Για ολόκληρο το 2022, η BIC θα δει τα έσοδά της να αυξάνονται κατά 22% το 2022 σε 2,234 δισεκατομμύρια ευρώ. Τα καθαρά κέρδη της ανήλθαν σε 209 εκατ. ευρώ, μειωμένα από το 2021, τα οποία είχαν χαρακτηριστεί από εξαιρετικά έσοδα που συνδέονται με την πώληση της έδρας της στο Κλισί.

Λογότυπο

Το πρώτο λογότυπο της εταιρείας BIC χρονολογείται από το 1953. Τα γράμματα BIC παρεμβάλλονται σε ένα πορτοκαλί παραλληλόγραμμο με στρογγυλεμένες γωνίες.

Το 1952, ο γραφίστας Raymond Savignac ξεκίνησε τη συνεργασία του με την BIC και δημιούργησε τη διαφημιστική καμπάνια «Elle court, elle court, la Pointe BIC».

Ο ίδιος το 1961, ήταν πίσω από τη δημιουργία του μικρού «BIC boy», που έγινε εμβληματικό, στο πλαίσιο μιας νέας διαφημιστικής καμπάνιας. Αυτός ο χαρακτήρας που απεικονίζει έναν μικρό μαθητή (με κοντό παντελόνι και γραβάτα), που κουβαλά ένα στυλό BIC στην πλάτη του, είχε σκοπό να προσελκύσει την προσοχή γονέων και παιδιών. Ήταν επίσης -και ίσως κυρίως- μια υποσυνείδητη εκστρατεία για τη χρήση του στυλό στα σχολεία η οποία μάλιστα παρέμενε απαγορευμένη από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας της Γαλλίας μέχρι την εγκύκλιο της 3ης Σεπτεμβρίου 1965 για εκμάθηση γραφής. Η άμεση λαϊκή επιτυχία του BIC boy ώθησε την BIC να δημιουργήσει ένα νέο λογότυπο συμπεριλαμβανομένου του BIC boy (δεύτερο λογότυπο) την επόμενη χρονιά, το 1962.

Το αγόρι BIC τοποθετείται στην αριστερή πλευρά του λογότυπου BIC, τα τρία γράμματα BIC, πάντα τοποθετημένα σε παραλληλόγραμμο με στρογγυλεμένες γωνίες, γίνονται μαύρα σε κίτρινο φόντο - Χρωματολόγιο Pantone 1235C -, με εμβληματικά χρώματα του λογότυπου δεόντως καταχωρισμένα. Το πορτοκαλί χρώμα καταχωρήθηκε επίσης ως εμπορικό σήμα.

Το 1973, η BIC διαφοροποίησε τη δραστηριότητά της και κυκλοφόρησε στην αγορά τον πρώτο της αναπτήρα ρυθμιζόμενης φλόγας. Η γκάμα διευρύνθηκε με την εμπορία διαφορετικών μοντέλων αναπτήρων (μίνι και λεπτού μεγέθους), διακοσμημένους αναπτήρες καθώς και αναπτήρες ηλεκτρικού σπινθήρα.

Το 1975, δημιουργήθηκε εργοστάσιο στο Redon όπου κατασκευάζονταν περισσότεροι από 3 εκατομμύρια αναπτήρες μιας χρήσης την ημέρα.

Το 2000, η BIC κυκλοφόρησε και μια σειρά από αναπτήρες που προορίζονται για το άναμμα κεριών, μπάρμπεκιου, τζακιών κ.λπ.

Αρώματα

Γύρω στο 1988, η BIC προσπάθησε να εισέλθει στην αγορά της αρωματοποιίας, πουλώντας μικρά μπουκαλάκια αρωμάτων που έφεραν την εικόνα των στυλό της, σε καπνοπωλεία. Ήταν μια αποτυχία ουσιαστικά λόγω του γεγονότος ότι η εικόνα της πολυτέλειας και της αποπλάνησης που συνδέεται με τα αρώματα δεν συμβαδίζει με τα προϊόντα μιας χρήσης.

Τα αρώματα αποσύρθηκαν το 1991. Οι μη κολακευτικές συσκευασίες και το γεγονός ότι τα αρώματα πωλούνταν μόνο σε καπνοπωλεία φαίνεται να είναι οι κύριοι λόγοι για την εμπορική αποτυχία του προϊόντος, που κόστισε στη εταιρία 400 εκατομμύρια φράγκα.

Σκάφη (BIC Sport) καγιάκ, σέρφινγκ, ιστιοσανίδες

Το 1980, η BIC αγόρασε το εργοστάσιο του Βαν που ιδρύθηκε από τον Marcel Tabur, το οποίο παρήγαγε μικρά ελαφρά σκάφη από πολυαιθυλένιο με την επωνυμία Sportyak (μετά από μια παύση άνω των 25 ετών, αυτά τα σκάφη παράγονται και πάλι πανομοιότυπα) και άρχισε να παράγει ιστιοσανίδες εκεί. Το 1983, ο Baron Bich αγόρασε επίσης τη γερμανική εταιρία Windglider που δημιουργήθηκε από τον βιομήχανο Fred Ostermann. Πράγματι, μετά το μποϊκοτάζ των Αγώνων της Μόσχας από τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Σοβιετική Ένωση ήσκησε έντονη πίεση για να αφαιρέσει την αμερικανική μάρκα Windsurfer.

Ο Marcel Bich, κατά τη διάρκεια μιας δίκης και παραμένοντας στα πλαίσια του δικαίου των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας,κατάφερε να ανατρέψει τις πατέντες που προστάτευαν τη μάρκα Windsurfer, βρήσκοντας την ευκαιρία να επιβεβαιώσει την ανωτερότητά του σε αυτή τη δραστηριότητα στη συνέχεια. 

Ωστόσο, η Windglider θα αποσυρθεί από το πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων το 1988 και θα αντικατασταθεί από ένα πιο αποδοτικό μοντέλο, το Lechner M3 που κατασκευάστηκε από έναν Αυστριακό τεχνίτη. Το Journal Actuel θα δημοσιεύσει ένα μακροσκελές άρθρο για αυτές τις δικαστικές περιπέτειες, με τίτλο: «Ο γέρος καρχαρίας έχει φάει όλες τις σανίδες».

Η δραστηριότητα του windsurf διευθύνονταν από μια ομάδα νεαρών μάνατζερ, τον Hervé Prieux και τον Patrick Dussossoy που συνέχιζαν τις δοκιμές (στις αρχές της δεκαετίας του 1980 το windsurf εξελίσσονταν συνεχώς). 

Τα κορυφαία προϊόντα της εποχής ήταν το Dufour Wing (ο Marcel Bich αγόρασε επίσης την ναυπηγική εταιρεία La Rochelle Michel Dufour και ενεπλάκη στο America's Cup, όπου τα αποτελέσματά του ήταν δυσανάλογα με τα ποσά που δαπανούσε και τον έκαναν τον περίγελο του ναυτικού έντυπου τύπου), το BIC Show (η πρώτη ιστιοσανίδα της σειράς Funboard), στη συνέχεια μια ολόκληρη σειρά από σανίδες windsurfing όπου οι πιο επιτυχημένες των οποίων τα ονόματα προέρχονται από μουσικά είδη (από Electric Rock, Hard Rock, Metal Rock, Jazz, Tempo, Saxo κ.λπ. μέχρι τη σημερινή Techno), που κατά τις δεκαετίες 1980 και 1990 κοσμούνται με παραληρηματικές ψυχεδελικές διακοσμήσεις λόγω του Αυστριακού καλλιτέχνη και windsurfer Michaël Ribolitz (γνωστός ως Mike Eskimo).

Σε σύγκρουση με το αρκετά μανατζερίστικο στιλ διαχείρισης του Baron Bich, η tandem Prieux/Dussossoy αποσύρθηκε με θραύση και θα ιδρύσει μια αντίπαλη μάρκα, την Tiga, επωφελούμενη από κεφάλαια για την ανασυγκρότηση των βιομηχανικών περιοχών που επλήγησαν από την καταστροφή του Nord - Pas de Calais. Αυτή η μάρκα θα έχει βραχύβια επιτυχία προτού απορροφηθεί εκ νέου από την BIC Sport.

Μια κοινοπραξία με την εταιρεία Plastic Omnium για την παραγωγή μιας κοίλης και πολύ ελαφριάς ιστιοσανίδας με πολύ χαμηλό κόστος (La Dufour Sun) από πολυπροπυλένιο θα αποτύγχανε στα μέσα της δεκαετίας του 1980, επειδή τα υλικά τα οποια ήταν κατασκευασμένη δεν ανταποκρίνονταν καλά στη χρήση της.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η αγορά βρισκόταν σε πλήρη παρακμή και η εταιρεία διαφοροποιήθηκε κατασκευάζοντας σανίδες του σερφ από το 1993. Η παραγωγή συμπληρώθηκε από καγιάκ τη δεκαετία του 2000.

Έκτοτε, η μάρκα ξεκίνησε επίσης την κατασκευή Paddleboards ή Stand Up Paddles (σανίδες σερφ με paddle-propelled) καθώς και την κατασκευή μιας μικρής ελαφριάς λέμβου για παιδιά πιο αποτελεσματική και πιο σύγχρονη από το Optimist, που ονομάζεται O'pen BIC.

 Πολύ εύθραυστο και πρόχειρο για την εντατική χρήση στις σχολές ιστιοπλοΐας, αυτό το σκάφος βρήκε ωστόσο το κοινό και την αγορά του σε αθλητικές σχολές ως τον ελλείποντα κρίκο μεταξύ του πολύ παραδοσιακού και αναποτελεσματικού Optimist και του Laser, ιστιοπλοϊκού δημοφιλούς σε όλο τον κόσμο που είναι και στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων.

Τον Ιανουάριο του 2019, η BIC ανακοίνωσε την πώληση της αθλητικής της δραστηριότητάς της στην εσθονική εταιρεία Tahé Outdoors έναντι ποσού που εκτιμάται μεταξύ 6 και 9 εκατομμυρίων ευρώ.

Ξυραφάκι Bic μονής λεπίδας

Το 1975, η BIC κυκλοφόρησε το πρώτο ξυραφάκι μιας χρήσης με μία λεπίδα. Το τελευταίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία και η εταιρεία αναπτύσσει τη γκάμα ξυραφιών μονής λεπίδας, καθώς και μια σειρά από διπλές λεπίδες (με ή χωρίς λιπαντικές ταινίες / με περιστρεφόμενη ή σταθερή κεφαλή). Επιπλέον, διατίθενται σε ανδρικές και γυναικείες εκδόσεις.

Το 2003, η BIC κυκλοφόρησε ένα ξυραφάκι με 3 λεπίδες για άνδρες και στη συνέχεια για γυναίκες το 2004. Το 2009, η εταιρεία κυκλοφόρησε μια σειρά από ξυραφάκια 4 λεπίδων. Ένα προϊόν που δεν γνώρισε την επιτυχία των προηγούμενων σειρών.

Το 2017, η BIC ξεκίνησε το BIC Shave Club στη Γαλλία, μια απόπειρα πώλησης ξυραφιών στο Διαδίκτυο. Τον Νοέμβριο του 2017 κυκλοφόρησε και στη Μεγάλη Βρετανία.

Το καλοκαίρι του 2008, η BIC κυκλοφόρησε το BIC Phone, ένα τηλέφωνο έτοιμο προς χρήση με μία ώρα επικοινωνίας (ενσωματωμένη κάρτα SIM και φορτισμένη μπαταρία), απλό και προσβάσιμο σε όλους. Με 49 ευρώ, ο χρήστης μπορεί να επωφεληθεί με 60 λεπτά επικοινωνίας εντός δύο μηνών από την αγορά. 

Στη συνέχεια, θα πρέπει να υποβάλλει φωτοτυπία της ταυτότητάς του για να το χρησιμοποιήσει όλη την ώρα. Παρέχεται φορτιστής, καθώς και hands-free για ακρόαση ραδιοφώνου. Διατίθεται σε δύο χρώματα, πορτοκαλί και πράσινο, διανέμεται σε καπνοπωλεία/πιεστήρια, σταθμούς, αεροδρόμια, σούπερ μάρκετ…

Απο το 2011 διατίθεται στα 29 ευρώ με κάμερα και σε 4 χρώματα, με 30 λεπτά επικοινωνίας και 100 SMS/MMS που προσφέρονται. Αυτό το smartphone, έναντι της τρέχουσας αγοράς, είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας μεταξύ της BIC και της Orange, αλλά η κατασκευή γίνεται από την Alcatel-Lucent. 

Αυτό το smartphone δεν είναι μιας χρήσης σε αντίθεση με το Hop-on που υπάρχει στις Ηνωμένες Πολιτείες.[44] Ο χρήστης μπορεί στη συνέχεια να ανανεώσει το BIC τηλέφωνό του με πακέτα επικοινωνίας που είναι διαθέσιμα στην αγορά.

Οργάνωση και παραγωγή

Η BIC κατασκευάζει και εμπορεύεται κυρίως χαρτικά, αναπτήρες, ξυραφάκια και αθλητικό εξοπλισμό με τη θυγατρική της BIC Sport (καγιάκ, σέρφινγκ, ιστιοσανίδα).

Η εταιρεία διαφοροποιείται επίσης σε επώνυμα διαφημιστικά είδη με τη θυγατρική της APP.

Η BIC έχει πουλήσει 100 δισεκατομμύρια στυλό το 2005 από το 1950.Δημοφιλής ήταν μια δήλωση της εταιρίας που είπε ότι «αυτές οι πωλήσεις αντιπροσωπεύουν αρκετό μελάνι για να τραβήξουμε μια γραμμή προς τον Πλούτωνα και πίσω, περισσότερες από 20 φορές».